Εμφάνιση αναρτήσεων ταξινομημένων κατά συνάφεια για το ερώτημα Άγιο φως. Ταξινόμηση κατά ημερομηνία Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων ταξινομημένων κατά συνάφεια για το ερώτημα Άγιο φως. Ταξινόμηση κατά ημερομηνία Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 18 Απριλίου 2023

Πώς ανάβει το Άγιο Φως - ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ. Αγιοταφίτης: «Το Άγιο Φως ανάβει από καντήλι. Δεν λέμε την αλήθεια στους πιστούς»


Πώς ανάβει το Άγιο Φως
Το Άγιο Φως έχει προκαλέσει αρκετές συζητήσεις για το αν πρόκειται περί θαύματος ή όχι, ωστόσο η τελετή Αφής του είναι από τις πιο σημαντικές της Χριστιανοσύνης για το Πάσχα.
Πώς ανάβει το Άγιο Φως
Γράφει ο Σωτήρης Χαραλαμπόπουλος
Τελευταία ενημέρωση: 08:16 - 15/04/2023
Λίγες ώρες πριν από την Ανάσταση του Ιησού Χριστού, το μεσημέρι του Μεγάλου Σαββάτου, τα βλέμματα των πιστών κεντρίζει η Αφή του Αγίου Φωτός, που γίνεται στα Ιεροσόλυμα. Μάλιστα, πρόκειται για μία από τις πιο αμφιλεγόμενες ιεροτελεστίες του Χριστιανισμού και αυτό γιατί πολλοί μιλούν για θαύμα, ενώ άλλοι δεν δέχονται αυτή την άποψη.

Περί τις 12 το μεσημέρι του Μεγάλου Σαββάτου, πραγματοποιείται η Ιερή Λιτανεία, ενώ εκπρόσωποι όλων των Εκκλησιών έχουν την ευκαιρία να ασπαστούν το χέρι του Ελληνορθόδοξου Πατριάρχη. Έπειτα, ο Πανάγιος Τάφος αποσφραγίζεται. Ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων βγάζει την αρχιερατική στολή του και μένει μόνο με το λευκό στιχάριο, παίρνει στα χέρια του τους σβηστούς πυρσούς, μπαίνει στο ΙερόΚουβούκλιο, το οποίο είναι συσκοτισμένο και παραμένει στον ιερό χώρο, προσευχόμενος για 15 λεπτά.


Στην παλαιά έκδοση της ιστοσελίδας του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων αναφερόταν ότι «μετὰ τὸ πέρας τῆς εὐχῆς τοποθετεῖ τὸ βαμβάκιον εἰς τὸν Πανάγιον Τάφον καὶ μὲ θαυμαστὸν τρόπον ἀνάβει. Μὲ αὐτὸ ἀνάβει τὰ κεριὰ καὶ ἐξέρχεται ἀπὸ τὸ Ἱερὸν Κουβούκλιον».

Ωστόσο, στην νέα ανάρτηση που έγινε στις 23 Ιουνίου 2018 δεν αναφέρεται κάτι για θαύμα:

Κυριακή 2 Μαΐου 2021

Άγιον Φως – Μια ιερή και θαυμαστή απάτη

Η τελετή του Αγίου Φωτός γίνεται στις 12 η ώρα το μεσημέρι του Μεγάλου Σαββάτου και αποτελείται από τρία στάδια:

  • α. Λιτανεία
  • β. Την είσοδο του Πατριάρχη στον Πανάγιο Τάφο και
  • γ. Τις προσευχές του Πατριάρχη για να βγει το Άγιο Φως.

Προετοιμασία του Πανάγιου Τάφου
Το Μεγάλο Σάββατο το πρωί πριν από την τελετή του Αγίου Φωτός γίνεται πρώτα ένας σχολαστικός έλεγχος του Παναγίου Τάφου και αμέσως μετά τον σφραγίζουν με το μελισσοκέρι που είχε ετοιμαστεί το πρωί. Ο έλεγχος γίνεται για να διαπιστωθεί ότι δεν υπάρχει οτιδήποτε μέσα στον Πανάγιο Τάφο το οποίο θα μπορούσε να προκαλέσει φωτιά. Αφού σφραγιστεί ο Πανάγιος Τάφος με το μελισσοκέρι οι αρχές τοποθετούν πάνω στο κερί τις σφραγίδες τους.

 

Μεγάλο ενδιαφέρον για τον έλεγχο δείχνουν και τα άλλα δόγματα τα οποία έχουν από παλιά αποκτήσει δικαιώματα στον Πανάγιο Τάφο. Το ενδιαφέρον αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο. Αν τύχει κάποια χρονιά να μη βγάλει το Άγιο Φως ο Ορθόδοξος Πατριάρχης τότε θα αναλάβουν το προβάδισμα της τελετής του Αγίου Φωτός άλλοι.

 

Ο έλεγχος αρχίζει στις 10 το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου και τελειώνει στις 11. Όσο γίνεται ο έλεγχος, Ορθόδοξοι Άραβες νέοι διαδηλώνουν μέσα στον Ιερό Ναό υπέρ των ορθοδόξων δικαιωμάτων. Πρέπει να σημειωθεί ότι τον έλεγχο του Παναγίου Τάφου παρακολουθούν εκπρόσωποι των Αρμενίων και άλλων δογμάτων.

 

«Βικιπαίδεια»

Η ιστορία του «θαύματος» . . .

Σάββατο 14 Απριλίου 2012

Το παρα(θρησκευτικό)κράτος του σκοταδισμού υποδέχεται τη κομπίνα του "αγίου φωτός"!


Από τον Βασίλη Μπόνιο 

Μια υποκρισία που δεν χωράει το μυαλό του πολιτισμένου ανθρώπου. Εκείνου που δεν ζει ακόμη στα σπήλαια και δεν είναι όμηρος ειδωλολατρικών τελετών. 
Μιλάμε για την πρωτοφανή χυδαιότητα του χρεοκοπημένου κρατικού μηχανισμού, σε συνεργασία με τον σκοταδισμό της εκκλησίας, να υποδέχεται κάθε χρόνο με τιμές αρχηγού κράτους το άγιο φως  που ανάβουν οι παπάδες με Bic στα Ιεροσόλυμα. Ακόμη και οι παρουσιαστές –δημοσιογράφοι που περιγράφουν την υποδοχή-κομπίνα δίχως αιδώ έχουν την αίσθηση ότι απευθύνονται σε κάφρους. Αλλά αυτοί πουλάνε και τη μάνα τους, οπότε λίγη σημασία έχει αν ψεύδονται από τηλεοράσεως.
Στο ιστολόγιο του Νίκου Σαραντάκου, εντοπίσαμε την ανάλυση που ακολουθεί και η οποία απευθύνεται σε φωτεινά μυαλά κι όχι σε παθητικούς ταλαίπωρους μάρτυρες του παρακρατικού σκοταδισμού.
Εδώ και μερικά χρόνια, κάθε Μέγα Σάββατο γίνεται στη χώρα μας μια πολυδάπανη θρησκευτική τελετή που τείνει να εξελιχθεί σε σύγχρονη παράδοση: πρόκειται για τη μεταφορά του Αγίου Φωτός από τα Ιεροσόλυμα στην Αθήνα, με κρατικό αεροσκάφος και με συνοδεία επισήμων, και στη συνέχεια τη μεταφορά του ίδιου αυτού φωτός, με άλλα αεροπλάνα, σε όλους τους ναούς της χώρας ...

Κυριακή 19 Απριλίου 2009

"Όπου βλέπεις θρησκείαν μολυσμένην, συμπέρανε, ότι η βαρβαρότης των πιστευόντων είναι ανάλογος του μολυσμού" (Αδ. Κοραής)

.
Ο ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ-ΠΟΛΙΤΙΚΗ είναι ένας χώρος στοχασμού πάνω στη πολιτική.

Το θρησκευτικό συναίσθημα του κάθε πιστού είναι σεβαστό, όπως και το συνταγματικά κατοχυρωμένο ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟ ΔΟΓΜΑ.Αφορμή για τη παρακάτω αναρτηση, μας έδωσαν
τα κατά καιρούς, διάφορα δημοσιεύματα , όπως και τηλεοπτικές εκπομπές πάνω σε αυτό το θέμα. (>εδώ<)Παραθέτουμε μερικά από αυτά τα οποία μπορούν να θεωρηθούν αιρετικά και ίσως και υποβολιμαία, αλλά εμείς αυτό το παρακάμπτουμε και δίνουμε αξία στη ορθή λογική και κρίση των αναγνωστών μας να μορφώσουν την δική τους άποψη.

Θέση για αυτό το θέμα ΔΕΝ θα πάρουμε, απλά επειδή ένα τελετουργικό διαπλέκεται με τη πολιτική θεωρούμε ότι αυτό κάποτε θα πρέπει να τελειώσει να απασχολεί ένα κοσμικό κράτος ακόμη και εάν επιμένει να έχει επίσημη θρησκεία .
Το ότι ένας υφυπουργός συνοδεύει το φως ακόμη και ως δρώμενο και η τελετή γίνεται με τιμές αρχηγού κράτους και μάλιστα με κρατικό αεροπλάνο, είναι κάτι που πρέπει να μας απασχολήσει σοβαρά όλους.

Επιτέλους ας σοβαρευτούμε σε αυτή τη χώρα, της διαπλεκόμενης κακογουστιάς και
του αμοιβαίου εντυπωσιασμού πολιτικής - ιερατείου, με την τηλεοπτική υποκουλτούρα των ΜΜΕ και ας ασχοληθούν ο καθένας τους εφω ετάχθη.
Νάσος Ζαγγογιάννης.

Περσινό δημοσίευμα :

Το Ανέσπερο φως του Πνεύματος.

click>
«Δεύτε λάβετε φως εκ του ανεσπέρου φωτός!» Ο πιο γλυκός ύμνος λίγο πριν από το «Χριστός Ανέστη»! Συγκινούμαι όταν θυμάμαι τη λειτουργία της Ανάστασης στο μικρό χωριό που μεγάλωσα, στα χρόνια της μεγάλης φτώχειας αλλά και της αθωότητας. Αν και μικρό κορίτσι τότε, ένιωθα ρίγη να διαπερνούν το σώμα μου όταν έσβηναν όλα τα κεριά και τα καντήλια που φώτιζαν το μικρό ναό, αφού δεν υπήρχε ηλεκτρισμός τότε, και άκουγα τον παπά, κάπου στο βάθος μέσα στο ιερό, να ψέλνει με γλυκύτατη, σχεδόν υπερκόσμια, φωνή το «Δεύτε λάβετε φως εκ του ανεσπέρου φωτός…» Κατόπιν, έβγαινε ταπεινά από το ιερό με τη λαμπάδα αναμμένη για να μας μοιράσει το “άγιο φως”. Ο παπα-Γιώργης δε χρειαζόταν να επινοήσει ψέματα για το πώς άναψε το φως. Όλοι γνωρίζαμε ότι το άναψε μ’ ένα σπίρτο, αλλά αυτό δεν μας σκανδάλιζε. Δε μείωνε την αναστάσιμη αξία του. Ο συμβολισμός ήταν που είχε σημασία. Κι αυτό το συμβολισμό το νιώθαμε στην ψυχή μας.

Δεν υπήρχαν τότε βεγγαλικά και κροτίδες, δεν υπήρχε θόρυβος και φασαρία. Υπήρχε μόνο κατάνυξη στις ψυχές μας. Κάτι φωτιζόταν βαθιά μέσα μας, το νιώθαμε, εγώ τουλάχιστον το ένιωθα. Το φως του κεριού δεν ήταν απλά εξωτερικό, δε φώτιζε μόνο το μικρό χώρο της Εκκλησίας. Διαπερνούσε όλο το είναι μας, μεταμόρφωνε την ψυχή μας, έστω την ψυχή εκείνων που στο συμβολισμό έβλεπαν την ουσία της Ανάστασης. Ήταν το φως του Θείου Πνεύματος που ο Χριστός ήθελε ν’ ανάψει μόνιμα στις καρδιές μας. Το φως του αναστάσιμου κεριού θα κρατούσε πολύ λίγο, αλλά το φως του Πνεύματος, εάν άναβε το λύχνο της ψυχής μας, θα κρατούσε μια ζωή, αν βέβαια φροντίζαμε να μην του λείψει το λαδάκι της πίστης.

Σήμερα η ιστορία είναι εντελώς διαφορετική. Είναι ιστορία γι' αγρίους. “Προοδέψαμε”, βλέπετε… Μόνο που αυτή η πρόοδος έδιωξε το Πνεύμα του Ωραίου του Μεγάλου και τ’ Αληθινού. Δεν λέω ότι το σκότωσε, διότι το Πνεύμα δε μπορεί να το σκοτώσει κανείς!
«Με τιμές αρχηγού κράτους έγινε η τελετή υποδοχής για το Άγιο Φως στο αεροδρόμιο “Ελ. Βενιζέλος”. Το Άγιο Φως έφθασε στην Αθήνα με το κυβερνητικό αεροσκάφος “Εμπραέρ” (…) Στο “Εμπραέρ” ήταν ο υφυπουργός Εξωτερικών Θεόδωρος Κασσίμης, ο Έξαρχος του Παναγίου Τάφου, αρχιμανδρίτης κ. Δαμιανός, ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος, ο μητροπολίτης Μαντινείας κ. Αλέξανδρος και εκπρόσωποι των πολιτικών κομμάτων. Το Άγιο Φως θα μεταφερθεί στις μητροπόλεις όλης της χώρας με 17 προγραμματισμένες πτήσεις της Ολυμπιακής. » Αυτά γράφει η in.gr.

Μας είπαν ότι το αναστάσιμο φως το είχε φέρει με κατά παραγγελία "θαύμα" στον ορθόδοξο χριστιανικό κόσμο, και πάλι φέτος, όπως κάθε χρόνο, ο Πατριάρχης* Ιεροσολύμων, Θεόφιλος! Για φαντάσου! Τώρα το πώς το έφερε είναι άλλου παπά βαγγέλιο, αλλά εσείς μη σκανδαλίζεστε. Πίστευε και μη ερεύνα δε λένε; Και οι άλλοι, οι μη Ορθόδοξοι χριστιανοί, έμειναν χωρίς ‘άγιο φως’; Αυτούς, που πολλοί είναι και καλύτεροι Χριστιανοί από τους Ορθόδοξους, τους άφησε παραπονεμένους ο Χριστός; Μα γιατί τέτοια μεροληψία;

Ώστε με τιμές αρχηγού κράτους έγινε η υποδοχή! Όλοι οι υποκριτές στην πίστα! Οποίος εμπαιγμός στο συμβολισμό του αναστάσιμου φωτός! Κοσμικές τιμές και μάταιη δόξα για το φως Εκείνου που για να διδάξει ταπεινότητα γεννήθηκε σε μια φάτνη! Τιμές και δόξα στο Φως Εκείνου που η Γραφή λέει ότι μετά την Ανάσταση φανερώθηκε πρώτα στην ταπεινή και άσημη Μαρία τη Μαγδαληνή, πρώην αμαρτωλή από την οποία είχε βγάλει επτά δαιμόνια (πάθη). Πόσο ικανός είναι ο άνθρωπος, αυτό το τρομερό παιδί, να ευτελίσει τα πάντα, ακόμη και τους πιο υψηλούς πνευματικούς συμβολισμούς…

Μέσα στις επισημότητες, την υποκρισία και τη φασαρία, το αληθινό ανέσπερο φως, το Φως του Θείου Πνεύματος, από το οποίο θα μπορούσαν οι πιστοί ν’ ανάψουν την εσωτερική λαμπάδα του δικού τους πνεύματος, γίνεται απρόσιτο, απλησίαστο. Ο άνθρωπος δε μπορεί πια ν’ αντλήσει δύναμη και φώτιση από το ανέσπερο φως του Πνεύματος. Τι κρίμα! Χάθηκε η ουσία και παρέμειναν οι τύποι και οι τελετές, οι επισημότητες, τα βεγγαλικά. Είμαστε φοβεροί! Είμαστε μόνο για τα πανηγύρια… Στο εκκλησάκι της γειτονιάς μου οι κροτίδες είχαν αρχίσει από τις 11 μ.μ. Πού να βρει ο πιστός ηρεμία για αυτοσυγκέντρωση. Το μόνο που τον ανησυχούσε ήταν να μη σκάσει καμιά κροτίδα πάνω του…

Στην εκκλησία του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτη χοροστατούσε ο Αρχιεπίσκοπος. Άνοιξα την ΕΤ1 για να παρακολουθήσω λίγο την τελετή της Ανάστασης και να ψηλαφήσω τα συναισθήματά μου. Μ’ αρέσει να ψάχνομαι συχνά. Το “Χριστός Ανέστη” επαναλαμβανόταν δεκάδες φορές από τους έμμισθους ψάλτες, λες και οι πιστοί κάνουν υπεράνθρωπες προσπάθειες για να πείσουν και να πειστούν οι ίδιοι για την Ανάσταση. Άλλες τόσες ψάλθηκε και το “Κύριε Ελέησον”, ωσάν ο Θεός να ήταν κουφός ή αδιάφορος και να μην ήθελε να ελεήσει. (Φανταστείτε τι απογοήτευση θα ένιωθε ένας καλός πατέρας που υπεραγαπά τα παιδιά του, αν του κλαψούριζαν καθημερινά λέγοντας εκατοντάδες φορές «πατέρα ελέησον, πατέρα ελέησον», ζητιανεύοντας πράγματα που ήταν ήδη δικά τους. Άστο μην το ψάχνεις, είναι ιλαροτραγωδία…)

Έβλεπα, λοιπόν, στον Άγιο Διονύση, καλοντυμένες φιγούρες, ου μην αλλά και σκυθρωπές, να κρατούν με δέος το μεγάλο θησαυρό, τις αναμμένες τους λαμπάδες, όπως το θέλει η παράδοση. Μου έδιναν την εντύπωση, όμως, ότι οι περισσότεροι, για να μην πω όλοι και αδικήσω κανένα, ήταν βαριεστημένοι και δεν έβλεπαν την ώρα και τη στιγμή που θα τελείωνε η σύντομη τελετή της Ανάστασης για να φύγουν και να πάνε άλλοι σε νυχτερινά κέντρα για διασκέδαση, κι άλλοι στο σπίτι τους για ν’ απολαύσουν τη μαγειρίτσα.

Σε λίγο, κι ενώ οι ψαλμωδίες συνεχίζονταν, και το Χριστός Ανέστη εναλλασσόταν με το Κύριε Ελέησον, δηλαδή το νικηφόρο αναστάσιμο πνεύμα εναλλασσόταν με το πνεύμα της δουλείας, της ηττοπάθειας και της ζητιανιάς, οι "επίσημοι" - για τον κόσμο αλλά όχι για το Χριστό - παρέλασαν για να χαιρετίσουν και ν’ ασπαστούν τον Αρχιεπίσκοπο, και ν’ αποχωρήσουν στη συνέχεια, περιφρονώντας προκλητικά την αναστάσιμη λειτουργία που θα τέλειωνε μετά τις 2 το πρωί.

Έκλεισα την τηλεόραση γιατί δεν άντεξα να δω περισσότερα, και άνοιξα ένα μικρό βιβλιαράκι με τις ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδας. Διάβασα και δάκρυσα: «Αναστάσεως ημέρα λαμπρυνθώμεν λαοί, Πάσχα Κυρίου Πάσχα…» Τι υπέροχα λόγια! Το κάλεσμα στην Ανάσταση του Πνεύματος είναι οικουμενικό. Όλοι οι λαοί, ανεξαρτήτως θρησκείας, μπορούν να προσέλθουν στην αστείρευτη δεξαμενή του Θείου Πνεύματος και να πάρουν φως για ν’ ανάψουν το λύχνο της ψυχής τους, που είναι το πνεύμα μέσα τους, ώστε να λαμπρυνθούν! «Λύχνος του Κυρίου είναι το πνεύμα του ανθρώπου», λέει η Βίβλος. Ποιανού ανθρώπου; Του Ορθόδοξου μόνο; Όχι βέβαια! Του κάθε ανθρώπου! Όλοι έχουν δικαίωμα και δυνατότητα ν’ αντλήσουν από το ανέσπερο φως του Πνεύματος. Τώρα το πόσοι έμαθαν να το κάνουν είναι μια άλλη θλιβερή ιστορία.

Κατόπιν ξεφύλλισα το βιβλιαράκι ψάχνοντας να βρω μια υπέροχη ευχή – από τα μαργαριτάρια της Ορθοδοξίας που θάφτηκαν κάτω από τα τελετουργικά – ευχή που πολύ με συγκινούσε στα χρόνια της αθωότητας. Διαβαζόταν προς το τέλος της Αναστάσιμης Θείας Λειτουργίας, και ο πατέρας μας δεν διανοείτο να φύγει η οικογένειά του από την Εκκλησία χωρίς ν’ ακούσουμε το «Δι’ ευχών», κάπου στις 2:30 το πρωί της Κυριακής του Πάσχα. Παραθέτω εδώ ένα μικρό απόσπασμα που μας μεταφέρει ένα οικουμενικό μήνυμα Αγάπης, και θα ήταν ευχής έργο να διαθέταμε λίγα λεπτά για να εμβαθύνουμε στα λόγια αυτά.

«Ει τις εις μόνην έφτασε την ενδεκάτην, μη φοβηθή την βραδύτητα. Φιλότιμος γαρ ων ο Δεσπότης, δέχεται τον έσχατον καθάπερ και τον πρώτον. Αναπαύει τον της ενδεκάτης, ως τον εργασάμενον από της πρώτης. Και τον ύστερον ελεεί και τον πρώτον θεραπεύει. Κακείνω δίδωσι και τούτω χαρίζεται. Και τα έργα δέχεται και την γνώμην ασπάζεται. Και την πράξιν τιμά και την πρόθεσιν επαινεί. Ουκούν εισέλθετε πάντες εις την χαράν του Κυρίου ημών. Και πρώτοι και δεύτεροι τον μισθόν απολαύετε. Πλούσιοι και πένητες μετ’ αλλήλων χορεύσατε. Εγκρατείς και ράθυμοι την ημέραν τιμήσατε. Νηστεύσαντες και μη νηστεύσαντες ευφράνθητε σήμερον. (…) Πάντες απολαύετε του συμποσίου της πίστεως. Πάντες απολαύετε του πλούτου της χρηστότητος.»

Σε ελεύθερη μετάφραση τα πιο πάνω σημαίνουν: «Εάν κάποιος έφτασε έστω την ενδεκάτη ώρα, ας μη φοβηθεί την αργοπορία. Διότι ο Θεός είναι φιλότιμος και δέχεται τον τελευταίο όπως και τον πρώτο. Δίνει ανάπαυση στην καρδιά εκείνου που έφτασε την ενδεκάτη, όπως και σ’ εκείνον που εργάστηκε από την πρώτη ώρα. Και τον τελευταίο ελεεί και τον πρώτο θεραπεύει. Και σε κείνον δίδει και σε τούτον χαρίζεται. Και τα έργα δέχεται και τη γνώμη σέβεται. Και την πράξη τιμά και το κίνητρο επαινεί. Γι’ αυτό λοιπόν, εισέλθετε όλοι στη χαρά του Κυρίου μας. Και πρώτοι και δεύτεροι, απολαύσατε την αμοιβή σας. Πλούσιοι και φτωχοί χορέψετε ο ένας με τον άλλο. Εγκρατείς και οξύθυμοι ας τιμήσετε την ημέρα. Κι όσοι νήστεψαν κι εκείνοι που δε νήστεψαν, ας χαρείτε σήμερα. (…) Όλοι ας απολαύσετε το συμπόσιο της πίστης. Όλοι ας απολαύσετε τον πλούτο της αρετής.»

Τι όμορφα νοήματα αγάπης και ελπίδας περικλείει αυτό το μήνυμα! Αν μπορούσαμε να τα χαράξουμε στην καρδιά μας πόσο θα λαμπρυνόταν και θα μεταμορφωνόταν η προσωπικότητά μας! Ας απολαύσουμε λοιπόν όλοι το συμπόσιο της πίστης, της όποιας πίστης έχει ο καθένας, κι ας γευτούμε το γλυκύτατο πλούτο της αρετής, έναν πλούτο που καμία οικονομική ή άλλη κρίση δεν μπορεί ποτέ να μας στερήσει!
==============================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Κυριακή 2 Μαΐου 2021

Αυτό είναι το κόλπο με το οποίο ανάβει το Άγιο Φως Ούτε ο Πατριάρχης δεν ισχυρίζεται πως πρόκειται για θαύμα

Δεν είναι η πρώτη ούτε η τελευταία θρησκευτική απάτη. Πληρώνουμε όμως κάθε χρόνο το «Άγιο Φως» ως κάτι το θαυματουργό που πρέπει επειγόντως να έρθει με το αεροπλάνο. (Οπότε πριν εφευρεθούν τα αεροπλάνα ο κόσμος έπαιρνε το ψεύτικο άγιο φως;)

 

Δεν είναι μυστικό ότι δεν πρόκειται για θαύμα αλλά τεχνούργημα. Ο Πατριάρχης ευλογεί το φως που που παίρνει απ' την ακοίμητη κανδήλα που είναι ήδη αναμμένη από ανθρώπινο χέρι - και αυτό δεν είναι λίγο. Ο αγιασμός των υδάτων γίνεται και είναι σημαντικός για την εκκλησία και τους πιστούς, κι ας μην εμφανίζει ο ιερέας νερά απ' το πουθενά. 

 

Άρα και το φως το οποίο αγιάζει και ευλογεί ο Πατριάρχης είναι σημαντικό και σπουδαίο από μόνο του. Γιατί πρέπει να υποκρινόμαστε όλοι ότι το φως εμφανίστηκε με θαυματουργό τρόπο (και αν τονίσουμε την απάτη «προσβάλλουμε τους πιστούς»); Και κυρίως γιατί η εκκλησία συνεχίζει, ακόμα και τώρα να υπονοεί ότι συμβαίνει κάθε χρόνο ένα θαύμα εκεί πέρα;

 

Ο δημοσιογράφος Δημήτρης Αλικάκος δημοσίευσε ένα ηχητικό ντοκουμέντο απ' το 1965, όπου κληρικός του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων περιγράφει το κόλπο με το οποίο ανάβουν το άγιο φως :

 

 

Η αποκάλυψη της απάτης του «Αγίου Φωτός».
 (από το 1965).
Και το ξαναλέω:

Σάββατο 3 Απριλίου 2010

Τελετή της αφής του Αγίου Φωτός στο Ναό της Αναστάσεως


Ο καθηγητής Κωνσταντίνος Καλοκύρης, στο βιβλίο του Το Αρχιτεκτονικό Συγκρότημα του Ναού της Αναστάσεως Ιεροσολύμων και το θέμα του Αγίου Φωτός, ερμηνεύοντας την ευχή που διαβάζει ο Πατριάρχης, γράφει ότι «πουθενά δεν γίνεται λόγος (ούτε καν υπαινιγμός) περί "άνωθεν κατερχόμενου αΰλου Φωτός" κατά τη στιγμή εκείνη, αλλά νοείται μόνο φως φυσικό, που ανάβεται στην ανάμνηση του Αναστάντος Χριστού» και ότι το άγιο φως είναι απλώς «το ιερό σύμβολο του "ανεσπέρου Φωτός" Χριστού, το Άγιο Φως, το νέο Φως της Αναστάσεως».

Σύμφωνα με τον καθηγητή της Ελληνικού Κολεγίου-Θεολογικής Σχολής του Τιμίου Σταυρού της Βοστώνης πρωτοπρεσβύτερο Αλκιβιάδη Καλύβα, οι πιστοί των πρώτων χριστιανικών χρόνων άναβαν λαμπάδες κάθε βράδυ αλλά και το πρωί για να εξυμνείται με αυτό τον τρόπο ο Χριστός ο οποίος είναι «φως ιλαρόν». 

Στο έργο του Η Μεγάλη Εβδομάδα και το Πάσχα στην ελληνορθόδοξη εκκλησία, ο καθηγητής αναφέρει ότι το άναμμα της λαμπάδας της Αναστάσεως με το Άγιο Φως διασώζει δύο κυρίως χριστιανικές παραδόσεις:  

Πρώτον, το άναμμα της κανδήλας στην Ακολουθία του Εσπερινού και, 

δεύτερον, το άναμμα της καινούργιας φλόγας που άναβε μόνο τις ημέρες του Πάσχα. 

Κατά τη διάρκεια του 10ου και του 11ου αιώνα πίστευαν ότι το φως «παράγεται» με θαυματουργικό τρόπο. Την ίδια εκείνη περίοδο, στον Καθεδρικό Ναό της Ιερουσαλήμ ο πατριάρχης Ιεροσολύμων άρχισε να εισέρχεται στον Πανάγιο Τάφο και, αφού πρώτα προσευχόταν, έδινε στον αρχιδιάκονό του το Φως. 

Εκείνος με τη σειρά του το προσέφερε στον λαό. Αυτός είναι ο λόγος που ακόμη και στις ημέρες μας το Φως από τον Πανάγιο Τάφο μεταφέρεται από εκεί στις υπόλοιπες Ορθόδοξες εκκλησίες. 

Έτσι, σε χιλιάδες Ορθόδοξους ναούς σε ολόκληρο τον κόσμο οι ιερείς παίρνουν το Φως από την «ακοίμητη κανδήλα», η οποία βρίσκεται πάνω στην Αγία Τράπεζα του ναού τους και συμβολίζει τον Τάφο του Κυρίου[31]...


========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Τετάρτη 16 Μαρτίου 2022

Αποκάλυψη - Έτσι ανάβει το Άγιο Φως [Ο αναγνώστης θα πρέπει να προσέ­ξει την ευχή ιδιαιτέρως]

Αποκάλυψη - Έτσι ανάβει το Άγιο Φως. (α' μέρος)

   

Το βίντεο παρουσιάζει, για πρώτη φορά, τις αποδείξεις για την ύπαρξη δύο αναμμένων καντηλιών στον Πανάγιο Τάφο, πριν μπει ο Πατριάρχης για να λάβει το Άγιο Φως το μεσημέρι του Μεγάλου Σαββάτου στα Ιεροσόλυμα. Το πρώτο καντήλι τοποθετεί ο αρχαιότερος των Φυλάκων, και το δεύτερο ο Σκευοφύλακας του Ναού της Αναστάσεως. Τα δύο καντήλια ανάβουν μέσα στον Πανάγιο Τάφο από το χέρι του εκάστοτε Σκευοφύλακα, όπως αποκαλύπτει ο νυν, Αρχιεπίσκοπος Ισίδωρος. Όταν εισέρχεται ο Πατριάρχης με τις λαμπάδες του για να λάβει το Άγιο Φως, έχει μπροστά του, αποδεδειγμένα, δυο αναμμένα καντήλια. Έρευνα: Δημήτρης Αλικάκος, δημοσιογράφος - συγγραφέας του βιβλίου "Λύτρωση-Περί του Αγίου Φωτός". 

 ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ - "Εγώ ανάβω το Άγιο Φως" (β' μέρος)

   

Η ιστορική συνέντευξη στον δημοσιογράφο και συγγραφέας του βιβλίου/έρευνα "Λύτρωση, Περί του Αγίου Φωτός", του Σκευοφύλακα και Ηγούμενου του Παναγίου Τάφου αρχιεπισκόπου Ισίδωρου. Του ανθρώπου που αποκάλυψε, για πρώτη φορά, τον ακριβή τρόπο αφής του Αγίου Φωτός, ο οποίος ήταν άγνωστος για αιώνες. Δεν πρόκειται για πρόσωπο που κάτι άκουσε ή είδε, αλλά για τον πρωταγωνιστή της Τελετής που ομολογεί με θάρρος: - «Δεν υπάρχει θαύμα. Εγώ ανάβω το Άγιο Φως» (με αναπτήρα) Dimitris Alikakos © 0:00 Εισαγωγή 0:24 Χρονολόγηση της κανδήλας που μπαίνει μέσα στον Πανάγιο Τάφο 2:25 Πόσα χρόνια εισέρχεται η κανδήλα στον Πανάγιο Τάφο; 3:34 Βιογραφικό αρχιεπισκόπου Ισίδωρου 4:25 Πόσοι Σκευοφύλακες είναι εν ζωή; 5:45 Πώς περνάει η γνώση της Τελετής από σκευοφύλακα σε σκευοφύλακα. 7:21 Έτσι γίνεται η είσοδος της κανδήλας στον Πανάγιο Τάφο. 8:36 Τι κάνετε όταν μπαίνετε μέσα; "Δεν μπορώ να το πω μπροστά στην κάμερα" 9:40 Το ανάβετε (με αναπτήρα) ναι ή όχι; 10:00 Ανάβετε και δεύτερο κανδήλι; 10:13 Από πότε ανάβεται και το δεύτερο κανδήλι; 10:50 Το δεύτερο κανδήλι ανάβει και ως ασφαλιστική δικλίδα; 11:19 Πώς μυήθηκε στο μυστικό; 12:35 Μέχρι εκείνη τη στιγμή τι πίστευε; Γνώριζε τη "λεπτομέρεια"; 14:40 Ένας φύλακας που επιτέθηκε σε έναν Αρμένιο ιερέα που είπε την αλήθεια το έκανε από γνώση ή από άγνοια; 17:06 Το Πατριαρχείο διέγραψε τη λέξη "θαύμα" από την ιστοσελίδα του. 18:19 "Άλλο πράγμα πώς ανάβει και άλλο πώς αγιάζεται. Δεν ανάβει από θαύμα. Δεν μπορώ να πω ψέματα" 20:00 Ο Πατριάρχης έχει πάνω του πηγή φωτιάς για παν ενδεχόμενο; 20:42 Πώς νιώθετε που λέτε την αλήθεια; 22:08 Πρέπει να λέμε την αλήθεια στους πιστούς ή ψέματα; 22:31 Ένας αρχιεπίσκοπος (Θεοφάνης) που λέει την αλήθεια κινδύνεψε κάποτε. "Είναι επικίνδυνο να πεις την αλήθεια. Υπάρχει φανατισμός, άγνοια και θρησκοληψία" 23:28 Σας ευχαριστώ που αποκαλύψατε την αλήθεια. Ελπίζω να μην υπάρχει μέσα σας η λέξη φόβος. "Όχι δεν καμία περίπτωση".

---------------------------------

Δευτέρα 6 Απριλίου 2015

Ένωση Αθέων στο NEWS 247: Αδιανόητες οι δαπάνες για μια απάτη σαν το Άγιο Φως εν μέσω κρίσης

Τι λέει ο πρόεδρος της Ένωσης Αθέων, Φώτης Φραγκόπουλος για την κατάργηση της αερομεταφοράς του Αγίου Φωτός, τα θρησκευτικά στο σχολείο και τον διαχωρισμό Κράτους και Εκκλησίας εν μέσω κρίσης και αναζήτησης πόρων από τη φοροδιαφυγή
Η Ένωση Αθέων ζήτησε εκ νέου με επιστολή της την κατάργηση της αεροπορικής μεταφοράς του Αγίου Φωτός, την οποία και χαρακτηρίζει "μη απαραίτητη πολυτέλεια".
"Ζητάμε από τα αρμόδια υπουργεία να ενημερώσουν τους Έλληνες φορολογούμενους πόσο έχει κοστίσει στο Ελληνικό Κράτος η μεταφορά του ονομαζόμενου "Αγίου φωτός" στην Ελλάδα και η διανομή του στις ανά τη χώρα Μητροπόλεις από το 1988 μέχρι σήμερα", αναφέρουν στο κείμενο τους και σημειώνουν μεταξύ άλλων:
"Ζητάμε την κατάργηση της μεταφοράς και διανομής του υποτιθέμενου "Αγίου φωτός" με έξοδα του Ελληνικού Κράτους".
Ο πρόεδρος της Ένωσης Αθέων, Φώτης Φραγκόπουλος, μίλησε στο NEWS 247 αναλύοντας περαιτέρω τις θέσεις του Σωματείου ως προς το ζήτημα της διακομιδής του Φωτός αλλά και του διαχωρισμού του Κράτους με την Εκκλησία που για την ώρα δεν έχει τεθεί επί τάπητος και δεν έχει εξεταστεί επί της ουσίας από την νέα κυβέρνηση. Ή καλύτερα, ούτε από τη νέα κυβέρνηση, για την ώρα τουλάχιστον.
Μας εξήγησε πως το θέμα της κατάργησης της αερομεταφοράς του Αγίου Φωτός που ...

Σάββατο 3 Απριλίου 2010

Ξένοι περιηγητές περασμένων αιώνων περιγράφουν το «θαύμα»

της αφής του αγίου φωτός με... τσακμακόπετρες

      Η περίφημη τελετή τής «θαυματουργού» καθόδου τού θείου φωτός από τον ουρανό στο κουβούκλιο του αγίου τάφου αποτελούσε επί αιώνες ένα συναρπαστικό λαϊκό πανηγύρι μέσα στο ναό της Αναστάσεως. Κατά τους μέσους χρόνους, εξ αιτίας τού πνευματικού σκοταδισμού, των φανατισμών και της βασιλείας των δεισιδαιμονιών, η τελετή είχε προσλάβει μορφή λαϊκών παρακρούσεων.

     Οι καθολικοί κατηγορούσαν τους ορθοδόξους για ανίερη σκηνοθεσία και βαρβαρότητα. Δεν είχαν, φυσικά, άδικο. Ψευδόθρησκοι κληρικοί εκμεταλλεύονταν επί αιώνες την αμάθεια καi την πίστη των χριστιανών. Αλλά εφευρέτες τού εθίμου υπήρξαν οι ίδιοι οι Φράγκοι. Επί Καρλομάγνου, τα προσοδοφόρα προσκυνήματα των Αγίων Τόπων είχαν παραδοθεί από τους Άραβες τού Ααρούν ελ Ρασήντ στους παπικούς μοναχούς. Ύστερα όμως από τον θάνατο τού Χαλίφη (809) και τού Καρόλου (814), τα οικονομικά προνόμια των φραγκοπατέρων καταργήθηκαν. Τότε ακριβώς οι παπικοί καλόγεροι επινόησαν το ψευτοθαύμα.

     Το 1118 ο Σαλάχ ελ Ντήν παραχωρεί τα προσκυνήματα στην Ανατολική Εκκλησία, που κληρονόμησε τη χρυσοτόκο τελετή και αξιοποίησε με τον ίδιο τρόπο την αγαθότητα, την αμάθεια, την ευπιστία και την ευλάβεια των ορθοδόξων. Οι αγιοταφίτες είχαν γίνει μάστιγα, απομυζούσαν τους χριστιανούς και καλλιεργούσαν την πνευματική τύφλωση και εκβαρβάρωση των θρησκόληπτων και απλοϊκών «χατζήδων»...

Κυριακή 16 Απριλίου 2017

Τι δεν καταλαβαίνεις ως προς τον κύριο λόγο για την κατάντια αυτής της χώρας; - Δες παρακάτω την ανάρτηση του Βλάση Ρασσιά και θα καταλάβεις:

 Μέρες που είναι σαν σήμερα είπα να μην επαναλάβω για μία ακόμη φορά...
τα περί "Αγίου Φωτός"(βλέπε σχετικά εδώ)

Αλλά μία ανάρτηση του συνέλληνα Vlassis G. Rassias δεν μπόρεσα να αποφύγω το πειρασμό και να μην το αναδημοσιεύσω ένα αποκαλυπτικό κείμενο που βάζει τα πράγματα στη θέση τους.

Σημείωση: Πρέπει να κάνω και δύο απαραίτητες διευκρινήσεις:

1ο Για μένα και για πολλούς άλλους ο Ανδρέας υπήρξε μέχρι το 1984 ο Μεγάλος ηγέτης και έτυχε της στήριξης της πλειονότητας των ψηφοφόρων του ελληνικού λαού. Μετά το λεγόμενο "βρώμικο '89" και έως το 1996 που έφυγε από κοντά μας παρέμεινε έως και τα σήμερα ο μοναδικός χαρισματικός ηγέτης που ενέπνεε το λαό και τον οδηγούσε σε παραληρήματα πάθους και εμπιστοσύνης παρά τις όποιες αντιφάσεις τους και τις αποκλίσεις από τη αρχική του πολιτική (από τον γεροντοέρωτα με την Μιμή) να παραμένει και για μένα σήμερα μοναδικός.

2ο. Όσο αφορά τη πίστη του λαού στα δόγματα και η όποια πειθώ που έχει για θαύματα και αγιαστούρες είναι σεβαστές και δεν μου πέφτει λόγος. Αλλά όταν η εκλεγμένη πολιτική ηγεσία του τόπου μας εξακολουθεί να διατηρεί μία τέτοια ευφάνταστη τελετή (με τιμές αρχηγού κράτους) και να μην γνωρίζει το "πως"  και το "πότε" αυτό με ανησυχεί και με τρομάζει,  όχι τόσο για αυτούς, όσο για τους υποστηρικτές ψηφοφόρους τους.

Διάβασε παρακάτω την ανάρτηση του Βλάση Ρασσιά και θα καταλάβεις:

Πέμπτη 17 Απριλίου 2014

Περί Αγίου Φωτός αντιρρητικός - Πρέπει να είμαστε πάντα πρόθυμοι να πιστέψουμε πως αυτό που φαίνεται άσπρο είναι μαύρο, αν έτσι αποφασίσει η εκκλησιαστική ιεραρχία [Vide et credere - Credo quia absurdum]



"Στοχαστικά Γονατογραφήματα"
Δεν ξέρεις καημένε τη λαϊκή ψυχή.
Οι λαοί πιστεύουν πιότερο τ’ αυτιά τους, παρά τα μάτια τους.
Πιότερο το μύθο παρά τα γεγονότα.
Πιότερο τη φαντασία τους από τη κρίση τους…

Κώστας Βάρναλης, 1883-1974, Ποιητής

Σχετικό: "Όπου βλέπεις θρησκείαν μολυσμένην, συμπέρανε, ότι η βαρβαρότης των πιστευόντων είναι ανάλογος του μολυσμού" (Αδ. Κοραής)
"...Σ' εκείνο λοιπόν τον περίπατο στον κήπο, η Μαργαρίτα σταματά ξαφνικά, κοιτάζει το Φάουστ στα μάτια, και τον ρωτάει:
Πιστεύεις στο θεό;  Glaubst du an Gott?
Αυτή είναι η ξακουστή Ερώτηση τηςΜαργαρίτας[iii].
Το βάρος και την αξία της, που την έκαμαν οδηγητική για τη μέθοδο έρευνας του προβλήματος του θεού από τη σκοπιά της επιστήμης, η ερώτηση τα οφείλει στην απόκριση κυρίως που έδωκε ο Φάουστ.
Με άλλα λόγια είναι, όχι η ερώτηση της Μαργαρίτας αλλά η απόκριση του Φάουστ που γεννά το βαθύπλουτο του προβλήματος.
Παρόμοια, όπως είναι, όχι ο έρωτας του Δία για τη Λήδα στον Ευρώτα που γέννησε την αθάνατη Ιλιάδα, αλλά η Ελένη. Η απάντηση, δηλαδή, που έδωκε η Λήδα στον έρωτα του Δία.
Ποιος τολμάει να ειπεί πιστεύω στο θεό;
Ποιος τολμάει να ειπεί δεν πιστεύω στο θεό;[iv]
Έτσι αποκρίθηκε ο Φάουστ στην ερώτηση της Μαργαρίτας. 
[Απόσπασμα από  το κύκνειο άσμα του Δημήτρη Λιαντίνη, "Γκέμμα".]
Γιατί κάθε χρόνο να προσπαθούμε να αποδείξουμε το αυτονόητο;
Γιατί αυτή η εμμονή και η επιμονή όταν έχεις άποψη και μάλιστα καταγεγραμμένη;
Γιατί αυτή την εποχή και πάντα με την ίδια επιχειρηματική λογική;

Μπορεί μία εύλογη απάντηση να είναι και η άποψη του Αμερικανού αστρονόμου Carl Sagan: "Δεν μπορείς να πείσεις έναν πιστό για τίποτε. Επειδή η πίστη του δεν βασίζεται σε αποδείξεις, αλλά σε μια βαθιά ριζωμένη ανάγκη για να πιστέψει..."

Τότε γιατί αυτή η επαναλαμβανόμενη εμμονή; 
Τα σχόλια ή και τα συμπεράσματα δικά σας...Αφού διαβάσετε την παρακάτω "εμμονή":

Δευτέρα 13 Απριλίου 2015

Η φαρσοκωμωδία με το Άγιο Φως... Επιτέλους να σοβαρευτούμε ως χώρα

Σχετικό: "Όπου βλέπεις θρησκείαν μολυσμένην, συμπέρανε, ότι η βαρβαρότης των πιστευόντων είναι ανάλογος του μολυσμού" (Αδ. Κοραής)
Διαβάστε επίσης: Περί Αγίου Φωτός αντιρρητικός 

Ο κοσμάκης ψοφάει για θεάματα. Χριστιανικά θαύματα. Η κάθε θρησκεία στήριξε την πίστη στο παραμύθι του θαύματος, του εξωπραγματικού. Για αιώνες υπάρχει και καλλιεργείται το μπαλαμούτι ότι στη τελετή της αφής το Άγιον Φως κατεβαίνει από τον ουρανό και ανάβει τη λαμπάδα του πατριάρχη. Απάτη. Στην πραγματικότητα όσοι παίζουν σ' αυτό το show κοροϊδεύουν τον Χριστό, τον χριστιανισμό, το Πάσχα.
Δεν υπάρχει κανένα θαύμα. Καμμία φλόγα δεν έρχεται από τα αστέρια, ούτε από τα έγκατα της γης. Ο πατριάρχης Ιεροσολύμων ανάβει το κερί από ένα καντήλι που βρίσκεται επάνω στην Αγία Τράπεζα, η οποία συμβολίζει τον Πανάγιο Τάφο.
Ποιο μυστήριο, λοιπόν, και ποιο θρίλερ για το Φως το οποίο θαυματουργικά δήθεν κατέρχεται «ουρανόθεν». Στήσανε το κόλπο μετά τη μπούκα των σταυροφόρων στους Αγίους Τόπους, με συνέπεια να πέφτει το Άγιον καραξευτύλισμα ορθόδοξων, καθολικών και αρμένηδων που διεκδικούσαν για πάρτη τους το «λαμβάνειν εξ ουρανού» προνόμιο του ανέσπερου Φωτός.
Άσε την άλλη φαιδρότητα. Λέω για τη γελοιοποίηση να αποδίδονται τιμές αρχηγού κράτους ...

Τετάρτη 26 Απριλίου 2017

Το πανάγιο φως του Ελληνισμού

Περιμένει κάποτε να επανέλθει στις εστίες του τόπου μας, αφού πρώτα σβήσει το βαρβαρικό πυρ, που έχει καταφάει τη ζωτική ενέργεια του έθνους

Και ούτω διαλλαγέντες, εχώρισαν ογδοήκοντα τάλαντα διά τους Πλαταιείς, αφ ων ῳκοδόμησαν το ιερόν της Αθηνάς, και έστησαν το άγαλμα αυτής, και κατεκόσμησαν διά ζωγραφιών τον ναόν της, αίτινες και μέχρι τούδε μένουσιν ακμάζουσαι. Εστησαν δε τρόπαιον, ιδίως μεν οι Λακεδαιμόνιοι, χωριστά δ’ οι Αθηναίοι. Περί θυσίας ηρώτησαν, και τοις απεκρίθη ο Πύθιος να ιδρύσωσι βωμόν Ελευθερίου Διός, και να μη θυσιάσωσι, πριν ή σβύσωσι το κατά την χώραν πυρ, ως υπό των βαρβάρων μεμιασμένον, και ν’ ανάψωσι καθαρόν εκ Δελφών, από της κοινής εστίας».
Πλουτάρχου «Βίοι Παράλληλοι», Μετάφρασις υπό Α. Ρ. Ραγκαβή, τόμος τέταρτος, Αριστείδης, Κ., σελ. 42, τυπογραφείο Διονυσίου Κορομηλά, Αθήναι 1865.

Πλαταιές. Αύγουστος του 479 π.Χ. Τα ελληνικά όπλα συντρίβουν την απειλή των χρυσοφόρων Μήδων. Ο Πλούταρχος στην ολοζώντανη και κινηματογραφικού τύπου αφήγησή του μας προσφέρει την περιγραφή ενός εθίμου που βρίσκεται στον πυρήνα της μυστηριακής παραδόσεως των Ελλήνων. Τον διά του αγίου πυρός εξαγνισμό των ιερών και των κοινών του έθνους μας. Ο χρησμός που έστειλε ο Πύθιος Απόλλων στους νικητές αυτής της επικής μάχης ήταν σαφής: Να ιδρύσουν βωμό του Ελευθερίου Διός, του πατέρα των θεών που λυτρώνει τους αλυσοδεμένους και δικαιώνει όσους μάχονται για το υπέρτατο αγαθό της ελευθερίας και να μην προβούν σε θυσία πριν σβήσουν όλες τις εστίες φωτιάς (και στις οικίες) στην περιοχή, διότι το ίδιο το πυρ είχε μιανθεί από τους βαρβάρους! Θα έπρεπε να φέρουν καθαρό πυρ από τους Δελφούς, από την ιερή εστία, για να το ...

Κυριακή 12 Νοεμβρίου 2017

kalami.net/USA: Αρχές 17ου αιώνα οι πρώτοι 'Ελληνες στην Αμερική, στον άγιο Αυγουστίνο Φλόριδας - ΔΗΜΟΣΙΟ ΚΑΛΕΣΜΑ

«Δημοσιογραφία είναι να δημοσιεύεις αυτά που κάποιοι δεν θέλουν να δημοσιευτούν. Οτιδήποτε άλλο, είναι δημόσιες σχέσεις»

(Το KAΛΑΜΙ είναι το παλαιότερο -ιδρύθηκε Φεβ. 1995- και μεγαλύτερο e-ΜΜΕ εκτός Ελλάδας)


Τι πιστοποιούν νεότερα στοιχεία, ιστορικά έγγραφα-αρχεία κ.ά.

Αρχές 17ου αιώνα οι πρώτοι 'Ελληνες στην Αμερική, στον άγιο Αυγουστίνο Φλόριδας

Στις αρχές του 17ου αιώνα φαίνεται ότι αρχίζει η παρουσία των Ελλήνων στην Αμερική. Επίσημα γνωρίζουμε ότι η πρώτη ομαδική μετανάστευση έγινε τον χρόνο 1768, με την έλευση των πρώτων περίπου 400 Ελλήνων (26 Ιουνίου 1768, στον άγιο Αυγουστίνο, βορειοανατολικής Φλόριδας), από την υπό οθωμανική κατοχή -τότε- Ελλάδα, από περιοχές της Πελοποννήσου (Aρκαδία, Μεσσηνία, Λακωνία) και νησιά του κέντρο-νότιου Αιγαίου.
Τους μετάφερε στην Φλόριδα, επί αγγλο-βρετανικής περιόδου (1763-1793), ο ιατρός Dr. Andrew Turnball (με καταγωγή από Σκωτία), φίλος του τότε κυβερνήτη ανατολικής Φλόριδας James Grant, που ήθελε να χτίσει μιά νέα αποικία, νοτιότερα του άγιου Αυγουστίνου, με αγροτικές καλλιέργειες (indigo). Τον Σεπτέμβριο του χρόνου 1768, οι 'Ελληνες μετανάστες είχαν μεταφερθεί στην σημερινή πόλη ''Νέα Σμύρνη'' (Νew Smyrna). Η αποικία (νέα πόλη), πήρε το όνομά της από την πόλη καταγωγής (Σμύρνη) της Ελληνίδας συζύγου του Turnball, Μαρίας. Η αποικία δεν ευδοκίμησε, εξαιτίας επιδημιών και επιθέσεων ινδιάνων. Τον χρόνο 1777, οι άποικοι (όσοι επέζησαν) επέστρεψαν στον άγιο Αυγουστίνο, αφού πρώτα κατάγγειλαν στον νέο κυβερνήτη, τον Turnball, γιά κακομεταχείριση, βαρβαρότητες, εγκλήματα κ.ά.
'Οταν επέστρεψαν, βρήκαν αρχικά καταφύγιο στο κτίριο Casa Avero, το οποίο αγόρασε τον χρόνο 1966 η ελληνική Αρχιεπισκοπή Αμερικής και δημιούργησε σε αυτό το ''προσκύνημα του αγίου Φωτίου''.

Από νεότερα στοιχεία, που ήρθαν στο φως την τελευταία δεκαετία, πιστοποιείται ότι οι πρώτοι 'Ελληνες, μέλη ισπανικής αποστολής, φαίνεται ότι εγκαταστάθηκαν στον άγιο Αυγουστίνο 
μεταξύ 1700 και 1710, στην 1η ισπανική περίοδο Φλόριδας.
'Ενας τίτλος ιδιοκτησίας στα αρχεία της πόλης αγίου Αυγουστίνου του χρόνου 1716, αναφέρει τον Ιωάννη Γιαννόπουλο ως ιδιοκτήτη γης, όπου δημιούργησε (μεταξύ 1710-15) το πρώτο ξύλινο σχολείο-σπίτι των ΗΠΑ (σώζεται ως μουσείο). Το σχολείο (ΔΕΝ ήταν ''ελληνικό''), λειτούργησε βασικά στα πρώτα χρόνια 18ου αιώνα, από έναν άλλον Ιωάννη (Juan) Γιαννόπουλο, τον εγγονό, αυτόν που ''γνωρίζαμε'' και νομίζαμε ίσαμε τώρα, ως δημιουργό του σχολείου-σπιτιού. Αλλά, όλα δείχνουν, ότι ήταν ο εγγονός του πρώτου Ιωάννη Γιαννόπουλου (δημιουργού του σχολείου-σπιτιού) και υιός του Γεώργιου Γιαννόπουλου. Το σχολείο-σπίτι, φιάχτηκε σίγουρα μετά τον χρόνο 1703, αφού οι Aγγλο-Βρετανοί είχαν κάψει (1702) όλα τα σπίτια της πόλης.

Στα πολύτιμα αρχεία (με μέλη, βαπτίσεις, γάμους, θανάτους κ.ά.) της Ρωμαιο-Καθολικής Επισκοπής Αγίου Αυγουστίνου, περιόδου 1594-1821, που ''ψηφιοποιήθηκαν'' την τελευταία οκταετία, αναφέρεται το όνομα Ιωάννης Γιαννόπουλος τον χρόνο 1712, με καταγωγή ''Αrcadia, Morea''. Τότε, εξαιτίας της ισπανικής κυριαρχίας στην Φλόριδα, όλοι ήταν