Επιτέλους τόλμησε μία δημοκρατική εφημερίδα να δώσει μία πειστική εξήγηση στους γρίφους και τους άσσους που δήθεν κρατούσε στα μανίκια ο περιβόητος συνταγματολόγος κ. Σωτηρέλης.Εμείς ως συντακτική ομάδα είχαμε αναρωτηθεί για το περίφημο ΝΔ
(Οι διατάξεις του Ν.Δ. 59/1974 (ΦΕΚ 259 Α') που είχε ως επιχείρημα, αλλά δεν το κατονόμαζε, ως όφειλε, σαν αρμόδιος που σηκώνει το βάρος αυτής της πολιτικής εγκληματικής απρέπειας, εδώ και έξι μήνες.
Βλέπε σχετικό: Πέμπτη, 16 Ιανουαρίου 2014
Ανοικτή πρόκληση στον κ. Σωτηρέλη: Γιατί οι δήθεν προοδευτικοί θέλουν να φέρουν τη χώρα στο μεσαίωνα; Τι_σηματοδοτεί η παραίνεση: να επανέλθουν οι διατάξεις του ΠΔ του 1974 που ίσχυσε μέχρι το 2002;
Από πολύ καιρό φίλοι αναγνώστες μας μας παρότρυναν να γράψουμε κάτι σχετικά, όχι για την "Χρυσή Αυγή" αλλά για την ίδια την δημοκρατία την οποίαν πολλοί την επικαλούνται αλλά μάλλον πολλοί λίγοι την υπηρετούν και την ασπάζονται, όπως με το περίφημα ψήφισμα του Ιουλίου του 2008 (στην μεγάλη διαδήλωση στην Ρώμη), ο περίφημος για τις δημοκρατικές του αρχές, ο Umberto Eco:
«Εκφράζω την αλληλεγγύη μου στη διαδήλωση και θα ήθελα να είναι χρήσιμες ώστε να μην ξεχαστούν δύο ζητήματα.
1. Δημοκρατία δεν σημαίνει πως η πλειοψηφία έχει το δίκιο.
Σημαίνει πως έχει το δικαίωμα να κυβερνάει.
2. Δημοκρατία δεν σημαίνει ότι η μειοψηφία έχει άδικο.
Σημαίνει πως, ενώ σέβεται την κυβερνητική πλειοψηφία, υψώνει δυνατά τη φωνή της κάθε φορά που νομίζει ότι η πλειοψηφία έχει άδικο (ή ακόμη χειρότερα όταν αντιτίθεται στους νόμους, την ηθική και τις αρχές της δημοκρατίας), και οφείλει να το πράττει δυναμικά, γιατί αυτή είναι η εντολή των πολιτών. Όταν η πλειοψηφία υποστηρίζει ότι έχει δίκιο και η μειοψηφία δεν αντιδράει, τότε η δημοκρατία βρίσκεται σε κίνδυνο».
Εμείς ως συντακτική ομάδα του παρόντος ιστολογίου έχουμε ανεβάσει σχετικά θέματα:
για την δημοκρατία (σχετικά), αυτό που αξίζει όμως να κατανοήσουμε όλοι πολιτικό σύστημα και λαός είναι ότι η δημοκρατία δεν είναι αλά κάρτ: "Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται
ζυγό δουλείας ας έχωσι, θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία", αυτό ορίζει και τις μεταξύ μας σχέσεις και την δημοκρατία. Η δημοκρατία δεν έχει να φοβηθεί τίποτα, αυτοί όμως που φοβούνται τον έλεγχο και την κριτική της δημοκρατικής διαδικασίας έχουν να φοβηθούν πολλά. Από την αρχή που η Χ.Α. ανέβαζε τα ποσοστά της θέλησαν οι μνημονιακοί να την ελέγξουν με την προβολή στα διαπλεκόμενα ΜΜΕ, δημιούργησαν δηλ. έναν τεχνητό πόλο διαμαρτυρίας, μια πολυσυλλεκτική δεξαμενή συγκέντρωσης απέχθειας και απογοήτευσης του πολιτικού συστήματος, με το "όλοι ίδιοι είναι και δεν υπάρχει άλλη διέξοδος", πλην της βίας, για να μην οδηγηθούν οι απογοητευμένοι ψηφοφόροι στην αριστερά, στον Καμμένο και σε άλλες υπό σύσταση κινήσεις και πρωτοβουλίες.
Δεν είναι του παρόντος, αλλά μερικές κινήσεις και μικροσχηματισμοί, από τις πλατείες και τις καφετέριες, όπως του Θεοδωράκη, ΣΟΚ, Καζάκη κλπ, εκ του αποτελέσματος μάλλον κακό έκαναν στο ευρύτερο λαϊκό κίνημα που ζητούσε την απαλλαγή από την τρόικα και τα μνημόνια.
Σήμερα ο λαός μας είναι πολύ πιο ώριμος, κυρίως όμως υποψιασμένος και έχει μέσα του την δυναμική πάλη των εκλογών, έστω και αυτών των εκλογών που κάθε φορά μας γεμίζουν με φοβικά σύνδρομα και τρομακτικά διλήμματα.
Οι ανοργάνωτες μαζώξεις χωρίς πρόγραμμα και ιδεολογικό υπόβαθρο ήταν πάρα πολύ εύθραυστες και ευάλωτες στις προβοκατόρικες διεισδύσεις των παρακρατικών για τεχνική όξυνση και εμπλοκή με τα ΜΑΤ, για να "νομιμοποιούνται" δήθεν να ρίχνουν εκείνα τα επικίνδυνα καρκινογόνα χημικά και τελικά να διαλύουν τις όποιες προσπάθειες για μαζική διαμαρτυρία.
Βέβαια να μην αναφερθούμε στην απογοητευτική τακτική απομόνωσης και "καθαρότητας" των ΚΝΑΤ του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ και την αντίληψη τους, ότι: "εμείς είμαστε καλά παιδιά, οι άλλοι οι ανοργάνωτοι τα σπάνε"..."άρα αυτοί φταίνε... βαράτε και ψεκάστε τους..."
Η Χ.Α. είναι κάτι πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα που πρέπει να μας απασχολήσει όλους μας. Πολιτικά και μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες. Η κάθε επιβολή περιοριστικών μέτρων και δικαστικών συνδρομών μάλλον φέρνει τα αντίθετα αποτελέσματα.
Χαρακτηριστικό από άρθρο του δεξιού δημοσιογράφου της εφημερίδας "δημοκρατία", Μανώλη Κοττάκη:
"...Για αυτό και, όταν προσπαθώ να ερμηνεύσω το φαινόμενο της μαζικής στήριξης ενός κόμματος του οποίου η ηγεσία είναι στην φυλακή μήνες τώρα, δεν στέκομαι στην ουσία των αποκαλύψεων . Ψάχνω να βρω ποιες αιτίες τους έστειλαν εκεί. Τι τους όπλισε. Αν σταθείς στις αιτίες, εκατό φορές να διαλύσεις την Χρυσή Αυγή, χίλιες να τη θέσεις εκτός νόμου, το μόνο που θα καταφέρεις είναι απλώς να διασπάσεις τη διαμαρτυρία, όχι όμως να τη μειώσεις..."
Εάν τελικά ανοίξουν ισόποσα και αναλογικά τα ΜΜΕ και δώσουν τον ανάλογο χρόνο και ευχέρεια και στην Χ.Α. τότε ίσως οι δημοσκοπήσεις και οι ψηφοφόροι θα αποτυπώσουν την πραγματική τους πρόθεση στην κάλπη.
Εάν συνεχιστεί αυτή η αήθης γαι την δημοκρατία συμπαιγνία κυβέρνησης και κάποιων δικαστών τότε η πραγματική απεικόνιση στην κάλπη θα είναι οδυνηρή για κάποιους που το διεστραμμένο τους μυαλό φαντάζουν ότι έχουν εγκαθιδρύσει την "Μοναρχία" του Δάντη Αλιγκέρι ή τις παροτρύνσεις της επιστολής του Παύλου:
ΔΕΝ επιζητούμε δάφνες και δεν καυχόμαστε για τις τυχόν δημοσιογραφικές μας επιτυχίες, είμαστε ΜΗ επαγγελματίες δημοσιογράφοι (δημοσιογραφία των πολιτών) και δεν πουλάμε ούτε εκδούλευση σε κανέναν, αλλά ούτε και αναρτούμε διαφημιστικά banner για τυχόν χρηματοδότηση, εδώ ισχύει πραγματικά το ρηθέν: "δωρεάν λάβατε, δωρεάν δώστε. Μην κατέχετε χρυσά νομίσματα μήτε αργυρά μήτε χάλκινα στις ζώνες σας. μην έχετε σακίδιο στο δρόμο μήτε δυο πουκάμισα μήτε υποδήματα μήτε ραβδί. Γιατί ο εργάτης είναι άξιος της τροφής του.", γιατί η γνώση πρέπει να παρέχεται αναλογικά με την απόκτηση της. Εμείς δωρεάν την επιδιώκουμε για να την αποκτήσουμε όπως και την βρίσκουμε και δωρεάν την αποδίδουμε στο διαδίκτυο, δεν έχουμε υποχρεώσεις και ούτε πληρώνουμε και συνδρομή στην Google.
Η Συντακτική Ομάδα
Για την αντιγραφή
Νάσος
Σχετικό: Εφημερίδα «Δημοκρατία»: Ο υπασπιστής του Γιάννου προσπαθεί να θέσει εκτός εκλογών την Χρυσή Αυγή
"Την νομική επιστήμη στην υπηρεσία των πολιτικών σκοπιμοτήτων επιχείρησε να θέσει με τις δηλώσεις που έκανε προ ημερών ο (γνωστός για τις σχέσεις του με το ΠΑΣΟΚ) συνταγματολόγος Γιώργος Σωτηρέλης αναφορικά με τη Χρυσή Αυγή. Το πιο δυσάρεστο όμως είναι ότι ο κ. Σωτηρέλης δεν θεωρητικολογεί απλώς, αλλά σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες της «κυριακάτικης δημοκρατίας», αναλίσκεται σε μεθοδεύσεις προκειμένου να υιοθετηθεί το νομικό πλαίσιο του από την κυβέρνηση και να απαγορευτεί η συμμετοχή των βουλευτών της Χρυσής Αυγής στις επερχόμενες εκλογές για την Αυτοδιοίκηση και το Ευρωκοινοβούλιο.
Στην προσπάθεια του αυτή ο κ. Σωτηρέλης (που κατά τα λοιπά κόπτεται για τα… δημοκρατικά δικαιώματα) δεν επιστρατεύει μόνο αντιεπιστημονικά επιχειρήματα, αλλά επικαλείται και διατάξεις που (τουλάχιστον με βάση τα δικά του λεγόμενα) είναι ανύπαρκτες.
Το πολιτικό θράσος του όμως δεν περιορίζεται σε αυτό. Επιδιώκει να θέσει εκτός εκλογών τη Χρυσή Αυγή ως «εγκληματική οργάνωση», όταν ο ίδιος δεν θα πρέπει να είναι και πολύ υπερήφανος (αντιθέτως!) για τους πολιτικούς προϊσταμένους που υπηρετούσε κατά το παρελθόν.
Ο 54χρονος σήμερα καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών συνέδεσε σε μεγάλο βαθμό τη διαδρομή του με το ΠΑΣΟΚ. Εσωκομματικά είχε προσκολληθεί επί χρόνια, μαζί με άλλους, στη Βάσω Παπανδρέου, όταν εκείνη ήταν ισχυρή στο «πράσινο» στερέωμα. Μόλις η κυρία Παπανδρέου άρχισε να χάνει την αίγλη της, η (μικρή) ομάδα Σωτηρέλη μετακινήθηκε στο στρατόπεδο μιας άλλης ανερχόμενης μορφής του «εκσυγχρονιστικού» εγχειρήματος. Βρέθηκε δίπλα στον Γιάννο Παπαντωνίου, ο οποίος, έχοντας και τη στήριξη του Κ. Σημίτη, ανέπτυξε μετά το 2000 αρχηγικές φιλοδοξίες, αναζητώντας ερείσματα και υποστηρικτές σε όλους τους χώρους. Όταν ο (υπόδικος σήμερα) κ. Παπαντωνίου, απογειούμενος, έγινε υπουργός Εθνικής Άμυνας, τοποθέτησε τον κ. Σωτηρέλη πρόεδρο στο Ινστιτούτο Αμυντικών Αναλύσεων, χρίζοντας τον έτσι (σε πολιτικό και εσωκομματικό επίπεδο) έναν από τους «υπασπιστές» του.
Ο ρόλος και η χρησιμότητα του εν λόγω ινστιτούτου έχουν αμφισβητηθεί αρκετές φορές και με διάφορες αφορμές κατά το παρελθόν, ενώ για τη συγκεκριμένη περίοδο (2003 – 2004) έχει αξία να σημειωθεί ότι ο Γιάννος Παπαντωνίου βρίσκεται στο μικροσκόπιο των ανακριτικών Αρχών όσον αφορά τις μεγάλες προμήθειες στα εξοπλιστικά. Ο «φάκελος Παπαντωνίου» (διάδοχος του κ. Τσοχατζόπουλου) άλλωστε αποτελεί έναν από τους λόγους για τον οποίο πολλοί αναρωτιούνται αν το ΠΑΣΟΚ και τα στελέχη του έχουν το ηθικό δικαίωμα να απευθύνουν προς άλλους τη μομφή περί «εγκληματικής οργάνωσης»…
Εν πάση περιπτώσει, ο κ. Σωτηρέλης όλα αυτά τα χρόνια παρέμεινε στον «εκσυγχρονιστικό» χώρο και συμπορεύτηκε στη συνέχεια με τον κ. Βενιζέλο, του οποίου τώρα λέγεται ότι είναι άτυπος σύμβουλος και επεξεργάζεται συχνά μαζί του διάφορες «ιδέες» περί του πως θα πειστεί η κυβέρνηση να εξουδετερώσει τη Χρυσή Αυγή ως «εγκληματική οργάνωση»…
Προσπαθώντας να διαμορφώσει το κατάλληλο έδαφος, ο συνταγματολόγος υποστήριξε και δημόσιο προ ημερών ότι «εκείνο που μπορεί να γίνει είναι να επανέλθουν οι διατάξεις του ΠΔ του 1974 που ίσχυσε μέχρι το 2002 και προβλέπει, εκτός από τις συνθήκες κατάλυσης του πολιτεύματος, το να μη συμμετέχουν ως υποψήφιοι κάποιοι που διώκονται για συγκρότηση εγκληματικής οργάνωσης και συμμετοχή σ' αυτήν ή όταν είναι βεβαρημένα τα μέλη ενός κόμματος με εγκλήματα με ρατσιστικό κίνητρο».
Η «λύση» που μεθοδεύει δηλαδή (αφού δεν υπάρχει τρόπος να τεθεί εκτός νόμου ένα ολόκληρο κόμμα) προβλέπει ότι στις περιπτώσεις που υπάρχει όχι καταδικαστική απόφαση αλλά ένα παραπεμπτικό βούλευμα να μην μπορεί ένας βουλευτής ή στέλεχος να είναι υποψήφιος στις εκλογές του Μαΐου για την Αυτοδιοίκηση και την Ευρωβουλή. Με αυτόν τον τρόπο δεν θα μπορούσε π.χ. ο Ηλίας Κασιδιάρης να είναι υποψήφιος Δήμαρχος Αθήνας ή ο Ν. Μιχαλολιάκος επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου της Χρυσής Αυγής.
Έκθετος για το νομοθετικό διάταγμα (του 1974) που επικαλείται
Το ενδιαφέρον πάντως είναι ότι, ανατρέχοντας κανείς – με βάση τα λεγόμενα του ίδιου του κ. Σωτηρέλη – στα διατάγματα του 1974 που καταργήθηκαν το 2002, το μόνο που βρίσκει είναι το Νομοθετικό Διάταγμα υπ’ αριθμόν 59 με ημερομηνία 23 Σεπτεμβρίου 1974 και την υπογραφή του Φ. Γκιζίκη ως Προέδρου της Δημοκρατίας και του Κωνσταντίνου Καραμανλή ως πρωθυπουργού μαζί με το υπουργικό συμβούλιο.
Σε αυτό, το μόνο σχετικό που αναφέρεται είναι ότι «τα πολιτικά κόμματα υποχρεούται όπως προ της αναλήψεως οιασδήποτε δραστηριότητας καταθέσουν εις τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου δήλωσιν του Αρχηγού ή της Διοικούσης Επιτροπής αυτών ότι αι αρχαία του κόμματος αντιτίθενται προς πάσαν ενέργειαν αποσκοπούσαν εις την βιαία κατάληψιν της εξουσίας ή την ανατροπήν του ελευθέρου δημοκρατικού πολιτεύματος». Δεν αναφέρει τίποτε άλλο από όσα επικαλέστηκε ο κ. Σωτηρέλης περί απαγόρευσης συμμετοχής σε όποιους «διώκονται για συγκρότηση εγκληματικής οργάνωσης και συμμετοχή σ’ αυτήν….
Η «κυριακάτικη δημοκρατία» απευθύνθηκε στον κ. Σωτηρέλη προκειμένου να διευκρινίσει τι είχε ακριβώς υπόψη και τι εννοούσε, ώστε να φανεί αν ενδεχομένως είχε σημειωθεί κάποια παρεξήγηση ή παρανόηση, αλλά εκείνος (επιβεβαιώνοντας για μια ακόμη φορά τα… δημοκρατικά του φρονήματα) αρνήθηκε οποιαδήποτε απάντηση."
==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.