Πέμπτη 5 Ιουνίου 2014

Τα νεώτερα από το προτεκτοράτο: Δ' ΡΑΙΧ εναντίων Γ' ΡΑΙΧ - Τι δεν έδειξαν τα συστημικά κανάλια - Τελικά ποιος είναι ο φασίστας;

"Στοχαστικά Γονατογραφήματα"

Με τίτλο: "Μακελειό στο κοινοβούλο. Οι προφυλακισμένοι χρυσαυγίτες ξεφτύλισαν τον δικηγόρο των απατεώνων της ENERGA, Μαρκογιαννάκη: “Πήρες 5000 Ευρώ για να υπερασπιστείς επίορκο αστυνομικίκο". Κρύφτηκε για να μην τις φάει ο Τατσόπουλος. Οι μισοί κολαούζοι του Σαμαρά μιλούσαν με τους εθνικιστές- Ξεμπρόστιασαν και το Μουρούτη. (VIDEO)", ο Στέφανος Χίος τόλμησε και έδωσε όλα τα VIDEO για να μας δείξει και να μας αποδείξει τι  δεν τόλμησαν να δείξουν τα συστημικά κανάλια.

Πραγματικό "μακελειό" έγινε σήμερα το μεσημέρι στη Βουλή με τους τρεις προφυλακισμένους Χρυσαυγίτες να ξεφτυλίζουν στην κυριολεξία τον δικηγόρο της Εnerga, Μαρκογιαννάκη.
[Σχετικό 1: ΣΥΡΙΖΑ για το σκάνδαλο Energa και Hellas Power: Εγκληματική ανευθυνότητα και ύποπτη στάση από Στουρνάρα και Καμίνη!
Σχετικό 2: Χ.Α: “Η συγκυβέρνηση ξεπλένει το σκάνδαλο Energa – Hellas Power για να τα κονομήσει ο Βορίδης”]
Πιο συγκεκριμένα μεταξύ άλλων κατήγγειλαν: “Πήρες 5.000 ευρώ για να υπερασπιστείς επίορκο αστυνομικό”

Στο μεταξύ είχαμε έντονο καυγά μεταξύ του Νίκου Μιχαλολιάκου και του Πέτρου Τατσόπουλου στο τέλος της ομιλίας του Χρήστου Παππά.

Δεν την γλίτωσε βέβαια από το ξεμπρόστιασμα και ο Μουρούτης το δεξί χέρι του Σαμαρά (διευθυντή του γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού και ακόμα δύο υπουργούς της ΝΔ)

Επίσης:
Σοβαρό φραστικό επεισόδιο, δημιουργήθηκε κατά το πέρας της ομιλίας του βουλευτή Παππά στη Βουλή. Όταν ο βουλευτής της Χ.Α αποκάλεσε άθλιους τους βουλευτές της ΝΔ, ο πρόεδρος της Βουλής, ζήτησε να διαγραφεί η φράση. Ακολούθησε έκρηξη του Χρ. Παππά.

Περιέγραψε περιστατικό το οποίο αποτελεί ηθική οδύνη για τον κ.Μαρκογιανάκη: “Δεν είσαι άξιος και δεν έχεις το ηθικό βάρος να μιλάς εσύ και να διαγράφεις. Εσύ που ήσουν δικηγόρος αστυνομικού που τα έπαιρνε απο Πακιστανούς. Κι όταν ο αδερφός του Νίκου Μιχαλολιάκου, δικηγόρος Τάκης Μιχαλόλιας, σου είπε “ρε καραγκιόζη τι κάνεις;”, γύρισες και του είπες: “Ρε Τάκη για το μεροκαματάκι!”.
Ακολούθησαν φωνές από τα έδρανα των βουλευτών της Χ.Α και οι φράσεις “αλήτες, μεροκαματάκηδες”

Άρση ασυλίας:

Την άρση της ασυλίας του αρχηγού της Χρυσής Αυγής Νίκου Μιχαλολιάκου και των προφυλακισμένων βουλευτών Χρήστου Παπά και Γιάννη Λαγού αποφάσισε η ολομέλεια της Βουλής με 223 ψήφους υπέρ και ένα «παρών» σε σύνολο 224 ψηφισάντων.

Στην ψηφοφορία δεν συμμετείχαν οι Ανεξάρτητοι Έλληνες υιοθετώντας την άποψη της ΧΑ ότι έχει παρέλθει το τρίμηνο και δεν δικαιούται η Βουλή να προχωρήσει στη σημερινή διαδικασία.

ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΒΙΝΤΕΟ:

(ΟΜΙΛΙΑ ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΥ)
Αμετανόητος εθνικιστής και χρυσαυγίτης δηλώνει ο Ν. Μιχαλολιάκος

Οξύτατη φρασεολογία και προσωπικές επιθέσεις σε στελέχη της Ν.Δ. χαρακτήρισαν την ομιλία του γραμματέα της Χρυσής Αυγής Νίκου Μιχαλολιάκου στην Βουλή για την άρση της ασυλίας του.
http://www.naftemporiki.gr/story/8166...

Οξύτατη φρασεολογία και προσωπικές επιθέσεις σε στελέχη της Ν.Δ. χαρακτήρισαν την ομιλία του γραμματέα της Χρυσής Αυγής Νίκου Μιχαλολιάκου στην Βουλή για την άρση της ασυλίας του.
«Ο Σαμαράς έβαλε τη Χρυσή Αυγή στη φυλακή, δεν την έβαλε καμία δικαιοσύνη», ισχυρίσθηκε και κάλεσε «τους ψηφοφόρους να δώσουν τον αγώνα τον καλό για να πέσει αυτή η αντεθνική κυβέρνηση», ενώ έκανε λόγο για «χούντα του Βενιζέλου και του Σαμαρά».
Ο Ν. Μιχαλολιάκος επανέλαβε πολλές φορές την φράση «σας ομιλεί ο αρχηγός του τρίτου πολιτικού κόμματος της χώρας», ενώ κάποια στιγμή απευθύνθηκε στους βουλευτές κατηγορώντας τους ότι δεν τους υπερασπίσθηκαν. «Ούτε μία λέξη που έξι βουλευτές εσκυλεύθηκαν από τα κανάλια. Ντροπή σας ψευτοδημοκράτες», φώναξε και όταν παρενέβη ο προεδρεύων Χρήστος Μαρκογιαννάκης, του απάντησε: «Σκάσε ρε!».
Στο στόχαστρο του γραμματέα της Χρυσής Αυγής βρέθηκαν ο διευθυντής του γραφείου Τύπου του Πρωθυπουργού Γιώργος Μουρούτης, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ Μάκης Βορίδης και ο πρώην γενικός γραμματέας της κυβέρνησης Τάκης Μπαλτάκος.

Για τον Μ. Βορίδη είπε ότι «το 1985, μέλος της ΕΠΕΝ δολοφονεί έναν συγχωριανό του. Ο Μάκης Βορίδης ήταν αρχηγός της ΕΠΕΝ. Εκεί δεν υπάρχουν πολιτικές ευθύνες;». Για τον Τ. Μπαλτάκο ανέφερε ότι «τον γνώρισα το 1973 στο γραφείο της ΕΟΚΑ Β', που αντιπροσώπευε το εθνικιστικό κίνημα (…) Όποτε ήθελε να μου πει κάτι μου έλεγε να βγούμε στο μπαλκόνι γιατί φοβόταν τους κοριούς και τις κάμερες».
Για τον Γ. Μουρούτη υποστήριξε ότι «μέσα στις κλήσεις στο κινητό μου ήταν ένα όνομα, Γεώργιος Μουρούτης, που ήθελε και αυτός να μας προσεταιριστεί. Και δύο ονόματα Υπουργών της ΝΔ».
«Οι χειροπέδες που μου βάζετε για μένα είναι τίτλος τιμής», είπε ο Ν. Μιχαλολιάκος και πρόσθεσε: «Είμαι αμετανόητος εθνικιστής και χρυσαυγίτης. Η ψυχή μου είναι όρθια». Διάβασε μάλιστα και στίχους του Σολωμού: «Χαρές και πλούτη κι αν χαθούν, και τα βασίλεια κι όλα, τίποτα δεν είναι σαν στητή, μένει η ψυχή κι ολόρθη».
Ο Ν. Μιχαλολιάκος υποστήριξε ότι «ζούμε σε κράτος εισαγγελέων», επεσήμανε ότι «μόνο στην Ελλάδα και στο Σουδάν είναι φυλακισμένοι οι Βουλευτές» και εκτίμησε ότι η ΝΔ διέλυσε τον Καρατζαφέρη και τώρα θέλει να διαλύσει τη Χρυσή Αυγή.
Επεισοδιακή άφιξη στη Βουλή

Κατά την είσοδό του στη Βουλή ο Ν.Μιχαλολιάκος φώναξε «άσε με μόνο μου. Μη με αγγίζεις. Είμαι αρχηγός κόμματος» σε κάποιο αστυνομικό. Η κόρη του Ουρανία τον αγκάλιασε έξω από την πόρτα της Ολομέλειας φωνάζοντας «είμαι η πιο περήφανη κόρη του κόσμου».
Την ώρα που ο γ.γ. της Χρυσής Αυγής και οι βουλευτές Παππάς και Λαγός έμπαιναν στην Ολομέλεια, συνάδελφοί τους και στελέχη του κόμματος φώναζαν συνθήματα, όπως «αίμα, τιμή, Χρυσή Αυγή».
newsroom naftemporiki.gr

«Μας είπαν, η δολοφονία έγινε στον αριθμό 62 της Π. Τσαλδάρη. Η αντιτρομοκρατική δεν έχει πάρει βίντεο από τα νούμερα 58-62. Δεν είναι αστείο; Τα στοιχεία τα έχετε. Η πρώτη κυρία που έχει το μαγαζί λέει ότι η κάμερα καταγράφει και μετά όλα διαγράφονται μετά από 5 μέρες. Η αντιτρομοκρατική έπρεπε μέσα σε 5 μέρες να πάρει τα βίντεο. Η ιδιοκτήτρια λέει ότι η αστυνομία πήγε μετά από μια εβδομάδα και τα βίντεο είχαν σβηστεί πράγματι. Ο δεύτερος μάρτυρας από άλλο κατάστημα, λέει ότι δεν διέθετε κάμερα. Εμείς έχουμε φωτογραφίες από δημοσιογράφους που απεικονίζουν δύο κάμερες ασφαλείας στο κατάστημα αυτό.
Αν πάμε σε δίκη θα σας ξεφτιλίσουμε πανευρωπαϊκά για δύο μήνες. Του Πατέλη τα μηνύματα, που κι αυτόν τον τραβολογάνε άδικα, έχουν βγει από τις επόμενες μέρες. Δικά μου μηνύματα η αντιτρομοκρατική έβγαλε από τον Ιούνιο του 2013. Φώναζα να βγουν αυτά από μία και δυο μέρες πριν τη δολοφονία του Φύσσα. Γιατί δεν βγήκαν αυτά;»
Επισήμανε ακόμη τον ρόλο των εγκάθετων ανακριτριών, οι οποίες όταν απολογούνταν ο Συναγωνιστής Ανάστασιος Πανταζής του είπε αυτολεξεί: "Πες μου τώρα ότι δέχτηκες εντολές από τον Γιάννη Λαγό και σε αφήνω ελεύθερο". Τα ίδια ακριβώς επιβεβαίωσε και κατήγγειλε και ο συνήγορος του Στάθη Μπούκουρα, Αλέξης Κούγιας.
Ο Συναγωνιστής, Γιάννης Λαγός, έδειξε στους ψευτοδημοκράτες της ψοφοδεξιάς, της σαχλοδεξιάς και της αντεθνικής αριστεράς το γιατί η Χρυσή Αυγή ανεβαίνει, γιατί ο κόσμος έγινε γυρίσει την πλάτη και φτύνει τους σκευωρούς.
«Μπλέξατε άσχημα μαζί μας. Δεν είμαστε σαν εσάς, είμαστε υπερήφανοι, τίμιοι και πιστοί σε ό,τι κάνουμε. Μας περιφέρετε σαν τους χειρότερους κακούργους, ενώ οι χειρότεροι είναι εδώ μέσα. Ρεζιλευτήκατε στις ευρωεκλογές. Το 9.5% σας έφτυσε κατάμουτρα. Πού είναι τα στοιχεία σας; Ακούστε τα όλοι, δίκη δεν θα γίνει. Τα στοιχεία είναι δήθεν και στηρίχτηκαν στο μίσος. Δεν το στήσατε καν με σοβαροφάνεια.
Δεν είμαστε σαν αυτούς που συναγελάζεστε. Είμαστε τίμιοι και υπερήφανοι. Δίκη δεν θα γίνει, γιατί θα γελάσει κάθε πικραμένος. Η αντιτρομοκρατική διέλυσε το σπίτι και δεν βρέθηκε τίποτα. Η έκθεση για το ότι δεν βρέθηκε τίποτα, δεν συμπεριλαμβάνεται στην δικογραφία».

ΕΠΕΙΣΟΔΙΑΚΗ ΟΜΙΛΙΑ ΧΡΗΣΤΟΥ ΠΑΠΠΑ

Χρήστος Παππάς: Είμαστε φυλακή γιατί δεν προσκυνήσαμε

Ο βουλευτής Επικρατείας της Χρυσής Αυγής είπε: "Θέλω να μοιραστώ μαζί σας την ευτυχία που ζω όπου Χριστοφοράκος, Καράμπελας, Τσουκάτος, Κοντομηνάς, όλοι καταδικασθέντες της ΝΔ για το δομημένο ομόλογο, που ζω σε μια χώρα όπου ο Φλώρος και οι εμπλεκόμενοι στο σκάνδαλο ENERGA, όλοι αυτοί και πόσοι άλλοι κυκλοφορούν ελεύθεροι, ενώ βουλευτές της Χρυσής Αυγής είναι φυλακή. Αυτό είναι κράτος δικαίου. Η μπανανία της συγκυβέρνησης είναι στυγνή δικτατορία φορώντας μανδύα υποτιθέμενης δημοκρατίας. Τέτοια δικαιοσύνη τέρας θέλετε για την Ελλάδα; Μάλλον τέτοια φτιάξατε στην Ελλάδα.

Δεν μας δίνουν άδεια για οποιαδήποτε κοινοβουλευτική διαδικασία. Έχουμε να κάνουμε με μια παρανομία. Έχετε χάσει τη λαϊκή εντολή. Έχετε απωλέσει τη δεδηλωμένη. Επινοήσατε μια δίωξη εναντίον ενός νομίμου πολιτικού κόμματος, το οποίο συμμετέχει στις εκλογές νόμιμα με απόφαση του ανωτάτου δικαστηρίου της χώρας. Τι άλλο θέλετε για να αποδειχτεί ότι έχουμε να κάνουμε με μια πολιτική δίωξη;

Χάσατε, τα ποσοστά μας θα ανεβαίνουν, είναι συνειδητή ψήφος επιλογής και όχι ψήφος οργής. Διαλέξτε τι θέλετε: Θέλετε φυλακή για να πέσουν τα ποσοστά; Χάσατε. Θα ανεβαίνουν. Χρυσαυγίτης σημαίνει αυτός που τηρεί το αιώνιο πρόσταγμα του Παλαιολόγου".

Στην συνέχεια πρόσθεσε: "Είχε πει ο ίδιος ο Σαμαράς τον Παππά τον θέλω μέσα. Γιατί κατά τη διάρκεια κυβερνητικής σύσκεψης ρωτήσατε σε κοινό μας γνωστό τι κάνει ο Παππάς; Ζηλέψατε μήπως τη δόξα του πολιτικού σας μέντορα του Ευάγγελου Αβέρωφ; Τέτοιοι ήσασταν. Ο Άδωνις Γεωργιάδης μου έλεγε: "Προτιμώ ο γιος μου στα 16 να είναι Χρυσή Αυγή παρά Συριζαίος ή κομμουνιστής".

Ο Π. Παναγιωτόπουλος έλεγε σε κοινό μας γνωστό ότι αυτός είναι πολύ καλός, πρέπει να τον κάνουμε δικό μας.Είμαστε στη φυλακή, γιατί δε προσκυνήσαμε ποτέ!"

"Οι ρουφιάνοι του Δένδια, έκαναν άνω κάτω το σπίτι μου στα Γιάννενα. Αλλά δεν ενσωμάτωσαν το βιβλίο του κ. Βύρωνα Πολύδωρα που κάνει ειδική αναφορά και αφιέρωση σε μένα και στον Χουντικό πατέρα μου... Είμαστε αντισιωνιστές όχι αντισημίτες. Θέλετε να είμαι μέσα για τα γραπτά μου. Γιατί να μην κατηγορείται ο κ. Βορίδης να μην κατηγορείται για γραπτά του 1985, 86, 88; Βρίζει τον Καραμανλή, τη δημοκρατία, μήπως πρέπει να κατηγορηθώ εγώ επειδή είμαι τίμιος και δεν τα πήρα;"

Τέλος, απευθυνόμενος προς τον Μαρκογιαννάκη είπε: "Δεν έχετε το ηθικό βάρος. Ήσασταν δικηγόρος υπεράσπισης αστυνομικού που τα έπαιρνε από Πακιστανούς. Αυτοί είστε".

Γ. Μουρούτης: Τον κ. Μιχαλολιάκο δεν τον έχω συναντήσει ποτέ στη ζωή μου
«Τον κ. Μιχαλολιάκο δεν τον έχω συναντήσει ποτέ στη ζωή μου. Ούτε και κανένα άλλο στέλεχος ή βουλευτή της Χ.Α. έχω συναντήσει, ιδιωτικά ή τυχαία, ποτέ στη ζωή μου. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη αθλιότητα που έχω ακούσει».

Tα παραπάνω δήλωσε ο διευθυντής του γραφείου Τύπου του Πρωθυπουργού Γιώργος Μουρούτης σχετικά με τη σημερινή αναφορά του κ. Νίκου Μιχαλολιάκου στο πρόσωπό του, στη Βουλή.

Ο Γραμματέας της Χ.Α. υποστήριξε νωρίτερα στη Βουλή, ότι «μέσα στις κλήσεις στο κινητό μου ήταν ένα όνομα, Γεώργιος Μουρούτης, που ήθελε και αυτός να μας προσεταιριστεί. Και δύο ονόματα υπουργών της ΝΔ».

Η Χρυσή Αυγή πάντως θεωρεί ότι πως ο κ. Μουρούτης επιβεβαίωσε την καταγγελία του Ν. Μιχαλολιάκου «για μία ακόμη απόπειρα προσέγγισης της Χρυσής Αυγής εκ μέρους της ΝΔ», καθώς, όπως σημειώνει, «ουδέποτε ο Γενικός Γραμματέας του κόμματός μας μίλησε για συνάντηση με τον Μουρούτη, αλλά για τηλεφωνικές κλήσεις, γεγονός που δεν διαψεύδεται, καθώς οι εν λόγω κλήσεις είναι καταγεγραμμένες».

Η Χρυσή Αυγή ζητεί άρση του τηλεφωνικού απορρήτου όλων για αποδειχθεί το αληθές, όπως υποστηρίζει, της καταγγελίας, ενώ προσθέτει πως «παραμένουν ακόμα αναπάντητες οι καταγγελίες για τον Μπαλτάκο και τις μυστικές συναντήσεις με δύο υπουργούς», σημειώνοντας πως θα επανέλθει στο ζήτημα.

Επίσης για Για νοσηρή φαντασία, ψεύδη και αθλιότητες έκανε λόγο η εκπρόσωπος της Ν.Δ. Άννα Ασημακοπούλου, με αφορμή τις αναφορές των υπόδικων βουλευτών της Χρυσής Αυγής σε στελέχη του κόμματος.

«Οι υπόδικοι της Χρυσής Αυγής απέδειξαν, άλλη μία φορά, τι εκπροσωπούν και τι εκφράζουν: Κατασκευάσματα νοσηρής φαντασίας, ψεύδη και αθλιότητες», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Απαντώντας ότι δεν είσαι ελέφαντας
Του καθηγητή Πανεπιστημίου, Χρίστου Γούδη

Σε κείμενο που δημοσιεύτηκε πολύ πρόσφατα σε ηλεκτρονικό περιοδικό της πληροφορικής (www.deltahacker.gr), ένα τύπος που τσαντίζεται με τα πρώτα exit polls για την άνοδο της Χρυσής Αυγής, τρέχει αμέσως, παίρνει ένα εισιτήριο για το Λονδίνο, κάτι σαν να πετάγεται στο περίπτερο της γειτονιάς του για ν’ αγοράσει τσιχλόφουσκες, και τσουπ, νάτον στο Λονδίνο (!), στη Βρετανική Βιβλιοθήκη, στο αναγνωστήριο του τμήματος των ανθρωπιστικών σπουδών (!) για να ξεφύγει από την κρίση υστερίας που υπέστη από τα εκλογικά αποτελέσματα. Εκεί κάθεται δίπλα δίπλα με τον εν Λονδίνω παρεπηδημούντα ανεψιό του, και γράφει όσα κουβέντιαζαν μέσω «σκάϊπ» την Κυριακή των ευρωεκλογών, εν αναμονή των exit polls, αναλισκόμενος στην α-νοητική διερεύνηση των μυστηρίων της ζωής και του σύμπαντος, καθώς βαριέται που ζει, τον ενοχλεί, βλέπετε, και ο κακός του και μουντός καιρός. Ξαφνικά τρώει «φλασιά» και  θυμάται μια ταινία, τον Ελέφαντα, που είχε δει κάπου, κάπως, κάποτε, όπου κάποιοι «μικροί διάβολοι» καταληφθέντες από τον «Άρχοντα των μυγών», απόγονοι αυτών που εξολόθρευσαν τους ερυθροδέρμους κυνηγώντας τους σαν να ήταν κουνέλια, παίρνουν τα όπλα στα χέρια τους, μπαίνουν μέσα σ’ ένα σχολείο και αρχίζουν άνευ λόγου και αιτίας να εξολοθρεύουν συμμαθητές και δάσκαλους. Αμέσως αντιλαμβάνεται ότι το βαθύτερο νόημα της «αμερικανιάς», ήταν ο Ελέφαντας, που ήταν η Χρυσή Αυγή (!!!), που μπήκε στο σαλόνι του σπιτιού του (!!!). Ευτυχώς δεν πρόλαβε να τον τσαλαπατήσει, γιατί, όπως θα έκανε ο κάθε ξύπνιος και εκπολιτισμένος Έλληνας ιθαγενής, πετάχτηκε μέχρι το Λονδίνο (!!!).
Και το ερώτημα είναι: «Γιατί ρε φίλε δεν πήγες μέχρι την πλατεία Αμερικής για να γλυτώσεις από τους χρυσαυγίτες; Μήπως γιατί έχει γίνει πλατεία Αφρικής και φοβάσαι τους κανίβαλους παρά τους ελέφαντες; Ή μέχρι την πλατεία Αττικής για να σωθείς; Μήπως γιατί είναι ήδη γεμάτη από τους προσκυνητές του Ισλάμ που την έκαναν πλατεία Μέκκας και Μεδίνας; Ή μέχρι την Πατησίων; Μήπως γιατί θα σε πατήσουν οι Ταλιμπάν και η Μπόκο Χαράμ; Και γιατί δεν κατέφυγες στον Άγιο Παντελεήμονα, όπου σίγουρα θα ήσουν ασφαλής, μια και παραδοσιακά βρίσκουν άσυλο εκεί όλοι οι «κουτσοί και στραβοί» τω πνεύματι; Μήπως γιατί θεωρείς τον εαυτό σου «δρομέα και ανοιχτομάτη» που τρέχει σαν να του έβαλαν νέφτι για να βρεθεί, μια και σου αρέσουν οι κινηματογραφικές ταινίες, «Μακριά απ’ το αγριεμένο πλήθος»;
Ρε αθεόφοβε, ο Ελέφαντας έσπρωξε 6.000 δυστυχισμένους συμπολίτες μας, που τους πτώχευσε εν μια νυκτί ένα αλήτικο αρπακτικό σύστημα, να πηδήσουν απ’ τα μπαλκόνια τους και να κρεμαστούν στα δέντρα; Ο Ελέφαντας διέρρηξε, λήστεψε, βίασε και κόπρισε σπίτια, νοικοκυραίους, γυναίκες και παιδιά στην πατρίδα μας; Ο Ελέφαντας δολοφόνησε 1.200 συμπολίτες μας μέσα στα σπίτια τους, στις γειτονιές τους, και στα μαγαζιά τους; Ο Ελέφαντας φταίει βρε που άφησαν την πατρίδα μας να γίνει ζούγκλα; Και μετά, εσύ βρε αφιλότιμε, ανέγγιχτος από τη συμφορά που μας βρήκε, ή μας επέβαλαν, αδιάφορος από την ανεργία, την πείνα, τον πόνο και τη δυστυχία που μαστίζει τον «λαουτζίκο» του τόπου σου, έχεις το θράσος και την αναίδεια να σκέφτεσαι βρε στο αναγνωστήριο των ανθρωπιστικών σπουδών (!), στο Λονδίνο (!), όσα άκαιρα, ανέμελα και πομφολυγώδη αναμασούσες με τον ανεψιό σου για τα «πράσινα άλογα στα κόκκινα λειβάδια»; Δεν έχεις ποτέ ακούσει για το «Έγκλημα στο Κολωνάκι»; Και δεν έχεις συναίσθηση της παρακμής, της κατάπτωσης και της σήψης του δικού σου αστικού σαλονιού που φοβάσαι μπας και το τσαλαπατήσει ο Ελέφαντας;
Μη φοβάσαι βρε, έχουν αντοχή τα παράσιτα, τα τρωκτικά, οι κότες και οι κατσαρίδες. Θα επιβιώσετε βρε, και χωρίς να τρέχετε στο Λονδίνο, αρκεί να κρυφτείτε μέσα στα φυσικά σας καταφύγια, τα σκατά. Μόνο αν ξεμυτίσετε καμιά φορά από αυτά, φροντίστε να κρεμάσετε μια πινακίδα στο λαιμό σας με την επιγραφή: «Προσοχή! Λερώνει!».
Υ.Γ. : Για όσους επιθυμούν να αηδιάσουν από την κοινωνική αναλγησία ορισμένων αποδομητών του ελληνικού έθνους που το παίζουν «πολίτες του κόσμου» των αερομεταφερόμενων σαρκίων τους, που δραπετεύουν για ψύλλου πήδημα ή για άλλα πηδήματα, όλων αυτών που ζουν άνευ λόγου υπάρξεως, για όσους θέλουν για μία ακόμα φορά να αγανακτήσουν με την απάνθρωπη αδιαφορία των ψώνιων των σαλονιών του Κολωνακίου που πάνε για ψώνια στα «σουβενιράδικα» (!) του Λονδίνου τρεις και λίγο, για να ξεφύγουν από την ανία τους, αλλά ποτέ από την διανοητική τους άνοια, όλων αυτών των σούργελων και των κραγμένων Ινδιάνων του «συνταγματικού τόξου», των παρατρεχάμενων και σφογγοκωλάριων  ενός συστήματος διεφθαρμένων κρετίνων «δεξιών» και χλιδάτων λιγδάτων «αριστερών», όλων αυτών των μαυραγοριτών του χρήματος και της πλέμπας του πνεύματος, που έκανε πάνω από μισό εκατομμύριο πατριώτες, συνειδητά και εν γνώσει των συνεπειών του «νόμου των υπονόμων», να φωνάζουν αγανακτισμένοι, εν χορώ αρχαίας ελληνικής τραγωδίας: «Χρυσή Αυγή για να ξεβρωμίσει ο τόπος», παραθέτουμε αυτούσιο το φλύαρο και παρακμιακό κείμενο του ανώνυμου λιβελογράφου ως υπόδειγμα γραφής προς αποφυγήν.
Αγαπητοί μου,
· Ας αρχίσουμε από τα σημαντικά. Είναι Τετάρτη, 28 του μηνού, και είμαι με τον ανηψιό στη Βιβλιοθήκη. Είμαστε καθισμένοι σε διπλανά τραπέζια του Humanities I. Πρόκειται για το αναγνωστήριο που προτιμάει ο ανηψιός, γιατί έχει ψηλό ταβάνι και αρκετό φυσικό φως. Κατεβήκαμε μαζί, αυτός γιατί είχε ζητήσει κάτι βιβλία να τα κοιτάξει, κι εγώ γιατί δεν είχα τι να κάνω στο σπίτι. Έφερα φυσικά και τη γραφομηχανή μαζί μου, αλλά αναγκάστηκα να την αφήσω στο βεστιάριο γιατί δεν θα με άφηναν με τίποτα να τη βάλω στο αναγνωστήριο. Από προχτές Δευτέρα που έφτασα στο Λονδίνο, επομένη των εκλογών, ο καιρός είναι μίζερος: Ψιλόβροχο, ψύχρα και μουντάδα. Λες και το κάνει επίτηδες. Αλλά εντάξει. Αναμενόμενο. Τι άλλο να περιμένει κανείς Μάη μήνα, στη Γηραιά Αλβιώνα; Θα την ξέρετε δα την παροιμία για το Μάη στον καταραμένο τόπο, έτσι;
Είμαστε που λέτε στον πρώτο όροφο, της Βρετανικής Βιβλιοθήκης, στο Humanities I, και κοιτάζω τα περίεργα όντα γύρω μας. Όλοι σκυμμένοι στα βιβλία και τους κομπιούτορές τους. Χαρτιά απλωμένα, σημειώσεις, κόντρα σημειώσεις, ντοσιέ, κόντρα ντοσιέ, φωτοτυπίες... Χαμός. Εγώ έχω κάτι σελίδες Α4 που μου έδωσε ο ανηψιός, και σας γράφω με το μολύβι που αγόρασα από το σουβενιράδικο της βιβλιοθήκης. Θα το μεταγράψω στη γραφομηχανή αργότερα, που θα γυρίσουμε σπίτι. Τέλος πάντων, η βιβλιοθήκη έχει πλάκα και χαίρομαι που έκανα τον κόπο να γραφτώ μέλος πέρσυ, τότε που είχαμε ξαναέρθει στο Λονδίνο. Το είχαμε μαϊμουδέψει φυσικά λίγο, καθώς είχα δώσει για διεύθυνση μόνιμης κατοικίας τη διεύθυνση του ανηψιού, αλλά εντάξει.
Λοιπόν, μου έχουν μείνει κάποια πράγματα να σας πω, εκκρεμότητες, από τον περασμένο μήνα. Κυρίως για τον Χώκινγκ. Το συζητούσαμε τις προάλλες με τον ανηψιό. Κυριακή των εκλογών, κι εγώ ήμουν ακόμα στην Αθήνα. Μιλάγαμε οικογενειακώς στο σκάιπ, περιμένοντας τα έξιτ πολλ. "Και πώς είσαι σίγουρος ότι ο Χώκινγκ κάνει το λάθος που του προσάπτεις;", με ρωτάει σε κάποια φάση ο ανηψιός. "Γιατί λες ότι πήγε να μιλήσει για κανονικότητες και του βγήκε να πει για προθετικότητες; Πού το ξέρεις; Επιστήμονας είναι ο άνθρωπος, η κοσμολογία τον ενδιαφέρει, όχι οι προθετικότητες. Για κανονικότητες μίλαγε. Νομίζω ότι στο συγκεκριμένο θέμα το λάθος το έχεις κάνει εσύ, και όχι αυτός." "Δε νομίζω", του λέω εγώ. "Στον πρόλογο το γράφει καθαρά. Λέει ότι με το βιβλίο του θα επιχειρήσει να απαντήσει σε πανάρχαια και πανανθρώπινα ερωτήματα, όπως για παράδειγμα, 'Γιατί υπάρχει κάτι παρά τίποτα;', 'Γιατί υπάρχουμε;' και πάει λέγοντας. Τονίζει, μάλιστα, ότι αυτά τα ερωτήματα ήταν από πάντα ερωτήματα της φιλοσοφίας, 'αλλά η φιλοσοφία έχει πεθάνει'."
"Ε και;" "Τι ε και; Δεν το βλέπεις; Αντίθετα με αυτό που θέλει να πιστεύει ο Χώκινγκ, όταν οι άνθρωποι ρωτάνε 'γιατί υπάρχουμε;' δεν το κάνουν γιατί τους ενδιαφέρει η κοσμολογία αλλά γιατί τους πιάνουν τα υπαρξιακά τους. Θέλουν να καταλάβουν το νόημα της ζωής. Κι από αυτό που καταλαβαίνουν εξαρτώνται πολλά. Ο ένας πάει και γίνεται ερημίτης. Ο άλλος αυτοανατινάζεται στο παζάρι της Βαγδάτης. Ο ένας γίνεται μεγάλος φιλάνθρωπος. Ο άλλος αποφασίσει να οργανώσει την 11η Σεπτεμβρίου. Οι αντάρτες της Μπόκο Χαράμ πάνε στα σχολεία και αρπάζουν τις μαθήτριες για να τις αναγκάσουν να ασπαστούν το Ισλάμ. Και πάει λέγοντας." "Τι σχέση έχει αυτό με αυτά που λέει ο Χώκινγκ;" "Καμία. Αλλά αυτό ακριβώς εννοώ. Ότι ο Χώκινγκ μπαίνει σε άγνωστα νερά χωρίς να το πάρει είδηση. Επειδή πιστεύει πως κατάλαβε το πώς λειτουργεί η διαδικασία της 'αυθόρμητης δημιουργίας', νομίζει ότι μπορεί να απαντήσει στο ερώτημα 'γιατί υπάρχουμε' και 'γιατί είμαστε εδώ'. Διακηρύσσει το θάνατο της φιλοσοφίας, χωρίς να βλέπει ότι κάνει a little step too far."
Μας διέκοψε με έξαψη η μητέρα της Εξαδέλφης. "Ελάτε, ελάτε, αρχίζουνε τα έξιτ πολλ!" "Αμάν καλέ μαμά, πώς κάνετε έτσι με τα έξιτ πολλ;" διαμαρτυρήθηκε η Εξαδέλφη, σέρνοντας την καρέκλα της πιο κοντά στην τηλεόραση. "Άμα είναι να μην παιδευόμαστε με τις εκλογές, να κάνουμε ένα έξιτ πολλ που είναι και φτηνότερο και να τελειώνουμε..." "Άσε τις εξυπνάδες" αντέτεινε η μητέρα της Εξαδέλφης που είναι Ινδουίστρια. "Τα έξιτ πολλ δίνουν τον παλμό της υπόλοιπης βραδιάς των αποτελεσμάτων, και γι αυτό έχουν σημασία. Είτε βγαίνουν σωστά, είτε όχι." Σ' αυτό είχε δίκιο. Θυμάμαι πολλές χρονιές τα αποτελέσματα να ξεκινούν με κάποιο λανθασμένο ή αποπροσανατολιστικό έξιτ πολλ, και μετά τα κόμματα να τρέχουν και να μη φτάνουν. Έχει πλάκα. Στήθηκαν όλοι μπροστά στην τηλεόραση κι εγώ πήγα στην κουζίνα να πάρω ένα ποτήρι νερό.
"Εφτά με εννιά τοις εκατό;" είπε κάποιος για κάποιο από τα κόμματα. "Άλλο πάλι και τούτο." "Πόσο παίρνει;" είπα εγώ ταραγμένος. "Τόσο ψηλά;" "Ναι..." είπε διστακτικά η εξαδέλφη. Το "ναι" αυτό ήταν για μένα η σταγόνα που έκανε το ποτήρι να ξεχειλίσει. Άφησα τους άλλους να βλέπουν τα έξιτ πολλ, πήρα τον φορητό της εξαδέλφης, πήγα στο μέσα δωμάτιο, συνδέθηκα στο ίντερνετ κι αγόρασα το πρώτο διαθέσιμο εισιτήριο προς Λονδίνο. Έτσι βρέθηκα να είμαι εδώ σήμερα, στο Αναγνωστήριο Humanities I, στον πρώτο όροφο της Βρετανικής Βιβλιοθήκης.
Αγαπητοί μου, Πριν από χρόνια είχα δει την ταινία "Ελέφαντας". Ήταν του Gus van Sant. Επρόκειτο για μια σχεδόν ντοκυμενταρίστικη καταγραφή των γεγονότων κατά την διάρκεια μιας συγκεκριμένης ημέρας, σε ένα σχολείο κάπου στα βάθη της Αμερικής. Η μέρα εξελισσόταν με αργούς ρυθμούς και ενδεχομένως λίγο βαρετά -- όσο βαρετά φαντάζεται κανείς να εξελίσσεται μια μέρα σε ένα σχολείο κάπου στα βάθη της Αμερικής. Η κάμερα κοιτούσε λίγο από εδώ και λίγο από κει. Σιγά σιγά αναγνώριζες ένα δύο πρόσωπα, μυριζόσουν ένα ή δύο νήματα ιστορίας, καταλάβαινες κάποιες σχέσεις μεταξύ προσώπων, ένα φλερτ εδώ, μια αντιπάθεια εκεί. Διέκρινες κάποιες αναφορές σε προηγούμενα γεγονότα, ασαφείς όμως και αδιάφορες.
Στην πραγματικότητα, δεν συνέβαινε τίποτα άξιο λόγου. Μέχρι που κάποια στιγμή δύο από τους χαρακτήρες έπαιρναν πιστόλια, πολυβόλα, και καραμπίνες, πήγαιναν στο σχολείο και, ξαφνικά, χωρίς καμιά προειδοποίηση, αρχινούσαν να μακελεύουν όσους συμμαθητές και δασκάλους έβλεπαν μπροστά τους. Έτσι απλά. Μακελειό. Στο τέλος η ταινία τελείωνε. Έτσι απλά. Χωρίς να εξηγήσει. Χωρίς να καταγγείλει. Χωρίς να προτείνει. Ελέφαντας. Έτσι νοιώθω σήμερα εδώ, καθισμένος στο Humanities I, γράφοντας με το μολύβι σε σελίδες Α4 που μου έχει δώσει ο ανιψιός. Νοιώθω ότι στο σαλόνι των σπιτιών μας έχει μπει ένας Ελέφαντας.  Όσο ο Ελέφαντας παραμένει εκεί, και όσο το 9,40% του αυτού του λαού θα προτιμάει να τον αγνοεί, εγώ θα είμαι προσεκτικός. Ναι. Έχω φοβηθεί. Και τα βιβλία της ιστορίας στα ράφια του Humanities I δεν με καθησυχάζουν.
Σας ασπάζομαι
Θείος Ακάκιος

Αντι άλλων σχολίων άρθρο  του Στάθη από enikos
H Ελλάδα δεν έχει Σύνταγμα, έχει Μνημόνιο.
Το Σύνταγμα δεν τηρείται, όχι μόνον απ’ την κυβέρνηση, αλλά εν τέλει κι απ’ τους Ελληνες (όλους όσοι νοιώθουν το καθήκον να το υπερασπίζονται), ενώ το Μνημόνιο τηρείται κατά γράμμα. Και αριθμούς. Το Σύνταγμα μαραζώνει και πεθαίνει, ενώ το Μνημόνιο ανανεώνεται και θεριεύει.

Το Κοινοβούλιο έχει υποβαθμισθεί σε Κολοβό, όπου ο κ. Πρωθυπουργός δεν πατάει, οι δε νόμοι «ψηφίζονται» με προεδρικά διατάγματα, επείγουσες και κατεπείγουσες διαδικασίες, κρυφίως, νύκτωρ, με άσχετες τροπολογίες, διά αντιπερισπασμών, με αποπληροφόρηση και παραπληροφόρηση.  Ενόσω «μιλούσαμε» για το γάλα, υπερψηφιζόταν το κώνειο και η ηρωίνη.

Η Δικαιοσύνη, εξαρτημένη απ’ την κυβέρνηση,  δεν εμπνέει τον λαό με την ισχύ της (ως η έσχατη καταφυγή των πολιτών), απονέμεται με βραδύτατους ρυθμούς, συχνά μεροληπτεί και παρακολουθεί αδρανής την καταβαράθρωση του πολιτεύματος.

Η διάκριση των τριών εξουσιών δεν υφίσταται. Ενδιάμεσα (αντι)θεσμικά (παρα)μορφώματα διαχέουν τις  ευθύνες, συσκοτίζουν τις αρμοδιότητες κι αποτρέπουν κάθε είδους απολογισμό. ΜΚΟ, Ανεξάρτητες Αρχές και offshore εταιρείες καθαιρούν τη δημοκρατία σε ένα (βρώμικο) παίγνιο με τη σκιά της. Σκιά σκοτεινή, ολιγαρχική, τυραννική, παρακρατική.

Η Ελλάδα είναι χώρα υπόδουλη. Φόρου (για το Χρέος) Υποτελής. Προτεκτοράτο, που κυβερνάται από ανδρείκελα, εντολοδόχους ξένων δυνάμεων, υπό την επιστασία Γκαουλάιτερ. Η χώρα έχει ήδη μεταβληθεί σε μια Ειδική Οικονομική Ζώνη, όπου δεν υπάρχουν εργασιακά δικαιώματα και η ζωή των ανθρώπων δεν αξίζει φράγκο για το κράτος, ενώ κοστίζει πολύ φθηνά στα αφεντικά τους.

Η χώρα σπαράχθηκε και σπαράζεται, δηώνεται και λεηλατείται, σαν να έχει χάσει πόλεμο. Το ΑΕΠ κατακρημνίσθηκε κατά 50 δισ., το Χρέος έχει μετατραπεί σε Λερναία Υδρα, μια δόση να πληρώνεις, δύο να αναφύονται, ενώ το ίδιο συμβαίνει και με τα ιδιωτικά χρέη -χρέη αξίας γύρω στα 70 δισ. δεν εξυπηρετούνται- τη στιγμή που τα δημόσια έσοδα υπολείπονται κατά 1 δισ. τον μήνα, με αύξουσα τάση.

Ο Προϋπολογισμός (νόμος του κράτους) είναι ένα ανέκδοτο. Δημιουργικής λογιστικής. Που ούτε αυτή τηρείται, αλλά αναθεωρείται κατά το δοκούν απ’ τους Επικυρίαρχους. Κατά το δοκούν επίσης ασκείται η πιο «τρελή» φορομπηχτική και βεβαίως αντιπαραγωγική πολιτική απ’ τα εντόπια τσιράκια Επικυρίαρχων και Δυνατών, εγνωσμένης βλακείας, κυνισμού, αναλγησίας και κακίας. Διότι

μια φορολογική πολιτική που διώκει έναν λαό και αφανίζει μια χώρα επιδέχεται και ηθικών προσδιορισμών. Η Εφορία στη χώρα μας ήταν πάντα ένα τούρκικο παζάρι, που όμως τώρα έχει μετατραπεί σε σμήνη μαχόμενων μεραρχιών βάφεν ακρίδων.

Η χώρα «κυβερνάται» διά της εξαπάτησης και της μπουρδολογίας από ένα πολιτικό σύστημα χαμηλών προδιαγραφών που χαρακτηρίζεται από παρηκμασμένους γόνους πολιτικών τζακιών, νεοδαμώδεις λιγούρηδες της εξουσίας, υπερφίαλους βοναπαρτίσκους, υπομείονες και παλαίμαχους σμπίρους των πλουσίων οικογενειών, των Δυνατών, εκείνων που έφεραν την Ελλάδα σε κατάσταση εργασιακού Μπαγκλαντές. Μια μαφία που λειτουργεί με όρους αλληλοσυνενοχής και λυκοσυμμαχίας. Προς τούτα βασίζεται σε διαπλεκόμενα ΜΜΕ, όπου το χρυσίον δεν λείπει και η προπαγάνδα δεν δύει ποτέ. Προσέτι, με μια ελεγχόμενη (και συνεχώς διευρυνόμενη) κάστα καθηγητών στα ΑΕΙ (που ελέγχουν καριέρες και νεφρούς), καθώς με μια ορδή πελατών απ’ τους χώρους των τεχνών και της διανόησης [που (εκ)τρέφονται στο Πραιτώριο - ούτε καν το Πρυτανείο] η ελληνική άρχουσα τάξη έχει καταφέρει να κάνει την Ελλάδα Ελβετία για πάρτη της και στρατόπεδο συγκέντρωσης για τον λαό της.

Ο δημόσιος λόγος ασκείται με μεγαληγορίες, κουτσομαγκιές, με ευφημισμούς σε επίπεδο ανοήτων και βλακών, με σοφιστείες, συκοφαντίες, απειλές, με εκβιασμούς και παραχαράξεις, έχει γίνει ένας λόγος οργουελιανός, ολοκληρωτικός υπέρ των ελίτ, βουβός για τους ανθρώπους, τρομοκρατικός και τυραννικός. Μια Βαβέλ των πάνελ στις οθόνες, μια φανατίλα των χούλιγκανς στο διαδίκτυο. Η Ελλάδα έχει κοπεί στα δύο.

Στο πρώτο μικρό προστατευόμενο αυτό μισό της χώρας ζουν οι Δυνατοί, μέσα στις Λίστες Λαγκάρντ, στα πλούσια προάστια των φοροφυγάδων, των καταθέσεων στο εξωτερικό, της Ασυλίας, του Νόμου περί Ευθύνης Υπουργών και των τραπεζών. Μια δράκα ανθρώπων, αλλά δράκοι. Δεν παράγουν, ή παράγουν ελάχιστα, τόσον ώστε να απομυζούν το κράτος, κρατικοδίαιτοι ως επί το πλείστον ή να το ληστεύουν, βρίζοντας ταυτοχρόνως χαρούμενα τον λαό για λαϊκιστή, τεμπέλη, διεφθαρμένο, κι εν γένει συνένοχο στα βδελυρά τους έργα. Θρασύτατοι κατηγορούν την Αριστερά ότι συγκυβέρνησε κι ότι εκείνη ευθύνεται για την παθολογία που οι ίδιοι δημιούργησαν όταν εκμαύλιζαν κόσμο, εξαγόραζαν συνειδήσεις και δημιουργούσαν πελατειακές σχέσεις. Κατηγορούν την Αριστερά, αλλά και τον ίδιο τον λαό για «κρατισμό» οι ίδιοι εκείνοι που έφτιαξαν ένα κράτος κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν της ταξικής τους βουλιμίας (αλλά και τεμπελιάς) καθώς και της εθνικής τους αδιαφορίας. Ηγουν, εξάρτησης και υποτέλειας.

Ο μικρός αυτός μισερός κόσμος, ακαλλιέργητος και ανίκανος, όταν δεν μπορεί να παράξει τα ελάχιστα που θα αποτελούσαν το άλλοθί του για την απομύζηση της κοινωνίας, απλώς ληστεύει. Ξεπουλάει. Ο,τι βρει. Λες και το βρήκε από χρυσόβουλο του μπάρμπα του. Ξεπουλάνε παραλίες και ύδατα, γη και πόρους, υποδομές και δυνατότητες. Φέρονται στην Ελλάδα όπως οι ταγματασφαλίτες, οι συνεργάτες των ναζί, οι μαυραγορίτες και οι δωσίλογοι επί κατοχής. Για μια μίζα πουλάνε αέρα-πατέρα τον πατέρα τους και τη μάνα τους. Τρώνε τον φυσικό αλλά και τον ανθρώπινο πλούτο αυτής της ευλογημένης χώρας όπως οι τερμίτες. Και για να μπορούν να το κάνουν την αποδομούν. Πρώτα απ’ όλα στην εκπαίδευση - με πρώτο και κύριο στόχο την εκμάθηση της ίδιας μας της ιστορίας.

Το μάθημα της Ιστορίας στα σχολεία διδάσκεται διαμελισμένο. Ούτως ώστε οι μαθητές να μην αποκτούν συνείδηση του ιστορικού σώματος στην αλληλουχία του, να μην αποκτούν πολιτική αυτογνωσία και να κινούνται μέσα σε ένα έωλο και αίολο νεφέλωμα. Αυτή η αμορφωσιά, η αποκοπή του λαού απ’ την ψυχή του, τροφοδότησε και τροφοδοτεί διάφορες όψεις του ιδίου κίβδηλου νομίσματος, απ’ τον «εκσυγχρονισμό» ώς τη Χρυσή Αυγή, απ’ τον εθνομηδενισμό ως τον εθνικισμό και τον φασισμό.

Το «Συνταγματικό Τόξο» που κυβερνάει κανιβαλίζοντας το Σύνταγμα και εκτρέφει με την πολιτική του την Ακροδεξιά, έχει φέρει τη χώρα σε κατάσταση απομόνωσης, αδυναμίας και ευτελισμού. Με το πρόβλημα της FYROM να χρονίζει, το Κυπριακό να αποτελματώνεται (πάντα προς το χειρότερο), την τουρκική επιθετικότητα να αντιμετωπίζεται με έναν ατελέσφορο «κατευνασμό» (που κάποια μέρα θα οδηγήσει ασφαλώς σε πόλεμο), η Ελλάδα παραπαίει και φαίνεται ανίκανη να αντιμετωπίσει μεγάλα θέματα, όπως η διέλευση των αγωγών, η ανακήρυξη των ΑΟΖ και η εκμετάλλευση των φυσικών πόρων.

Εμφανίζεται η Ελλάδα ανίκανη να διεκδικήσει τις πολεμικές επανορθώσεις από τη Γερμανία, αλλά ικανότατη να γδέρνει με χαράτσια τον λαό της. Εμφανίζεται ανίκανη να διαπραγματευθεί τη δραστική περικοπή του χρέους της (κατά το προηγούμενο της Γερμανίας και άλλων χωρών), αλλά προθυμότατη να ταΐζει τις τράπεζες με το αίμα, τον ιδρώτα και τον μόχθο των εργαζομένων. Μια Ελλάδα άχθος αρούρης, που τα τέκνα της φεύγουν και πάλι στην ξένη, ενώ άλλα τέκνα, παιδιά «κατώτερων θεών» αυτά, καταφθάνουν απελπισμένα στα εδάφη της, κυνηγημένα απ’ τα δεινά που η Δύση προκαλεί στις τυραγνισμένες πατρίδες τους.

Ο μικρός αυτός μισερός κόσμος των Δυνατών που κάνει κουμάντο στην Ελλάδα έχει αφήσει την άμυνα της χώρας να επαφίεται στο φιλότιμο των στρατευμένων, μονίμων και εφέδρων. Χωρίς αρωγή στο στράτευμα, με μια αμυντική πολιτική λεηλατημένη απ’ τους μιζαδόρους και ξεφτιλισμένη από τα αλλεπάλληλα σκάνδαλα, η Ελλάδα βρίσκεται εν μέσω κινδύνων.

Σε κινδύνους που ο εκφυλισμός της δημοκρατίας και η αποξένωση του λαού απ’ το κράτος κάνουν ακόμα πιο απειλητικούς και πιθανούς στην εκδήλωσή τους. Α- πολιτικά, παραπολιτικά, παρακρατικά μορφώματα κάνουν την εμφάνισή τους κι ευαγγελίζονται καινοκενές, μεταμοντέρνες, φασιστικές ή χειραγωγημένες κατευθείαν απ’ τους Δυνατούς «λύσεις» στα προβλήματα που παράγει το παραδοσιακό τους προσωπικό.

Κι όσον ακμάζει η μικρή χρυσή ορδή αυτών των ελίτ, τόσον παρακμάζει η χώρα. Και βλέπει ο λαός παραζαλισμένος, σχολεία γύρω του να συρρικνώνονται, νοσοκομεία να καρκινοβατούν, μαγαζιά να κλείνουν, ανθρώπους να αυτοκτονούν, εργαζόμενους να μένουν άνεργοι, μικροεπιχειρήσεις να παραπατούν ή να καταβροχθίζονται, βλέπει μισθωτούς να εργάζονται και να μην πληρώνονται, άλλους να εργάζονται σε συνθήκες σκλαβιάς ή να λαμβάνουν μισθούς γλίσχρους. Ενα μαράζι έχει καταπλακώσει τη χώρα, φόροι φονιάδες, ασφαλιστικά ταμεία που αργοπεθαίνουν, οικογένειες που δεν τα φέρνουν βόλτα, οικογένειες που διαλύονται.

Η Ελλάδα δεν «αναστενάζει πια στα γήπεδα» αλλά στα συσσίτια, ο πόνος της εκπορνεύεται σε τηλεοπτικά φιλανθρωπικά σόου εκείνων που τη λεηλατούν. Δακρυσμένη, βιασμένη και σκυμμένη είναι η Ελλάδα, μόνη μέσα στην ερημία της δημογραφικής μας παρακμής, της πολιτικής μας δειλίας, της υποταγής μας σε έναν «πολιτισμό» χωρίς φιλοδοξίες, χωρίς γράμματα κι άρματα, χωρίς αγίους, ήρωες και ποιητές, χωρίς μεγάλες προσδοκίες, χωρίς κώδικες κι αξίες. Κι αφήσαμε, αφήνουμε το καλό να μαραίνεται. Νομίζουμε ότι δεν δικαιούμεθα να διεκδικούμε το ωραίο. Δεν είναι μόνον η Ελλάδα ηττημένη, είναι και ο λαός της. Κι όσον ο λαός της θα μένει εγκλωβισμένος στην ήττα που του σκάρωσαν, δεν θα έχει χαΐρι το παρόν και το μέλλον, δεν θα γίνει ανθρώπινη ποτέ η ζωή. Διότι η ζωή που ζούσαμε πριν απ’ την κρίση, την κρίση ετοίμαζε και τώρα άλλου τύπου ζωή πρέπει να ψάξουμε.

Τη μάχη τη χάσαμε πρώτα στην ηθική, τον πολιτισμό, τη λογική, την αυτογνωσία, τον αυτοσεβασμό, κι ύστερα στην οικονομία. Τριάντα χρόνια, φερέφωνα του συστήματος, παπαγαλάκια, κομπλεξικοί τύποι και μετριότατοι, τάχα ευρωπαϊστές κι οπωσδήποτε «εκσυγχρονιστές», καλοπληρωμένοι φονιάδες της ψυχής και του μυαλού μάς κανοναρχούσαν σαν να μας κανονιοβολούσαν, απ’ τις οθόνες, τις εφημερίδες και την εξαγορασμένη τέχνη ότι είμαστε άχρηστοι, χωριάτες, εθνικιστές, ρατσιστές, «έθνος ανάδελφον», κατιμάς, λαϊκιστές, κρατιστές, «ρετιρέ», τεμπέληδες, διεφθαρμένοι, ορθόδοξοι ταλιμπάν, φίλοι των τυράννων Μιλόσεβιτς και Σαντάμ, ανεπίδεκτοι στους ανθρωπιστικούς βομβαρδισμούς και την εξαγωγή της δημοκρατίας.  

Οι αργυρώνητοι αυτοί αντεροβγάλτες είκοσι-είκοσι πέντε χρόνια τώρα, πυροβολούν το μυαλό του λαού με στερεότυπα κι ασύστολα ψεύδη, έτσι ώστε παράλυτος, έμφοβος και αδρανής ο λαός, να ντρέπεται για τον εαυτόν του, να αποδέχεται τα δεινά που του επισωρεύουν ως «τιμωρία για τις αμαρτίες του» και να περιμένει το χειρότερο.

Στον λαό τον δικό μας τον ελληνικό, όπως και στους λαούς άλλων χωρών, τα τσογλάνια αυτά, τύπου μπιστικών του Σόρος, ευνούχισαν πρώτα απ’ όλα τα γράμματα. Τα ελληνικά, ήγουν τα ανθρωπιστικά γράμματα έγιναν όνειδος. Οι εντεταλμένες αυτές γραφίδες δεν άφηναν κανένα ανθρωπάκι να ακουμπήσει σε κάποια «δόξα», την οποίαν ακόμα κι αν δεν καταλάβαινε, την εξελάμβανε ως γόνιμο και κινητήριο μύθο. Τίποτα. Αφανισμός κι αποδεκατισμός. Ο πατέρας μου, λόγου χάριν, δεν είχε ιδέα από Πλάτωνα, αισθανόταν όμως ότι του είχε την υποχρέωση να μάθει ο γιος του, η κόρη του, γράμματα.

Αυτό το θαύμα το έσβησαν απ’ την Ελλάδα δυο χιλιάδες αλήτες και δυο χιλιάδες πεμτοφαλαγγίτες. Εξικνούμενοι απ’ τα ΜΜΕ και τα ΑΕΙ κυρίως. Τάχα μου αριστεροί ορισμένοι απ’ αυτούς, στην πραγματικότητα άνθρωποι ρηχόκαρδοι και μισάνθρωποι, πλαστογράφησαν και πλάσαραν για κατανάλωση έναν εύπεπτο «μαρξισμό» αδιάφορον για την ηθική(!), για το καλό, το φευγάτο, το ωραίο και το ελευθερωτικό και στη θέση του εμπορεύθηκαν έναν αποξηραμένον ορθολογισμό και έναν «διαφωτισμό» από κονσερβοκούτι, έναν κομφορμισμό δηλαδή, πολύ χρήσιμον στον νεοφιλελευθερισμό, διότι ουδέποτε θα μπορούσε να λειτουργήσει ως αντίπαλος παρά μόνον ως αυτό που πράγματι είναι: ένα παράγωγό του.

Αυτό που ο κόσμος αντιλαμβανόταν ως μια κουλτουριάρικη μπούρδα άσχετη με τον ίδιον, δεν ήταν παρά μόνον αυτό ακριβώς. Αυτή ήταν η μια μεριά της λαβίδας. Η άλλη ήταν και είναι το λάιφ στάιλ, το κιτς και το τρας, είτε λαμέ είτε μπρουτάλ, είτε προχώ είτε μπανάλ.

Κι έχουμε φθάσει ώς εδώ.

Αλλά, αν όλα αυτά κι άλλα πολλά σαν αυτά υπήρξαν και είναι η Νέμεσίς μας για τις Υβρεις που διέπραξαν οι ταγοί μας με όπλο την ψήφο μας, βήμα προς άλλη κατεύθυνση παρά προς τα Τάρταρα δεν πρόκειται να κάνουμε, αν δεν οργανώσουμε την Κάθαρσή μας. Και Κάθαρση δεν είναι μόνον η τιμωρία των ενίοχων, αλλά ο επανασχεδιασμός της πορείας της χώρας και ο επαναπροσδιορισμός του τρόπου μας.

Προς τούτο πρέπει να αποκτήσουμε πάλι Σύνταγμα. Να καταργηθούν τα Μνημόνια. Να θεραπεύεται η διάκριση των εξουσιών. Να καθιερωθεί η λογοδοσία. Να αποκατασταθεί η Παιδεία. Και να εξελιχθεί με όπλο την έρευνα. Να πρυτανεύσουν στον δημόσιο βίο η ισονομία, η ισηγορία και η αλληλεγγύη. Να απελευθερωθεί η Δικαιοσύνη. Να εφαρμοσθεί σεισάχθεια. Να αποκατασταθεί ο πολιτισμός της εργασίας, να πάρουμε πίσω ό,τι μας πήραν και να κατακτήσουμε κι άλλα. Ο κατάλογος είναι μακρύς, για τον πολιτισμό, την άμυνα, την ελευθερία του λόγου και του Τύπου, την ασφάλιση, την ασφάλεια, αλλά και η δύναμη του λαού μεγάλη.

Βρισκόμαστε σε ένα σταυροδρόμι. Ο λαός έχει κάνει ένα βήμα. Μένει να κάνει το επόμενο και τα επόμενα. Να διεκδικήσει νέους θεσμούς που δεν θα επιτρέπουν τη φαλκίδευση της θέλησής του. Ο λαός κατά βάθος γνωρίζει τι κούφια λόγια και τι κουταμάρες είναι αυτές με τις οποίες τού πιπιλίζουν το μυαλό, ο ανταγωνισμός, οι τόκοι, η ελεύθερη αγορά - τίποτα απ’ όλα αυτά δεν βγήκε αληθινό, τίποτα δεν του έκανε καλό, αντιθέτως ζει τώρα στο πετσί του όλα τα κακά που συνεπάγεται η «οικονομική φρίκη» του αποθηριωμένου καπιταλισμού. Ενας, τω όντι, οικονομικός ναζισμός. Γύρω μας «καπνίζουν ερείπια τα σπίτια μας» από τα έργα του.

Οι μέρες και οι μήνες που έρχονται είναι κρίσιμοι και οι Φίλιπποι θα είναι διαρκώς εδώ. Μέσα σε κάθε σπίτι, μέσα σε κάθε καρδιά, στους δρόμους και τις πλατείες, στις οθόνες, στα χαρτιά και στο Κοινοβούλιο. Από τη μια μεριά η σκλάβα Ελλάδα των ανδρεικέλων που υπηρετούν τους Δυνατούς και τους Επικυρίαρχους με ψεύδη, τόκους, φόρους και φόνους κι απ’ την άλλη η Ελλάδα που έχει παιδιά να αναστήσει, ανθρώπους να μην αδικεί, γράμματα για το ευ ζην, γλυκό ψωμί για όλους, αξιοπρέπεια κι αυτοσεβασμό. Έτοιμη, ικανή και οπλισμένη για έναν κόσμο καλύτερο.


==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν" -

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.