ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ – ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Κηδεύτηκε ο Τ. Παπαδόπουλος

Ο Ελληνισμός, με πρώτο τον πρωθυπουργό, Κώστα Καραμανλή, ακούμπησε με οδύνη και εθνική περηφάνια στη σορό του τέως προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, Τάσσου Παπαδόπουλου. Χιλιάδες Ελληνοκύπριοι πέρασαν μπροστά από τη σορό του και απηύθηναν το ύστατο χαίρε στον πολιτικό, που άφησε ανεξίτηλη τη σφραγίδα του στο κυπριακό, ιδιαίτερα με τη στάση του κατά του σχεδίου Ανάν.

Η κηδεία του τελέσθηκε στις 11 π.μ. στον ιερό ναό Αγίας Σοφίας στο Στρόβολο, δημοσία δαπάνη.

Τον Τάσσο Παπαδόπουλο αποχαιρέτισαν πολιτεία, κλήρος και λαός. Στην εξόδιο ακολουθία, η οποία εψάλη προεξάρχοντος του Αρχιεπισκόπου Κύπρου Χρυσοστόμου και σύσσωμης της Ιεράς Συνόδου, παρίσταντο ο προέδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Δημήτρης Χριστόφιας, η πολιτική ηγεσία της χώρας, το Υπουργικό Συμβούλιο, βουλευτές και πλήθος κόσμου.

Παρόντες από πλευράς Ελλάδος ήταν επίσης, η υπουργός Εξωτερικών, Ντόρα Μπακογιάννη, αντιπροσωπεία της Βουλής των Ελλήνων, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Γιώργος Παπανδρέου, και ο πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, Γιώργος Καρατζαφέρης.

Στην κηδεία παρίστατο επίσης, ως εκπρόσωπος του προέδρου του Ευρωκοινουβουλίου, ο Χανς Γκερτ Πέτερινγκ και η αντιπρόεδρος του Σώματος, Ρόδη Κράτσα - Τσαγκαροπούλου.

Ο πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας τίμησε τη μνήμη του τέως Κύπριου προέδρου, Τάσσου Παπαδόπουλου, στη σορό του οποίου κατέθεσε στεφάνι. Το στεφάνι εναπόθεσε, στο τέλος της εξοδίου ακολουθίας εκ μέρους του προέδρου Παπούλια, ο πρέσβης της Ελλάδος στη Λευκωσία, Δ. Ράλλης.

Επί της σορού κατέθεσαν επίσης στεφάνια ο πρωθυπουργός, Κ. Καραμανλής, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Γ. Παπανδρέου, εκ μέρους της Βουλής των Ελλήνων και του προέδρου της ο Α΄αντπρόεδρος, Γ. Σούρλας, ο γγ. της Νέας Δημοκρατίας, Λ. Ζαγορίτης, εκ μέρους του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου η Α΄ αντιπρόεδρος, Ρόδη Κράτσα - Τσαγκαροπούλου και ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ Γ. Καρατζαφέρης.

Από την κυπριακή πλευρά, στεφάνια κατέθεσαν ο πρόεδρο της Δημοκρατίας, Δ. Χριστόφιας, εκ μέρους του πρώην προέδρου Γλ. Κληρίδη ο πρώην πρόεδρος Γ. Βασιλείου, η σύζυγος του αείμνηστου προέδρου Κυπριανού, Μιμή Κυπριανού, οι ηγέτες των κυπριακών πολιτικών κομμάτων, ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος και πολλοί άλλοι.

Επί της σορού του Τάσσου Παπαδόπουλου κατατέθηκε στεφάνι και από την διεύθυνση του ΑΠΕ-ΜΠΕ και διαβιβάστηκαν θερμά συλλυπητήρια στη σύζυγο και τα παιδιά του.

Τον επικήδειο ανέγνωσε ο επίτιμος πρόεδρος της ΕΔΕΚ, Βάσος Λυσσαρίδης, ο οποίος τόνισε ότι ο Τάσσος Παπαδόπουλος ήταν «μια μεγάλη προσωπικότητα, που λάμπρυνε την πολιτική ζωή της πατρίδας μας, που άφησε ανεξίτηλη τη σφραγίδα του στα δρώμενα της Κύπρου, ο πρόεδρος που πιστός στη λαϊκή εντολή απέρριψε εθνοκτόνα σχέδια επαναλαμβάνοντας το διαχρονικό στην ελληνική Ιστορία "Όχι"».

«Ο Τάσσος Παπαδόπουλος έφυγε από τη ζωή και πέρασε το κατώφλι της αιωνιότητας, αλλά θα παραμείνει ζωντανός στη μνήμη ενός ολόκληρου λαού, ο οποίος θυμάται έντονα την τελευταία παρακαταθήκη του στην κρίσιμη ώρα των αποφάσεων», είπε ο κ. Λυσσαρίδης και επισήμανε: «Η ιστορία θα καθιερώσει το ρόλο του, ως του προέδρου που απέκρουσε τα απαράδεκτα σχέδια, αλλά και διαφοροποίησε αποτελεσματικά το αρνητικό κλίμα που δημιούργησε το πλήρως δικαιολογημένο "Οχι" του λαού, πράγμα που επετεύχθη με θρησκευτική προσήλωση στην προάσπιση της ετυμηγορίας του λαού».

Πρόσθεσε δε, ότι «ο αγώνας θα συνεχιστεί και ότι μόνιμη κοινή γραμμή παραμένει μια λύση εναρμονισμένη με το διεθνές δίκαιο και το ευρωπαϊκό κεκτημένο, που θα διασφαλίζει την ενότητα, θα απαλλάσσει από κηδεμονίες και ξένη στρατιωτική παρουσία, θα διασφαλίζει τις βασικές ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων των πολιτών, συμπεριλαμβανομένου και του δικαιώματος όλων των προσφύγων για επάνοδο στις πατρογονικές τους εστίες».

Και ο κ. Λυσσαρίδης κατέληξε: «Στη ρήτρα, ότι οι ιδέες δεν δολοφονούνται, προσθέτω: Ούτε οι ιδεοφόροι πεθαίνουν. Πεθαίνουν όσοι δεν αφήνουν κληρονομιά και εσύ αφήνεις αξιόλογη».

Στον αποχαιρετιστήριο λόγο του, ο πρόεδρος Χριστόφιας ανέφερε ότι ο Τάσσος Παπαδόπουλος έφυγε, αλλά άφησε πίσω του τη σφραγίδα της προσφοράς και της δράσης του, όπως αποτυπώθηκε στο αρχείο της συλλογικής συνείδησης του λαού.

«Αφησε πίσω του το μεγάλο έργο που επιτέλεσε, πολλούς εκτιμητές, φίλους και συνεργάτες, την καθολική αναγνώριση και το σεβασμό φίλων και πολιτικών αντιπάλων. Τώρα, μπορεί να κάμει το μεγάλο ταξίδι με ήσυχη τη συνείδηση ότι επιτέλεσε στο ακέραιο το καθήκον και το χρέος προς την πατρίδα και το λαό μας, με συνοδό το σεβασμό, την εκτίμηση, την αναγνώριση όλων μας. Από τον καιρό του αντιαποικιακού αγώνα που ο Εθνάρχης Μακάριος ξεχώρισε τις ικανότητες, τις γνώσεις και την προσφορά του και τον επέλεξε για το πρώτο Υπουργικό Συμβούλιο, βρέθηκε στην πρώτη γραμμή του σκληρού και αδυσώπητου πολιτικού στίβου, τον οποίο και δεν εγκατέλειψε παρά μόνο με το θάνατό του», είπε ο κ. Χριστόφιας.

«Ο καθένας γράφει τη δική του ιστορία. Και ο Τάσσος Παπαδόπουλος έγραψε με τη δράση του μια πολύ πλούσια και αγωνιστική ιστορία που συνδέεται στενά με τον απελευθερωτικό αγώνα του λαού μας και την πολυτάραχη ζωή της Κυπριακής Δημοκρατίας», πρόσθεσε.

Ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος, στον αποχαιρετισμό του, χαρακτήρισε τον Τάσσο Παπαδόπουλο «πολιτικό επιπέδου και αυθεντικό άνθρωπο, ο οποίος επιθυμούσε να υπηρετήσει την πατρίδα του, και δεν ζητούσε θώκους προσωπικής ικανοποίησης».

«Εχοντας μια πολύχρονη θετική συμβολή και συνεχή προσφορά στην πατρίδα, αναδείχθηκε ο μαγνητικός πόλος και το πνευματικό αρχέτυπο πολλών και κατέστη το τέλειο παράδειγμα προς μίμηση σε μία εποχή, όπου τα μικρά αναστήματα υπερτιμούν τον εαυτό τους και την αξία τους», είπε ο Αρχιεπίσκοπος.

Ανέφερε επίσης ότι σε δύσκολες ώρες, ώρες αποστασίας και προδοσίας, ο Τάσσος Παπαδόπουλος, δεν έμεινε απλός θεατής, ενώ δεν διέπρεψε, ούτε και προσπάθησε ποτέ, να γίνει λαοπλάνος, όποιο και αν ήταν το κόστος.

Ο Μακαριώτατος χαρακτήρισε κορυφαία στιγμή στη ζωή του εκλιπόντος το δημοψήφισμα για το Σχέδιο Ανάν, «τότε που έσωσε την Κυπριακή Δημοκρατία από τη διάλυση και εμάς από την αναζήτηση εκτός Κύπρου νέας πατρίδας».

«Σήμερα ανανεώνουμε όλοι την απόφαση μας για αγώνα μέχρι την δικαίωση, την εξασφάλιση εκείνων των συνθηκών που θα επιτρέψουν την διαβίωση μας σε συνθήκες ελευθερίας. Αυτό θα είναι το καλύτερο μνημόσυνο για τον αξέχαστο ηγέτη μας», κατέληξε ο αρχιεπίσκοπος.

Ο πρόεδρος της Βουλής και πρόεδρος του Δημοκρατικού Κόμματος, Μάριος Καρογιάν, στον αποχαιρετιστήριο λόγο του τόνισε ότι «το κόμμα του οποίου είχε ηγηθεί ο Τάσσος Παπαδόποουλος, αλλά και ο ολόκληρος ο κυπριακός ελληνισμός, χάνουν ένα φλογερό πατριώτη, έναν ασυμβίβαστο, σθεναρό αγωνιστή και προασπιστή των δικαίων και δικαιωμάτων της Κύπρου και του λαού της, ένα συνετό, δίκαιο και διορατικό ηγέτη και καθοδηγητή.

Εμείς που είχαμε την τιμή και το προνόμιο να συστρατευθούμε και να αγωνιστούμε με τον Τάσσο Παπαδόπουλο, από τις επάλξεις του Δημοκρατικού Κόμματος, έχουμε το ιδιαίτερο καθήκον και βαρύτατο χρέος να συνεχίσουμε τους αγώνες του και να παραμείνουμε πιστοί στα οράματά του».

«Συνεχίζουμε τον αγώνα σου με την Κύπρο στην καρδιά, ενώ το νου και το λογισμό μας καθοδηγεί το ρωμαλέο "Οχι" σου που διέσωσε και διαφύλαξε την Κυπριακή Δημοκρατία και την αξιοπρέπεια του κυπριακού αλλά και ολόκληρου του ελληνισμού. Αισθανόμαστε χρεωμένοι από την ιστορία να συνεχίσουμε τους αγώνες σου γιατί, ούτε δικαιούμαστε, ούτε θα μπορούμε να δικαιολογηθούμε στον ιστορικό του μέλλοντος και στις μελλούμενες γενιές αν λόγω ολιγωρίας ή παραλήψεων καταστούμε η τελευταία γενιά του ελληνισμού σε αυτό τον τόπο», κατέληξε ο κ. Καρογιάν.

Εκ μέρους των φίλων του Τάσσου Παπαδόπουλου, τον αποχαιρέτισε ο πρώην υπουργός Χριστόδουλος Πασιαρδής.

Στον Ιερό Ναό της Αγίας Σοφίας, συνέρρευσαν από το πρωί εκατοντάδες άτομα για να εκφράσουν τα συλλυπητήρια τους προς την οικογένεια του εκλιπόντος, ενώ έξω από την εκκλησία αναρτήθηκαν πανό με τις φράσεις: «Προασπιστής της Δημοκρατίας», «Ηγέτης», «Παρέλαβα κράτος, Παρέδωσα κράτος», «Σε ευγνωμονούμε», «Αγωνιστής της Ελευθερίας».

Σε πανό της νεολαίας του ΔΗΚΟ αναγράφονταν οι φράσεις: «Τάσσος Παπαδόπουλος άξιος του γένους», «Αυτός ο λαός δεν λυγίζει και δεν πτοείται μέχρι την τελική δικαίωση», «Καλό ταξίδι Ελληνα» και «Ο αδούλωτος Ελληνισμός σε αποχαιρετά».

Βιβλίο συλλυπητηρίων

«O Τάσσος Παπαδόπουλος υπήρξε μία εξέχουσα μορφή του κυπριακού ελληνισμού, τον οποίο υπηρέτησε με πάθος και αφοσίωση. Η μεταξύ μας σχέση υπήρξε άριστη με μοναδικό γνώμονα την εξεύρεση δίκαιης, συνολικής, συμφωνημένης λύσης του κυπριακού», έγραψε ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής στο βιβλίο συλλυπητηρίων, που άνοιξε στο Υπουργείο Εξωτερικών της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Ο κ. Χριστόφιας έγραψε: «Mε βαρύ πένθος αποχαιρετούμε τον τέως πρόεδρο της Δημοκρατίας, Τάσσο Παπαδόπουλο, και τιμούμε την προσφορά του προς την πατρίδα του Κύπρο από τις επάλξεις του βουλευτή, προέδρου της Βουλής, υπουργού, συνομιλητή και προέδρου της Δημοκρατίας».

Το βιβλίο υπέγραψαν επίσης, η υπουργός Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννης, τα μέλη του κυρπιακούτ Υπουργικού Συμβουλίου, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Στέφανος Στεφάνου, ο υφυπουργός Παρά τω Προέδρω, Τίτος Χριστοφίδης, και τα μέλη της διακοινοβουλευτικής Επιτροπής της Βουλής των Ελλήνων.

Μετά την ταφή θα υπογράψει το βιβλίο συλλυπητηρίων σύσσωμη η ηγεσία του Δημοκρατικού Κόμματος, ενώ το κοινό θα μπορεί να υπογράψει το απόγευμα καθώς και αύριο.

Στο βιβλίο συλλυπητηρίων αναγράφεται ότι: «Με βαρύ πένθος αποχαιρετούμε τον τέως Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Τάσσο Παπαδόπουλο και τιμούμε την προσφορά του προς την πατρίδα του Κύπρο από τις επάλξεις του βουλευτή, προέδρου της Βουλής, υπουργού, διαπραγματευτή και προέδρου της Δημοκρατίας».

Τ.Παπαδόπουλος

Ο Τάσσος Παπαδόπουλος αφιέρωσε ολόκληρη τη ζωή του στα κοινά από νεανική ηλικία και ταυτίστηκε με τις σημαντικότερες περιόδους της σύγχρονης ιστορίας της Κύπρου και κυρίως με την απόρριψη από το 76% των Ελληνοκυπρίων του σχεδίου Ανάν για τη λύση του Κυπριακού.

Διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο από διάφορες θέσεις και αξιώματα, με τελευταίο το ανώτατο αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Ο Τάσσος Παπαδόπουλος, 74 ετών, νοσηλευόταν από τις 22 Νοεμβρίου στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας, όπου εξέπνευσε το μεσημέρι της Παρασκευής 12 Δεκεμβρίου.

Το Υπουργικό Συμβούλιο κήρυξε δημόσιο πένθος μέχρι αύριο, ημέρα της κηδείας, στη διάρκεια του οποίου οι σημαίες σε όλα τα δημόσια κτίρια και σχολεία κυματίζουν μεσίστιες. Αύριο, θα παραμείνουν κλειστά τα σχολεία, η δημόσια υπηρεσία, οι ημικρατικοί οργανισμοί και ιδρύματα ή υπηρεσίες του ευρύτερου δημόσιου τομέα.

Ο Πρόεδρος Χριστόφιας επισκέφθηκε την οικογένεια Παπαδόπουλου προς την οποία εξέφρασε τα θερμά του συλλυπητήρια.

Όπως επεσήμανε ο κ. Χριστόφιας, ο Τάσσος Παπαδόπουλος αφιέρωσε ολόκληρη τη ζωή του στα κοινά από νεανικής ηλικίας, λαμβάνοντας μέρος στους εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες του κυπριακού λαού και διαδραματίζοντας πρωταγωνιστικό ρόλο στις υποθέσεις της Κυπριακής Δημοκρατίας ως υπουργός σε διάφορα υπουργεία, ως συνομιλητής και ως στενότατος συνεργάτης του αείμνηστου Εθνάρχη Μακαρίου. ''Με τον Τάσσο Παπαδόπουλο με συνέδεε στενή φιλία, συνεργαστήκαμε, δώσαμε μάχες μαζί, αγωνιστήκαμε από κοινού για την υπόθεση της Κύπρου'', παρατήρησε και εξέφρασε τιμή και βαθιά εκτίμηση στον άνθρωπο που έφυγε. "Ο Τάσσος Παπαδόπουλος θα μείνει στην Ιστορία ως ένας από τους πρωταγωνιστές της σύγχρονης Ιστορίας του τόπου μας'', σημείωσε ο Πρόεδρος Χριστόφιας.

Η πενταετία (Φεβρουάριος 2003- Φεβρουάριος 2008) Τάσσου Παπαδόπουλου στην Προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας χαρακτηρίζεται ως μία από τις πλέον σημαντικές στην πορεία του Κυπριακού προβλήματος, με κορυφαίο σταθμό το δημοψήφισμα του 2004 για το σχέδιο Ανάν, το οποίο ο εκλιπών ηγέτης κάλεσε τον κυπριακό ελληνισμό να απορρίψει με ένα "βροντερό Όχι".

Στη διάρκεια της πενταετίας του, ο κ. Παπαδόπουλος βρέθηκε πολλές φορές στο στόχαστρο πολλών, εντός και εκτός Κύπρου, για τη στάση του στο Κυπριακό. Δεν ήταν η πρώτη φορά που δέχθηκε τέτοια πυρά. Ακόμα πολύ πριν ανέλθει στην Προεδρία της Δημοκρατίας. Η σκληρή του γραμμή είχε χαρακτηριστεί από τους πολιτικούς του αντιπάλους ως απορριπτική. Τον Φεβρουάριο του 2003 με τη στήριξη του κόμματός του τού ΔΗΚΟ, του ΑΚΕΛ και του Κινήματος Σοσιαλδημοκρατών εξασφαλίζει το 51,51% από την πρώτη Κυριακή.

Αναλαμβάνοντας τη διακυβέρνηση της Κύπρου στις 28 Φεβρουαρίου 2003 ο Τάσσος Παπαδόπουλος είχε ενώπιόν του μια σειρά δεδομένων, τα οποία έπρεπε να αντιμετωπίσει. Ήταν η πρόταση των Ηνωμένων Εθνών για λύση του προβλήματος, η οποία κατατέθηκε ενώπιον της ελληνοκυπριακής και της τουρκοκυπριακής πλευράς από το Νοέμβριο του 2002.

Από τότε ο κ. Παπαδόπουλος είχε εκφράσει την αντίθεσή του στην πρόταση των Ηνωμένων Εθνών. Μπαίνοντας στο Προεδρικό Μέγαρο είχε μπροστά τους δύο σημαντικές προκλήσεις εξωτερικής πολιτικής πέραν των όσων θα έπρεπε να κάνει στο εσωτερικό δίνοντας το δικό του στίγμα διακυβέρνησης.

Οι δύο προκλήσεις ήταν το Κυπριακό και η υπογραφή της Συνθήκης Προσχώρησης της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Στις 10 Μαρτίου 2003 ο Τάσσος Παπαδόπουλος μεταβαίνει στη Χάγη για τις συνομιλίες με το Ραούφ Ντενκτάς. Οι συνομιλίες αποτυγχάνουν με ευθύνη του κ. Ντενκτάς. Αν και η ένταξη ήταν "κλειδωμένη", εντούτοις προ της υπογραφής είχαν γίνει κινήσεις από το διεθνή παράγοντα προκειμένου να επιτευχθεί λύση. Κάτι τέτοιο δεν έγινε και έτσι ο Τάσσος Παπαδόπουλος στις 16 Απριλίου 2003 έβαλε την υπογραφή του στο κείμενο τη Συνθήκης σε μια από τις πλέον ιστορικές στιγμές της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Από εκείνη τη στιγμή η πορεία της Κύπρου προς την Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είχε επιστροφή. Την 1η Μαΐου του επόμενου χρόνου η Κυπριακή Δημοκρατία μαζί με εννέα άλλες χώρες θα εντασσόταν στην ΕΕ.

Ωστόσο, ο διεθνής παράγοντας ήθελε με κάθε τρόπο να προλάβει την 1η Μαΐου 2004 .

Στα τέλη του 2003 τα δεδομένα αλλάζουν και η αντιπολίτευση στα κατεχόμενα, με τον ηγέτη του Ρεπουμπλικανικού Τουρκικού Κόμματος, Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, να κερδίζει την εκλογική διαδικασία. Ο Πρόεδρος Παπαδόπουλος στέλνει λίγες ημέρες μετά επιστολή στον Κόφι Ανάν ζητώντας του επανάληψη των συνομιλιών. Έτσι μπαίνουμε στο 2004 μια χρονιά σταθμός για την πορεία του Κυπριακού. Η αρχή γίνεται με τις συνομιλίες Παπαδόπουλου-Ντενκτάς στη Νέα Υόρκη. Εκεί συμφωνούν για έναρξη απευθείας συνομιλιών και, εάν δεν υπάρξει συμφωνία, τότε ο ΓΓ του ΟΗΕ έχει το δικαίωμα να συμπληρώσει το κείμενο το οποίο θα τεθεί σε χωριστά δημοψηφίσματα.

Αργότερα ο Τάσσος Παπαδόπουλος προβαίνοντας σε μια αυτοκριτική παραδέχθηκε πως ίσως να ήταν λάθος του η αποδοχή της επιδιαιτησίας από μέρους των Ηνωμένων Εθνών. Τα δημοψηφίσματα διεξάγονται στις 24 Απριλίου 2004. Λίγες μέρες προηγουμένως ο κ. Παπαδόπουλος με διάγγελμα του καλεί τους Ελληνοκύπριους να απορρίψουν το σχέδιο Ανάν. Στην ιστορία θα παραμείνει η φράση του "παρέλαβα κράτος και δεν θα παραδώσω κοινότητα".

Ο κύβος είχε ριφθεί και το 76% των Ελληνοκυπρίων λέει "όχι" στο σχέδιο Ανάν. Αντίθετα οι Τουρκοκύπριοι λένε "ναι".

Ενώπιόν του ο κ. Παπαδόπουλος έχει μια νέα σημαντική πρόκληση. Όσοι εργάστηκαν παρασκηνιακά για το σχέδιο Ανάν σπεύδουν να φορτώσουν την ευθύνη της μη λύσης στην ελληνοκυπριακή πλευρά και προωθούν μια σειρά αποφάσεις προς όφελος των Τουρκοκυπρίων.

Μέχρι και το τέλος της θητείας του ο κ. Παπαδόπουλος βρέθηκε πολλές φορές αντιμέτωπος με τις προσπάθειες της διεθνούς κοινότητας να προσφέρουν μια μορφής αναγνώριση της διεθνούς κοινότητας. Ο ίδιος προτάσσοντας επίμονα την ανάγκη δημιουργίας μιας στέρεας βάσης για επανέναρξη των διαπραγματεύσεων προκειμένου να διασφαλιστεί η επιτυχής κατάληξή τους και να προφυλαχθεί η Κύπρος από την πιθανότητα νέου καταστροφικού ναυαγίου, βρέθηκε στο στόχαστρο πολλών, οι οποίοι τον κατηγόρησαν για άρνηση να προσέλθει στο τραπέζι των συνομιλιών.

Στις 8 Ιουλίου 2007 το ΑΚΕΛ αποφασίζει να διεκδικήσει τις προεδρικές εκλογές του 2008 με το γενικό του γραμματέα Δημήτρη Χριστόφια. Οι δρόμοι του Τάσσου Παπαδόπουλου και του ΑΚΕΛ χωρίζουν και από εταίροι γίνονται αντίπαλοι. Μέχρι και το Φεβρουάριο του 2008 ο Τάσσος Παπαδόπουλος παρουσιάζεται να κερδίζει την εκλογική μάχη.

Στις 17 Φεβρουαρίου 2008 καταλαμβάνει την τρίτη θέση και δεν περνά στο δεύτερο γύρο των εκλογών.

ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΠΡΟΕΔΡΕ !!!
=============================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

===========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Lehman, πετρέλαιο, ακρίβεια, κερδοσκοπία ,

Τραπεζίτες ,Τρισέ, Αιγαίο, Χριστόφιας , Βατοπέδιο, real estate, Siemens, South Streem, και ασφαλιστικό ,τα κλειδιά.

από τον Σπύρο Χατζάρα.

Το 2008, που ήταν δίσεκτο, θα αφήσει έντονα τα σημάδια του, στους μήνες και τα χρόνια που έρχονται, επειδή κατέρρευσε, μαζί με την χρεοκοπία της Lehman Brothers (15 Σεπτεμβρίου ),και τέθηκε εν αμφιβόλω , το σύστημα ,των Τοκογλύφων , των επενδυτών, και της Αγοράς. Θα το θυμόμαστε σαν το 1929, αλλά ταυτόχρονα και σαν το 1940.

-Το 2008 αποφύγαμε στο παρά 5, την επίθεση Ηνωμένων Πολιτειών και Ισραήλ κατά του Ιράν, που είχε σχεδιαστεί για να τη «γλιτώσουν» οι τραπεζίτες, και έπεσε στα μαλακά, η κρίση του Καυκάσου, που δρομολογήθηκε στις ( 7Αυγούστου ), χάρη στην παρέμβαση Σαρκοζί , ενώ η κ.Ράις και ο κ. Τσένει, τα είχαν σχεδιάσει διαφορετικά.

-Το σημαντικότερο γεγονός, για την Ελλάδα, επειδή θα έχει και συνέχεια, ήταν οι συνεχιζόμενες καταλήψεις, από την τουρκική αεροπορία ,του εναέριου χώρου του Φαρμακονησίου και του Αγαθονησίου, χωρίς την επιβαλλόμενη ελληνική αντίδραση,

Τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και ο εναέριος χώρος της, έχουν τεθεί υπό αμφισβήτηση, και ακολουθούν την τύχη των Υμίων.

-Εξαιρετικής σημασίας, επίσης για το μέλλον, ήταν και η πολιτική ανατροπή, στην Κύπρο, του «Όχι» στο σχέδιο Ανάν, με την εκλογή ,στις 24 Φεβρουαρίου ,του Δημήτρη Χριστόφια. (Λέγεται και ότι βοήθησαν τα μαύρα ταμεία της USAID). Ο εθνικός ηγέτης Τάσσος Παπαδόπουλος, έφυγε νωρίς, για τη γη των Μακάρων, στις 12 Δεκεμβρίου, (του αγίου Σπυρίδωνα).

-Σημαντικότατη, ήταν και η διαφωνία της χώρας μας, στο Βουκουρέστι, (2-3 Απριλίου), για την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, καθώς και η παραλαβή από τον κ. Καραμανλή της επιστολής Γκρούεφσκι (14 Ιουλίου) που έθετε θέμα επιστροφής περιουσιών και αναγνώρισης μειονοτικών δικαιωμάτων στους «Μακεδόνες».

-Το πετρέλαιο υπό την «απειλή» της επίθεσης στο Ιράν, έφτασε στις 9 Ιουλίου τα 146 δολάρια, (αφού για μια εβδομάδα βρισκόταν στα 138) , επειδή το Ιράν εκτόξευσε δοκιμαστικά 13 βαλλιστικούς πυραύλους και το Ισραήλ έκανε κοινές ναυτικές ασκήσεις με τον αμερικανικό στόλο στη Μεσόγειο.

Στις αρχές Ιουνίου ο Τζώρτζ Σόρος είχε καταθέσει στην αμερικανική γερουσία, ότι η τιμή των 135 δολαρίων ήταν εξωπραγματική και αποτέλεσμα κερδοσκοπίας.( Της Goldman Sachs και της ετοιμοθάνατης Lehman;). Στις 6 Ιουνίου στη Νέα Υόρκη ο κ.Jean- Claude Trichet, ανακοίνωσε ότι σκέπτεται να αυξήσει το βασικό επιτόκιο της ΕΚΤ. Το ευρώ, μετά τις δηλώσεις Τρισέ, εκτινάχτηκε στα 1,5601 δολάρια (από τα 1,5366 δολάρια που είχε υποχωρήσει όταν δημοσιεύθηκαν τα στοιχεία για την πτώση των παραγγελιών στή γερμανική βιομηχανία και τη συρρίκνωση της κατασκευαστικής δραστηριότητας ), με συνέπεια να ανακοπεί η ανάκαμψη του δολαρίου. Μετά τις δηλώσεις Τρισέ, η τιμή του αργού, έκανε ημερήσιο ρεκόρ ανόδου έξι δολαρίων και εκτινάχτηκε στα 128,38 δολάρια το βαρέλι στην αγορά της Nέας Yόρκης. (Μετά πήγε 135, 138, στις 30 Ιουνίου στα 143 δολάρια, μετά. στα 147 και ...κάηκαν).

Τον Ιούλιο ο κ. Τρισέ, (χειροκροτούμενος) αύξησε το βασικό επιτόκιο σε 4.25%, για να «αντιμετωπίσει τον πληθωρισμό» , (αλλά και για να σπρώξει το πετρέλαιο προς τα πάνω) .Η «ναυαρχίδα» του γερμανικού κεφαλαίου η εφημερίδα Handelsblatt του Ντύσελντορφ ,έγραφε με τίτλο «Ζητείται πολιτικό προσωπικό με τόλμη». «Η φάση όπου οι κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια μπορούσαν να αποφύγουν την ριζική εξυγίανση των οικονομικών τους με χαμηλούς τόκους, πέρασε ανεπιστρεπτί .Το μερίδιο των κρατικών δαπανών που θα απορροφηθούν για την αποπληρωμή τόκων θα αυξηθεί .Τα περιθώρια των εκλογικών δώρων συρρικνώνονται. Ζητείται πια πολιτικό προσωπικό και ηγεσίες που διαθέτουν τόλμη για μη δημοφιλείς αποφάσεις.»( Κάτι ανάλογο ψάχνει και ο ΣΕΒ στην Ελλάδα.Το κόστος αποπληρωμής των τόκων αυξήθηκε για την Ελλάδα κατά 14% ή 1,4 δίς ευρώ). Η ιταλική Corriere della Sera έγραφε: «Η ΕΚΤ διδάχθηκε από τα λάθη του παρελθόντος γι’ αυτό αύξησε κ το βασικό επιτόκιο». ( Οι «παπαγάλοι» είναι διεθνές φαινόμενο).

-Στις 11 Ιανουαρίου, χιόνισε και για πρώτη φορά μετά από 100 χρόνια στη Βαγδάτη. Η φύση προειδοποίησε. Το 2008 θα ήταν σημαδιακή χρονιά . Στις 23 Ιανουαρίου, Έλληνας πρωθυπουργός επισκέφθηκε την Τουρκία. για πρώτη φορά μετά από 48 χρόνια. Και αυτό σημαδιακό, (για την Civitas, που ετοίμασε την επίσκεψη, και τις δηλώσεις).

-Τα άλλα «μεγάλα γεγονότα» ,με τη σειρά, ήταν: Aνεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου ( 17 Φεβρουαρίου). O Φιντέλ Κάστρο παρέδωσε την εξουσία στην Κούβα στον αδελφό του.(19 Φεβρουαρίου).Oμαλή μεταπολίτευση στη Μόσχα, με την εκλογή του Μεντβέντεβ, ( 2 Μαρτίου) και την μετάβαση του Πούτιν στην πρωθυπουργία.. Ο Θαπατέρο κέρδισε τις εκλογές στην Ισπανία. ( 9 Μαρτίου). Ο Μπερλουσκόνι ξανά πρωθυπουργός στην Ιταλία. ( 14 Απριλίου). 12 χώρες της Λατινικής Αμερικής αποφάσισαν παράλληλα με την MERCOSUR (που είναι το ανάλογο της ΕΟΚ) ,τη δημιουργία της «Ένωσης των Εθνών της νοτίου Αμερικής» (Unasur), και την έκδοση κοινού νομίσματος. ( 23 Μαΐου) . Ο Γκούεφσκι σάρωσε στις εκλογές στα Σκόπια.

(1η Ιουνίου) . Ολυμπιακοί Αγώνες του Πεκίνου, (έναρξη 8 Αυγούστου).Εκλογή του Μπαράκ Obama ,( 4 Νοεμβρίου).Τρομοκρατική επίθεση στο Taj Mahal Palace της Βομβάης (27 Νοεμβρίου -195 νεκροί), και η επίθεση του Ισραήλ στα Γάζα.(360 νεκροί ως 29/12)

-Το «ελληνικό 2008» ,άρχισε με την είσοδο της Κύπρου στην ευρωζώνη. Στις 2 Ιανουαρίου τα κανάλια φώναζαν ότι το πετρέλαιο πήγε από τα 96 στα 100 δολλάρια. Επειδή «κάλπαζε» το πετρέλαιο, κάλπαζαν και οι τιμές, στα ράφια. Το 2008 ήταν χρόνια ακρίβειας και κερδοσκοπίας.

(Η ισοτιμία ευρώ/δολαρίου στις 2 Ιανουαρίου, ήταν 1,4643, και επομένως το βαρέλι κόστιζε 68.2 ευρώ, όσο δηλαδή και τον Σεπτέμβριο, αλλά τότε τα «κανάλια» έλεγαν ότι ήταν φθηνό!Στις 29 Φεβρουαρίου. το δολάριο έπεσε στο 1.5239 ευρώ, και το πετρέλαιο στα 62.1 ευρώ. -94,74 δολ).

-Κοιτάζοντας , τα « ελληνικά» πολιτικά γεγονότα ,του 2008, που άρχισαν με τους καβγάδες Θέμου-Ταρζάν και την ανεξαρτητοποίηση Κουκοδήμου , βλέπουμε μια ευθεία γραμμή, που ενώνει, το « άλμα του κ. Ζαχόπουλου στο κενό» , με τους καλόγερους της Μονής Βατοπεδίου, τα όνειρα των 15 χρόνων, και τα τηλεοπτικά παράθυρα, στα οποία συνωθούνται, πολιτική, ιστορία, παγκοσμιοποίηση, ο Λάκης, οι Πολιτικοί, οι απατεώνες ,οι λυμεώνες, οι εργολάβοι , οι εγχώριοι πράκτορες , το τρίτο και τέταρτο φύλλο, οι αδικημένοι και οι πονηροί, και φυσικά οι «ακριβές» καλλίγραμμες που κάνουν καριέρα.

-Από αυτή την άποψη, η είδηση του 2008 είναι, ότι τα «δελτία των 20.00» παραμένουν το «μήνυμα».

-Πολλοί θα πουν ότι η είδηση της χρονιάς ήταν το σκάνδαλο του Βατοπεδίου .

Μέγα λάθος. Η είδηση, είχε θαφτεί , για τέσσερα τουλάχιστον χρόνια. Επομένως ήταν «κατεψυγμένη». Όπως και οι αποκαλύψεις , για την Ζήμενς.

Το γεγονός της χρονιάς, ήταν, ότι κάποιες, ( εγχώριες ή αλλοδαπές «δυνάμεις» ), τα έβγαλαν στον Φόρο, για να εκβιάσουν, τους «λερωμένους. Στις 29 Απριλίου πάντως, υπεγράφη η συμφωνία για τον ρωσικό αγωγό φυσικού αερίου South Streem.

Το ψευδογεγονός της χρονιάς ήταν η πυρπόληση της Αθήνας, ( 7 Δεκεμβρίου), σε λάιβ μετάδοση, από τα «τάγματα εφόδου» του Σόρος, και τους επαναστάτες της Εκάλης και του Παλαιού Ψυχικού, του Alexis.

To ψευδογεγονός, που έγινε γεγονός της χρονιάς, ήταν η στημένη συνέντευξη του κ. Καραμανλή στην ΔΕΘ, (7 Σεπτεμβρίου). Διάβασε τις σωστές απαντήσεις, στις ερωτήσεις που είχαν μοιράσει, το «σύστημα Ρουσόπουλου» έκανε τη δουλειά του, αλλά δεν είπε αυτά που έπρεπε να πει .Καί άρχισε το ξήλωμα.

Η « συνέντευξη» στην 73 ΔΕΘ, θα μείνει στην ιστορία ως το όριο της επικοινωνιολογίας, και θα διδάσκεται, ως παράδειγμα προς αποφυγή, στο Ινστιτούτο Tavistock. Το «σύστημα» πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένο.

-Ο υπουργός real estate & offshore κ. Βουλγαράκης παραιτήθηκε (12 Σεπτεμβρίου), παρενέβη ο εισαγγελέας με τη δέσμευση των λογαριασμών της μονής Βατοπεδίου . (13 Σεπτεμβρίου), η Metron analysis ανακοίνωσε ότι (δημοκοπικά), το για πρώτη φορά μετά από οκτώ χρόνια προηγείται στην κοινή γνώμη,ΠΑ.ΣΟ.Κ ,(15 Σεπτεμβρίου), και σαν αποτέλεσμα εγκατέλειψε τις επιχορηγήσεις του ΟΠΑΠ, ή υπουργική σύζυγος..( 16 Σεπτεμβρίου). Ο γιος του ταχυδρόμου, κατέβηκε από το τραίνο, στις 23 Οκτωβρίου. Ο κ. Καραμανλής ομολόγησε το mea culpa στις 16 Δεκεμβρίου. Χρειάστηκε 100 μέρες, για να το καταλάβει .

-Μια μεγάλη είδηση, που δεν βρήκε χώρο, στα δελτία των 20.00, ήταν επιστημονική ανακοίνωση ότι η μεγάλη έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης έγινε το 1613 π.Χ (3 Δεκεμβρίου).

-Μεγάλη είδηση ήταν και το «ασφαλιστικό» . Η κυβέρνηση παρουσίασε το τελικό της σχέδιο «13 από 133», (ταμεία !) στις 5 Μαρτίου. Ο πρωθυπουργός ανέλαβε όπως συνήθως, την πολιτική ευθύνη, για τη μεταρρύθμιση, « υπέρ των πολλών». Στις 6 Μαρτίου, άρχισε το επικοινωνιακό χάπενινγκ του κ.Αθανασόπουλου, που κατατρομοκράτησε, τον ελληνικό λαό με τις αδικαιολόγητες διακοπές ρεύματος, με στόχο να στρέψει την κοινή γνώμη κατά των απεργών και της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ.

Στις 9 Μαρτίου γίναμε «εθνικά υπερήφανοι» για τους πλούσιους μας. Το Βήμα ανακοίνωσε ότι η λίστα των δισεκατομμυριούχων του πλανήτη, του περιοδικού «Forbes», περιέλαβε για πρώτη φορά, τρεις Έλληνες εφοπλιστές, μαζί με τον «παλαιό» κ. Σπύρο Λάτση . «Τώρα στην παρέα των Ελλήνων δισεκατομμυριούχων συμμετέχουν πλέον και οι κκ. Γιώργος Οικονόμου, Γαβριήλ Παναγιωτίδης και ο δρ Γιάννης Κούστας».

-Τον Μάιο ξέσπασε το σκάνδαλο με το «επιμολυσμένο» ηλιέλαιο. Που δεν ήταν «επιμολυσμένο», αλλά κανονικότατα αναμεμιγμένο με παραφινέλαιο σύμφωνα με την συνταγή της Gargill . Στις 20 Μαΐου παραιτήθηκε ο πρόεδρος του ΕΦΕΤ, και στις 21 Μαΐου δόθηκε εντολή απόσυρσης όλων των ηλιελαίων. Μετά ακολούθησε το γάλα με μελαμίνη, και οι διοξίνες στα γουρουνόπουλα

Τα ελληνικά γεγονότα που πρέπει να θυμόμαστε:

Στις 28 Ιανουαρίου, έγινε «Μακαριστός» ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, στις 16 Φεβρουαρίου ενθρονίστηκε ο Ιερώνυμος.Στις 19 Φεβρουαρίου κατατέθηκε η πρόταση διπλής ονομασίας του Νίμιτς, για το Μακεδονικό. Επίθεση των «Αιγαιατών», στο ελληνικό προξενείο στα Σκόπια. Η πρόταση Νίμιτς, «διέρρευσε», από το γραφείο της κ. Μπακογιάννη, στο Βήμα και δημοσιεύτηκε, στις 21 Φεβρουαρίου. (Την ίδια μέρα ανακοινώθηκαν τα 41 μέτρα του κ.Φώλια) . Στις 10 Μαρτίου ,στην αρχαία Ολυμπία, το ψευδογεγονός Δαλάι Λάμα/Cia/Ioc. Στις 17 Μαρτίου. η Ντόϊτσε Τέλεκομ αγοράσε 20% των μετοχών του ΟΤΕ που κατείχε η ΜΑΡΦΙΝ. 18 Μαρτίου, ελικόπτερο τύπου Χιούι , της αεροπορίας Στρατού κατέπεσε , κοντά στο Βασιλούδι Θεσσαλονίκης.. Και οι τρεις επιβαίνοντες. νεκροί. Στις 2 Απριλίου 152 ΟΧΙ των βουλευτών της Ν.Δ., στην πρόταση της αντιπολίτευσης για δημοψήφισμα για το ασφαλιστικό. 3 Απριλίου. Νέο επικοινωνιακό χάπενινγκ. Άνοιξε το οδόφραγμα της Λήδρας, στη Λευκωσία. 19 Απριλίου. Η κρίση της φράουλας στην Μανωλάδα, επειδή οι μετανάστες ζήτησαν αύξηση. 20 Απριλίου. Ο Γιώργος έπεσε από το ποδήλατο. 3 Μαΐου Θεσσαλονίκη. Τοξικομανής σκοτώνει οδηγό λεωφορείου με το υπηρεσιακό όπλο αστυνομικών, που τους το πήρε μέσα από το περιπολικό. 8 Ιουνίου. Σεισμός 6,5 Ρίχτερ στην Ηλεία. Δύο νεκροί. 12 Ιουνίου. Εκτός Κ.Ο ΠΑ.ΣΟ.Κ. ο Κ. Σημίτης. 20 Ιουνίου. Νεός Δερβέν-αγάς ο κ. Πρόβοπουλος.

==========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

==============================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Έχει άραγε νόημα, κύριε Παπανδρέου, να παραμένετε ακόμη; Από τη στιγμή που η αποστολή εξετελέσθη κατά γράμμα. Βουλιάξατε τον τόπο και μας πνίξατε όλους. Τίποτε όρθιο δεν έμεινε. Να υπήρχε κάτι το θετικό, θα έλεγες χαλάλι όλα…

Χωρίς επιστροφή είναι η πορεία. Κάθε μέρα και χειρότερα πάμε. Η ζωή κατεβαίνει σκαλί σκαλί. Όλα έχουν δυσκολέψει. Κόβεις από παντού. Για να κερδίζεις μέρες. Αλλά φως, ελπίδα δεν φαίνεται πουθενά. Η ύφεση αφαιρεί οξυγόνο, φέρνει λουκέτα, στραγγαλίζει την αγορά. Τώρα μόλις το πήραν χαμπάρι οι υπουργοί. Ίσως και ο πρωθυπουργός. Κάτι που όποιος περπατούσε στους δρόμους το έβλεπε μήνες τώρα. Πιανόταν η καρδιά του. Αλλά βλέπεις αποφασίζουν από τα γραφεία.
Στα δύο χρόνια που κυβερνάτε, κύριε Παπανδρέου, μια μέρα δεν υπήρξε να πεις δόξα σοι ο Θεός… Κόβετε, κόβετε και τίποτε δεν άλλαξε προς το καλύτερο. Έστω να ανακοπεί κάπως ο κατήφορος. Απʼ ό,τι υποσχεθήκατε, κύριε Παπανδρέου, το εντελώς αντίθετο προέκυψε… Και να ʼταν μόνο αυτό;
Ο κύριος Σόιμπλε αλλά και ο αγαπητός μας κύριος Γιούνκερ δεν παραλείπουν ούτε λεπτό να μας θυμίζουν ότι η εθνική κυριαρχία μας έχει δραστικά περιοριστεί…

Ποίος είναι ο Δ. Κωνσταντακόπουλος;
Ο Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος σπούδασε Φυσική στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και πήρε Δίπλωμα Εμπεριστατωμένων Σπουδών (DEA) στην Επεξεργασία Πληροφορίας από το Πανεπιστήμιο της Ρεν στη Γαλλία. Εργάστηκε ερευνητικά στο Εθνικό Κέντρο Μελετών για τις Τηλεπικοινωνίες (CNET) της Γαλλίας και την πολυεθνική εταιρεία Schlumberger.
Διετέλεσε σύμβουλος του υφυπουργού Άμυνας για θέματα ελληνοποίησης των προμηθειών των Ενόπλων Δυνάμεων. Από το 1985 έως το 1988 εργάστηκε ως ειδικός συνεργάτης στο γραφείο του πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου, με κύριο αντικείμενο τις σχέσεις Ανατολής-Δύσης, τον έλεγχο των εξοπλισμών και τις πρωτοβουλίες αφοπλισμού. Από το 1989 έως το 1998, εργάστηκε στη Μόσχα, ως ανταποκριτής της Deutsche Welle, του ΑΠΕ και των εφημερίδων “Νέα”, αρχικά και “Ελευθεροτυπία” αργότερα. Άρθρα του για τις ρωσικές και διεθνείς εξελίξεις έχουν δημοσιευθεί σε επιθεωρήσεις στην Ελλάδα, τη Ρωσία και τη Γαλλία.Από το 1998 εργάζεται ως πολιτικός και διπλωματικός συντάκτης στην εφημερίδα “Επενδυτής” και στη συνέχεια “Κόσμος του Επενδυτή” και το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων. Έχουν δημοσιευτεί συνεντεύξεις του από όλους σχεδόν τους βασικούς πρωταγωνιστές του Κυπριακού, όπως ο Τάσσος Παπαδόπουλος, ο Χένρι Κίσιντζερ, ο Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, ο Ισμαήλ Τζεμ, ο Δημήτρης Χριστόφιας, ο Αλέκος Μαρκίδης, ο Σερντάρ Ντενκτάς, ο Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, ο Γιώργος Παπανδρέου, ο Γεράσιμος Αρσένης, ο Γεβγκένι Πριμακόφ, ο Ντομινίκ ντε Βιλπέν, ο Μίχαελ Στάινερ, ο Τζο Λίπερμαν, ο Μάρτιν Στόουκροφτ και πολλοί άλλοι.
==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Ο άνθρωπος για τον οποίον ο μακαρίτης Τάσσος Παπαδόπουλος έλεγε ότι όσο ζούσε δεν θα του επιτρέψει ποτέ να ξαναπατήσει το πόδι του στην Κύπρο, λόγω του ύποπτου ρόλου του στο σχέδιο Ανάν, ή εάν θέλετε ο άνθρωπος που προκάλεσε την έκρηξη του πρώην πρωθυπουργού κ. Σημίτη και σε μια σύνοδο κορυφής έδωσε εντολή να επιστρέψει στην Ελλάδα μια ομάδα 7 συμβούλων που συνόδευε τον τότε υπουργό εξωτερικών κ. Γ. Παπανδρέου, ...ξανακτύπησε!

Αυτή την φορά θέλησε να τινάξει στον αέρα τη προχθεσινή συνεδρίαση της Επιτροπής Εξωτερικών και Άμυνας της Βουλής. Φυσικά αναφέρομαι στον ...αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών κ. Δρούτσα.

Στη πρώτη προγραμματισμένη ενημέρωση της κοινοβουλευτικής επιτροπής για τους βασικούς άξονες της εξωτερικής πολιτικής, φανέρωσε το «νέο πολιτικό ήθος» (sic!) που ευαγγελίζεται η νέα κυβέρνηση , με τους βουλευτές της Ν.Δ. να αποχωρούν από τη συνεδρίαση καταγγέλλοντας τον κ. Δρούτσα ως…. «πολιτικό συκοφάντη»!

Τι συνέβη ; Στο επίμονο αίτημα των βουλευτών της Ν.Δ. να δημοσιοποιηθεί το περιεχόμενο της επιστολής Ερντογάν προς τον πρωθυπουργό κ.Γ. Παπανδρέου και στην ερώτηση του κ. Ευρυπίδη Στυλιανίδη αν στην επιστολή του ο κ. Ερντογάν θέτει θέμα μειονότητας, προέβη σε βαρύτατο πολιτικό ατόπημα (αλλά και ...βιασμό της νοημοσύνης μας), απαντώντας ότι « η σημερινή κυβέρνηση δεν συζητάει θέματα που αφορούν τους Ελληνες πολίτες της μουσουλμανικής μειονότητας με ξένες κυβερνήσεις και τρίτες χώρες», προσθέτοντας όμως ότι ....«σε αυτό το θέμα υπήρξε διολίσθηση επί των ημερών της προηγούμενης κυβέρνησης».. (?)

Ώρες μετά τη λήξη της συνεδρίασης και αφού το θέμα είχε πάρει διαστάσεις, ο κ. Δρούτσας εμφανίστηκε στην αίθουσα των κοινοβουλευτικών συντακτών και προσπάθησε με …λεκτικές ακροβασίες να «λειάνει» την αναφορά του. Είπε ότι στη σημερινή κυβέρνηση δημιουργήθηκε ....«η αίσθηση»(?) ...για διολίσθηση πάνω στο θέμα της μειονότητας.

Φυσικά αυτό που δεν είπε ο κ. Δρούτσας είναι ότι ο Ερντογάν, στην πρόσφατη επιστολή του προς τον σημερινό πρωθυπουργό, ζητάει διάλογο εφ' όλης της ύλης, θέτει θέμα μειονοτήτων, ζήτημα το οποίο η κυβέρνηση αφήνει σκόπιμα να... σέρνεται, προκειμένου να ωριμάζει το κλίμα προς μια τέτοια κατεύθυνση.

Στην Επιτροπή οι βουλευτές αναφέρθηκαν και στην τριμερή συνάντηση στις Πρέσπες (Παπανδρέου, Γκρουέφσκι, Μπερίσα) καλώντας την κυβέρνηση να αποσαφηνίσει κατηγορηματικά, αν εκτός από θέματα προστασίας του περιβάλλοντος, είναι πιθανό να τεθούν και …άλλα ζητήματα.

Στο θέμα της τριμερούς συνάντησης αναφέρθηκε και η κα Λιάνα Κανέλλη, διερωτώμενη αν έχει σχέση με την επίσκεψη του Τζορτζ Σόρος στην Ελλάδα . Ζήτησε δε να της απαντηθεί επίσημα με ποιους κυβερνητικούς παράγοντες συναντήθηκε.
Επισημαίνω ότι η επικείμενη τριμερής συνάντηση στις Πρέσπες έγινε γνωστή ....από τα ΜΜΕ των Σκοπίων(?) και όχι από το υπουργείο Εξωτερικών της χώρας μας. Το ίδιο είχε συμβεί και με την επίμαχη επιστολή του κ.Ερντογάν όπου την πληροφορηθήκαμε από τα τουρκικά ΜΜΕ.

Η απάντηση και το ύφος του κ. Δρούτσα επιβεβαίωσαν αυτό που πολλές φορές έχω τονίσει, περί ύπαρξης μυστικής διπλωματίας, μακριά από τα βλέμματα των ελλήνων πολιτικών και των πολιτών.

«Αλίμονο αν οι πρωθυπουργοί Ελλάδος και Σκοπίων ....δεν θίξουν το θέμα που μας ενδιαφέρει. Δεν πρόκειται όμως για διαπραγμάτευση ή άλλη οδό διαπραγμάτευσης(sic!) για το θέμα της ονομασίας» απάντησε ο κ. Δρούτσας, όταν ΟΛΑ τα ΜΜΕ της γείτονος χώρας παραθέτουν μέχρι και λεπτομέρειες που θα τεθούν στο τραπέζι του επικείμενου διαλόγου.

Αυτό που πρέπει να αποφευχθεί πάση θυσία , είναι η “Τριμερής των Πρεσπών“ να μετατραπεί σε προκάλυμμα διμερών διαπραγματεύσεων “Γκρουέφσκι-Παπανδρέου” για το όνομα.
Κάτι τέτοιο θα υπονόμευε τη διαδικασία εξεύρεσης λύσης στο πλαίσιο του ΟΗΕ, καθώς και την επίσημη θέση μας , με την οποία είναι σύμφωνες και οι αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας, ότι το θέμα του ονόματος δεν είναι διμερές, αλλά ζήτημα Περιφερειακής Ασφάλειας και Σταθερότητας.

Κάποιοι έχουν ανοίξει (ξανα) τους «ασκούς του Αιόλου» της μυστικής διπλωματίας. Όσο για τα ελληνικά ΜΜΕ , εδώ ισχύει το ...«Βους επί γλώσσης».
========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

==============================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

. . . όλους τους προηγούμενους μήνες.
Η εικόνα του κυρίαρχου στην Κεντροδεξιά εμφανίζει σημαντικές ρωγμές, ενώ και στο εσωτερικό της ΝΔ δεν λείπουν οι βουλευτές που απορρίπτουν το επιχείρημα περί «ικανού πρωθυπουργού και ανίκανων υπουργών».
Η κριτική και από το εσωτερικό της κυβέρνησης αγγίζει πλέον και τον ίδιο τον κ. Κ. Καραμανλή, ο οποίος βλέπει τις δυνατότητες πολιτικών ελιγμών που διαθέτει, να περιορίζονται δραματικά.

Τα μέτωπα που καλείται σήμερα να διαχειριστεί, μέσα σε μια ιδιαίτερα αρνητική συγκυρία, είναι τα εξής:

Κοινωνική έκρηξη. Η πλήρης αδυναμία της κυβέρνησης να διαχειριστεί τα όσα έγιναν μετά την εν ψυχρώ δολοφονία του 15χρονου Αλέξανδρου, αποτελεί ουσιαστικά τη χαριστική βολή στην πληγωμένη από τα σκάνδαλα και την αναποτελεσματικότητα κυβέρνησή του.

Ο ίδιος επέλεξε να υιοθετήσει την εισήγηση του υπουργού Εσωτερικών περί ήπιας αντιμετώπισης των διαδηλωτών, με αποτέλεσμα να υπάρξουν την προηγούμενη Δευτέρα οι εικόνες χάους στην Αθήνα και στις μεγάλες πόλεις της χώρας.

Η μη αποδοχή της ύπαρξης πολιτικών ευθυνών επιδείνωσε ακόμη περισσότερο το κλίμα για την κυβέρνηση και χρειάστηκε να περάσουν πέντε ήμερες, προκειμένου ο υφυπουργός Εσωτερικών κ. Π. Χηνοφώτης να ζητήσει από το βήμα της Βουλής «συγνώμη» από τους γονείς του Αλέξανδρου αλλά και από εκείνους που είδαν μέσα σε λίγα λεπτά τις περιούσιες τους να καταστρέφονται από τη μανία των κουκουλοφορων.

Σκάνδαλο Βατοπεδίου. Η υπόθεση επανέρχεται στο προσκήνιο, καθώς τη Δευτέρα η Εξεταστική Επιτροπή θα έχει ολοκληρώσει το πόρισμά της και την Τρίτη -κατά πάσα πιθανότητα- θα το καταθέσει στην Ολομέλεια. Η κοινή γνώμη αναγνωρίζει την ύπαρξη πολιτικών ευθυνών στην κυβέρνηση της ΝΔ και σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις, θεωρεί στη συνείδησή της υπεύθυνους δύο υπουργούς και τρεις υφυπουργούς.

Ο κ. Καραμανλής απέφυγε επίμονα να μιλήσει για την ύπαρξη «σκανδάλου» και έδωσε εντολή σε όλα τα στελέχη να χρησιμοποιούν τη λέξη «υπόθεση», όταν αναφέρονται στις ανταλλαγές εκτάσεων μεταξύ της Μονής Βατοπεδίου και του ελληνικού Δημοσίου. Η «γραμμή» αυτή οδήγησε πολλούς βουλευτές και υπουργούς να επαναστατήσουν και δεν ήταν λίγοι εκείνοι που επέλεξαν να μιλήσουν όχι μόνο για σκάνδαλο, αλλά και για την ύπαρξη πολιτικών ευθυνών.

Οικονομικό κραχ. Παρά την περί του αντιθέτου ρητορική του κ. Καραμανλή, η κρίση αρχίζει να αγγίζει πλέον τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Οι τράπεζες δεν έχουν διοχετεύσει τη ρευστότητα στην αγορά και η εμπορική κίνηση εν μέσω Χριστουγέννων προβλέπεται ιδιαίτερα περιορισμένη. Κορυφαίοι υπουργοί «κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου» και επισημαίνουν ότι ο τουρισμός και η οικοδομή θα είναι τα επόμενα «θύματα». Ο πρωθυπουργός περιορίζεται μέχρι στιγμής στις διαβεβαιώσεις ότι θα εξαντλήσει τις δυνατότητες που του παρέχει ο προϋπολογισμός, αλλά σε πρακτικό επίπεδο δεν έχει προχωρήσει ακόμη στην επεξεργασία και ανακοίνωση ενός ολοκληρωμένου πακέτου μέτρων. Το μήνυμα δε από το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα είναι εξαιρετικά αρνητικό για τη χώρα μας, η οποία δανείζεται πλέον με υψηλότατο επιτόκιο.

Διαδοχολογία. Πρόκειται ουσιαστικά για ευθεία αμφισβήτηση του ίδιου του πρωθυπουργού. Οι συζητήσεις στο εσωτερικό της ΝΔ έχουν ήδη ξεκινήσει και δεν είναι λίγοι οι βουλευτές που παίρνουν μέρος στα σενάρια αυτά προκρίνοντας το ένα ή το άλλο στέλεχος.

Αφορμή για να δημοσιοποιηθεί το θέμα αποτέλεσε η παρέμβαση του κ. Δ. Αβραμόπουλου, ο οποίος δήλωσε «παρών» στην «κούρσα» εάν και όταν υπάρξει και πρότεινε μάλιστα και τη διαδικασία που πρέπει να ακολουθηθεί για την εκλογή νέου προέδρου.

Ο ίδιος ο κ. Καραμανλής δεν έκρυψε την οργή του για τη συζήτηση αυτή, καθώς θεωρεί ότι αποδυναμώνεται ακόμη περισσότερο στα «μάτια» της κομματικής βάσης της Νέας Δημοκρατίας

ΓΚΑΛΟΠ ΜRΒ
Οι «νοικοκυραίοι» γυρίζουν την πλάτη στη ΝΔ

Κρίσιμη παράμετρος που επιβεβαιώνει την εικόνα της αποσύνθεσης της κυβέρνησης είναι και η απώλεια κοινωνικών συμμαχιών. Μετά και τα τελευταία επεισόδια, η ΝΔ δείχνει να χάνει ακόμη και παραδοσιακούς συμμάχους της, όπως είναι τα μέλη των εμπορικών συλλογών.

Οι λεγόμενοι «νοικοκυραίοι» θεωρούν ότι έμειναν απροστάτευτοι κατά τις πρόσφατες διαδηλώσεις και εμφανίζονται οργισμένοι με την κυβέρνηση.

Δεν είναι τυχαίο δε ότι σύμφωνα με τη δημοσκόπηση της MRB, η οποία έγινε πριν από τα σοβαρά επεισόδια, η ΝΔ χάνει ψηφοφόρους προς πάσα κατεύθυνση: από το ΠΑΣΟΚ (οι απώλειες φτάνουν το 7,2%) μέχρι τον ΛΑΟΣ (4,4%).

==========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Του Γεράσιμου Δ. Αρσένη* (PRESS-GR)

«5 χρόνια μετά το ΟΧΙ
το Σχέδιο Ανάν επιστρέφει;»
Οδόφραγμα Λήδρα Πάλας - Λευκωσία

Αδέλφια της Κύπρου,
Με ιδιαίτερη συγκίνηση χαιρετίζω αυτή τη μεγάλη και ενθουσιώδη συγκέντρωση. Είμαστε όλοι εδώ για να διατρανώσουμε την αμετακίνητη απόφασή μας να δώσουμε τη μάχη για να σταματήσουμε τον κατήφορο που έχουμε πάρει, για να ακυρώσουμε τα δόλια σχέδια επιστροφής του Σχεδίου Ανάν, με νέα μεταμφίεση.

Ως Έλληνας πολίτης, βρίσκομαι για μια ακόμη φορά μαζί σας και θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι εμείς οι Ελλαδίτες θεωρούμε το δικό σας αγώνα δικό μας αγώνα. Δεν πρέπει να έχετε καμία αμφιβολία ότι στις δύσκολες στιγμές που διαφαίνονται δεν θα είσαστε μόνοι, θα είμαστε μαζί. Στις δύσκολες στιγμές θα είμαστε όλοι Κύπριοι.
Σίγουρα η Ελλάδα και η Κυπριακή Δημοκρατία είναι δύο ανεξάρτητα κράτη αλλά, ταυτόχρονα, είναι τμήματα ενός αδιάσπαστου στρατηγικού συνόλου. Οι Ελλαδίτες και οι Έλληνες της Κύπρου δεν είναι δύο λαοί ξεχωριστοί, είναι ένας λαός.
Ελλάδα και Κύπρος, φορείς της μακραίωνης και ένδοξης πορείας του Ελληνισμού, μοιραζόμαστε την ίδια μοίρα και γι΄ αυτό πορευόμαστε μαζί. Ο Ελληνισμός δεν τεμαχίζεται, είναι ενιαίος, ο Ελληνισμός κτυπάει με μια καρδιά.
Ας το καταλάβουν, επιτέλους, οι άπιστοι Θωμάδες ότι η Κύπρος χωρίς την αμέριστη στήριξη της Ελλάδας θα αντιμετωπίσει δυσμενείς συνθήκες επιβίωσης και...
η Ελλάδα χωρίς την Κύπρο και την παρουσία του Ελληνισμού στην νοτιοανατολική Μεσόγειο θα είναι μια ακρωτηριασμένη πολιτική οντότητα.

Παρατηρώ με λύπη ότι τον τελευταίο καιρό έχει δημιουργηθεί μια κάποια ψυχική απόσταση ανάμεσά μας. Να αντιστρέψουμε αυτό το κλίμα και να θυμηθούμε τα λόγια ενός αριστερού πατριώτη, του Μίκη Θεοδωράκη: «Όποτε υπονομεύθηκε η αλληλεγγύη των Ελλήνων της Ελλάδας και των Ελλήνων της Κύπρου, στην ιστορία μας ακολούθησαν αιματηρές τραγωδίες.»

Ο Ελληνισμός αντιμετώπισε και αντιμετωπίζει σήμερα σοβαρές πιέσεις και ορατές απειλές από την επεκτατική πολιτική της Τουρκίας. Θράκη, Αιγαίο, Κύπρος είναι το τόξο όπου βιώνουμε τη συστηματική καταστρατήγηση θεμελιωδών αρχών και κανόνων του Διεθνούς Δικαίου και των Ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Γι΄ αυτό, η καθιέρωση του Δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Ελλάδας – Κύπρου, ή πιο συγκεκριμένα, Θράκης - Αιγαίου – Κύπρου, ήταν μια τολμηρή και αποτελεσματική τομή στην Εθνική Στρατηγική του Ελληνισμού που εξασφάλισε όχι μόνον μια αξιόπιστη αποτρεπτική δύναμη αλλά εμπέδωσε ένα αίσθημα αυτοπεποίθησης σ΄ ολόκληρο των Ελληνισμό και έβαλε τις βάσεις για ένα νέο Εθνικό Προορισμό, για μια ισχυρή πολιτιστική, πολιτική και οικονομική παρουσία στην Ν.Α. Ευρώπη και στη Ν.Α. Μεσόγειο.

Είναι λυπηρό ότι το φοβικό σύνδρομο που, κατά καιρούς, μας κυριεύει, καθώς και η λαθεμένη αντίληψη ότι ο κατευνασμός και η λεγόμενη Ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας θα άλλαζαν την πάγια επεκτατική της πολιτική, οδήγησαν μετά το 2000 στην ουσιαστική εγκατάλειψη του Δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου.

Θεωρώ όμως ότι οι διεθνείς διαπραγματεύσεις είναι ατελέσφορες όταν δεν συνοδεύονται από αξιόπιστη αποτρεπτική στρατιωτική δύναμη. Γι΄ αυτό πιστεύω ότι προτεραιότητα πρέπει να δοθεί στην αναζωογόνηση του Δόγματος και την επαναφορά των κοινών αερο-ναυτικών ασκήσεων στην Κύπρο και την ευρύτερη περιοχή.

Σήμερα, είμαστε εδώ για να γιορτάσουμε την επέτειο του μεγαλειώδους ΟΧΙ στο καταχθόνιο Σχέδιο Ανάν. Η 24η Απριλίου 2004 έχει ήδη καταγραφεί ως κορυφαία πράξη στην νεώτερη Ελληνική ιστορία. Απέναντι στις αφόρητες πιέσεις και τους εκβιασμούς – που η σημερινή υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ ομολογεί – ο λαός αντιστάθηκε και με υπερηφάνεια που ταιριάζει σε ελεύθερους πολίτες, με αίσθημα ευθύνης και ελεύθερης κρίσης, είπε το μεγάλο ΟΧΙ.

Η ιστορία θα γράψει ότι την 24/4/2004 μια χώρα ελεύθερων ανθρώπων τόλμησε να ανατρέψει τα σχέδια των Αγγλο-Αμερικάνων και του Γ.Γ. του ΟΗΕ.
- διέσωσε την Κυπριακή Δημοκρατία από την προβλεπόμενη αυτοκατάργησή της
- έδωσε μάθημα τόλμης και ήθους σε όλον τον κόσμο και
- έσωσε την τιμή και την υπόληψη της ίδιας της Ε.Ε.

Γιατί η υπερψήφιση του Σχεδίου Ανάν δεν θα κατέστρεφε μόνον την Κύπρο και τον Ελληνισμό αλλά θα δημιουργούσε ένα ανελεύθερο, ρατσιστικό καρκίνωμα στην καρδιά της Ε.Ε. Αυτό που έπρεπε να αναγνωρίσουν από μόνες τους οι πολιτικές ηγεσίες της Ε.Ε. ότι δηλαδή το Σχέδιο Ανάν θα κατέλυε βασικούς θεσμούς και αξίες του Ευρωπαϊκού πολιτισμού, το ανέδειξαν οι Ελληνοκύπριοι.

Αδέλφια της Κύπρου,
Ολόκληρη η Ευρώπη οφείλει να σας αποτίσει φόρο τιμής για την ηρωική σας στάση. Ένα μεγάλο εύγε από όλους όσους παλεύουμε για τις πανανθρώπινες αξίες της Δημοκρατίας, της Ελευθερίας και για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.

Μιλάω για το λαό γιατί ο λαός ήταν μπροστά από τα κόμματα. Θυμάμαι τις δύο μεγάλες εκδηλώσεις, εδώ στη Λευκωσία, πριν από το Δημοψήφισμα. Τα πολιτικά κόμματα, με λίγες εξαιρέσεις, και εδώ και στον Ελλαδικό χώρο, είτε στήριξαν ανοικτά το Σχέδιο Ανάν είτε βρέθηκαν σε αμηχανία. Ήταν η κινητοποίηση του λαού που άλλαξε το πολιτικό σκηνικό. Αυτό το αγωνιστικό πάθος το ερμήνευσε με τον πιο δραματικό τρόπο ο μεγάλος πατριώτης, ο αείμνηστος Τάσσος Παπαδόπουλος στο ιστορικό διάγγελμα που θα παραμείνει στην ιστορία ως κορυφαίο δείγμα αγνού πατριωτισμού, ελεύθερης σκέψης και πολιτικής τόλμης.

Αλλά, η ετυμηγορία της 24ης Απριλίου 2004 δεν είχε μόνον την απορριπτική του πλευρά, τον ενταφιασμό του Σχεδίου Ανάν. Είχε και τη θετική του πλευρά, που εμπεριείχε στοιχεία μιας άλλης προσέγγισης στην επίλυση του Κυπριακού, με βάση τις αρχές του Διεθνούς Δικαίου και του Ευρωπαϊκού κεκτημένου.

Ας είμαστε ειλικρινείς: Δεν αξιοποιήσαμε τις μεγάλες διαπραγματευτικές δυνατότητες που μας προσφέρει η ιδιότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας ως ισότιμου μέλους της Ε.Ε. Παρασυρθήκαμε σε ατέρμονες και αδιέξοδες δικοινοτικές συνομιλίες μέσα στο παλαιό πλαίσιο. Και ήταν αναπόφευκτο να παγιδευτούμε – για μια ακόμη φορά – σε συμβιβασμούς με κριτήρια που πηγάζουν από την ιδιοτέλεια των διεθνών πολιτικών ισορροπιών και να υποβαθμίσουμε έτσι το μέγιστο διεθνές ζήτημα εισβολής, κατοχής, εθνοκάθαρσης και παράνομου εποικισμού σε μια απλή δικοινοτική διαφορά.

Φίλοι και φίλες,
Το Σχέδιο Ανάν δεν απειλεί να επιστρέψει. Έχει επιστρέψει με άλλο μανδύα. Και πολύ φοβάμαι ότι αν συνεχίσουμε αυτό τον ολισθηρό δρόμο, θα θέσουμε τον Ελληνισμό της Κύπρου στο δίλημμα ή να δεχθεί ένα νέο Σχέδιο, ίσως χειρότερο και απ΄ αυτό το Σχέδιο Ανάν, ή να αντιμετωπίσει την ουσιαστική διχοτόμηση του νησιού. Να επιλέξει δηλαδή ανάμεσα στην αυτοκτονία και τον ακρωτηριασμό. Δεν είναι ο ρόλος των πολιτικών ηγεσιών να οδηγούν το λαό σε τέτοια τραγικά διλήμματα. Ευθύνη τους είναι να δείξουν το δρόμο για μια άλλη στρατηγική, μιας στρατηγική που εμπεριέχει τα συστατικά στοιχεία μιας δίκαιης και βιώσιμης λύσης.

Και η νέα προοπτική μας προσφέρεται μετά την ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Σήμερα πρέπει να ξαναπιάσουμε το νήμα εκεί που το αφήσαμε 5 χρόνια πριν. Σήμερα μπορούμε και πρέπει να επανατοποθετήσουμε το Κυπριακό και να προτάξουμε το διεθνές ζήτημα εισβολής, κατοχής, εθνοκάθαρσης, παράνομου εποικισμού και να απαιτήσουμε από τα Ευρωπαϊκά όργανα κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας για τη συστηματική παραβίαση θεμελιωδών διατάξεων του Ευρωπαϊκού Δικαίου. Η ένταξη μας προσφέρει μια κυρωτική δυνατότητα που ήταν σχεδόν ανύπαρκτη πριν.

Αυτό που πρέπει να κατανοήσουμε είναι ότι η ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση άλλαξε δραματικά το πλαίσιο μέσα στο οποίο είναι εφικτό να αναζητηθεί μια δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού. Πριν από την ένταξη στην Ε.Ε., η ανάδειξη του πραγματικού προβλήματος, η διεθνής διάσταση του Κυπριακού, εξαντλούνταν σε αποφάσεις του ΟΗΕ που δεν είχαν όμως κυρωτικές συνέπειες. Σήμερα, με την ένταξη στην Ε.Ε., η παραβίαση διεθνών κανόνων και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, υπόκειται σε κυρώσεις από τα πολιτικά και θεσμικά όργανα της Ε.Ε. και από τα Ευρωπαϊκά δικαστήρια. Και αυτή είναι η μεγάλη αλλαγή που, όλως παραδόξως, δεν έχουμε αξιοποιήσει.

Και εδώ υπάρχει μια σύγχυση που πρέπει να ξεκαθαρισθεί : Η τήρηση των κανόνων της Διεθνούς Νομιμότητας και η επιβολή κυρώσεων στον παραβάτη, δεν ακολουθούν τη λύση αλλά προηγούνται της όποιας λύσης. Ή να το πω αλλιώς, οι κανόνες εφαρμόζονται ακόμη κι όταν δεν υπάρχει λύση. Εμείς δεν ακολουθήσαμε αυτή τη σειρά. Βάλαμε το κάρο πριν από το άλογο.

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, η Επιτροπή για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, έχουν ήδη αποφανθεί ότι «οι δικοινοτικές συνομιλίες δεν είναι δικαιολογία για να συνεχίζονται παραβιάσεις των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και τη μη εφαρμογή των αποφάσεων των δικαστηρίων». Και πιο συγκεκριμένα: «διακοινοτικές συζητήσεις δεν νομιμοποιούν παραβίαση των Συνθηκών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».

Υπάρχει βέβαια το θέμα συνεννόησης και συμφωνίας για την οργάνωση και διακυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αυτό όμως είναι ένα εσωτερικό ζήτημα, ρυθμίσεων του Συντάγματος της Κυπριακής Δημοκρατίας που δεν αυτοκαταργείται αλλά παραμένει ανεξάρτητη και ενιαία. Ο συμβιβασμός του ΄77 για Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία δεν μπορεί πια να ερμηνευθεί με τη στενή έννοια και, εν πάση περιπτώσει, θα πρέπει να ανταποκρίνεται όχι στις συνθήκες του ΄77 αλλά στις νέες συνθήκες που δημιουργούνται μετά την ένταξη στην Ε.Ε. όπου το Ευρωπαϊκό κεκτημένο υπερισχύει και απαιτεί λύση που πρέπει να είναι δημοκρατική, λειτουργική, δίκαια, με σεβασμό και χωρίς παρεκκλίσεις των βασικών ελευθεριών εγκατάστασης, προστασίας και απόκτησης περιουσίας και, φυσικά, χωρίς Εγγυήτριες Δυνάμεις.

Με άλλα λόγια, επανατοποθέτηση του Κυπριακού, μετά την ένταξη, υποδεικνύει ένα άλλο δρόμο: προτεραιότητα στη διεκδίκηση κυρώσεων για την παραβατική συμπεριφορά της Τουρκίας από τα όργανα της Ευρώπης Αυτή η διαδικασία, θα αλλάξει το σημερινό σκηνικό και θα δημιουργήσει στη συνέχεια το κατάλληλο πλαίσιο για την επίλυση του εσωτερικού πολιτικού προβλήματος σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Συνθήκη, τις Ευρωπαϊκές Συμβάσεις και το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο.

Η πρόταση δεν είναι ούτε αφηρημένη ούτε ουτοπική. Αντίθετα, είναι η μόνη που δίνει προοπτική. Ας αναφέρω μερικά παραδείγματα:
Αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Τουρκία:
Η Κυπριακή Δημοκρατία είναι ισότιμο μέλος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Η άρνηση της Τουρκίας να αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία ισοδυναμεί με άρνησή της να αποδεχθεί την ταυτότητα αυτής της ίδιας της Ε.Ε. Πώς είναι λοιπόν δυνατόν η Τουρκία, μια υποψήφια για ένταξη χώρα, να μην αποδέχεται την πολιτική φυσιογνωμία της Ε.Ε, που περιλαμβάνει ως αναπόσπαστο κομμάτι της την Κυπριακή Δημοκρατία; Και πώς είναι δυνατόν η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση να αποδέχεται την ταπείνωση να διαπραγματεύεται την ένταξη μιας χώρας που ουσιαστικά αμφισβητεί την ενιαία και αδιαίρετη πολιτική της φυσιογνωμία;

Το 2009 είναι ένα κρίσιμο έτος γιατί το Δεκέμβριο θα γίνει η αξιολόγηση της Ευρωπαϊκής πορείας της Τουρκίας. Μια αξιολόγηση που με κανένα τρόπο δεν πρέπει να αναβληθεί. Το Δεκέμβριο η Ε.Ε. πρέπει να προστατεύσει τον εαυτό της. Δεν πρέπει να δεχθεί συνέχιση των διαπραγματεύσεων είτε για πλήρη ένταξη είτε για ειδική σχέση, εάν η Τουρκία δεν δώσει απλά δείγματα αναγνώρισης της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η Κύπρος και η Ελλάδα έχουν το χρέος να ηγηθούν αυτής της κίνησης, να δείξουν το δρόμο στην Ε.Ε. Είναι βέβαιο ότι και άλλες χώρες θα ακολουθήσουν. Αλλά τη στάση αυτή πρέπει να την καταστήσουμε σαφή τώρα, όχι την τελευταία στιγμή, ούτως ώστε να διαμορφωθεί το κατάλληλο κλίμα και να καλλιεργηθούν συμμαχίες μέσα στην Ε.Ε.

Ας σημειώσω ότι το βέτο ασκήθηκε στο παρελθόν από άλλες χώρες για σχετικά ελάσσονα οικονομικά ζητήματα. Ασκήθηκε πρόσφατα από μια μικρή χώρα, τη Σλοβενία, λόγω των συνοριακών διαφορών της με την Κροατία. Το βέτο είναι το μόνο όπλο προστασίας των μικρών κρατών, όταν τα θεμελιώδη δικαιώματά τους απειλούνται.

Όπως ήδη σας είπα, η ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ε.Ε. της δίνει τα εργαλεία να επιβάλει κυρώσεις στον παραβάτη. Δεν αρκεί όμως αυτό. Χρειάζεται και η βούληση να κάνει χρήση των εργαλείων που οι θεσμοί της Ε.Ε. σου παρέχουν. Ας υπερβούμε το φοβικό σύνδρομο, ας εμπνευστούμε από την αγέρωχη στάση του Κυπριακού λαού την 24η Απριλίου 2004 και ας προχωρήσουμε, με αυτοπεποίθηση στη διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας.

Στρατιωτική Κατοχή:
Η παράνομη στρατιωτική κατοχή μέρους του Ευρωπαϊκού εδάφους αποτελεί παραβίαση της εδαφικής ακεραιότητας και της ασφάλειας της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης που οφείλει να απαιτήσει από την Τουρκία συμμόρφωση στην Ευρωπαϊκή Συνθήκη και στις διεθνείς της υποχρεώσεις. Είναι λάθος να συσχετίζουμε την αποχώρηση των Τουρκικών στρατευμάτων με την επίλυση του Κυπριακού. Η αποχώρηση των Τουρκικών στρατευμάτων επιβάλλεται από τους διεθνείς και Ευρωπαϊκούς κανόνες, ανεξάρτητα από την πολιτική λύση του Κυπριακού. Δεν έχουμε προσεγγίσει το ζήτημα από αυτήν την οπτική γωνία. Οφείλουμε να πιέσουμε τώρα μέσα στα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ή, ας το πούμε κι αλλιώς, η αδράνειά μας απενοχοποιεί την Τουρκία και δημιουργεί κλίμα τετελεσμένου γεγονότος.

Παράνομος εποικισμός:
Σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, ο εποικισμός σε κατεχόμενη περιοχή είναι παράνομος και αποτελεί διεθνές έγκλημα. Αυτό αναφέρεται σαφώς στο άρθρο 46 παρ. 6 στης 4ης Συνθήκης της Γενεύης που και η ίδια η Τουρκία έχει υπογράψει. Ο παράνομος εποικισμός στα κατεχόμενα καταδικάστηκε από αποφάσεις της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ και από την Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ. Όμως, όπως έχω ήδη τονίσει, οι αποφάσεις αυτές δεν συνεπάγονται κυρώσεις. Σήμερα όμως, μέσα στα όργανα και τους θεσμούς της Ε.Ε. η διάπραξη αυτού του εγκλήματος μπορεί να επιφέρει κυρώσεις. Πρέπει λοιπόν να πάρουμε πρωτοβουλίες.

Εθνοκάθαρση:
Με την εισβολή, περίπου 170.000 Ελληνοκύπριοι, δηλαδή περίπου το 28% του πληθυσμού, κατέστησαν θύματα εθνοκάθαρσης με βίαιη μετακίνησή τους από τις πατρογονικές τους εστίες, με βάση την εθνότητα, τη γλώσσα και τη θρησκεία τους. Αυτή η εθνοκάθαρση είναι κατάφορη παραβίαση του άρθρου 14 της Ευρωπαϊκής Συνθήκης. Τόσο το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα όσο και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, δικαίωσαν τις κυπριακές προσφυγές και απεδέχθησαν ότι η Τουρκία με την επιχείρηση εθνοκάθαρσης παραβίασε το άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Συνθήκης και τα άρθρα 49 και 147 της Συνθήκης της Γενεύης. Ακόμη, η άρνησή της να επιτρέψει την επιστροφή των πολιτών στις εστίες τους, αποτελεί μια ιδιαίτερα σοβαρή παραβίαση της Συνθήκης που απαιτεί κυρώσεις σε βάρος της Τουρκίας σύμφωνα με το άρθρο 146. Βέβαια, οι κυρώσεις απαιτούν λήψη μέτρων από τα πολιτικά όργανα της Ε.Ε., όπως το Συμβούλιο των Υπουργών, τα οποία όμως δεν έχουν αισθανθεί ιδιαίτερη πίεση να κινηθούν προς αυτή την κατεύθυνση. Είναι αναμενόμενο ότι τα πολιτικά όργανα, χωρίς πίεση, τείνουν να υποτάσσουν τα Ανθρώπινα Δικαιώματα σε πολιτικές και οικονομικές σκοπιμότητες. Δεν πιέσαμε αλλά μπορούμε. Και ας θυμηθούμε ότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έχει αποφανθεί ότι «τα πολιτικά όργανα πρέπει να λειτουργούν σύμφωνα με τους όρους της Συνθήκης και όχι με πολιτικές σκοπιμότητες.»

Προστασία της Εστίας και της περιουσίας:
Το δικαίωμα στην περιουσία ορίζεται ως βασικό ανθρώπινο δικαίωμα και έχει καθιερωθεί από πολλές Διεθνείς Συνθήκες. Πριν από την Τουρκική εισβολή, 82,5% της ιδιωτικής γης που έπεσε στην τουρκική κατοχή ανήκε σε ελληνοκύπριους πολίτες. Η αρπαγή των περιουσιών αποτελεί σοβαρή παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, σύμφωνα με τη Συνθήκη της Ρώμης. Οι αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων τονίζουν ότι πράξεις από μη αναγνωρισμένες πολιτικές οντότητες, όπως είναι το ψευδοκράτος στα κατεχόμενα, είναι άκυρες και παραβιάζουν θεμελιώδη άρθρα της Ευρωπαϊκής Συνθήκης. Οι αποφάσεις αυτές είναι εκτελεστέες, ανεξάρτητα από την πολιτική λύση του Κυπριακού.

Οι επιτυχίες που έχουν ήδη σημειωθεί στο πλαίσιο των Δικαστικών αποφάσεων των Ευρωπαϊκών θεσμών, είναι πράγματι ενθαρρυντικές. Όχι μόνο δεν πρέπει να παγώσουμε αυτή τη διαδικασία αλλά αντίθετα πρέπει να την εντείνουμε. Πρέπει επίσης να απαιτήσουμε την πλήρη αξιοποίηση της απόφασης του ΕΔΑΔ για την 4η Διακρατική της 10-5-2009.
Αλλά, πέρα από τη νομική πλευρά του ζητήματος, η κουλτούρα των Κυπρίων αποδίδει ιδιαίτερη αξία στην ακίνητη περιουσία και τη γη. Θεωρεί την περιουσία αυτή αναπόσπαστο κομμάτι της προσωπικότητά του, της ταυτότητάς του, της οικογενειακής και εθνικής του κληρονομιάς. Γι΄ αυτό, προσπάθειες που γίνονται για να λυθεί το πρόβλημα των περιουσιών, κυρίως μέσω αποζημιώσεων ή αναγκαστικών ανταλλαγών περιουσιών και όχι μέσω αποκατάστασης των περιουσιακών δικαιωμάτων δεν μπορούν να τελεσφορήσουν.

Σας ανέφερα επιλεκτικά και πολύ συνοπτικά μερικές από τις πρωτοβουλίες που μπορούν να παρθούν μέσα στους θεσμούς της Ευρώπης που θα ταράξουν τα λιμνάζοντα ύδατα, θα υποχρεώσουν την Τουρκία ή να συμμορφωθεί ή να υποστεί τις συνέπειες της παραβατικής της πολιτικής. Πιστεύω ότι αν ακολουθήσουμε αυτή τη γραμμή με τόλμη, συνέπεια και επιμονή, θα διαμορφώσουμε τις προϋποθέσεις για μια δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού.
Δεν είμαι ούτε αιθεροβάμων ούτε αφελής. Γνωρίζω τις δυσκολίες. Αλλά μόνο έτσι βλέπω φως στο βάθος του τούνελ.
Μπορούμε να πετύχουμε το στόχο. Αρκεί να είμαστε μαζί, ενωμένοι και αποφασισμένοι. Σε ομαλές περιόδους, οι πολιτικές ηγεσίες στην κορυφή αποφασίζουν και στη βάση οι λαοί εγκρίνουν, ελέγχουν και ακολουθούν. Όμως, σε στιγμές κρίσης, πολλές φορές, η πυραμίδα ανατρέπεται. Είναι οι λαοί που παίρνουν την τύχη τους στα δικά τους τα χέρια και οι πολιτικοί ακολουθούν.

Αυτό είναι το μάθημα της επετείου που γιορτάζουμε σήμερα. Σήμερα, για μια ακόμη φορά, χρειάζεται να συγκροτηθεί ένα αρραγές πατριωτικό μέτωπο του Ελληνισμού να δείξει το δρόμο στις πολιτικές ηγεσίες, να ενημερώσει τη διεθνή κοινότητα και να αναπτύξει δίκτυα στήριξης του αγώνα σε όλον τον κόσμο.
Πιστεύω ότι η σημερινή εκδήλωση είναι η απαρχή μιας τέτοιας πορείας. Μιας δύσκολης πορείας. Μιας πορείας που ταιριάζει στους ελεύθερους και τους θαρραλέους. Μιας πορείας που θα μας δώσει προοπτική νίκης.

Θα παλέψουμε μαζί και θα νικήσουμε.
Κι ας ευχηθούμε σύντομα, σε μια άλλη επέτειο, να γιορτάσουμε τη δικαίωση των αγώνων για μια ανεξάρτητη, περήφανη και δημοκρατική Κύπρο που από θύμα θα γίνει σεβαστός παίκτης στην Ε.Ε. και στην ευρύτερη περιοχή.
Ζήτω η ανεξάρτητη Κυπριακή Δημοκρατία.

==============================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"