Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 2019
Δωσίλογοι: Οι Έλληνες που στράφηκαν κατά των Ελλήνων
Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2019
Δήμητρης Κουσουρής: «Το 85% των υποθέσεων δωσιλογισμού αρχειοθετήθηκαν»
Ο Δημήτρης Κουσουρής είναι Επίκουρος Καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης. Δημοσίευσε το 2014 ένα βιβλίο με τον τίτλο «Δίκες των δοσιλόγων 1944 - 1949. Δικαιοσύνη, συνέχεια του κράτους και εθνική μνήμη».
Πέμπτη 28 Απριλίου 2016
Τι Τσολάκογλου τι GAP, τι Σαμαράς, τι Τσίπρας;(Ο πρώτος με τα όπλα στο κρόταφο, οι επόμενοι με θέσεις, αξιώματα και ίντριγκες με το ξένο τοκογλυφικό κεφάλαιο και το συγχρωτισμό με τους ντόπιους νταβατζήδες)
Μετά τα πρόσφατα μνημόνια και ειδικά το ΙΙΙ των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛΛ πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε αυτά τα γεγονότα και να αφήσουμε τα ιστορικά στοιχεία να μας δείξουν την δική τους εκδοχή.
Η Αλήθεια, όπως η γνώση και οι αξίες, είναι έννοιες σχετικές, όπως επισημαίνουμε στον υπότιτλο του παρόντος ιστολογίου, όπως επίσης αναγράφεται : "...Κάτω από τις συνθήκες που ζούμε η σιωπή δεν είναι «χρυσός»· είναι «λίβανος και σμύρνα». Διότι η σιωπή μπορεί να ερμηνευθεί σαν αποδοχή ή συναίνεση: «ο σιωπών δοκεί συναινείν», qui tacet consentire videtur κατά το ρωμαϊκό δίκαιο. Δεν έχω λοιπόν το δικαίωμα να σιωπήσω... ή ανεχόμενος τα όσα γίνονται. Υπάρχουν στη ζωή, την ατομική και την κοινωνική, στιγμές που πρέπει κανείς να πει το μεγάλο «ναι» ή το μεγάλο «όχι»..." (Αριστόβουλος Μάνεσης), διότι "Προδότης δεν είναι μόνο αυτός που φανερώνει τα μυστικά της πατρίδος στους εχθρούς, αλλά είναι και εκείνος που ενώ κατέχει δημόσιο αξίωμα, εν γνώση του δεν προβαίνει στις απαραίτητες ενέργειες για να βελτιώσει το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων πάνω στους οποίους άρχει..." - (Θουκυδίδης (460-398 π.Χ.).
Τα παραπάνω, όπως και άλλα πολλά, που έχουμε τα έχουμε υιοθετήσει ως στερεότυπα, τα διαβάζεις κάθε φορά που μας επισκέπτεσαι , τίμιε αναγνώστη μας. όπως και οι αδιαμφισβήτητες αρχαίες πνευματικές δραστηριότητες και φωτεινές μορφές του Πιτθέα θεμελιωτή της δικαιοσύνης και πρωτοπόρου της ρητορικής τέχνης με το περίφημο: «Μηδενί δίκην δικάσεις πριν αμφοίν μύθον ακούσεις» (Δηλαδή μη δικάσεις αν δεν ακούσεις και τις δύο πλευρές) που έχει καθιερωθεί, αν και δεν τηρείται πάντα, στις δικαστικές αίθουσες διεθνώς. Τη ρήση αυτή χρησιμοποιούν πάρα πολλοί στις συζητήσεις τους, χωρίς βέβαια, στην πλειονότητά τους, να γνωρίζουν την προέλευσή της.
Η ρήση αυτή προέρχεται από τον αρχαίο Τροιζήνιο βασιλιά Πιτθέα, πατέρα της Αίθρας και παππού του Θησέα, ο οποίος εθεωρείτο αδέκαστος δικαστής.
Η σημασία της είναι πάρα πολύ μεγάλη, διότι σε κείνα τα χρόνια (1240 π.Χ.) επικρατούσε το δίκαιο του ισχυρότερου, όπως δυστυχώς και σήμερα και ακόμη και την ιστορία να την γράφουν οι νικητές και να την πατρονάρουν και τα ΜΜΕ κατά το δοκούν και κατά παραγγελία των αφεντικών.
Ο Πιτθέας λοιπόν δεν δίκαζε μόνος του. Δίκαζε με ...
Σάββατο 3 Αυγούστου 2013
Κυβέρνηση υποτέλειας σε φόντο εθνικού διχασμού
Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2012
Αθωώθηκαν πίσω από το προπέτασμα καπνού του εμφυλίου για να συνεχίσουν να κυβερνούν μέχρι σήμερα… Θα ξαναγλιτώσουν;
Οι δίκες των δωσίλογων της Κατοχής
του ΓΙΑΝΝΗ ΡΑΓΚΟΥ
Ένα από τα πλέον αμφιλεγόμενα θέματα της σύγχρονης ελληνικής Ιστορίας είναι αναμφισβήτητα η αξιολόγηση της δράσης όσων κατά τη διάρκεια της Κατοχής συνεργάστηκαν με τις γερμανικές, ιταλικές και βουλγαρικές αρχές. Ωστόσο, παραμένει εν πολλοίς συγκεχυμένη η μετακατοχική «τύχη» τους, κυρίως σε σχέση με τις περίφημες «δίκες των δωσίλογων», που πραγματοποιήθηκαν τα επόμενα χρόνια και έθεσαν επί τάπητος την απόδοση δικαιοσύνης για τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν κατά το διάστημα 1941-1944.
ΑΜΕΣΩΣ μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας τον Οκτώβριο του 1944 η κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου έθεσε ως έναν από τους κύριους στόχους της το ζήτημα του κολασμού όσων κατά την περίοδο 1941-1944 είχαν συνεργαστεί ή βοηθήσει με τις πράξεις τους τις γερμανικές, ιταλικές και βουλγαρικές δυνάμεις κατοχής. ...
Πέμπτη 16 Αυγούστου 2012
ΣΥΡΙΑ: ΜΜΕ και ΣΥΡΙΖΑ στην υπηρεσία της Νέας Τάξης
Στη θηριώδη ΝΑΤΟϊκή αποτέφρωση της Γιουγκοσλαβίας οι μάσκες πέσανε: Άμεσα ή έμμεσα όλοι οι αρουραίοι (πολιτικοί, δημοσιογράφοι και τα ποικίλα δίκτυα και ιερατεία της «επαγγελματικής» διανόησης) βγήκαν από τις τρύπες τους…
Στο Σχέδιο ΑΝΑΝ και στην ιμπεριαλιστική εισβολή στο Ιράκ οι αρουραίοι αποθρασύνθηκαν: ΑΝΟΙΚΤΑ και ασύστολα στήριζαν τον πλανητικό και αυτοκρατορικό ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ.
Τώρα, με αυτά που γίνονται στη Συρία, ζούμε το ίδιο αυτό έργο σε πιο μακάβριες μορφές.
ΤΑ ΜΜΕ, ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ πλέον, αναπαράγουν, σαν καρμπόν, την προπαγάνδα των πλανητικών κέντρων εξουσίας. Τα νεοταξικά «φίλτρα» της «ενημέρωσης» γιγαντώθηκαν και απλώθηκαν ολοκληρωτικά σε όλα τα ΜΜΕ, φράζοντας κάθε πόρο και κάθε χαραμάδα ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ…
Διαβάστε ένα αποκαλυπτικό άρθρο του «Σίβυλλα»:
«Τι κρύβουν τα ΜΜΕ! Τα διεθνή ΜΜΕ στην υπηρεσία των δολοφόνων στη Συρία για εθνοκάθαρση!»
ΕΔΩ:
Κυριακή 2 Μαΐου 2010
Ψεύτης, δειλός και άβουλος...έβαλε τέλος στην μεγάλη σοσιαλιστική οικογένεια των Παπανδρέου.
Ο Γιώργος Παπανδρέου θα καταγραφεί στην ιστορία σαν το πιο στιγματισμένο πρόσωπο: Σαν το πρόσωπο που ανύψωσε τον εφιάλτη της κατοχής σε πολιτική και ηθική αξία και τη συνήθεια του αίσχους σε αρετή.
Θα περάσει στην ιστορία σαν ο πρωθυπουργός που τον δικό του δωσιλογισμό και την αυθάδεια του καλοαναθρεμμένου ψεύδους του θέλει να τα καταστήσει καθεστώς: Ένα καθεστώς γύψου, ακινησίας και σιωπής, ένα καθεστώς στο οποίο το ΑΙΣΧΟΣ θα μας γίνει συνήθεια: Που θα μας καθιστά κωφάλαλους και τυφλούς, που θα μας κάνει να δεχόμαστε την τρομοκρατία των διεθνών δικτατόρων σαν φυσικό φαινόμενο, που θα μας μετατρέπει σε άβουλα, υπάκουα και θλιβερά όντα...
Πρώτη φορά στην ιστορία η οικονομική και πολιτική κατοχή στα κοράκια και τους γύπες του διεθνούς κεφαλαίου βαπτίζεται σωτηρία της Ελλάδας.
Πρώτη φορά στην ιστορία η υπερχρέωση στους διεθνείς τοκογλύφους δεν είναι χρεοκοπία, αλλά …ανάπτυξη(!!!)
Πρώτη φορά στην ιστορία η θηριώδης εξόντωση των εργαζομένων και των λαών, καθώς και η κακουργηματική, ολοκληρωτική ισοπέδωση των πάντων βαπτίζονται «εθνική σωτηρία» και ΟΧΙ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ και τελεσίδικη χρεοκοπία…
Πρώτη φορά το ψεύδος, το ολοκληρωτικό ψεύδος, μεταλλάσσεται σε αλήθεια, η τερατώδης ανηθικότητα σε εντιμότητα και ήθος, η προστυχιά και ο δωσιλογισμός σε αρετές…
Πρώτη φορά στην ιστορία ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ της ΚΑΤΟΧΗΣ, της ολοκληρωτικής κατοχής της Ελλάδας, εμφανίζεται σαν μελλοντικός δημοκρατικός παράδεισος.
ΟΛΑ αυτά τα αποκρουστικά συμπύκνωσε στο διάγγελμά του, χωρίς καμιά αιδώ και συναίσθηση, ο κατοχικός μας πρωθυπουργός.
Μέσα στον ηδονισμό της δωσίλογης πώρωσής του μας έδωσε και το περίγραμμα του «νέου πατριωτισμού»: Ο «νέος πατριωτισμός» θα είναι ένα κράτος ζόφου και τρόμου μέσα στο οποίο το να είσαι άνθρωπος θα είναι περιπέτεια, το να σκέφτεσαι θα είναι αμαρτία και το να βρίσκεις εργασία θα είναι θαύμα.
Και αν διαφωνείς και διαμαρτύρεσαι για το θάνατό σου θα είναι έγκλημα εσχάτης προδοσίας, κατά της «πατρίδας»!!!
Η κακουργία δεν είναι πάντα αποτυπωμένη με τις ευανάγνωστες μορφές της ζοφερής ψυχής, για τον απλό λόγο ότι στους πωρωμένους, ψυχή δεν υπάρχει. Κάθε πωρωμένος δωσίλογος δεν αποτυπώνει την ελεεινότητά του, ακριβώς γιατί δεν έχει καμία απολύτως επίγνωση και συναίσθηση. Κανένα δισταγμό. Καμιά τύψη.
Αυτή την ηδονική ηρεμία της δωσίλογης αναισθησίας έχει ο Γ. Παπανδρέου και η διεφθαρμένη παρέα του…
"Τι λιγότερο αποφύγαμε από μία νέα διακυβέρνηση Καραμανλή";
==========================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2014
Βίντεο – Φωτιά Makeleio.gr : “Τα ένοχα μυστικά της Κατοχής” του Δημοσθένη Κούκουνα. Κυκλοφόρησε βιβλίο “δυναμίτης”
Ο δημοσιογράφος και ιστορικός συγγραφέας Δημοσθένης Κούκουνας παρουσίασε το νέο βιβλίο του ”Τα ένοχα μυστικά της Κατοχής” σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2014 και ώρα 7:00 μ.μ. στην αίθουσα εκδηλώσεων του Ι.Ν. Φανερωμένης, πλατεία Φανερωμένης στον Χολαργό.
ΟΤΑΝ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ...
Από την πρώτη γερμανική κατοχή μέχρι το 2014
Όπως ακριβώς τονίζω στο νέο βιβλίο μου "Τα ένοχα μυστικά της Κατοχής" (βλ. και το ιστολόγιο aera2012), που θα κυκλοφορήσει σύντομα, στα τελευταία χρόνια βιώνουμε ένα ιδιότυπο κατοχικό καθεστώς, που αν προχείρως συγκριθεί με την τελευταία ιστορική περίοδο κατά την οποία η χώρα μας τελούσε υπό ξενική κατοχή, μεταξύ 1941 και 1944, θα διαπιστώσουμε πολλές ομοιότητες. Ίσως η πιο σημαντική ομοιότητα είναι ότι κυρίαρχοι ήταν τότε, όπως και τώρα, οι Γερμανοί, λιγότερο ή περισσότερο εκλεπτυσμένοι. Το πιο ενδιαφέρον είναι όμως ότι πέριξ των κατακτητών τότε, όπως και τώρα συμβαίνει, λειτουργούσε ένα εγχώριο πολιτικοοικονομικό σύστημα με ποικίλες προεκτάσεις.
Κυριακή 26 Ιουλίου 2015
ΑΝΕΛΠΙΣΤΟΣ ΚΑΙ ΙΔΙΟΜΟΡΦΟΣ “ΣΥΜΜΑΧΟΣ” ΤΗΣ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ “ΔΡΑΧΜΟΣΥΜΜΟΡΙΤΩΝ” Η ΗΓΕΣΙΑ ΤΟΥ ΚΚΕ > ΔΗΜΗΤΡΗΣ_ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ: ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΕYΡΩ ΑΠΟ ΤΟ ΝΕΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ!!!
Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2011
Δ. Καζάκης για Παντελή Καψή και Γιάννη Πρετεντέρη (Βίντεο)
Ανάλογες εκτιμήσεις έκανε και για τα γραπτά του Γ. Πρετεντέρη. (Δείτε το βίντεο). >>>
Παράλληλα ο Δ. Καζάκης αναφέρθηκε στις διαφωνίες που τον οδήγησαν να αποχωρήσει από το ΚΚΕ. (tsak-giorgis)
==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Σάββατο 1 Φεβρουαρίου 2014
Tα ένοχα μυστικά της Κατοχής – ‘Ιδια επώνυμα τότε, ίδια επώνυμα και σήμερα στην εποχή του μνημονίου!
Ετικέτες: ανθέλληνες και δοσίλογοι, ΔΟΣΙΛΟΓΙΑΔΑ
του Δημοσθένη Κούκουνα – ιστορικού συγγραφέα
Έχοντας ασχοληθεί ιδιαίτερα με τη σύγχρονη ιστορία και ειδικά με την περίοδο της Κατοχής 1941-44. διαπιστώνω πολλά κοινά σημεία εκείνης της εποχής με τη σημερινή. Το ζήτημα είναι ότι αίφνης συναντώ συνεπώνυμα πρόσωπα να κυριαρχούν σήμερα όπως και τότε. Και εδώ ακριβώς ανακύπτει το μέγα ερώτημα: Πόσο συμπτωματικό είναι το γεγονός είναι ότι οδηγηθήκαμε στη σημερινή κατάσταση από τα ίδια «επώνυμα»;
Στον χώρο του Τύπου σήμερα το πιο ισχυρό συγκρότημα είναι ο ΔΟΛ. ο οποίος μεταξύ άλλων ελέγχει και ορισμένα ηλεκτρονικά μέσα. ...
Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2020
Οι “νεόπλουτοι” της κατοχής! Αυτοί που έβγαλαν χρήμα στις στάχτες του πολέμου! Στιγμές Ιστορίας
Γράφει ο Δημήτρης Σταυρόπουλος - https://tinyurl.com/y66nw65a
Η περίοδος της Κατοχής, ήταν μια σκοτεινή εποχή από κάθε άποψη.
Θάνατος, φτώχεια, πείνα, φόβος!
Οι Έλληνες στην συντριπτική τους πλειοψηφία, υπέφεραν τα πάνδεινα με διώξεις, ταπεινώσεις, φυλακίσεις, εκτελέσεις, χωρίς ωστόσο να καταρρεύσει το φρόνημα τους, που το απέδειξαν με τους αγώνες τους για ελευθερία…
Μέσα σε αυτές τις άγριες συνθήκες, μέσα από τα βογκητά των ανθρώπων που ψυχορραγούσαν στα πεζοδρόμια ξεπήδησαν οι «νεόπλουτοι».
Μια νέα τάξη πλουσίων, αδίστακτη και χωρίς ενδοιασμούς, η οποία αδιαφόρησε για τη δυστυχία του λαού, συνεργάστηκε οικονομικά με τους κατακτητές και συγκέντρωσε τεράστιο πλούτο και δύναμη.
Την ώρα που δυστυχισμένοι έψαχναν στα σκουπίδια για λίγη τροφή, την ώρα που παιδιά πέθαιναν στους δρόμους, αυτοί κατασπαταλούσαν επιδεικτικά τεράστια ποσά σε θεάματα, ακροάματα και είδη πολυτελείας.
Το ζήτημα του οικονομικού δωσιλογισμού δεν είναι μόνο ηθικό αλλά κυρίως οικονομικό και πολιτικό.
Ο στόχος της γερμανικής οικονομικής πολιτικής στην κατεχόμενη Ευρώπη ήταν η μέγιστη απόσπαση, οικειοποίηση και χρησιμοποίηση των στρατηγικών πόρων κάθε χώρας (πρώτες ύλες, παραγωγικές δομές, εργοστάσια κ.λπ.) και ταυτόχρονα εκμετάλλευση μέχρι θανάτου της ανθρώπινης εργατικής, παραγωγικής ικανότητας.
Γι αυτή την σκοτεινή και άγρια εποχή, θα αντλήσουμε στοιχεία από μια εξαιρετική, αποκαλυπτική και εμπεριστατωμένη ερεύνα του Παναγιώτη Δ. Σαμίου που αναρτήθηκε στο blogspot istorika-ntokoumenta και καταγράφει πρόσωπα, γεγονότα και συγκεκριμένες δράσεις και καταστάσεις της κατοχής.
ΟΙ «ΝΕΟΠΛΟΥΤΟΙ» ΣΕ ΑΡΙΘΜΟΥΣ
Στα πρακτικά της 2ης συνεδρίασης της μεταπολεμικής Επιτροπής Δωσίλογων (26/2/1945) του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών (ΕΒΕΑ) αναφέρεται ότι τα συνεργασθέντα πρόσωπα μόνο σε Αθήνα και Πειραιά ήταν περίπου 2.500, ενώ στην Τράπεζα της Ελλάδος εμφανίζονται περίπου 8.000 «πληρωθέντες ως συναλλαγέντες μετά του εχθρού».
Συνολικά στη διάρκεια της Κατοχής δημιουργήθηκαν 6.500 νέες ελληνικές επιχειρήσεις και εταιρείες.
Επομένως ο οικονομικός δωσιλογισμός ερμηνεύεται ως αποτέλεσμα της οικονομικής πολιτικής που εφάρμοσαν οι ναζί στις κατακτημένες χώρες της Ευρώπης.
Στις δίκες των δωσίλογων ανώτατοι υπάλληλοι του υπουργείου Οικονομικών κατέθεσαν ως μάρτυρες:
“Μετά το ταξείδιον του Γ. εις Βερολίνον και Ρώμην (Σεπτέμβριος-Οκτώβριος 42) ήλθον εις την Ελλάδα τα εταιρικά εκτρώματα της “Ντεγκρίκες” και “Σάτιγκ” τα οποία καταληστεύουν την χώραν…» (Αρ. Πέππας, γενικός διευθυντής φορολογίας του υπουργείου Οικονομικών),
«Δεν έχει εξακριβωθεί ακόμη εις τι ποσόν φθάνει η ζημία της Εθνικής μας Οικονομίας από
την δράσιν των εταιρειών αυτών» (Εμ. Δαλαμάγκας, διευθυντής του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους).
Όπως γράφει ο καθηγητής Μιχάλης Ψαλιδόπουλος: «…Πολλοί πίστευαν ότι λόγω της συμπάθειας των εθνικοσοσιαλιστών προς τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό, η συμπεριφορά τους ως κατακτητών στην Ελλάδα θα διαφοροποιήτο προς το ευνοϊκότερο, απ’ ότι σε άλλες χώρες της Ευρώπης.
Η πραγματικότητα ήταν διαφορετική, διαψεύδοντας επίσης και όσους πίστευαν ότι η Ελλάδα, ως φτωχή σε πρώτες ύλες χώρα, δεν θα ενδιέφερε οικονομικά τον γερμανικό ιμπεριαλισμό.
Στο παγκοσμίου κύρους ινστιτούτο Διεθνούς Οικονομίας στο Κίελο εκπονήθηκε πριν και μετά την επίθεση κατά της Ελλάδας έξι μελέτες που αφορούσαν την οικονομία του τόπου: 1. Η βιομηχανία τροφίμων στην Ελλάδα. 2. Η ναυπηγική βιομηχανία της Ελλάδας. 3. Η ελληνική κλωστοϋφαντουργία. 4. Η βιομηχανία καουτσούκ στην Ελλάδα. 5. Η ελληνική σιδηροβιομηχανία. 6. Τα ελληνικά μεταλλεύματα.
Οι μελέτες αυτές που απεστάλησαν στις δυνάμεις κατοχής αποτελούν απόδειξη του συστηματικού τρόπου με τον οποίον επιδιώχθηκε η ολοκληρωτική υποταγή της υπόδουλης Ελλάδας στις επιδιώξεις των κατακτητών.
Σε γενικές γραμμές αυτοί ήταν οι βασικοί τομείς που έστρεψαν την προσοχή τους οι Γερμανοί με την κατοχή της Ελλάδας και οι βασικές πηγές πλούτου και για τους «πλουτίσαντες κατά την κατοχή».
Οι Γερμανοί κατέλαβαν τον Απρίλιο του 1941 την Αθήνα, αλλά επέτρεψαν στους Ιταλούς να εισέλθουν στην Αθήνα και την Αττική μόλις στα τέλη Ιουνίου 1941. Μέσα σε δύο μήνες, με συνοπτικές διαδικασίες, όχι μόνο είχε κατασχεθεί και σταλεί στη Γερμανία ότι είχε βρεθεί αποθηκευμένο, αλλά -το κυριότερο- οι ελληνικές βιομηχανικές επιχειρήσεις και τα ορυχεία που είχαν ενδιαφέρον για την πολεμική οικονομία της Γερμανία: αγοράστηκαν, νοικιάστηκαν ή δεσμεύτηκαν να προμηθεύουν τη γερμανική αγορά με πολύτιμα ορυκτά (πυρίτη, σιδηρομετάλλευμα, χρώμιο, νικέλιο, μαγγάνιο, γρανίτη), σε όσες ποσότητες κι αν παράγονταν.
Με διάφορες νομότυπες μεθόδους (δήμευση, ενοικίαση, αγορά από γερμανικές εταιρείες των μετοχών κ. λ π.) οι γερμανικές εταιρείες υπέγραφαν συμφωνίες μακράς διάρκειας (συνήθως 25 ετών) με τις ελληνικές βιομηχανίες.
Η αποδοχή τέτοιων συμβολαίων εγγυόταν τη διανομή υλικών και καυσίμων και σε ορισμένες περιπτώσεις τεράστια κέρδη.
Με αυτό τον τρόπο οι Γερμανοί εξασφάλισαν τον έλεγχο των περισσότερων ορυχείων και βιομηχανιών, όπως η Λοκρίς Νικέλιον, οι Βωξίτες Δελφών, Βωξίτες Παρνασσού, το Πυριτιδοποιείο του Πρόδρομου Μποδοσάκη-Αθανασιάδη.
Μακρας διάρκειας συμφωνίες υπογράφηκαν επίσης μεταξύ της Krupp και 26 ελληνικών εταιρειών – π.χ. το Ράιχ εξασφάλισε ετήσιες αποδόσεις 616.300 τόνων πολύτιμων μετάλλων υπολογιζόμενης αξίας 13.000.000 ράιχσμαρκ.
Η Βέρμαχτ έπαιρνε ημερησίως 2.800.000 τσιγάρα από τις έντεκα μεγαλύτερες ελληνικές καπνοβιομηχανίες.
Οι βιομηχανίες που συνεργάστηκαν με τις κατοχικές αρχές δούλευαν τόσο καλά ώστε σε αρκετές περιπτώσεις είχαν πλήρη απόδοση, όπως σε περίοδο ειρήνης. Μάλιστα σε αρκετές περιπτώσεις οι βιομήχανοι πετύχαιναν βελτίωση των υποδομών και των εξοπλισμών των εργοστασίων τους και αύξηση της παραγωγής τους.
Τα παραδείγματα είναι αρκετά: οι μεγάλες καπνοβιομηχανίες που προμήθευαν τσιγάρα στον γερμανικό στρατό λειτούργησαν έως τα τέλη της Κατοχής με σχεδόν πλήρη απόδοση.
Η κλωστοϋφαντουργία, η οποία προμήθευε στους κατακτητές ρουχισμό, στολές, κλινοσκεπάσματα κ.ά„ πήγαινε τόσο καλά με τις παραγγελίες ώστε 20 μεγάλοι εργοστασιάρχες ζήτησαν ανταλλακτικά και μηχανήματα από τη Γερμανία για τη βελτίωση του μηχανολογικού εξοπλισμού.
Επίσης μεγάλη εταιρία χαρτιού, ζήτησε και πέτυχε την απαλλοτρίωση των γειτονικών οικοπέδων για την επέκταση του εργοστασίου.
Βέβαια όσοι βιομήχανοι δεν μπόρεσαν να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα και να συνεργαστούν με τους κατακτητές οδηγήθηκαν μοιραία στην εκπτώχευση.
ΤΟ ΚΥΚΛΩΜΑ ΤΗΣ ΜΑΥΡΗΣ ΑΓΟΡΑΣ
Τα στρατεύματα των κατακτητών που στάθμευαν στην Ελλάδα έπρεπε να τραφούν και να έχουν όλες εκείνες τις υπηρεσίες που χρειάζεται ένας ξένος στρατός σε μια χώρα.
Χρειάζονταν δηλαδή τρόφιμα, οικήματα, ρούχα, σκεπάσματα, στρατόπεδα, ψυχαγωγία και διασκέδαση εργαλεία, καύσιμα κ.λπ. Για να εξυπηρετηθούν αυτές: ανάγκες δομήθηκε ένα ολόκληρο σύστημα εμπορίου-τροφοδοσίας το οποίο περιλάμβανε την ανεύρεση και προμήθεια τροφίμων και έφτανε μέχρι τη λειτουργία χαρτοπαικτικών λεσχών και οίκων ανοχής.
Το σύστημα λειτουργούσε ως εξής: οι Έλληνες έμποροι και οι προμηθευτές έβρισκαν τα προϊόντα, τα αγόραζαν -συνήθως στη μαύρη αγορά σε υψηλές τιμές- και πήγαιναν τα τιμολόγια (κατά κανόνα υπερτιμολογημένα) στην επιμελητεία των αρχών κατοχής.
Αυτή τα θεωρούσε και τα υπέγραφε.
Ύστερα οι έμποροι τα προσκόμιζαν στην Τράπεζα της Ελλάδος και αυτή ήταν υποχρεωμένη να τα εξοφλήσει από τον λογαριασμό των εξόδων κατοχής. Φυσικά με αυτό τον τρόπο oι έμποροι αποκόμιζαν τεράστια κέρδη.
Εννοείται ότι πολλοί επιχειρηματίες και προμηθευτές με υπόγειες διαδρομές, ενώνονταν με το κύκλωμα της μαύρης αγοράς.
Με τη στήριξη, την ανοχή και τη συνεργασία των κατοχικών δυνάμεων προϊόντα μεταφέρονταν, αποθηκεύονταν (για να ανέβουν οι τιμές τους) και ύστερα πωλούνταν σε υψηλές τιμές.
Το κύκλωμα σταδιακά μέσω των επαφών που είχε με τις δωσίλογες κυβερνήσεις πήρε στα χέρια του και τη διανομή ενός τμήματος της διεθνούς βοήθειας.
Ο Ερυθρός Σταυρός αναγκαστικά συνεργαζόταν με τις υπηρεσίες της δωσίλογης κυβέρνησης.
Πρόθυμοι χονδρέμποροι και επιχειρηματίες αναλάμβαναν από την κυβέρνηση τη διακίνηση των τροφίμων. Αυτοί κερδοσκοπούσαν, προωθώντας προς τη μαύρη αγορά ένα σημαντικό μέρος της βοήθειας το οποίο είχε κλαπεί.
ΔΗΜΟΣΙΑ «ΕΡΓΑ»
Ο πόλεμος δημιούργησε μεγάλα προβλήματα στο ήδη ανεπαρκές προπολεμικά οδικό και σιδηροδρομικό δίκτυο της Ελλάδας.
Δρόμοι καταστράφηκαν, γέφυρες ανατινάχτηκαν, δημόσια κτίρια και εγκαταστάσεις κατέρρευσαν κ,λπ.
Επίσης βομβαρδίστηκαν λιμάνια και αεροδρόμια. Με την είσοδο των γερμανικών στρατευμάτων οι υποδομές που είχαν πληγεί έπρεπε να αποκατασταθούν.
Οι Γερμανοί σχεδίασαν ένα φιλόδοξο μεγάλο σχέδιο δημιουργίας υποδομών για την εξυπηρέτηση και διευκόλυνση των στρατευμάτων τους.
Ανακατασκευή και επέκταση αεροδρομίων και λιμανιών, κατασκευή ναυστάθμου, κτίσιμο νέων στρατοπέδων και φυλακών, γέφυρες, νέοι δρόμοι, αποθήκες και διάφορα στρατιωτικά οικήματα, δημόσια κτίρια, πολυβολεία και οχυρωματικά έργα στα νησιά και στις ακτές τις νότιας Ελλάδας.
Η Κατοχή υπήρξε για τους εργολάβους, τους πολιτικούς μηχανικούς και τις κατασκευαστικές εταιρείες κυριολεκτικά «χρυσή εποχή».
Η γερμανική προπαγάνδα υποστήριζε ότι τα έργα γίνονταν για την «ανοικοδόμηση της Ελλάδας».
Στην πραγματικότητα τα έργα δεν είχαν καμία σχέση με τις ανάγκες της ελληνικής οικονομίας και των Ελλήνων. Απλώς εξυπηρετούσαν τους κατακτητές. Σε επίσημα γερμανικά έγγραφα αναγνωρίζεται ότι τα έργα αυτά ωφελούσαν:
Τα έργα δίνονταν με ανάθεση από τις δωσίλογες κυβερνήσεις κατ’ απαίτησιν των κατακτητών.
Γνωστοί προπολεμικά εργολήπτες και πολιτικοί μηχανικοί με υψηλές γνωριμίες και διασυνδέσεις με κρατικούς υπαλλήλους έσπευδαν «να έρθουν σε επαφή» καταλλήλως με αρμόδιους Γερμανούς και Ιταλούς αξιωματικούς προκειμένου να παίρνουν τις αναθέσεις.
Η Τράπεζα της Ελλάδος πλήρωνε τα χρήματα που χρειάζονταν από τον λογαριασμό των εξόδων κατοχής.
Οι κατασκευαστές αυτών των «δημόσιων έργων» κέρδιζαν από τις υπερτιμολογήσεις και από την ιδιοποίηση υλικών (καύσιμα μηχανημάτων, τσιμέντο, τρόφιμα των εργατών κ.ά.) και την πώλησή τους στη μαύρη αγορά.
Οι πολιτικοί μηχανικοί που είχαν αναλάβει την εκτέλεση τεχνικών και οχυρωματικών έργων από τις αρχές της Κατοχής μέχρι την άνοιξη του 1944 κέρδισαν κυριολεκτικά τεράστια ποσά.
Με τη λήξη του πολέμου και του εμφυλίου, το σκοτεινό παρελθόν της Κατοχής έπρεπε να ξεχαστεί.
Η Ελλάδα ξεκινούσε μια νέα προσπάθεια «ανάπτυξης, εκβιομηχάνισης και προόδου». Οι «νεόπλουτοι» με την οικονομική ισχύ που απέκτησαν μέσα στις στάχτες της Κατοχής διεκδικούσαν μερίδιο και ρόλο.
Όπως τα στελέχη του κοινωνικού δωσιλογισμού αφομοιώθηκαν και ενσωματώθηκαν σχετικά γρήγορα από το μετεμφυλιακό κράτος, περίπου με τον ίδιο τρόπο οι οικονομικοί δωσίλογοι αφομοιώθηκαν στην οικονομική ζωή του τόπου.
Πηγή
Παναγιώτης Δ. Σαμίου.