ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ – ΠΟΛΙΤΙΚΗ

==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

Ο Ν. Φίλης διατηρεί πολύ καλή σχέση και με την Εφημερίδα των Συντακτών, που το τελευταίο διάστημα επιτίθεται με σφοδρότητα στην Πρόεδρο της Βουλής από τα αριστερά… 
Η ένταση της επίθεσης, επίσης, συνέπεσε χρονικά με την είδηση ότι η Ζ. Κωνσταντοπούλου καταψήφισε -μαζί με πολλούς άλλους βουλευτές- τη συμφωνία της 20ής Φεβρουάριου στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ. Και πώς αλλιώς άλλωστε θα μπορούσε να ερμηνευτεί η κίνηση της ΕΦ.ΣΥΝ την ίδια μέρα να ανεβάσει γκάλοπ στο διαδίκτυο, στο οποίο ζητούσε την άποψη των αναγνωστών για τους χειρισμούς της Προέδρου της Βουλής στο θέμα της Χρυσής Αυγής, για να το κατεβάσει άρον άρον μετά από πέντε (δέκα;) λεπτά, όταν το ποσοστό που ενέκρινε τους χειρισμούς μαζί της άγγιζε το…

Σχετικό: Ο Δραγασάκης αρνείται τη θέση της Ζωής… 
Το πιο δύσκολο είναι αυτή τη στιγμή να βρεις θεματοφύλακα - αντικαταστάτη και μάλιστα ισάξιο εργασιομανή με πειθώ σε επάρκεια γνώσεων, ανεξάρτητο ιδανικό μαχητή στο ρόλο του τρίτου πυλώνα της δημοκρατίας και στην υπηρέτηση  εκείνων των αρετών που πηγάζουν από το σύνταγμα και τον κανονισμό της βουλής και να λογοδοτεί στον κυρίαρχο λαό και να υπερασπίζεται την ισηγορία, ισονομία, δικαιοσύνη των πολιτών που οι εργασίες του νομοθετικού έργου να είναι ανεξάρτητες και ΜΗ ελεγχόμενες - διαπλεκόμενες από την εκτελεστική εξουσία.

Ακολουθεί άρθρο από τον Πιτσιρίκο: Όλοι δουλεύουν για τη Ζωή Κωνσταντοπούλου

Είναι άγρια η χαρά της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, των ΜΜΕ των ολιγαρχών, του Βερολίνου και των Βρυξελλών από το γεγονός πως η Λαϊκή Ενότητα δεν κατάφερε να μπει στη Βουλή. Αν όλοι αυτοί χαίρονται για το γεγονός πως η Λαϊκή Ενότητα δεν μπήκε στη Βουλή, οι πολίτες μάλλον δεν θα πρέπει να χαίρονται ιδιαίτερα.
Κι όμως, καλύτερα που δεν μπήκε στην Βουλή η Λαϊκή Ενότητα.
Αν η Λαϊκή Ενότητα είχε μπει στην Βουλή, θα έχανε πολύτιμο χρόνο από τις προετοιμασίες που πρέπει να κάνει για να γίνει ένα κανονικό κόμμα, και όχι ένα άθροισμα προσωπικοτήτων· ο ένας μήνας δεν ήταν αρκετός για να συμβεί αυτό.

Επίσης, η Λαϊκή Ενότητα θα έχει τον χρόνο να δει τα λάθη που έκανε, να αντιληφθεί πως χρειάζεται ένα ξεκάθαρο μήνυμα -και όχι να επαναλαμβάνει τις ανοησίες του ΣΥΡΙΖΑ που κατέρρευσαν- και να σκεφτεί ξανά την εκλογική συνεργασία σε ένα κοινό μέτωπο με άλλα κόμματα.
Είναι πολύ θετικό που η Λαϊκή Ενότητα δεν κατάφερε να μπει στη Βουλή.
Είναι πολύ σημαντικό αυτή η Βουλή να μην έχει καθόλου ελπίδα μέσα.
Να είναι μια Βουλή της απελπισίας.
Γιατί αυτό είναι αυτή η Βουλή: μια Βουλή ήττας και απελπισίας. Και προδοσίας.
Πρέπει οι πολίτες να μην παίρνουν αέρα από πουθενά. Να είναι όλα μαύρα στη Βουλή.
Αυτό θα γιγαντώσει τις αντιδράσεις των πολιτών και θα φουντώσει το κίνημα. Χωρίς μισόλογα πια.
Παρατηρώ τη λύσσα κατά της Ζωής Κωνσταντοπούλου -και μετά τις εκλογές- και βλέπω για μια ακόμα φορά το μίσος αυτού που προσκύνησε για αυτόν που δεν προσκύνησε.
Επίσης, η λύσσα κατά της Ζωής Κωνσταντοπούλου -που δεν είναι πια στην Βουλή- δείχνει και κάτι άλλο: το φόβο για τη Ζωή Κωνσταντοπούλου.
Γιατί όλοι ξέρουμε πως η Ζωή Κωνσταντοπούλου θα επιστρέψει.
Η παρουσία της Ζωής Κωνσταντοπούλου θα γίνεται όλο και πιο αισθητή δια της απουσίας της από την Βουλή.
Ο νέος πρόεδρος της Βουλής θα συγκριθεί αμέσως με την Ζωή Κωνσταντοπούλου.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο που κανείς στον ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλει να γίνει πρόεδρος της Βουλής. Ο Δραγασάκης -που είναι παλιά πουτάνα- ήδη αρνήθηκε.
Βέβαια, κάποιος θα δεχτεί -μπορεί και ο Δραγασάκης που από κάπου θα τον κρατάνε κι αυτόν- να γίνει πρόεδρος της Βουλής, και αυτός έχει καεί ήδη.
Οι επιτροπές της Βουλής και οι φάκελοι που ήταν στα χέρια της Ζωής Κωνσταντοπούλου θα θαφτούν ξανά, όπως γινόταν επί δεκαετίες, πριν τη Ζωή Κωνσταντοπούλου.
Μαζί με τις επιτροπές και τους φακέλους θα καεί και ο νέος πρόεδρος της Βουλής.
Όσο λείπει η Ζωή Κωνσταντοπούλου, τόσο πιο παρούσα θα είναι.
Όλοι μοιάζουν να ξεχνούν κάτι: Η Ζωή Κωνσταντοπούλου γνωρίζει πια τα πάντα για τις υποθέσεις και τους φακέλους που βρίσκονται στη Βουλή.
Κακά τα ψέματα, ο Αλέξης Τσίπρας -στο διάστημα των επτά μηνών της πρώτης πρωθυπουργίας του- έπαιρνε λάμψη, αίγλη και δύναμη από τον Γιάνη Βαρουφάκη και τη Ζωή Κωνσταντοπούλου.
Τώρα ο Τσίπρας ξέμεινε με τον Δραγασάκη, τον Βούτση και τον Φίλη. Θλιβερή ομάδα για πολιτική. Καλή για ταβέρνα, ωστόσο.
Το σημαντικότερο για έναν πρωθυπουργό δεν είναι ο ίδιος αλλά η ομάδα των ανθρώπων που θα επιλέξει να έχει γύρω του.
Αυτή την ομάδα την επιλέγει ο ίδιος. Κι εκεί φαίνεται το μυαλό του.
Ο Αλέξης Τσίπρας ήθελε Φλαμπουράρηδες.
Ο Αλέξης Τσίπρας έχει καεί ήδη.
Ελπίζω η Ζωή Κωνσταντοπούλου να έχει μάθει από τα λάθη του Αλέξη Τσίπρα.
Επίσης, ελπίζω να μην εμπιστεύεται και να μην αγαπάει τόσο πολύ πια ανθρώπους σαν τον Αλέξη Τσίπρα.
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου έρχεται.
Τι είπατε;

Σημείωση: Δεν έβαλα τυχαία την φωτογραφία του μεταλλαγμένου Αλέξη Τσίπρα με τη BMW και τους μπράβους. Αυτή δεν είναι εικόνα πολιτικού της Αριστεράς. Αυτή είναι η εικόνα ανθρώπου που είναι χαρούμενος που, για μια ακόμα φορά, έπιασαν τόπο τα ψέματά του και εξαπάτησε τους ψηφοφόρους και τα στελέχη του κόμματός του. Βέβαια, έχει και την αγωνία και τον φόβο ότι αυτό δεν θα συμβαίνει για πάντα. Όχι, Αλέξη, δεν θα συμβαίνει για πάντα.

Για τα "Στοχαστικά Γονατογραφήματα"

Νάσος
==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

Σε άρθρο από την "Κυριακάτικη Δημοκρατία" διαβάζουμε ότι: "Οι Συριζαίοι αθωώνουν Βενιζέλο, Σαμαρά, Στουρνάρα για τα Μνημόνια" και υπότιτλο "Τρίβει τα χέρια της η διαπλοκή με την «πρώτη φορά αριστερά»"

 Το κλείσιμο της Βουλής σβήνει τις ευθύνες τους για τα Μνημόνια. Τρίβουν τα χέρια τους και οι πρόθυμοι υπουργοί. Τι υποστηρίζουν οι συνταγματολόγοι, ικανοποίηση και στους δανειστές γιατί έτσι τη γλιτώνουν οι άνθρωποί τους
Από ικανοποίηση θα πρέπει να τρίβουν τα χέρια τους ο Αντώνης Σαμαράς, ο Ευάγγελος Βενιζέλος και ο Γιάννης Στουρνάρας. Κι αυτό διότι η παραίτηση της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα, που οδήγησε στη διάλυση της Βουλής, φαίνεται να διασώζει όχι μόνο τους τρεις προαναφερόμενους αλλά και τους υπουργούς της συγκυβέρνησης Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ, καθώς τα τυχόν αδικήματά τους -σύμφωνα με αρκετούς συνταγματολόγους- παραγράφονται.
Όπως εξάλλου, αναφέρει το περίφημο άρθρο 86 του Συντάγματος, η Βουλή μπορεί να ασκήσει τη σχετική δυνατότητα της δίωξης κατά όσων διατελούν ή διατέλεσαν μέλη της κυβέρνησης ή υφυπουργοί μέχρι το πέρας της δεύτερης τακτικής συνόδου της βουλευτικής περιόδου που αρχίζει μετά την τέλεση του αδικήματος.
Με δεδομένο, λοιπόν, ότι η κοινοβουλευτική περίοδος που μόλις ολοκληρώθηκε είναι η ακριβώς επόμενη της κυβέρνησης του Αντ. Σαμαρά, γίνεται ηλίου φαεινότερον ότι πλέον έχει επέλθει η παραγραφή. Μόνη ένσταση ορισμένων αποτελεί το γεγονός ότι ουδέποτε ολοκληρώθηκε η δεύτερη τακτική σύνοδος, καθώς η Βουλή διαλύθηκε πρόωρα στο πέρας της πρώτης συνόδου.

Μέσα σε όλα αυτά τα "περί παραγραφών" το διαπλεκόμενο σύστημα αποπροσανατολίζοντας την κοινή γνώμη και την τελική επιλογή των αναποφάσιστων ψηφοφόρων που αποφασίζουν δυστυχώς την τελευταία στιγμή χωρίς προσωπική άποψη αλλά από την πλάνη και τη δημιουργία των εντυπώσεων.

Μέσα σε αυτό το κλίμα και το ξεκαθάρισμα λογαριασμών η οργανωμένη αήθης επίθεση εναντίων της Προέδρου της Βουλής, για δήθεν συγκάλυψη ενός από τα σκάνδαλα που χρονίζουν εδώ και πολλά χρόνια.  Αφορμή και όχι η διατύπωση για τα πραγματικά αίτια της συμπαιγνίας έπαιξε ένα αμφιλεγόμενο άρθρο με τίτλο: "Ποιος έθαψε οριστικά το σκάνδαλο των υποβρυχίων;", 

"...Γιατί η πρόεδρος της Βουλής δεν έπραξε τα δέοντα παρά το γεγονός ότι η Εισαγγελέας του Α.Π. είχε στείλει τη δικογραφία για Τσοχατζόπουλο, Παπαντωνίου, Βενιζέλο και Μεϊμαράκη από τον Φεβρουάριο του 2015; Η υπόθεση των υποβρυχίων αποτελεί ομολογουμένως μια από τις πιο μαύρες σελίδες στην ιστορία των εξοπλιστικών προγραμμάτων για την οποία η Δικαιοσύνη έχει ασκήσει ποινικές διώξεις και έχει παραπέμψει σε περισσότερα από τριάντα άτομα..."

στη συνέχεια ακολούθησε η μετωπική επίθεση από τα γνωστά  δημοσιογραφικά  μίσθαρνα  συνεπικουρούμενα από τους νεοφώτιστους νεομνημονιακούς του εναπομείναντος ΣΥΡΙΖΑ με αρχιλασπολόγους (υιό και πατέρα) φίλων του Τσίπρα κάποιων ονόματι Παππά,  που από την μία μέρα στην άλλη έγιναν η φωνή και η σκέψη του ΙΙΙ Μνημονίου  και της θέλησης για νέα αρχή δοσιλογισμού από τους Τσολάκογλου σε ένα νέο τύπο Λογοθετίδη. 

Οι απόψεις όλων μπορεί και πρέπει να είναι σεβαστές σε μία ιδεολογική αντιπαράθεση, αλλά η λάσπη και η εσκεμμένη διαστρέβλωση της αλήθειας είναι τουλάχιστον αήθης και ταυτίζεται με τη πολιτική αλητεία. 

Τι απαντάει η Πρόεδρος της Βουλής:

Ετικέτες: Κάτω τα χέρια από τη Ζωή Κωνσταντοπούλου 
- Νέο Mνημόνιο ΙΙΙ - ΣΥΡΙΖΑ
- Η Ζωή Κωνσταντοπούλου Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων

Ίδιος κι απαράλλαχτος ο Κουρής ακόμα κι αν φτάσει στα 80 και στα 90 του χρόνια, είναι ένα καυστικό σχόλιο του Στέφανου Χίου στην ιστοσελίδα του:

Στην παλιά καλή μέθοδο του αυριανισμού, υβρίζει σήμερα τη Ζωή Κωνσταντοπούλου
στην παλιοφυλλάδα του και ζητάει από τον άντρα της Κωνσταντοπούλου να μαζέψει τη γυναίκα του γιατί είναι τρελή.
Όπως έκανε και με τη Μιμή και τον Ανδρέα που έβγαζε τα γυμνά για να εκβιάσει τον γερο Παπανδρέου που έπινε τα ουίσκι κι έπεφτε στη θάλασσα.
Προσέξτε εκεί στο Ταύρο γιατί η Ζωη δεν είναι Μιμή.
Θα τους περιποιηθούμε καταλλήλως στο φύλλο της Παρασκευής.
Και η αλητεία έχει τα όρια της.
Μπορεί να διαφωνούμε σε πολλά με την κυρία πρόεδρο της Βουλής αλλά από τους βρωμιάρηδες του Ταύρου είναι πιο πατριώτισσα.

Είναι ο υβριστής του Μεγάλου Μάνου Χατζιδάκη: «ο Κύριος Χατζηδάκης να περάσει να πάρει ένα καλάθι σύκα που του αρέσουν», έγραφε η εφημερίδα αυριανή, αλλά ο Μάνος δε λύγισε. Την πολέμησε μόνος. Ακόμη και η Μελίνα Μερκούρη δεν τόλμησε να τον στηρίξει....

Μία μαρτυρία σε video:
Καλεσμένος στην εκπομπή της Πόπης Τσαπανίδου στον ΣΚΑΪ ήταν ο Διονύσης Σαββόπουλος με αφορμή μια μεγάλη συναυλία αφιερωμένη στον αξέχαστο Μάνο Χατζηδάκι.
Όταν η παρουσιάστρια τον ρώτησε για τον σπουδαίο δημιουργό και τις παρεμβάσεις που έκανε στον δημόσιο τομέα, σίγουρα δεν περίμενε την απάντηση που πήρε. Ο Δ. Σαββόπουλος με τον μοναδικό του λόγο απάντησε:
Οι παρεμβάσεις του Χατζηδάκι στον δημόσιο βίο έτσουζαν. Εδώ έβγαινε η Αυριανή κι έγραφε:

Δεν είναι ούτε συνηθισμένο ούτε προσφιλές για τον γνωστό ελληνικό πολιτικό κόσμο να δέχεται και να ενσωματώνει πολιτικούς σαν τη Ζωή Κωνσταντοπούλου.
Το γεγονός μάλιστα ότι συχνά πυκνά δέχεται αήθεις, αισχρές και σεξιστικές επιθέσεις από παλιά και νεότερα «υποκείμενα» ενός μέρους του διεφθαρμένου ελληνικού πολιτικού συστήματος και υποσυστήματος, αλλά και τα ελεγχόμενα ανθρωπάρια του τηλεοπτικού και δημοσιογραφικού κόσμου είναι από μόνο του απόδειξη για τη μοναδικότητα μιας ισχυρής πολιτικής προσωπικότητας «βγαλμένης» καθαρά από την αγνή ελληνική και ευρωπαϊκή επαναστατική και πολιτική ιστορία του παρελθόντος.
Και αυτό γιατί μόνο εκείνη η ιστορία είχε και έχει ακόμα να επιδείξει προσωπικότητες από τον πολιτικό, στρατιωτικό, συνδικαλιστικό και ευρύτερο κοινωνικό χώρο που λειτουργούσαν μέσα από ένα ισχυρό πλαίσιο κοινωνικών, πολιτικών και ηθικών αξιών με βασικό και απαρασάλευτο γνώμονα το συμφέρον και το δίκαιο των ανθρώπων και της κοινωνίας, μέσα από την πολιτική αλήθεια.

Γιατί λοιπόν να μην είναι η Ζωή συνέχεια στο στόχαστρο του πολιτικού και τηλεοπτικού μίσους και μέσα σε ένα κυκλώνα συνεχών επιθέσεων που στοχεύουν ξεκάθαρα στην αποδόμηση της προσωπικότητάς της, μέσα από επιχειρήματα που άπτονται της ..ψυχικής της σταθερότητας, της προσωπικής της ζωής, του επαγγελματικού της παρελθόντος και της πολιτικής και οικογενειακής της ταυτότητας.

Πόσους παραπάνω λόγους να θέλουν για να μισούν λοιπόν την πολιτικό εκείνη που: