Τρίτη 18 Απριλίου 2023
Πώς ανάβει το Άγιο Φως - ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ. Αγιοταφίτης: «Το Άγιο Φως ανάβει από καντήλι. Δεν λέμε την αλήθεια στους πιστούς»
Κυριακή 2 Μαΐου 2021
Άγιον Φως – Μια ιερή και θαυμαστή απάτη
Η τελετή του Αγίου Φωτός γίνεται στις 12 η ώρα το μεσημέρι του Μεγάλου Σαββάτου και αποτελείται από τρία στάδια:
- α. Λιτανεία
- β. Την είσοδο του Πατριάρχη στον Πανάγιο Τάφο και
- γ. Τις προσευχές του Πατριάρχη για να βγει το Άγιο Φως.
Προετοιμασία του Πανάγιου Τάφου
Το Μεγάλο Σάββατο το πρωί πριν από την τελετή του Αγίου Φωτός γίνεται πρώτα ένας σχολαστικός έλεγχος του Παναγίου Τάφου και αμέσως μετά τον σφραγίζουν με το μελισσοκέρι που είχε ετοιμαστεί το πρωί. Ο έλεγχος γίνεται για να διαπιστωθεί ότι δεν υπάρχει οτιδήποτε μέσα στον Πανάγιο Τάφο το οποίο θα μπορούσε να προκαλέσει φωτιά. Αφού σφραγιστεί ο Πανάγιος Τάφος με το μελισσοκέρι οι αρχές τοποθετούν πάνω στο κερί τις σφραγίδες τους.
Μεγάλο ενδιαφέρον για τον έλεγχο δείχνουν και τα άλλα δόγματα τα οποία έχουν από παλιά αποκτήσει δικαιώματα στον Πανάγιο Τάφο. Το ενδιαφέρον αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο. Αν τύχει κάποια χρονιά να μη βγάλει το Άγιο Φως ο Ορθόδοξος Πατριάρχης τότε θα αναλάβουν το προβάδισμα της τελετής του Αγίου Φωτός άλλοι.
Ο έλεγχος αρχίζει στις 10 το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου και τελειώνει στις 11. Όσο γίνεται ο έλεγχος, Ορθόδοξοι Άραβες νέοι διαδηλώνουν μέσα στον Ιερό Ναό υπέρ των ορθοδόξων δικαιωμάτων. Πρέπει να σημειωθεί ότι τον έλεγχο του Παναγίου Τάφου παρακολουθούν εκπρόσωποι των Αρμενίων και άλλων δογμάτων.
«Βικιπαίδεια»
Η ιστορία του «θαύματος» . . .
Σάββατο 14 Απριλίου 2012
Το παρα(θρησκευτικό)κράτος του σκοταδισμού υποδέχεται τη κομπίνα του "αγίου φωτός"!
Μια υποκρισία που δεν χωράει το μυαλό του πολιτισμένου ανθρώπου. Εκείνου που δεν ζει ακόμη στα σπήλαια και δεν είναι όμηρος ειδωλολατρικών τελετών.
Μιλάμε για την πρωτοφανή χυδαιότητα του χρεοκοπημένου κρατικού μηχανισμού, σε συνεργασία με τον σκοταδισμό της εκκλησίας, να υποδέχεται κάθε χρόνο με τιμές αρχηγού κράτους το άγιο φως που ανάβουν οι παπάδες με Bic στα Ιεροσόλυμα. Ακόμη και οι παρουσιαστές –δημοσιογράφοι που περιγράφουν την υποδοχή-κομπίνα δίχως αιδώ έχουν την αίσθηση ότι απευθύνονται σε κάφρους. Αλλά αυτοί πουλάνε και τη μάνα τους, οπότε λίγη σημασία έχει αν ψεύδονται από τηλεοράσεως.
Στο ιστολόγιο του Νίκου Σαραντάκου, εντοπίσαμε την ανάλυση που ακολουθεί και η οποία απευθύνεται σε φωτεινά μυαλά κι όχι σε παθητικούς ταλαίπωρους μάρτυρες του παρακρατικού σκοταδισμού.
Εδώ και μερικά χρόνια, κάθε Μέγα Σάββατο γίνεται στη χώρα μας μια πολυδάπανη θρησκευτική τελετή που τείνει να εξελιχθεί σε σύγχρονη παράδοση: πρόκειται για τη μεταφορά του Αγίου Φωτός από τα Ιεροσόλυμα στην Αθήνα, με κρατικό αεροσκάφος και με συνοδεία επισήμων, και στη συνέχεια τη μεταφορά του ίδιου αυτού φωτός, με άλλα αεροπλάνα, σε όλους τους ναούς της χώρας ...
Κυριακή 19 Απριλίου 2009
"Όπου βλέπεις θρησκείαν μολυσμένην, συμπέρανε, ότι η βαρβαρότης των πιστευόντων είναι ανάλογος του μολυσμού" (Αδ. Κοραής)
Το θρησκευτικό συναίσθημα του κάθε πιστού είναι σεβαστό, όπως και το συνταγματικά κατοχυρωμένο ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟ ΔΟΓΜΑ.Αφορμή για τη παρακάτω αναρτηση, μας έδωσαν τα κατά καιρούς, διάφορα δημοσιεύματα , όπως και τηλεοπτικές εκπομπές πάνω σε αυτό το θέμα. (>εδώ<)Παραθέτουμε μερικά από αυτά τα οποία μπορούν να θεωρηθούν αιρετικά και ίσως και υποβολιμαία, αλλά εμείς αυτό το παρακάμπτουμε και δίνουμε αξία στη ορθή λογική και κρίση των αναγνωστών μας να μορφώσουν την δική τους άποψη.
Θέση για αυτό το θέμα ΔΕΝ θα πάρουμε, απλά επειδή ένα τελετουργικό διαπλέκεται με τη πολιτική θεωρούμε ότι αυτό κάποτε θα πρέπει να τελειώσει να απασχολεί ένα κοσμικό κράτος ακόμη και εάν επιμένει να έχει επίσημη θρησκεία .Το ότι ένας υφυπουργός συνοδεύει το φως ακόμη και ως δρώμενο και η τελετή γίνεται με τιμές αρχηγού κράτους και μάλιστα με κρατικό αεροπλάνο, είναι κάτι που πρέπει να μας απασχολήσει σοβαρά όλους.
Επιτέλους ας σοβαρευτούμε σε αυτή τη χώρα, της διαπλεκόμενης κακογουστιάς και του αμοιβαίου εντυπωσιασμού πολιτικής - ιερατείου, με την τηλεοπτική υποκουλτούρα των ΜΜΕ και ας ασχοληθούν ο καθένας τους εφω ετάχθη.
Νάσος Ζαγγογιάννης.
Περσινό δημοσίευμα :
Το Ανέσπερο φως του Πνεύματος.
Δεν υπήρχαν τότε βεγγαλικά και κροτίδες, δεν υπήρχε θόρυβος και φασαρία. Υπήρχε μόνο κατάνυξη στις ψυχές μας. Κάτι φωτιζόταν βαθιά μέσα μας, το νιώθαμε, εγώ τουλάχιστον το ένιωθα. Το φως του κεριού δεν ήταν απλά εξωτερικό, δε φώτιζε μόνο το μικρό χώρο της Εκκλησίας. Διαπερνούσε όλο το είναι μας, μεταμόρφωνε την ψυχή μας, έστω την ψυχή εκείνων που στο συμβολισμό έβλεπαν την ουσία της Ανάστασης. Ήταν το φως του Θείου Πνεύματος που ο Χριστός ήθελε ν’ ανάψει μόνιμα στις καρδιές μας. Το φως του αναστάσιμου κεριού θα κρατούσε πολύ λίγο, αλλά το φως του Πνεύματος, εάν άναβε το λύχνο της ψυχής μας, θα κρατούσε μια ζωή, αν βέβαια φροντίζαμε να μην του λείψει το λαδάκι της πίστης.
Σήμερα η ιστορία είναι εντελώς διαφορετική. Είναι ιστορία γι' αγρίους. “Προοδέψαμε”, βλέπετε… Μόνο που αυτή η πρόοδος έδιωξε το Πνεύμα του Ωραίου του Μεγάλου και τ’ Αληθινού. Δεν λέω ότι το σκότωσε, διότι το Πνεύμα δε μπορεί να το σκοτώσει κανείς!
«Με τιμές αρχηγού κράτους έγινε η τελετή υποδοχής για το Άγιο Φως στο αεροδρόμιο “Ελ. Βενιζέλος”. Το Άγιο Φως έφθασε στην Αθήνα με το κυβερνητικό αεροσκάφος “Εμπραέρ” (…) Στο “Εμπραέρ” ήταν ο υφυπουργός Εξωτερικών Θεόδωρος Κασσίμης, ο Έξαρχος του Παναγίου Τάφου, αρχιμανδρίτης κ. Δαμιανός, ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος, ο μητροπολίτης Μαντινείας κ. Αλέξανδρος και εκπρόσωποι των πολιτικών κομμάτων. Το Άγιο Φως θα μεταφερθεί στις μητροπόλεις όλης της χώρας με 17 προγραμματισμένες πτήσεις της Ολυμπιακής. » Αυτά γράφει η in.gr.
Μας είπαν ότι το αναστάσιμο φως το είχε φέρει με κατά παραγγελία "θαύμα" στον ορθόδοξο χριστιανικό κόσμο, και πάλι φέτος, όπως κάθε χρόνο, ο Πατριάρχης* Ιεροσολύμων, Θεόφιλος! Για φαντάσου! Τώρα το πώς το έφερε είναι άλλου παπά βαγγέλιο, αλλά εσείς μη σκανδαλίζεστε. Πίστευε και μη ερεύνα δε λένε; Και οι άλλοι, οι μη Ορθόδοξοι χριστιανοί, έμειναν χωρίς ‘άγιο φως’; Αυτούς, που πολλοί είναι και καλύτεροι Χριστιανοί από τους Ορθόδοξους, τους άφησε παραπονεμένους ο Χριστός; Μα γιατί τέτοια μεροληψία;
Ώστε με τιμές αρχηγού κράτους έγινε η υποδοχή! Όλοι οι υποκριτές στην πίστα! Οποίος εμπαιγμός στο συμβολισμό του αναστάσιμου φωτός! Κοσμικές τιμές και μάταιη δόξα για το φως Εκείνου που για να διδάξει ταπεινότητα γεννήθηκε σε μια φάτνη! Τιμές και δόξα στο Φως Εκείνου που η Γραφή λέει ότι μετά την Ανάσταση φανερώθηκε πρώτα στην ταπεινή και άσημη Μαρία τη Μαγδαληνή, πρώην αμαρτωλή από την οποία είχε βγάλει επτά δαιμόνια (πάθη). Πόσο ικανός είναι ο άνθρωπος, αυτό το τρομερό παιδί, να ευτελίσει τα πάντα, ακόμη και τους πιο υψηλούς πνευματικούς συμβολισμούς…
Μέσα στις επισημότητες, την υποκρισία και τη φασαρία, το αληθινό ανέσπερο φως, το Φως του Θείου Πνεύματος, από το οποίο θα μπορούσαν οι πιστοί ν’ ανάψουν την εσωτερική λαμπάδα του δικού τους πνεύματος, γίνεται απρόσιτο, απλησίαστο. Ο άνθρωπος δε μπορεί πια ν’ αντλήσει δύναμη και φώτιση από το ανέσπερο φως του Πνεύματος. Τι κρίμα! Χάθηκε η ουσία και παρέμειναν οι τύποι και οι τελετές, οι επισημότητες, τα βεγγαλικά. Είμαστε φοβεροί! Είμαστε μόνο για τα πανηγύρια… Στο εκκλησάκι της γειτονιάς μου οι κροτίδες είχαν αρχίσει από τις 11 μ.μ. Πού να βρει ο πιστός ηρεμία για αυτοσυγκέντρωση. Το μόνο που τον ανησυχούσε ήταν να μη σκάσει καμιά κροτίδα πάνω του…
Στην εκκλησία του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτη χοροστατούσε ο Αρχιεπίσκοπος. Άνοιξα την ΕΤ1 για να παρακολουθήσω λίγο την τελετή της Ανάστασης και να ψηλαφήσω τα συναισθήματά μου. Μ’ αρέσει να ψάχνομαι συχνά. Το “Χριστός Ανέστη” επαναλαμβανόταν δεκάδες φορές από τους έμμισθους ψάλτες, λες και οι πιστοί κάνουν υπεράνθρωπες προσπάθειες για να πείσουν και να πειστούν οι ίδιοι για την Ανάσταση. Άλλες τόσες ψάλθηκε και το “Κύριε Ελέησον”, ωσάν ο Θεός να ήταν κουφός ή αδιάφορος και να μην ήθελε να ελεήσει. (Φανταστείτε τι απογοήτευση θα ένιωθε ένας καλός πατέρας που υπεραγαπά τα παιδιά του, αν του κλαψούριζαν καθημερινά λέγοντας εκατοντάδες φορές «πατέρα ελέησον, πατέρα ελέησον», ζητιανεύοντας πράγματα που ήταν ήδη δικά τους. Άστο μην το ψάχνεις, είναι ιλαροτραγωδία…)
Έβλεπα, λοιπόν, στον Άγιο Διονύση, καλοντυμένες φιγούρες, ου μην αλλά και σκυθρωπές, να κρατούν με δέος το μεγάλο θησαυρό, τις αναμμένες τους λαμπάδες, όπως το θέλει η παράδοση. Μου έδιναν την εντύπωση, όμως, ότι οι περισσότεροι, για να μην πω όλοι και αδικήσω κανένα, ήταν βαριεστημένοι και δεν έβλεπαν την ώρα και τη στιγμή που θα τελείωνε η σύντομη τελετή της Ανάστασης για να φύγουν και να πάνε άλλοι σε νυχτερινά κέντρα για διασκέδαση, κι άλλοι στο σπίτι τους για ν’ απολαύσουν τη μαγειρίτσα.
Σε λίγο, κι ενώ οι ψαλμωδίες συνεχίζονταν, και το Χριστός Ανέστη εναλλασσόταν με το Κύριε Ελέησον, δηλαδή το νικηφόρο αναστάσιμο πνεύμα εναλλασσόταν με το πνεύμα της δουλείας, της ηττοπάθειας και της ζητιανιάς, οι "επίσημοι" - για τον κόσμο αλλά όχι για το Χριστό - παρέλασαν για να χαιρετίσουν και ν’ ασπαστούν τον Αρχιεπίσκοπο, και ν’ αποχωρήσουν στη συνέχεια, περιφρονώντας προκλητικά την αναστάσιμη λειτουργία που θα τέλειωνε μετά τις 2 το πρωί.
Έκλεισα την τηλεόραση γιατί δεν άντεξα να δω περισσότερα, και άνοιξα ένα μικρό βιβλιαράκι με τις ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδας. Διάβασα και δάκρυσα: «Αναστάσεως ημέρα λαμπρυνθώμεν λαοί, Πάσχα Κυρίου Πάσχα…» Τι υπέροχα λόγια! Το κάλεσμα στην Ανάσταση του Πνεύματος είναι οικουμενικό. Όλοι οι λαοί, ανεξαρτήτως θρησκείας, μπορούν να προσέλθουν στην αστείρευτη δεξαμενή του Θείου Πνεύματος και να πάρουν φως για ν’ ανάψουν το λύχνο της ψυχής τους, που είναι το πνεύμα μέσα τους, ώστε να λαμπρυνθούν! «Λύχνος του Κυρίου είναι το πνεύμα του ανθρώπου», λέει η Βίβλος. Ποιανού ανθρώπου; Του Ορθόδοξου μόνο; Όχι βέβαια! Του κάθε ανθρώπου! Όλοι έχουν δικαίωμα και δυνατότητα ν’ αντλήσουν από το ανέσπερο φως του Πνεύματος. Τώρα το πόσοι έμαθαν να το κάνουν είναι μια άλλη θλιβερή ιστορία.
Κατόπιν ξεφύλλισα το βιβλιαράκι ψάχνοντας να βρω μια υπέροχη ευχή – από τα μαργαριτάρια της Ορθοδοξίας που θάφτηκαν κάτω από τα τελετουργικά – ευχή που πολύ με συγκινούσε στα χρόνια της αθωότητας. Διαβαζόταν προς το τέλος της Αναστάσιμης Θείας Λειτουργίας, και ο πατέρας μας δεν διανοείτο να φύγει η οικογένειά του από την Εκκλησία χωρίς ν’ ακούσουμε το «Δι’ ευχών», κάπου στις 2:30 το πρωί της Κυριακής του Πάσχα. Παραθέτω εδώ ένα μικρό απόσπασμα που μας μεταφέρει ένα οικουμενικό μήνυμα Αγάπης, και θα ήταν ευχής έργο να διαθέταμε λίγα λεπτά για να εμβαθύνουμε στα λόγια αυτά.
«Ει τις εις μόνην έφτασε την ενδεκάτην, μη φοβηθή την βραδύτητα. Φιλότιμος γαρ ων ο Δεσπότης, δέχεται τον έσχατον καθάπερ και τον πρώτον. Αναπαύει τον της ενδεκάτης, ως τον εργασάμενον από της πρώτης. Και τον ύστερον ελεεί και τον πρώτον θεραπεύει. Κακείνω δίδωσι και τούτω χαρίζεται. Και τα έργα δέχεται και την γνώμην ασπάζεται. Και την πράξιν τιμά και την πρόθεσιν επαινεί. Ουκούν εισέλθετε πάντες εις την χαράν του Κυρίου ημών. Και πρώτοι και δεύτεροι τον μισθόν απολαύετε. Πλούσιοι και πένητες μετ’ αλλήλων χορεύσατε. Εγκρατείς και ράθυμοι την ημέραν τιμήσατε. Νηστεύσαντες και μη νηστεύσαντες ευφράνθητε σήμερον. (…) Πάντες απολαύετε του συμποσίου της πίστεως. Πάντες απολαύετε του πλούτου της χρηστότητος.»
Σε ελεύθερη μετάφραση τα πιο πάνω σημαίνουν: «Εάν κάποιος έφτασε έστω την ενδεκάτη ώρα, ας μη φοβηθεί την αργοπορία. Διότι ο Θεός είναι φιλότιμος και δέχεται τον τελευταίο όπως και τον πρώτο. Δίνει ανάπαυση στην καρδιά εκείνου που έφτασε την ενδεκάτη, όπως και σ’ εκείνον που εργάστηκε από την πρώτη ώρα. Και τον τελευταίο ελεεί και τον πρώτο θεραπεύει. Και σε κείνον δίδει και σε τούτον χαρίζεται. Και τα έργα δέχεται και τη γνώμη σέβεται. Και την πράξη τιμά και το κίνητρο επαινεί. Γι’ αυτό λοιπόν, εισέλθετε όλοι στη χαρά του Κυρίου μας. Και πρώτοι και δεύτεροι, απολαύσατε την αμοιβή σας. Πλούσιοι και φτωχοί χορέψετε ο ένας με τον άλλο. Εγκρατείς και οξύθυμοι ας τιμήσετε την ημέρα. Κι όσοι νήστεψαν κι εκείνοι που δε νήστεψαν, ας χαρείτε σήμερα. (…) Όλοι ας απολαύσετε το συμπόσιο της πίστης. Όλοι ας απολαύσετε τον πλούτο της αρετής.»
Τι όμορφα νοήματα αγάπης και ελπίδας περικλείει αυτό το μήνυμα! Αν μπορούσαμε να τα χαράξουμε στην καρδιά μας πόσο θα λαμπρυνόταν και θα μεταμορφωνόταν η προσωπικότητά μας! Ας απολαύσουμε λοιπόν όλοι το συμπόσιο της πίστης, της όποιας πίστης έχει ο καθένας, κι ας γευτούμε το γλυκύτατο πλούτο της αρετής, έναν πλούτο που καμία οικονομική ή άλλη κρίση δεν μπορεί ποτέ να μας στερήσει!
==============================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Κυριακή 2 Μαΐου 2021
Αυτό είναι το κόλπο με το οποίο ανάβει το Άγιο Φως Ούτε ο Πατριάρχης δεν ισχυρίζεται πως πρόκειται για θαύμα
Δεν είναι η πρώτη ούτε η τελευταία θρησκευτική απάτη. Πληρώνουμε όμως κάθε χρόνο το «Άγιο Φως» ως κάτι το θαυματουργό που πρέπει επειγόντως να έρθει με το αεροπλάνο. (Οπότε πριν εφευρεθούν τα αεροπλάνα ο κόσμος έπαιρνε το ψεύτικο άγιο φως;)
Δεν είναι μυστικό ότι δεν πρόκειται για θαύμα αλλά τεχνούργημα. Ο Πατριάρχης ευλογεί το φως που που παίρνει απ' την ακοίμητη κανδήλα που είναι ήδη αναμμένη από ανθρώπινο χέρι - και αυτό δεν είναι λίγο. Ο αγιασμός των υδάτων γίνεται και είναι σημαντικός για την εκκλησία και τους πιστούς, κι ας μην εμφανίζει ο ιερέας νερά απ' το πουθενά.
Άρα και το φως το οποίο αγιάζει και ευλογεί ο Πατριάρχης είναι σημαντικό και σπουδαίο από μόνο του. Γιατί πρέπει να υποκρινόμαστε όλοι ότι το φως εμφανίστηκε με θαυματουργό τρόπο (και αν τονίσουμε την απάτη «προσβάλλουμε τους πιστούς»); Και κυρίως γιατί η εκκλησία συνεχίζει, ακόμα και τώρα να υπονοεί ότι συμβαίνει κάθε χρόνο ένα θαύμα εκεί πέρα;
Ο δημοσιογράφος Δημήτρης Αλικάκος δημοσίευσε ένα ηχητικό ντοκουμέντο απ' το 1965, όπου κληρικός του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων περιγράφει το κόλπο με το οποίο ανάβουν το άγιο φως :
Η αποκάλυψη της απάτης του «Αγίου Φωτός».
(από το 1965).
Και το ξαναλέω:
Σάββατο 3 Απριλίου 2010
Τελετή της αφής του Αγίου Φωτός στο Ναό της Αναστάσεως
- 1 Τελετουργικό εκκλησιών
- 2 Τελετή της αφής του Αγίου Φωτός στο Ναό της Αναστάσεως
- 3 Η Αφή του Αγίου Φωτός
- 4 Αντιλήψεις περί του Αγίου Φωτός
- 5 Ιστορικά γεγονότα και αναφορές
- 6 Υποσημειώσεις
- 7 Βιβλιογραφία
- 8 Εξωτερικοί δικτυακοί τόποι
========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Τετάρτη 16 Μαρτίου 2022
Αποκάλυψη - Έτσι ανάβει το Άγιο Φως [Ο αναγνώστης θα πρέπει να προσέξει την ευχή ιδιαιτέρως]
- Συγγραφέας: Καλοκύρης Κωνσταντίνος Δ.
- https://www.enoriako.info/index.php/ekklisiastika-leitourgika/alla-leitourgika-ekklisiastika-zitimata/273-2013-05-24-13-44-27
Η Ευχή του Αγίου Φωτός (Χωρίς σχόλια)
Δευτέρα 6 Απριλίου 2015
Ένωση Αθέων στο NEWS 247: Αδιανόητες οι δαπάνες για μια απάτη σαν το Άγιο Φως εν μέσω κρίσης
"Ζητάμε την κατάργηση της μεταφοράς και διανομής του υποτιθέμενου "Αγίου φωτός" με έξοδα του Ελληνικού Κράτους".
Ο πρόεδρος της Ένωσης Αθέων, Φώτης Φραγκόπουλος, μίλησε στο NEWS 247 αναλύοντας περαιτέρω τις θέσεις του Σωματείου ως προς το ζήτημα της διακομιδής του Φωτός αλλά και του διαχωρισμού του Κράτους με την Εκκλησία που για την ώρα δεν έχει τεθεί επί τάπητος και δεν έχει εξεταστεί επί της ουσίας από την νέα κυβέρνηση. Ή καλύτερα, ούτε από τη νέα κυβέρνηση, για την ώρα τουλάχιστον.
Μας εξήγησε πως το θέμα της κατάργησης της αερομεταφοράς του Αγίου Φωτός που ...
Σάββατο 3 Απριλίου 2010
Ξένοι περιηγητές περασμένων αιώνων περιγράφουν το «θαύμα»
Κυριακή 16 Απριλίου 2017
Τι δεν καταλαβαίνεις ως προς τον κύριο λόγο για την κατάντια αυτής της χώρας; - Δες παρακάτω την ανάρτηση του Βλάση Ρασσιά και θα καταλάβεις:
τα περί "Αγίου Φωτός"(βλέπε σχετικά εδώ)
Αλλά μία ανάρτηση του συνέλληνα Vlassis G. Rassias δεν μπόρεσα να αποφύγω το πειρασμό και να μην το αναδημοσιεύσω ένα αποκαλυπτικό κείμενο που βάζει τα πράγματα στη θέση τους.
Σημείωση: Πρέπει να κάνω και δύο απαραίτητες διευκρινήσεις:
1ο Για μένα και για πολλούς άλλους ο Ανδρέας υπήρξε μέχρι το 1984 ο Μεγάλος ηγέτης και έτυχε της στήριξης της πλειονότητας των ψηφοφόρων του ελληνικού λαού. Μετά το λεγόμενο "βρώμικο '89" και έως το 1996 που έφυγε από κοντά μας παρέμεινε έως και τα σήμερα ο μοναδικός χαρισματικός ηγέτης που ενέπνεε το λαό και τον οδηγούσε σε παραληρήματα πάθους και εμπιστοσύνης παρά τις όποιες αντιφάσεις τους και τις αποκλίσεις από τη αρχική του πολιτική (από τον γεροντοέρωτα με την Μιμή) να παραμένει και για μένα σήμερα μοναδικός.
2ο. Όσο αφορά τη πίστη του λαού στα δόγματα και η όποια πειθώ που έχει για θαύματα και αγιαστούρες είναι σεβαστές και δεν μου πέφτει λόγος. Αλλά όταν η εκλεγμένη πολιτική ηγεσία του τόπου μας εξακολουθεί να διατηρεί μία τέτοια ευφάνταστη τελετή (με τιμές αρχηγού κράτους) και να μην γνωρίζει το "πως" και το "πότε" αυτό με ανησυχεί και με τρομάζει, όχι τόσο για αυτούς, όσο για τους υποστηρικτές ψηφοφόρους τους.
Διάβασε παρακάτω την ανάρτηση του Βλάση Ρασσιά και θα καταλάβεις:
Πέμπτη 17 Απριλίου 2014
Περί Αγίου Φωτός αντιρρητικός - Πρέπει να είμαστε πάντα πρόθυμοι να πιστέψουμε πως αυτό που φαίνεται άσπρο είναι μαύρο, αν έτσι αποφασίσει η εκκλησιαστική ιεραρχία [Vide et credere - Credo quia absurdum]
Οι λαοί πιστεύουν πιότερο τ’ αυτιά τους, παρά τα μάτια τους.
Πιότερο το μύθο παρά τα γεγονότα.
Πιότερο τη φαντασία τους από τη κρίση τους…
Κώστας Βάρναλης, 1883-1974, Ποιητής
Σχετικό: "Όπου βλέπεις θρησκείαν μολυσμένην, συμπέρανε, ότι η βαρβαρότης των πιστευόντων είναι ανάλογος του μολυσμού" (Αδ. Κοραής)
Γιατί αυτή η εμμονή και η επιμονή όταν έχεις άποψη και μάλιστα καταγεγραμμένη;
Γιατί αυτή την εποχή και πάντα με την ίδια επιχειρηματική λογική;
Μπορεί μία εύλογη απάντηση να είναι και η άποψη του Αμερικανού αστρονόμου Carl Sagan: "Δεν μπορείς να πείσεις έναν πιστό για τίποτε. Επειδή η πίστη του δεν βασίζεται σε αποδείξεις, αλλά σε μια βαθιά ριζωμένη ανάγκη για να πιστέψει..."
Τότε γιατί αυτή η επαναλαμβανόμενη εμμονή;
Τα σχόλια ή και τα συμπεράσματα δικά σας...Αφού διαβάσετε την παρακάτω "εμμονή":
Δευτέρα 13 Απριλίου 2015
Η φαρσοκωμωδία με το Άγιο Φως... Επιτέλους να σοβαρευτούμε ως χώρα
Διαβάστε επίσης: Περί Αγίου Φωτός αντιρρητικός
Τετάρτη 26 Απριλίου 2017
Το πανάγιο φως του Ελληνισμού
Και ούτω διαλλαγέντες, εχώρισαν ογδοήκοντα τάλαντα διά τους Πλαταιείς, αφ ων ῳκοδόμησαν το ιερόν της Αθηνάς, και έστησαν το άγαλμα αυτής, και κατεκόσμησαν διά ζωγραφιών τον ναόν της, αίτινες και μέχρι τούδε μένουσιν ακμάζουσαι. Εστησαν δε τρόπαιον, ιδίως μεν οι Λακεδαιμόνιοι, χωριστά δ’ οι Αθηναίοι. Περί θυσίας ηρώτησαν, και τοις απεκρίθη ο Πύθιος να ιδρύσωσι βωμόν Ελευθερίου Διός, και να μη θυσιάσωσι, πριν ή σβύσωσι το κατά την χώραν πυρ, ως υπό των βαρβάρων μεμιασμένον, και ν’ ανάψωσι καθαρόν εκ Δελφών, από της κοινής εστίας».
Πλουτάρχου «Βίοι Παράλληλοι», Μετάφρασις υπό Α. Ρ. Ραγκαβή, τόμος τέταρτος, Αριστείδης, Κ., σελ. 42, τυπογραφείο Διονυσίου Κορομηλά, Αθήναι 1865.
Πλαταιές. Αύγουστος του 479 π.Χ. Τα ελληνικά όπλα συντρίβουν την απειλή των χρυσοφόρων Μήδων. Ο Πλούταρχος στην ολοζώντανη και κινηματογραφικού τύπου αφήγησή του μας προσφέρει την περιγραφή ενός εθίμου που βρίσκεται στον πυρήνα της μυστηριακής παραδόσεως των Ελλήνων. Τον διά του αγίου πυρός εξαγνισμό των ιερών και των κοινών του έθνους μας. Ο χρησμός που έστειλε ο Πύθιος Απόλλων στους νικητές αυτής της επικής μάχης ήταν σαφής: Να ιδρύσουν βωμό του Ελευθερίου Διός, του πατέρα των θεών που λυτρώνει τους αλυσοδεμένους και δικαιώνει όσους μάχονται για το υπέρτατο αγαθό της ελευθερίας και να μην προβούν σε θυσία πριν σβήσουν όλες τις εστίες φωτιάς (και στις οικίες) στην περιοχή, διότι το ίδιο το πυρ είχε μιανθεί από τους βαρβάρους! Θα έπρεπε να φέρουν καθαρό πυρ από τους Δελφούς, από την ιερή εστία, για να το ...
Κυριακή 12 Νοεμβρίου 2017
kalami.net/USA: Αρχές 17ου αιώνα οι πρώτοι 'Ελληνες στην Αμερική, στον άγιο Αυγουστίνο Φλόριδας - ΔΗΜΟΣΙΟ ΚΑΛΕΣΜΑ
(Το KAΛΑΜΙ είναι το παλαιότερο -ιδρύθηκε Φεβ. 1995- και μεγαλύτερο e-ΜΜΕ εκτός Ελλάδας)
Τι πιστοποιούν νεότερα στοιχεία, ιστορικά έγγραφα-αρχεία κ.ά.
Αρχές 17ου αιώνα οι πρώτοι 'Ελληνες στην Αμερική, στον άγιο Αυγουστίνο Φλόριδας
Στις αρχές του 17ου αιώνα φαίνεται ότι αρχίζει η παρουσία των Ελλήνων στην Αμερική. Επίσημα γνωρίζουμε ότι η πρώτη ομαδική μετανάστευση έγινε τον χρόνο 1768, με την έλευση των πρώτων περίπου 400 Ελλήνων (26 Ιουνίου 1768, στον άγιο Αυγουστίνο, βορειοανατολικής Φλόριδας), από την υπό οθωμανική κατοχή -τότε- Ελλάδα, από περιοχές της Πελοποννήσου (Aρκαδία, Μεσσηνία, Λακωνία) και νησιά του κέντρο-νότιου Αιγαίου.
Τους μετάφερε στην Φλόριδα, επί αγγλο-βρετανικής περιόδου (1763-1793), ο ιατρός Dr. Andrew Turnball (με καταγωγή από Σκωτία), φίλος του τότε κυβερνήτη ανατολικής Φλόριδας James Grant, που ήθελε να χτίσει μιά νέα αποικία, νοτιότερα του άγιου Αυγουστίνου, με αγροτικές καλλιέργειες (indigo). Τον Σεπτέμβριο του χρόνου 1768, οι 'Ελληνες μετανάστες είχαν μεταφερθεί στην σημερινή πόλη ''Νέα Σμύρνη'' (Νew Smyrna). Η αποικία (νέα πόλη), πήρε το όνομά της από την πόλη καταγωγής (Σμύρνη) της Ελληνίδας συζύγου του Turnball, Μαρίας. Η αποικία δεν ευδοκίμησε, εξαιτίας επιδημιών και επιθέσεων ινδιάνων. Τον χρόνο 1777, οι άποικοι (όσοι επέζησαν) επέστρεψαν στον άγιο Αυγουστίνο, αφού πρώτα κατάγγειλαν στον νέο κυβερνήτη, τον Turnball, γιά κακομεταχείριση, βαρβαρότητες, εγκλήματα κ.ά.
'Οταν επέστρεψαν, βρήκαν αρχικά καταφύγιο στο κτίριο Casa Avero, το οποίο αγόρασε τον χρόνο 1966 η ελληνική Αρχιεπισκοπή Αμερικής και δημιούργησε σε αυτό το ''προσκύνημα του αγίου Φωτίου''.
Από νεότερα στοιχεία, που ήρθαν στο φως την τελευταία δεκαετία, πιστοποιείται ότι οι πρώτοι 'Ελληνες, μέλη ισπανικής αποστολής, φαίνεται ότι εγκαταστάθηκαν στον άγιο Αυγουστίνο μεταξύ 1700 και 1710, στην 1η ισπανική περίοδο Φλόριδας.
'Ενας τίτλος ιδιοκτησίας στα αρχεία της πόλης αγίου Αυγουστίνου του χρόνου 1716, αναφέρει τον Ιωάννη Γιαννόπουλο ως ιδιοκτήτη γης, όπου δημιούργησε (μεταξύ 1710-15) το πρώτο ξύλινο σχολείο-σπίτι των ΗΠΑ (σώζεται ως μουσείο). Το σχολείο (ΔΕΝ ήταν ''ελληνικό''), λειτούργησε βασικά στα πρώτα χρόνια 18ου αιώνα, από έναν άλλον Ιωάννη (Juan) Γιαννόπουλο, τον εγγονό, αυτόν που ''γνωρίζαμε'' και νομίζαμε ίσαμε τώρα, ως δημιουργό του σχολείου-σπιτιού. Αλλά, όλα δείχνουν, ότι ήταν ο εγγονός του πρώτου Ιωάννη Γιαννόπουλου (δημιουργού του σχολείου-σπιτιού) και υιός του Γεώργιου Γιαννόπουλου. Το σχολείο-σπίτι, φιάχτηκε σίγουρα μετά τον χρόνο 1703, αφού οι Aγγλο-Βρετανοί είχαν κάψει (1702) όλα τα σπίτια της πόλης.
Στα πολύτιμα αρχεία (με μέλη, βαπτίσεις, γάμους, θανάτους κ.ά.) της Ρωμαιο-Καθολικής Επισκοπής Αγίου Αυγουστίνου, περιόδου 1594-1821, που ''ψηφιοποιήθηκαν'' την τελευταία οκταετία, αναφέρεται το όνομα Ιωάννης Γιαννόπουλος τον χρόνο 1712, με καταγωγή ''Αrcadia, Morea''. Τότε, εξαιτίας της ισπανικής κυριαρχίας στην Φλόριδα, όλοι ήταν