ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ – ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Από την ταινία "Μια Ιταλίδα απ΄τη Κυψέλη". Ο Αθηνόδωρος Προύσαλης άνθρωπος της πιάτσας και ιδιοκτήτης μπουζουκάδικου πηγαίνει να εισπράξει το λογαριασμό από τις ζημιές που έκανε μια παρέα στο μαγαζί του:

Αθηνόδωρος Προύσαλης: Μέρα! Ο κύριος Πολυκράτης Σπανός;
Κατερίνα Γιουλάκη: Ορίστε, τι θέλετε; Είμαι γυναίκα του.
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Δε βλέπω το πρόσωπο!
Κατερίνα Γιουλάκη: Ναι, αλλά ποιον θέλετε;
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Ψηλός, όμορφος, βουτυράτος...
Κατερίνα Γιουλάκη: Βουτυράτος;
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Με μια αψηλή, τσιριμπίμ, τσιριμπόμ...
Γιώργος Γαβριηλίδης: Τσιριμπίμ, τσιριμπόμ; Excuse me, μήπως είσαστε από τη Νότια Αφρική;
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Όχι, από τη Νέα Σμύρνη!
 Αθηνόδωρος Προύσαλης : Κατάστημα «Το παλουκάκι».
Γιώργος Γαβριηλίδης: Δεν το ξέρω.
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Καθ΄ όσον δε συχνάζουν φιόγκοι... Μαδάμ! [Της δίνει ένα χαρτί)
Κατερίνα Γιουλάκη: Τι ΄ν΄ αυτό;
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Η λυπημένη θλίψη...
Κατερίνα Γιουλάκη: Λογαριασμός;
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Πώπω, μαδάμ, δουλεύεις με διπλό καρμπυρατέρ!
Κατερίνα Γιουλάκη: Δεκαοχτώ χιλιάδες δραχμές λογαριασμός; Καλά, ποιος υπογράφει;
Αθηνόδωρος Προύσαλης : Διάβασε το ΄στερόγραφο...
Κατερίνα Γιουλάκη: Αντώνιος... Ο Αντώνης;
Αθηνόδωρος Προύσαλης:
Ουδέν αληθέστερον τούτου...
Κατερίνα Γιουλάκη: Ήρθε στο μαγαζί σας και αγόρασε δεκαοχτώ χιλιάδων δραχμών πράγματα;
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Δεν αγόρασε... Ρήμαξε... Το κατάστημα πουλάει πενιές...
Γιώργος Γαβριηλίδης: Πενιές; Τι είν΄ αυτό;
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Αναστενάρικες...
Κατερίνα Γιουλάκη: Ε, δηλαδή τι έχετε; Κέντρο με μπουζούκια;
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Είδες τι δυνατή που είναι στο σταυρόλεξο;
Κατερίνα Γιουλάκη: Κι ήρθε ο Αντώνης κι έκανε δεκαοχτώ χιλιάδων λογαριασμό;
Αθηνόδωρος Προύσαλης : Με την αψηλή...
Κατερίνα Γιουλάκη: Καλά, τι ήπιανε;
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Δεν ήπιανε...
Κατερίνα Γιουλάκη: Ε, τότε;
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Ζύγισις, προσοχή, ανάπαυσις... Μπάινουνε τρεις. Το πρόσωπο που υπόγραψε, η τσιριμπίμ τσιριμπόμ κι ένας άλλος...
Κατερίνα Γιουλάκη: Κοντός;
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Στην αρχή δεν ήτανε. Ύστερα τον κοντύνανε...
Γιώργος Γαβριηλίδης: Λοιπόν;
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Εσύ μη λες τίποτα. Μυρίζεις απίγανον...
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Λοιπόν, στην αρχή καλά τα παγαίνανε. Και δεν ξέρω πως, σηκώνεται η αψηλή και βαράει μια στράκα σ΄ έναν στη διπλανή παρέα. Και ποιον διάλεξε να βαρέσει; Το Λεωνίδα το Μολυβάτο... Άκου δηλαδή εκλογή!
Κατερίνα Γιουλάκη: Και δηλαδή αρπαχτήκανε;
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Ε, δηλαδή, τι θα κάνανε; Θα κανελώνανε το ρυζόγαλο;
Γιώργος Γαβριηλίδης: Α, μα αυτό είναι βάρβαρο!
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Εσύ πάψε, θα σου ρίξω φλιτ!
Κατερίνα Γιουλάκη: Παρακάτω, παρακάτω...
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Δεν έχει παρακάτω. Έγινε το μαγαζί σα δρόμος που του περνάνε καλώδια!
Μαμά: Γι΄ αυτό είναι με τσιρότο ο Αντώνης. Και είπε πως χτύπησε στην πορτα!
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Απάνω σε μπουνιές χτύπησε!
Γιώργος Γαβριηλίδης: Καλά. Δεν ήρθε η αστυνομία;
Αθηνόδωρος Προύσαλης : Όχι. Καθαρίσανε μόνοι τους.
Γιώργος Γαβριηλίδης: Καθαρίσανε;
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Ο ένας δηλαδή, ο λέλεκας πρόλαβε και τουμπάνιασε με την πρώτη. Ο υπογράφων όμως και η κυρά...
Γιώργος Γαβριηλίδης: Η τσιριμπίμ τσιριμπόμ...
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Φέρε τον έλεγχο να σου βάλω άριστα!... Έδωσε κάτι άγριες που τους έκανε αλόγατα. Πέντε, και σκονιάσανε!
Κατερίνα Γιουλάκη: Σκονιάσανε; Δηλαδή γίνανε σκόνη.
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Εσύ θα πας μπροστά!... Είχανε και κάτι βερεσέδια αστυνομικής υφής, φάγανε και από την αψηλή και κάνανε τον ψόφιο.
Κατερίνα Γιουλάκη: Και μείνανε οι δικοί μας;
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Στους τελικούς ναι. Και το χαρτί.
Γιώργος Γαβριηλίδης: Ούρρα! Ούρρα! (Επιφώνημα θριάμβου)
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Να πας να κάνεις ανάλυση!
Κατερίνα Γιουλάκη: Δηλαδή τους κανόνισε μια χαρά η Ιταλίδα!
Αθηνόδωρος Προύσαλης : Ε όχι και Ιταλίδα! Αφού τα μιλάει και μόρτικα! Ξέρεις πως με είπε; Γιαλαντζή ντερβίση!
Κατερίνα Γιουλάκη: Είσαι βέβαιος;
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Ε, καλά τώρα. Στο πεζοδρόμιο μεγαλώσαμε. Δεν είμαστε τέτοιοι.
Γιώργος Γαβριηλίδης: Παρακαλώ κύριε! Είμαι ένας gentleman!
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Ναι, το γράφει στον τελεφωνικό κατάλογο
Κατερίνα Γιουλάκη: Καλά, είσαι βέβαιος ότι δεν είναι Ιταλίδα;
Αθηνόδωρος Προύσαλης : Ε, καλά, ψέματα λέμε; Με το που μπουκάρησε μου λέει: «Γουστάρω τραπέζι κεντρικό». Κι έπειτα λέει: «Τσάκω ένα μπουκάλι ουίσκυ!». «Τι μάρκα;» Της κάνω. «Το Γιάννη που πορπατάει!» μου λεει.
Γιώργος Γαβριηλίδης: Johnie Walker!
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Εγώ δεν ήρθα εδώ για φροντιστήριο! Ήρθα να πλερωθώ!
Κατερίνα Γιουλάκη: Λοιπόν;
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Λοιπόν, «Δεν έχεις κανένα αλμυρό ρε μισόμαγκα;» μου κάνει. Ωραίες κουβέντες!
Κατερίνα Γιουλάκη: Μαμά ζαλίζομαι. Θα πέσω!
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Που ΄σαι; Δε με ξοφλάς και να πέσεις μετά;


Σ' αυτό το αριστούργημα του 1968, ο Προύσαλης υποδύεται τον ιδιοκτήτη του νυχτερινού κέντρου «Το παλουκάκι». Ο γιαλαντζί ντερβίσης μαγαζάτορας πηγαίνει στην οικογένεια του Πολυκράτη Σπανού (Αλέκος Αλεξανδράκης) να πληρωθεί τα σπασμένα από έναν καβγά που έκανε η «Ιταλίδα» σύζυγός του, η Μπιάνκα (Μάρω Κοντού), στο κατάστημά του. Οταν η «Τούλα Σπανού», η αδελφή του Πολυκράτη (Κατερίνα Γιουλάκη), βλέπει τον λογαριασμό, ρωτάει τον «ημίμαγκα» επιχειρηματία «τι είναι αυτό;» και εκείνος απαντάει: «Η λυπημένη θλίψις». Ετσι είναι οι λογαριασμοί. Λυπημένες θλίψεις.
Η... τεθλιμμένη φράση είναι η πρώτη που πέρασε από το μυαλό μερικών οπαδών του ελληνικού σινεμά, όταν διάβασαν το κύριο άρθρο της «κυριακάτικης δημοκρατίας» με τίτλο «Το απόρρητο σχέδιο-έκπληξη των Αμερικανών για την Ελλάδα». Ειδικά η παράγραφος για το «τι προβλέπει το “κείμενο εργασίας” για Σκοπιανό, Κυπριακό και ΑΟΖ» είναι πιο ανατριχιαστική κι από τον λογαριασμό που πλήρωσε το τζετ σετ του ντιριντάχτα στη Ρεμοκατάνυξη της Μύκονου, που πνίγηκε στη σαμπάνια.
Το «παλουκάκι»
Προς επίρρωσιν του συνειρμού με τη «λυπημένη θλίψη» παρατίθενται κρίσιμα χωρία του άρθρου. Πρώτα για το Μακεδονικό: «Ο κύριος Σαμαράς έχει μετατοπίσει το βάρος της διαπραγμάτευσης στην πάση θυσία διασφάλιση της ονομασίας erga omnes. [...] Στην πρόσφατη τοποθέτησή του στο Συνέδριο της Ν.Δ., χωρίς να κάνει αναφορά στον γεωγραφικό προσδιορισμό, ζήτησε να παραιτηθούν οι Σκοπιανοί από τους αλυτρωτισμούς και να συμφωνήσουν με ένα “νέο όνομα, που δεν θα θίγει την ελληνικότητα της ελληνικής Μακεδονίας”».

Πάρτε και ολίγη από Κυπριακό: «Στο Κυπριακό, τα πράγματα είναι πιο σύνθετα: Οι ΗΠΑ επιθυμούν την επανέναρξη των συνομιλιών για διζωνική-δικοινοτική ομοσπονδία, ενώ στον πρόεδρο Αναστασιάδη έχουν φτάσει πληροφορίες ότι θα του ζητηθεί κάτι που είναι δύσκολα διαχειρίσιμο: Η σύσταση ταμείου αλληλεγγύης γενεών για τα έσοδα από την αξιοποίηση του φυσικού αερίου, τα οποία θα χρησιμοποιηθούν μελλοντικά για τη σύσταση του νέου κυπριακού κράτους, με βάση το σχέδιο Ανάν».

Θέλετε και κάτι για αγωγούς; «Οι ΗΠΑ επιθυμούν το φυσικό αέριο Ισραήλ - Κύπρου να διοχετεύεται στην Ευρώπη μέσω Τουρκίας (όχι μέσω Κρήτης) και μετά Ελλάδας (βορείως, διά της αξιοποίησης του αγωγού TAP), ενώ της Ελλάδας (Ιόνιο - νότια Κρήτη) μέσω Ιταλίας - Μάλτας».

Μιλάμε για πολλή θλίψη...

Παναγιώτης Λιάκος
==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"