Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κείμενα του Τάκη Φωτόπουλου. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κείμενα του Τάκη Φωτόπουλου. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου 2014

Η ώρα της Συρίας και ο Ισλαμιστικός μπαμπούλας


Κείμενα του Τάκη Φωτόπουλου

Η Υπερεθνική ελίτ (Υ/Ε) ―βασικά οι ελίτ που εδράζονται στην «Ομάδα των 7» ― μόλις ανακάλυψε τη νέα «αιτία του κακού» από την οποία όλοι κινδυνεύουμε: το Ισλαμικό κράτος (τέως ISIS).
Έτσι, η ισχυρότερη ελίτ στον κόσμο (οικονομικά, πολιτικά και στρατιωτικά) συνενώνει τις ασύγκριτες δυνάμεις της για να αντιμετωπίσει όχι κάποια άλλη υπερδύναμη αλλά μερικές χιλιάδες τζιχαντιστές χωρίς καν οργανωμένο στρατό και ναυτική ή αεροπορική δύναμη ―παρόλο που η αεροπορία σήμερα κρίνει την έκβαση πολέμων, όπως έδειξε το παράδειγμα της Λιβύης. Μολονότι όμως οι τζιχαντιστές αυτοί εμφορούνται και από εθνικοαπελευθερωτικά ιδανικά, όπως η Αλ Κάιντα, στην πραγματικότητα αποτελούν μια εκχυδαϊσμένη εκδοχή της γιατί ενώ σε αυτή το εθνικοαπελευθερωτικό στοιχείο υπερίσχυε του θρησκευτικού, στην ISIS ισχύει ακριβώς το αντίθετο. Γι’ αυτό αναγκάστηκε να την αποκηρύξει και ο διάδοχος του Οσάμα Μπιν Λάντεν. ...

Σάββατο 8 Ιουνίου 2013

Άρθρο Τάκη Φωτόπουλου στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία: Αραβική_«Άνοιξη» - Τουρκική_Άνοιξη;

Πολλοί αναλυτές μιλούν σήμερα για μια «Τουρκική Άνοιξη» κατά το πρότυπο της δήθεν Αραβικής «Άνοιξης» που ήδη αποδείχθηκε Αραβικός ...χειμώνας, παρά τον μαζικό αποπροσανατολισμό των διεθνών ΜΜΕ που ελέγχονται από την Υπερεθνική Ελίτ (Υ/Ε), με την αγαστή σύμπνοια της εκφυλισμένης «Αριστεράς». Δηλαδή, τους μεταμοντέρνους «Μαρξιστές», «αναρχικούς» κ.λπ. που βασικά εμπνέονται από τις αρχές της ιδεολογικής παγκοσμιοποίησης και άμεσα υποστήριξαν τους δήθεν «επαναστάτες» στη Λιβύη και Συρία, έμμεσα στηρίζοντας και τις ΝΑΤΟϊκές σφαγές στις χώρες αυτές. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι δεν υπήρξαν και γνήσιες εξεγέρσεις στο πλαίσιο της Αραβικής «Άνοιξης» (π.χ. Τυνησία, Αίγυπτος), σε αντίθεση με τις προσχεδιασμένες από την Υ/Ε, καθώς και τη Σιωνιστική ελίτ, ένοπλες εξεγέρσεις στη Λιβύη και τη Συρία.
Όμως, για να κατανοήσουμε τι πραγματικά συνέβη στην Αραβική «Άνοιξη», που έχει απόλυτη συνάφεια με το τι συμβαίνει στη Τουρκία σήμερα, πρέπει να κάνουμε την βασική διάκριση μεταξύ εξεγέρσεων εναντίον αποτυχημένων πελατειακών καθεστώτων (Τυνησία, Αίγυπτος, Μπαχρέιν κ.λπ.) και μη πελατειακών καθεστώτων που στηρίζονται σε εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα, όπως το Γκανταφικό καθεστώς στη Λιβύη και το Μπααθικό καθεστώς στη Συρία. Και στις δύο περιπτώσεις καθεστώτων ο απώτερος σκοπός της Υ/Ε είναι η πλήρης ενσωμάτωση των χωρών αυτών στη Νέα Διεθνή Τάξη (ΝΔΤ), η οποία ανέτειλε με την ανάδυση της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης ―που προκάλεσε η μαζική εξάπλωση των πολυεθνικών εδώ και πάνω από τριάντα χρόνια― και την σχεδόν ταυτόχρονη κατάρρευση του «υπαρκτού». ...