......Η θανατική καταδίκη δεν άλλαξε ποτέ, ούτε δόθηκε χάρη, παρά τις διεθνείς εκκλήσεις. Τελικά, στις 30 Μαρτίου 1952, ημέρα Κυριακή και ώρα 4.10΄ τη νύχτα, οι τέσσερις μελλοθάνατοι μεταφέρθηκαν νωρίς το πρωί από τις φυλακές της Καλλιθέας στο στρατόπεδο του Γουδί και τουφεκίστηκαν. Η ώρα και η ημέρα της εκτέλεσης ήταν εξαιρετικά ασυνήθιστη (οι εκτελέσεις γινόταν πάντα με το πρώτο φως του ήλιου και ποτέ μέρα Κυριακή) και φέρεται να έγινε τότε για να προλάβουν οι υπέρμαχοι της εκτέλεσης τυχόν απονομή χάριτος. (jimakos61 )
Τρίτη 1 Μαρτίου 2011
Tελειώνοντας για απόψε... σαν σήμερα το 1952: Το Στρατοδικείο καταδικάζει σε θάνατο τον Νίκο Μπελογιάννη και τους συντρόφους του
......Η θανατική καταδίκη δεν άλλαξε ποτέ, ούτε δόθηκε χάρη, παρά τις διεθνείς εκκλήσεις. Τελικά, στις 30 Μαρτίου 1952, ημέρα Κυριακή και ώρα 4.10΄ τη νύχτα, οι τέσσερις μελλοθάνατοι μεταφέρθηκαν νωρίς το πρωί από τις φυλακές της Καλλιθέας στο στρατόπεδο του Γουδί και τουφεκίστηκαν. Η ώρα και η ημέρα της εκτέλεσης ήταν εξαιρετικά ασυνήθιστη (οι εκτελέσεις γινόταν πάντα με το πρώτο φως του ήλιου και ποτέ μέρα Κυριακή) και φέρεται να έγινε τότε για να προλάβουν οι υπέρμαχοι της εκτέλεσης τυχόν απονομή χάριτος. (jimakos61 )
Παρασκευή 30 Μαρτίου 2018
«Έτσι αγαπάμε εμείς την Ελλάδα» – του Νίκου Μπογιόπουλου
Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2015
Σαν σήμερα το 1951 ξεκινάει η δίκη του Νίκου Μπελογιάννη (Βίντεο)
Την ίδια μέρα της εκτέλεσης, ο Γιάννης Ρίτσος, εξόριστος στον Αϊ - Στράτη, γράφει στο ποίημά του
«Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΤΟ ΓΑΡΥΦΑΛΛΟ»:
«Ο Μπελογιάννης μας έμαθε άλλη μια φορά πώς να ζούμε και πώς να πεθαίνουμε./ Μ' ένα γαρύφαλλο ξεκλείδωσε όλη την αθανασία./ Μ' ένα χαμόγελο έλαμψε τον κόσμο για να μη νυχτώσει (...)».
Η δίκη ξεκινάει και η τροπή που τελικά παίρνει μοιάζει καταστροφική για την Αμερικανοκρατία και τη επάρατη δεξιά που “κυβερνά” τον τόπο.
Η συμμετοχή του λαού και οι φωνές διαμαρτυρίας και συμπαράστασης προς τους κατηγορούμενους τόσο από το λαό όσο και από όλο τον προοδευτικό κόσμο και από πολλές κυβερνήσεις έχει σαν αποτέλεσμα την αντιστροφή της κατάστασης και από κατηγορούμενους το Μπελογιάννη και τους συντρόφους του να κάθονται ουσιαστικά στο εδώλιο οι στρατοδίκες η δεξιά και οι υποστηρικτές της.
Κι αυτή τη φορά ο κριτής είναι αμείλικτος. Δικάζει ο ίδιος ο λαός.
Είναι πραγματικά αστεία τόσο οι κατηγορίες όσο και οι μαρτυρίες που παρουσιάζουν οι κατήγοροι.
Λίγα αποσπάσματα από τη δίκη:
Ένας από τους σπουδαιότερους μάρτυρες κατηγορίας λέει για το Μπελογιάννη:
- Ο άνθρωπος αυτός ήθελα να εφαρμόσει στην Ελλάδα τις αποφάσεις της 6ης και 7ης Ολομέλειας του ΚΚΕ.
Σε ερώτηση του Νίκου για το αν ο μάρτυρας γνωρίζει ότι οι αποφάσεις και των 2 Ολομελειών ρίχνουν το βάρος της πολιτικής του κόμματος στην πάλη για την ειρήνη, το ψωμί και τις ελευθερίες του ελληνικού λαού ο μάρτυρας απαντάει θετικά.
Ο Μπελογιάννης ρωτάει αν αυτό θεωρεί ο μάρτυρας ότι είναι συνομωσία κατά της Ελλάδας, ο μάρτυρας λέει...
Παρασκευή 31 Μαρτίου 2023
Ολόκληρη η ταινία για το Νίκο Μπελογιάννη "Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο" / Νίκος Μπελογιάννης: “Έτσι αγαπάμε εμείς την Ελλάδα, με την καρδιά μας και με το αίμα μας”
Εάν έκανα δήλωση αποκήρυξης θα αθωωνόμουνα κατά πάσα πιθανότητα μετά μεγάλων τιμών… Αλλά η ζωή μου συνδέεται με την ιστορία του ΚΚΕ και τη δράση του… Δεκάδες φορές μπήκε μπροστά μου το δίλημμα: Να ζω προδίδοντας τις πεποιθήσεις μου, την ιδεολογία μου, είτε να πεθάνω, παραμένοντας πιστός σ’ αυτές. Πάντοτε προτίμησα το δεύτερο δρόμο και σήμερα τον ξαναδιαλέγω».
Τα λόγια του Μπελογιάννη – παντοτινό σύμβολο του πατριώτη, του διεθνιστή, του ανθρώπου, του κομμουνιστή – αποδείχτηκαν πολύ πιο ισχυρά από τις κάννες του εκτελεστικού αποσπάσματος. Νόμιζαν ότι δολοφονώντας τον Μπελογιάννη θα τον φίμωναν. Τον εκτέλεσαν πιστεύοντας ότι έτσι τα λόγια του θα έπαυαν να δονούν για πάντα τις καρδιές όλων εκείνων που δεν κάνουν «δήλωση μετανοίας». Τι μικρόνοες… . . .
Πέμπτη 31 Μαρτίου 2022
70 χρόνια από την εκτέλεση του Κομμουνιστή ηγέτη – Νίκος Μπελογιάννης: “Έτσι αγαπάμε εμείς την Ελλάδα, με την καρδιά μας και με το αίμα μας”
Εάν έκανα δήλωση αποκήρυξης θα αθωωνόμουνα κατά πάσα πιθανότητα μετά μεγάλων τιμών… Αλλά η ζωή μου συνδέεται με την ιστορία του ΚΚΕ και τη δράση του… Δεκάδες φορές μπήκε μπροστά μου το δίλημμα: Να ζω προδίδοντας τις πεποιθήσεις μου, την ιδεολογία μου, είτε να πεθάνω, παραμένοντας πιστός σ’ αυτές. Πάντοτε προτίμησα το δεύτερο δρόμο και σήμερα τον ξαναδιαλέγω».
Τα λόγια του Μπελογιάννη – παντοτινό σύμβολο του πατριώτη, του διεθνιστή, του ανθρώπου, του κομμουνιστή – αποδείχτηκαν πολύ πιο ισχυρά από τις κάννες του εκτελεστικού αποσπάσματος. Νόμιζαν ότι δολοφονώντας τον Μπελογιάννη θα τον φίμωναν. Τον εκτέλεσαν πιστεύοντας ότι έτσι τα λόγια του θα έπαυαν να δονούν για πάντα τις καρδιές όλων εκείνων που δεν κάνουν «δήλωση μετανοίας». Τι μικρόνοες…
Ο Μπελογιάννης είχε πολλά «κουσούρια». Τέτοια που δεν θα μπορούσαν να περάσουν απαρατήρητα από τους δολοφόνους του. Το βασικότερο: Εκτός από μαχητής με το όπλο του ΕΛΑΣ στο χέρι την περίοδο της Κατοχής ενάντια στους ναζί, εκτός από μαχητής του ΔΣΕ ενάντια στους εκμεταλλευτές και τους αμερικανοτσολιάδες στον Εμφύλιο, ήταν και μαχητής με «όπλο» την πένα.
Ο Μπελογιάννης ήταν ένας διανοούμενος στην υπηρεσία του λαού, όπως μπορεί να διαπιστώσει ο αναγνώστης τόσο στο βιβλίο του «Η Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας», όσο και στο βιβλίο του «Το ξένο κεφάλαιο στην Ελλάδα» που εκδόθηκε το 1998 από τις εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή» στην επέτειο των 80 χρόνων του ΚΚΕ. Ένα έργο γραμμένο σε συνθήκες εγκλεισμού του στην Ακροναυπλία από την μεταξική δικτατορία και στη συνέχεια μέχρι την απόδρασή του από τις ναζιστικές δυνάμεις κατοχής. . . .
Σάββατο 29 Μαρτίου 2014
‘‘Σκότωσαν το Νίκο Μπελογιάννη! Σκότωσαν το Νίκο Μπελογιάννη!’’ ‘‘Σκοτώνεται ποτέ ο ήλιος;’’ [Δείτε: "Ο Άνθρωπος με το Γαρύφαλλο "]
Πέμπτη 30 Μαρτίου 2017
Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο Η σύντροφός του Έλλη Παππά του δίνει ένα κόκκινο γαρύφαλλο. Το κρατάει με ένα χαμόγελο. Ο φακός αιχμαλωτίζει τη στιγμή, η φωτογραφία κάνει το γύρο του κόσμου (σε 4 video)
Αφιέρωμα στον ήρωα Νίκο Μπελογιάννη (1915-1952). Τραγούδι: Μην καρτεράτε να λυγίσουμε. Μουσική: Θωμάς Μπακαλάκος, Στίχοι/Ποίηση: Φώτης Αγγουλές.
Ομιλία/Έναρξη: Από την ταινία "Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο" του Ν.Τζίμα (1980).
Τα χαράματα της Κυριακής 30 Μάρτη 1952, πριν την αυγή, στις 4.10′ το πρωί κάτω από το φως των προβολέων, οι σφαίρες του εκτελεστικού αποσπάσματος της αμερικανοκρατίας εκτελούν τον κομμουνιστή αγωνιστή Νίκο Μπελογιάννη μαζί με τρεις ακόμα από τους συγκατηγορούμενούς του, τους Δημήτρη Μπάτση, Ηλία Αργυριάδη και Νίκο Καλούμενο.
Κατά τη διάρκεια της δίκης, αμέσως μετά την ιστορική απολογία του, η σύντροφός του Έλλη Παππά του δίνει ένα κόκκινο γαρύφαλλο. Το κρατάει με ένα χαμόγελο. Ο φακός του Δήμου Σακελλαρίου αιχμαλωτίζει τη στιγμή, η φωτογραφία κάνει το γύρο του κόσμου.
Παγκόσμια η ευαισθητοποίηση και οι εκκλήσεις για την αποτροπή του εγκλήματος. Ο μεγάλος ζωγράφος Πάμπλο Πικάσο ενώνει τη φωνή του με όσους ζητούν να σωθεί η ζωή του, να μη γίνει αυτή η κρατική δολοφονία. Αφιερώνει μάλιστα στον Νίκο Μπελογιάννη ένα σκίτσο του που σηματοδοτεί πλέον τη διεθνή καμπάνια για να σωθεί «ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο».
Το σκίτσο αυτό, μαζί με τη φωτογραφία, ταξίδεψε στο χώρο και στο χρόνο. Έγινε εξώφυλλο βιβλίων, πίνακας, τραγούδι, ποίημα, ταινία.
Το τραγούδι «Ο Μπελογιάννης ζει», σε στίχους Δημήτρη Ραβάνη – Ρεντή, τραγουδήθηκε έκτοτε σε πολλές εκδοχές. (Στη συγκλονιστικότερη κατά τη γνώμη μας εκτέλεση το ακούγαμε από τον γνωστό ηθοποιό Ηλία Λογοθέτη, στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης στο αντάρτικο «Λημέρι» του Πάνου Τζαβέλλα που μεσουρανούσε τότε παράλληλα με το «Ταμπούρι».)
Στην πλήρη τους εκδοχή, οι στίχοι είναι οι παρακάτω:
Σάββατο 31 Μαρτίου 2018
Ποιος σκότωσε τον Νίκο Μπελογιάννη
Πέμπτη 31 Μαρτίου 2022
«Πάμε για καθαρό αέρα;»… «Ναι, σας πάνε για εκτέλεση» – Σαν σήμερα εκτελείται ο Νίκος Μπελογιάννης
«Ο υπαρχιφύλαξ, διαταχθείς υπό του διευθυντού του, μετέβη αμέσως εις την πτέρυγαν όπου ευρίσκοντο τα κελιά των 8 μελλοθανάτων και εισήλθεν πρώτον εις το υπ’ αριθμ. 2 απομονωτήριον, εις το οποίο εκρατούντο οι Μπελογιάννης, Λαζαρίδης και Μπάτσης. Πλησιάζει τον Μπελογιάννη.
“Νίκο σήκω”
Ατάραχος ο Μπελογιάννης σηκώνεται και λέει:
“Πάμε για καθαρό αέρα;”
“Ναι, του απαντά, σας πάνε για εκτέλεση” (…)» [1]
Ο Νίκος Μπελογιάννης γεννήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου του 1915 στην Αμαλιάδα. Από μαθητής του Γυμνασίου βρέθηκε στο δημοκρατικό κίνημα. Σπούδασε νομικά, αλλά δεν τέλειωσε τις σπουδές του, διότι αποβλήθηκε από το Πανεπιστήμιο με απόφαση της Συγκλήτου για τη δράση του «εναντίον της κοσμογονίας του Κονδύλη».
Έγινε μέλος του ΚΚΕ το 1934. Από τότε, πέρασε από πολλές δοκιμασίες. Φυλακές, εξορίες, βασανιστήρια στην Ασφάλεια Πατρών, τρομοκρατία στα ιταλικά στρατόπεδα.
Στα χρόνια της ναζιστικής κατοχής ήταν καπετάνιος μεραρχίας του ΕΛΑΣ στην Πελοπόννησο και μέλος του Γραφείου Περιοχής Πελοποννήσου του ΚΚΕ.
Στον εμφύλιο, ο Νίκος Μπελογιάννης ήταν πολιτικός επίτροπος μεραρχίας του Δημοκρατικού Στρατού. Παράλληλα με την καθοδηγητική του δουλειά, έγραψε άρθρα και μελέτες που αφορούσαν στην ελληνική ιστορία και στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας.
Περίπου ένα χρόνο μετά τη λήξη του εμφυλίου πολέμου, ο Νίκος Μπελογιάννης και 93 ακόμη σύντροφοί του -μεταξύ των οποίων ο δημοσιογράφος Στάθης Δρομάζος, ο Στέργιος Γραμμένος και η Έλλη Ιωαννίδου- συλλαμβάνονται και στις 22 Οκτωβρίου 1951 οδηγούνται σε δίκη. . .
Τετάρτη 30 Μαρτίου 2011
Σαν σήμερα, 30/03/1952, εκτελείται ο Μπελογιάννης και τρεις σύντροφοί του
Ο Νίκος Μπελογιάννης ήταν ηγέτης της αντίστασης κατά των Γερμανών και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ που εκτελέστηκε το 1952 ως κομμουνιστής με την κατηγορία της κατασκοπείας. Η δίκη και η εκτέλεσή του έλαβαν μεγάλη δημοσιότητα και προκάλεσαν διεθνείς αντιδράσεις...
Η ζωή του
Ο Νίκος Μπελογιάννης γεννήθηκε στην Αμαλιάδα το 1915. Από μικρή ηλικία εντάχθηκε στο ΚΚΕ και φυλακίστηκε στην Ακροναυπλία στα χρόνια της δικτατορίας του Μεταξά. Το 1941 παραδόθηκε στις γερμανικές αρχές Κατοχής μαζί με άλλους αριστερούς κρατουμένους.
Το 1943 κατάφερε να δραπετεύσει και εντάχθηκε στον ΕΛΑΣ στην Πελοπόννησο στο πλευρό του Άρη Βελουχιώτη.
Κατά τον Εμφύλιο πόλεμο που επακολούθησε ήταν Πολιτικός Επίτροπος της 10ης Μεραρχίας του Δημοκρατικού Στρατού και μετά την ήττα ήταν ένας από τους τελευταίους που εγκατέλειψαν τη χώρα το 1949.
Η σύλληψη και η δίκη του:
Τετάρτη 30 Μαρτίου 2016
Νίκος Μπελογιάννης : «Είμαι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και ακριβώς για την ιδιότητά μου αυτή δικάζομαι, γιατί το Κόμμα παλεύει και χαράζει το δρόμο της Ειρήνης, της Ανεξαρτησίας και της Ελευθερίας...».
Κυριακή 19 Οχτώβρη 2014: Αρχίζει στο Εκτακτο Στρατοδικείο Αθηνών η δίκη του Νίκου Μπελογιάννη και άλλων 93 του παράνομου μηχανισμού του ΚΚΕ, κατηγορούμενων με τον Α.Ν. 509/1947. Στη δίκη οι κατηγορούμενοι γίνονται κατήγοροι. Ξεχωριστή στιγμή, η ώρα της απολογίας του Ν. Μπελογιάννη, ο οποίος τόνισε μεταξύ άλλων: «Είμαι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και ακριβώς για την ιδιότητά μου αυτή δικάζομαι, γιατί το Κόμμα μου παλεύει και χαράζει το δρόμο της Ειρήνης, της Ανεξαρτησίας και της Ελευθερίας. Στο πρόσωπό μου δικάζεται η πολιτική του ΚΚΕ». Η απολογία του Μπελογιάννη ανέτρεψε την αντικομμουνιστική προπαγάνδα του καθεστώτος. Εντυπωσιακό ήταν το σημείο εκείνο της απολογίας, όπου ο Μπελογιάννης συνέτριψε όλο το προπαγανδιστικό οικοδόμημα περί ξενοκίνητου ΚΚΕ.
Τρίτη, 30 Μάρτη 2016: [Σαν σήμερα οδηγείται στο εκτελεστικό απόσπασμα]
Νίκος Μπελογιάννης: "Μην καρτεράτε να λυγίσουμε μήτε για μια στιγμή μητ' όσο στην κακοκαιριά λυγάει το κυπαρίσσι έχουμε τη ζωή πολύ, πάρα πολύ αγαπήσει"
Tελειώνοντας για απόψε... σαν σήμερα το 1952:
Το Στρατοδικείο καταδικάζει σε θάνατο τον Νίκο Μπελογιάννη και τους συντρόφους του
«Η πληγή μας μεγαλώνει μέρα με τη μέρα, το ίδιο κι η πίστη μας./ Θα φέρουμε την κληρονομιά σου στους ώμους μας,/ ως την πόρτα του ήλιου, Μπελογιάννη. Καλημέρα αδέρφια μου./ Καλημέρα ήλιε / Καλημέρα κόσμε./ Ο Μπελογιάννης μας έμαθε άλλη μια φορά/ πώς να ζούμε και πώς να πεθαίνουμε.»
Αυτή είναι η Αριστερά! Αυτή είναι η Ιστορία της. Με αγώνα και θυσίες χωρίς κοσμοπολιτισμούς. Σήμερα ούτε που τους πλησιάζουμε. Μα μέσα στην πορεία των πραγμάτων θα φτάσουμε ξανά εκεί. ...
Σάββατο 22 Νοεμβρίου 2014
Nίκος Μπελογιάννης: Ο τάφος της Αμφίπολης είχε πληγεί από τσουνάμι
Μια αξιόλογη υπόθεση εργασίας ως προς εάν είναι ή όχι συλημένος ο τάφος της Αμφίπολης διατυπώνει ο χημικός μηχανικός Νίκος Μπελογιάννης. Ο συντηρητής αρχαιοτήτων και πρώην επικεφαλής του «Κέντρου Λίθου» του υπουργείου Πολιτισμού υποστηρίζει ότι οι μεγάλες ποσότητες χώματος που βρίσκονται στο μνημείο οφείλονται σε πλημμύρα της κοίτης του ποταμού Στρυμόνα που προκλήθηκε από τσουνάμι λόγω ισχυρού σεισμού, ενώ η παρουσία της κεφαλής της σφίγγας πίσω από τους δυο τοίχους σφράγισης δεν αποκλείεται να είναι αποτέλεσμα βανδαλισμού του μνημείου ή και κάποιου άλλου φυσικού φαινομένου.
Ο γιος του ηγετικού στελέχους του ΚΚΕ Νίκου Μπελογιάννη και της συγγραφέως Ελλης Παππά υπογράμμισε:
Πέμπτη 31 Μαρτίου 2022
Ολόκληρη η ταινία για το Νίκο Μπελογιάννη "Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο"
Συγκλονισμένος από την είδηση της εκτέλεσης του Νίκου Μπελογιάννη και των συντρόφων του, ο Γιάννης Ρίτσος, κρατούμενος στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Αϊ-Στράτη, έγραψε την ίδια εκείνη μέρα, Κυριακή 30 Μαρτίου 1952, το ποίημα
«Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο».
Εκεί θ’ αναφερθεί στους λαούς, που «περνούν σηκώνοντας στους ώμους τους το μέγα φέρετρο του Μπελογιάννη».
Μια αναφορά που αντλούνταν από το τεράστιο κίνημα διαμαρτυρίας που είχε ξεσπάσει σε κάθε γωνιά του πλανήτη, για να αποτραπεί η εκτέλεση του Έλληνα κομμουνιστή αγωνιστή και των συντρόφων του, καθώς γινόταν παντού κατανοητό ότι η υπόθεση Μπελογιάννη συνδεόταν άμεσα με την κρίσιμη καμπή στην οποία είχε φτάσει η εξέλιξη του Ψυχρού Πολέμου. Με την ένταση της επιθετικότητας του ιμπεριαλισμού και την απειλή που αντιπροσώπευε για την παγκόσμια ειρήνη.
Άρα και για την ίδια την επιβίωση του Ανθρωπότητας, που κινδύνευε να βρεθεί στη δίνη ενός θερμοπυρηνικού πολέμου. Ελάχιστα μόνο χρόνια από τη λήξη του πλέον καταστροφικού από τους πολέμους της παγκόσμιας ιστορίας.
Πράγματι, καμιά αναφορά στην υπόθεση Μπελογιάννη δεν θα μπορούσε να γίνει, χωρίς να παρθεί υπόψη αυτή η άμεση σχέση της και ο καθορισμός της από την κρίσιμη διεθνή κατάσταση της εποχής.
Θα ήταν εντελώς μυωπική και περιοριστική της δυνατότητας κατανόησης της υπόθεσης και της τραγικής της εξέλιξης, ο εντοπισμός της αποκλειστικά και μόνο –ή και κυρίως- στο πλαίσιο της εκδικητικότητας των νικητών του Εμφυλίου στην Ελλάδα. Όχι πως δεν υπήρχε και μάλιστα έντονο κι αυτό το στοιχείο. Όμως, δεν ήταν το κύριο και το καθοριστικό. . . .
Κυριακή 1 Απριλίου 2012
Ο Άνθρωπος με το Γαρύφαλλο - [Δείτε ολόκληρη την ιστορική ταινία]
Δείτε ολόκληρη την ιστορική ταινία:
Τετάρτη 29 Μαρτίου 2017
Για τον Νίκο Μπελογιάννη (VIDEO - Φώτο και Σχετικά)
Αν ο Λουντέμης είχε γνωρίσει τον Τσίπρα, ίσως γι αυτόν να 'χε γράψει πως "ειπώθηκαν τόσα ψέματα που ντράπηκαν τα ίδια, μιας και δεν ντρέπονταν τα στόματα που τα 'λεγαν".
Το όνειδος της αριστεράς, το πλυντήριο των νεοφιλελέ πολιτικών, 'κείνος που με τη στάση του έκανε να φαίνεται μύθος, το ήθος της αριστεράς, αυτός που απ' όλες τις προεκλογικές δεσμεύσεις του το μόνο που πραγμάτωσε ήταν "η συμμαχία με το διάβολο", προς ίδιον πάντα όφελος, αφού μαγάρισε την Καισαριανή, πήγε σήμερα να βεβηλώσει και το μνημείο του Ν. Μπελογιάννη.
Αραγε την ώρα που ξεστόμιζε πως "ο Ν. Μπελογιάννης έγινε σύμβολο του αγώνα για την ειρήνη και τη δημοκρατία", διόλου δε συλλογίστηκε τί συμβολίζει ο ίδιος στο νου και την ψυχή κάθε έντιμου ανθρώπου;
Κι όταν κοιτούν κατάματα την ιστορία, όπως μας πληροφόρησε ο κ. πρόεδρος της βουλής, με ποιο τρόπο εμπνέονται απ' τους αγωνιστές οι Τσιριμώκοι των ημερών μας;
Ρητορικά ερωτήματα που απλά προσπαθούν να δώσουν διέξοδο στην οργή μας...
Μα όσες επισκέψεις κι αν κάνουν σε τόπους ιερούς, την δική τους ανίερη συμπεριφορά δεν μπορούν να σκεπάσουν ... Οσες αναφορές κι αν κάνουν στην μεγαλοσύνη γνήσιων αγωνιστών, την δική τους ουτιδανότητα δεν μπορούν να καλύψουν...
Τουναντίον πιότερο φαίνεται η δική τους γύμνια, πιότερο κραυγάζει η δική τους αναξιοπρέπεια...
Σχετικά από το αρχείο μας:
Κυριακή 22 Δεκεμβρίου 2013
Σαν σήμερα γεννήθηκε, ο Άνθρωπος με το Γαρύφαλλο... ο Νίκος Μπελογιάννης... Σήμερα οι απόγονοι των δολοφόνων του ήρωα συνεχίσουν να δολοφονούν τον ελληνικό λαό... οι ίδιοι δωσίλογοι!
Παρασκευή 15 Νοεμβρίου 2013
Σαν σήμερα... στις 15 Νοέμβρη 1951 καταδικάζεται σε θάνατο ο Νίκος Μπελογιάννης, με κατηγορία την παράβαση του νόμου 509/1947 για απόπειρα ανασυγκρότησης του Κ.Κ.Ε. - [Δείτε το "Αφιέρωμα" - σε τρία ενδεικτικά video]
Ένα σπάνιο τραγούδι, ελληνική μελοποίηση του ποιήματος του Αλβανού Μωϋσή Ζαλόσνια, αφιερωμένο στο Νίκο Μπελογιάννη.
Η εκτέλεση από την ΠΠΣΠ (Προοδευτική Πανσπουδαστική Συνδικαλιστική Παράταξη), παράταξη του ΚΚΕ(μ-λ) στα πανεπιστήμια, εν έτει 1977.
Στίχοι:
Μαύρο μαντάτο και πικρό την Αλβανία γέμισε και λέει: Τον Μπελογίαννη ξάπλωσαν νεκρό, κι ήτανε σαν να χάσαμε δικό, σαν τον Κεμάλ η καρδιά τον κλαίει.
Σύμβολο λευτεριάς, αγνό στεφάνι το αίμα σου που εχύθη Μπελογιάννη.
Μιλάει ο Εμβέρ στο Κόμμα μας μπροστά... Ενός λεπτού σιγή στο συντροφό μας. Τον πόνο μας με λόγια αδερφικά να πούμε στα συντρόφια τα πιστά στο κόμμα της Ελλάδας τ' αδερφό μας.
Του Τσώρτσιλ, του Τρούμαν τα σκυλιά, οι άτιμοι προδότες της Αθήνας τον σκότωσαν στη νύχτα τη βαθιά. Μα η Ελλάδα το παιδί της το τιμά η ματωμένη Ελλάδα η αδερφή μας.
Έχει η Ελλάδα Μπελογιάννηδες πολλούς. Το αίμα τους, ποτάμι φουσκωμένο, ποιος της ζωής θα πνίξει τους χυμούς μεσ' στης Ελλάδας ζούνε τους βωμούς οι ήρωες - στεφάνι δοξασμένο. ...
Παρασκευή 24 Μαρτίου 2017
Ο γιος του ανθρώπου με το γαρύφαλλο, Νίκος Μπελογιάννης μιλά στη HuffPost Greece: «Δεν πούλησα την ψυχή μου σε κανέναν διάβολο»
Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2009
Καλό ταξίδι Έλλη...
Η Ελλη Παππά (1920 - 27 Οκτωβρίου 2009), ήταν δημοσιογράφος και συγγραφέας, κόρη του Ευάγγελου Παππά και της Μαριάνθης Παπαδοπούλου. Γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1920 (η μικρότερη από πέντε παιδιά: Ηρώ, Δέσποινα, Διδώ, Έλλη και Γιώργος). Αδελφή της ήταν η συγγραφέας Διδώ Σωτηρίου. Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή η οικογένεια εγκαταστάθηκε στον Πειραιά. Φοίτησε αρχικά στη φιλοσοφική και στη νομική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, χωρίς όμως να ολοκληρώσει τις σπουδές της, λόγω της Κατοχής, ενώ παράλληλα εργαζόταν ως δημοσιογράφος. Εργάστηκε στην παράνομη έκδοση του Ριζοσπάστη μέχρι το 1949, οπότε άρχισε η συνεργασία της με τον Νίκο Πλουμπίδη και από τον Ιούνιο του 1950 με τον Νίκο Μπελογιάννη που έγινε σύντροφός της.
Η Έλλη Παππά και ο Νίκος Μπελογιάννης συνελήφθησαν (Δεκέμβριος 1950) και παρέμειναν σε απομόνωση έως την πρώτη δίκη τους (Νοέμβριος 1951). Στη φυλακή γεννήθηκε ο γιος τους, Νίκος (Αύγουστος 1951). Ακολούθησε δεύτερη δίκη (Φεβρουάριος 1952). Καταδικάστηκαν σε θάνατο, ο Μπελογιάννης εκτελέστηκε, αλλά η Έλλη όχι, λόγω του βρέφους, και τελικά αποφυλακίστηκε την πρωτοχρονιά του 1964. Εργάστηκε στην ΕΔΑ και από το 1965 ήταν αρθρογράφος και μέλος της συντακτικής επιτροπής της εφημερίδας Δημοκρατική Αλλαγή. Με το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967 συνελήφθη και εξορίστηκε στη Γυάρο (αποφυλακίστηκε τον Ιούλιο του 1968, λόγω σοβαρής ασθένειας).
Ως δημοσιογράφος, εργάστηκε στην Εγκυκλοπαίδεια Χάρη Πάτση, στην εφημερίδα Μακεδονία, στο περιοδικό Γυναίκα, στην εφημερίδα Εξπρές και στην εφημερίδα Έθνος. Δραστηριοποιήθηκε στην μεταπολιτευτική ΕΔΑ και στο ΚΚΕ. Λόγω των πολιτικών διώξεων της Έλλης Παππά κατά την περίοδο της Κατοχής και του Εμφυλίου, μεγάλο μέρος του αρχείου της έχει χαθεί. Από την περίοδο της φυλάκισής της σώζεται αλληλογραφία, κείμενα και ενθυμήματα, πολλά από τα οποία φυλάχθηκαν από το γιο της και την αδελφή της Διδώ Σωτηρίου. Σε δεκατρία χρόνια φυλακής, δεν έπαψε να δημιουργεί –κατάλληλα για την εκάστοτε ηλικία του– βιβλία για το παιδί που μεγάλωνε με τη φροντίδα της αδελφής της, Διδώς. Γραμμένα ή διασκευασμένα από την ίδια, ζωγραφισμένα και βιβλιοδετημένα στο χέρι με λεπτομέρεια, τα βιβλία που φιλοτέχνησε για το γιο της η Έλλη Παππά αποτελούν ακραία μορφή αντίστασης στη βαρβαρότητα της φυλάκισης για πολιτικούς λόγους.
Το 2002, η Έλλη Παππά εμπιστεύθηκε στο Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο ([1]) το σύνολο του αρχείου της, που, ταξινομημένο πλέον, προστίθεται στις διαθέσιμες πηγές της μεταπολεμικής ιστορίας.
Πέθανε στις 27 Οκτωβρίου του 2009[1].
ΣΧΕΤΙΚΑ:Έφυγε στα 89 της η Έλλη Παππά
========================================================"O σιωπών δοκεί συναινείν"