Του Νίκου Μπογιόπουλου
Βιώνουμε «οικονομική ασφυξία». Μάλιστα…
Γιατί βιώνουμε «οικονομική ασφυξία»; Από πού προκύπτει η ασφυξία; Μα από τις δανειακές υποχρεώσεις της χώρας. Από το γεγονός, δηλαδή, ότι «πρέπει» να πληρώνουμε τοκογλυφικά σε δανειστές, σε τοκογλύφους και σε κερδοσκόπους. Εκείνους που πριν τους λέγαμε τρόικα και τώρα τους λέμε «θεσμούς». Μάλιστα…
Και τι κάνει η κυβέρνηση; Ενώ αρχικά έλεγε ότι δεν ήθελε άλλα δάνεια, ότι δεν ήθελε άλλες δόσεις, τώρα διαπραγματεύεται και ξαναδιαπραγματεύεται σπεύδοντας στον Ντράγκι, τον Μοσχοβισί, τη Λαγκάρντ και ζητά εκταμίευση των δόσεων. Γιατί; Για να έχει λεφτά το ταμείο κι έτσι να μπορεί να πληρώσει και τους μισθούς αλλά και τους τοκογλύφους. Διαπραγματεύεται και αναζητά «έντιμο συμβιβασμό» με τους έξω για να μπορεί να πληρώσει και τις συντάξεις αλλά και τους δανειστές. Μάλιστα… 
Για την οικονομία της συζήτησης, ας κάνουμε την παραχώρηση να μην φερθούμε σαν «δογματικοί» κομμουνιστές, να μην μπούμε στην κουβέντα για το αν «πρέπει» να πληρώνουμε τοκογλύφους. Ας αποφύγουμε να θέσουμε ζητήματα όπως η «άρνηση πληρωμών» ή ακόμα κι αυτή τη διαγραφή του χρέους. Ας κάνουμε, δηλαδή, μια προσπάθεια να μην διαταράξουμε τους κανόνες του… «κοινού ευρωπαϊκού σπιτιού» μας που τόσο τους σέβεται η κυβέρνηση.
Ας θέσουμε το θέμα ως εξής: Αν το ταμείο είναι μείον, αν έχει στερέψει, αν οι έξω – οι καλοί μας «εταίροι» - κλείνουν την κάνουλα, γιατί εμείς δεν ανοίγουμε την κάνουλα από τα… μέσα;
Εξηγούμαστε: Όλα τα προηγούμενα χρόνια είδαμε πόσο εύκολο είναι για τις κυβερνήσεις και το κράτος τους να υπογράφουν στο άψε – σβήσε Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου και μέσα σε μια νύχτα να ξεσκίζουν μισθωτούς, συνταξιούχους, βιοπαλαιστές και άνεργους.
Eσχάτως είδαμε ότι την τεχνογνωσία των Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου την διαθέτει και η παρούσα, η «πρώτη φορά Αριστερά» κυβέρνηση. Θαυμάσια (τρόπος του λέγειν)…
Αντί, λοιπόν, να μας πουλάνε φούμαρα «αριστερής»...
