Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Η καλυμμένη δημοκρατία είναι η χειρότερη δικτατορία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Η καλυμμένη δημοκρατία είναι η χειρότερη δικτατορία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 8 Μαρτίου 2023

Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2021

Η ευθανασία της δημοκρατίας !


Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος

Η αίσθηση γενικής κατάπτωσης του πολιτικού μας βίου, είναι έκδηλη πια σε όλους τους πολίτες και πολύ πρίν τον καταιγισμό τους απο την δυσομσία των πολιτικών σκανδάλων, που έχουν προσλάβει ενδημικό χαρακτήρα και και τεκμηριώνουν αδιάσειστα την αντίληψη, ότι το πολιτικό μας σύστημα βρίσκεται εν αποσυνθέσει. Η επικυριαρχία της παγκοσμιοποιημένης αγοράς τις τελευταίες δεκαετίες, εν παραλλήλω με την μετάλλαξη που υπέστησαν ραγδαία τα πολιτικά μας κόμματα, δημιούργησαν ένα αλυσιτελές διπολικό σύστημα διακυβέρνησης κεντεροαριστερό-κεντροδεξιό που εμμέσως πλην σαφώς είναι ταυτόσημο και ουσιαστικά αντιστρατεύεται τια αξίες και τις ιδέες της δημοκρατίας. 

Η πολιτική κατά παράδοση ουσιωδέστερη έκφραση κοινωνικής συλλογικότητας έχει αλλοτριωθεί πλήρως και έχει παραδοθεί αμαχητί στους όρους και τα κελεύσματα της αγοράς. Η τελευταία για να την ποδηγετήσει και να εκμαυλίσει ταυτόχρονα τους πολίτες, διαθέτει πανίσχυρους σύγχρονους μηχανισμούς χειραγώγησης. Παντοδύναμα «μιντιακά» συγκροτήματα, που έχουν την δυνατότητα με εξελιγμένες τεχνικές πειθούς να κατασκευάζουν συνειδήσεις. Εκλογικό σώμα και πολιτικά παράλληλα είδωλα. 

Στη νέα τάξη των πολιτικών μας πραγμάτων, επιβιώνει όποιος πολιτικός έχει την δυνατότητα να εμφανίζεται στην παντοδύναμη τηλεόραση. Και για να εξασφαλίσει προβολή στο γυαλί, ξοδεύει υπέρογκα ποσά, παντελώς αναντίστοιχα απο αυτά που η πολιτεία θα του δώσει ως αποζημίωση. Επομένως αδυνατώντας ολοένα και περισσότερο να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της προεκλογικής του καμπάνιας, ενδίδει στις «φιλικές προσφορές» των επιχειρηματικών συμφερόντων, όπου και εκχωρεί την πολιτική του συνείδηση. 

Έτσι διαμορφώνεται μια αδίστακτη και κυνική σχέση συναλλαγής απο την οποία με προφανή στρεβλό τρόπο για τη  δημοκρατία, εκπορεύονται τα πολιτικά μας ...

Folie à deux: Από το «Μένουμε Ευρώπη» στο «Πάμε Πόλεμο», του Δημοσθένη Παπαδάτου-Αναγνωστόπουλου


Την προηγούμενη Πέμπτη, (11/15) έξι βουλευτές της γαλλικής Βουλής –τρεις σοσιαλιστές και τρεις οικολόγοι– καταψήφισαν την τρίμηνη παράταση του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης που εισηγήθηκε η κυβέρνηση. Λίγες μέρες αργότερα, γνωστοί γάλλοι διανοούμενοι θύμισαν με κείμενο υπογραφών στη Libération ότι η Γαλλία βρίσκεται επί χρόνια σε πόλεμο –στη Συρία, στη Λιβύη, στο Μάλι και αλλού–, ενώ όμως αποτυγχάνει να περιορίσει τους τζιχαντιστές, διατηρεί οικονομικές σχέσεις με κράτη-στηρίγματά τους. 

“Η πλειοδοσία των πολιτικών ασφάλειας της προεδρίας Ολάντ”, γράφει ο Edwy Plenel, διευθυντής της γαλλικής ειδησεογραφικής ιστοσελίδας Mediapart, “είναι μια μικρόπνοη απάντηση που διαπνέεται από συγκυριακά μικροπολιτικά συμφέροντα, παρά από τη μέριμνα εξεύρεσης μακρόπνοων λύσεων”. Και στο ίδιο μήκος, ο πολιτικός επιστήμονας Φιλίπ Μαρλιέρ, στην ιστοσελίδα Regards

“Αν κάποιοι νιώθουν την ανάγκη να στολίσουν το παράθυρό τους με ένα τρίχρωμο πανί, ας το κάνουν. Όμως αυτή η σημαία παραμένει προβληματική για το στρατόπεδο των προοδευτικών, όσο κι αν αυτό δυσαρεστεί τους νεο-ρεπουμπλικάνους της Αριστεράς. Κι αυτό γιατί ήταν πάντα, και παραμένει, το σύμβολο ενός γαλλο-κεντρικού οικουμενισμού – εξού και αρέσει τόσο στη Δεξιά και την Ακροδεξιά”.

***

Παρά τις αναφορές του στην αντιπολεμική παράδοση που εγκαινίασαν στη Γαλλία διανοούμενοι όπως ο Αλμπέρ Καμύ, στη δεκαετία του '50, αυτό το “Μέτωπο Λογικής” παραμένει μειοψηφικό, σε μια χώρα όπου ακόμα και η Αριστερά στήριξε την παράταση του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης. 

Και μπορεί τις επόμενες μέρες  ο αμυντικός προϋπολογισμός του γαλλικού κράτους να αυξηθεί κατά 600 εκ. ευρώ εν μέσω κρίσης, μπορεί οι αστυνομικοί έλεγχοι να επεκτείνονται πια ακόμα και σε καλλιεργητές βιολογικών προϊόντων, όμως χιλιάδες γάλλοι εξακολουθούν να φωτογραφίζονται με την τρίχρωμη σημαία, όπως τους ζητά η κυβέρνηση, πολλοί συρρέουν στα στρατολογικά γραφεία για να καταταγούν, και άλλοι σπεύδουν ενθουσιωδώς να ενταχτούν στην Αστυνομία.

Ούτε η γαλλο-βελγική καταγωγή των δραστών της 13ης Νοεμβρίου, ούτε το γεγονός ότι η τζιχαντιστική βία προκαλεί περισσότερους νεκρούς σε μουσουλμανικές χώρες απ'ό,τι στην Ευρώπη, αρκούν για να ακυρώσουν αυτή τη νοσηρή αντίληψη εθνικής και ευρωπαϊκής ενότητας για την υπεράσπιση του γαλλικού πολιτισμού. Αντίθετα, τόσο στην Γαλλία, όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη, η μάχη κατά του ISIS γίνεται μαζικά αντιληπτή ως υπαρξιακή σύγκρουση πολιτισμών, όπως ακριβώς δηλαδή την προπαγανδίζει ο ΙSIS. 

Πρόκειται, από αυτή τη σκοπιά, για ένα θανάσιμο folie à deux μαζί του – κι αν κρίνει κανείς απ' τις φωνές που καλούν σε πόλεμο για την υπεράσπιση του ευρωπαϊκού πολιτισμού, η φρενίτιδα αυτή έχει το κοινό της και στην Ελλάδα.

Oι Έλληνες Ουελμπέκ:

Η Δημοκρατία δεν είναι ο πόλεμος του Edwy Plenel*

Βρισκόμαστε πλέον αντιμέτωποι με μια βίαιη περιστολή της δημοκρατίας που καταμαρτυρά πολύ περισσότερο μια κατάσταση πανικού απ’ ό,τι μια ψύχραιμη στάση. AP Photo/Michael Probst


Αν καταπατήσουμε τη Δημοκρατία, είναι σαν να αφηνόμαστε να πέσουμε στην παγίδα των τρομοκρατών, σαν λαγοί τυφλωμένοι από τα φώτα. Είναι σαν να ασπαζόμαστε τη χρονικότητα που μας επιβάλλουν, αυτήν ενός τερατώδους, αποσβολωτικού και παραλυτικού παρόντος, ενός παρόντος δίχως παρελθόν και μέλλον, ενός παρόντος νεκρού, αδρανούς, χωρίς ορίζοντα ελπίδας και υπόσχεσης

Η συζήτηση για το καθεστώς έκτακτης ανάγκης άπτεται του ζητήματος της αποτελεσματικότητας: ποια είναι η ενδεδειγμένη απάντηση απέναντι στην πρόκληση του ολοκληρωτικού Ισλαμικού Κράτους;

Η πλειοδοσία των πολιτικών ασφάλειας της προεδρίας Ολάντ είναι μια μικρόπνοη απάντηση που διαπνέεται από συγκυριακά μικροπολιτικά συμφέροντα, παρά από τη μέριμνα εξεύρεσης μακρόπνοων λύσεων.

Παραχωρώντας στον αντίπαλο μια απροσδόκητη συμβολική νίκη, παροπλίζει την κοινωνία την ίδια στιγμή που διατείνεται πως την προστατεύει, θέτοντας σε κίνδυνο τις ατομικές ελευθερίες και τα συλλογικά δικαιώματα.

Δεν υπάρχουν από τη μια οι υπεύθυνοι κυβερνώντες και από την άλλη οι ανεύθυνοι σχολιαστές, σοβαροί ηγέτες απέναντι σε καλοκάγαθα παιδιά, μάχιμοι εναντίον αδιάφορων.

Οι έξι βουλευτές – τρεις σοσιαλιστές, τρεις οικολόγοι – που την Πέμπτη 19 Νοεμβρίου καταψήφισαν την τρίμηνη παράταση του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης, ενώ αυτό σύμφωνα το νόμο προβλεπόταν να διαρκέσει έξι ακόμα μέρες, ούτε ενδιαφέρονται λιγότερο ούτε είναι λιγότερο ευαίσθητοι για την ασφάλεια των συμπολιτών τους απ’ ό,τι οι πρωτεργάτες αυτής της φυγής προς τα εμπρός, προς ένα καθεστώς εξαίρεσης που θέτει υπό αναστολή την ίδια τη δημοκρατία.

Διότι η δημοκρατία δεν περιορίζεται στο εκλέγειν και εκλέγεσθαι. Αυτό δεν είναι παρά ένα από τα εργαλεία της.

Είναι μια ορισμένη κουλτούρα, μια ζώσα πρακτική, ένα σύνθετο οικοσύστημα που προϋποθέτει τη συμμετοχή των πολιτών, την ισορροπία των εξουσιών και των αντι-εξουσιών, την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης, την ελευθερία της έκφρασης και της ενημέρωσης, του συνέρχεσθαι και της διαδήλωσης, την εγρήγορση της κοινωνίας, τον έλεγχο των κυβερνώντων από τους κυβερνώμενους, το σεβασμό της αντίθετης γνώμης…

Κυριακή 2 Αυγούστου 2015

Χωρίς αιδώ οι παραβιάσεις του Συντάγματος και της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας - Τώρα θα κατάλαβες γιατί επελέγη ο Παυλόπουλος αντί του

Σχετικό: Προτείνουμε τον Γιώργο Κασιμάτη για Πρόεδρο της Δημοκρατίας 
Tου ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΣΙΜΙΑΤΗ
Η ιστορία του Μάη της τετραετίας συνεχίζεται πανομοιότυπα. Η περίφημη (παράνομη και απάνθρωπη) «Συμφωνία» και πάλι δεν επικυρώθηκε από τη Βουλή των Ελλήνων –ούτε καν τέθηκε σε ψηφοφορία. Η ανεξάντλητη, όμως, ευρηματικότητα των παρανόμων όλων των εποχών βρήκε ένα νέο και πρωτοφανές εύρημα για τη «δημοκρατική» διακήρυξη της «επιβολής» της:




Φορέθηκε η «Συμφωνία» «δια της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως» επίσημο «καπέλο» στο κεφάλι της Λαϊκής Αντιπροσωπείας, που αποτελεί το ύπατο όργανο αντιπροσώπευσης της Λαϊκής Κυριαρχίας –που δεν υπάρχει πια- και του Προέδρου της Δημοκρατίας, που αποτελεί το ύπατο όργανο έκδοσης και δημοσίευσης των νόμων –που δεν αποφασίζει πια η Ελλάδα.
Ποιο ήταν το εύρημα; Στην Ολομέλεια δεν τέθηκε η «Συμφωνία» για επικύρωση κατά το Σύνταγμα, γιατί είχε δηλώσει η ΑΝ.ΕΛ ότι δε θα την ψηφίσει και όλοι οι άλλοι δε θέλανε, προφανώς, να αναλάβουν επίσημα την –όχι μόνο πολιτική- ευθύνη μιας τέτοιας πράξης που θίγει την εθνική κυριαρχία και τα δικαιώματα του ανθρώπου.
Έτσι, τη βάλανε στην πρώτη σελίδα της Εφημερίδας της Κυβέρνησης (ΦΕΚ, Α, 80/16/7/2015), ως το γρανιτένιο πίνακα του Όρους Σινά με τις εντολές της Υπέρτατης Θέλησης, χωρίς υπογραφές θνητών, πάνω από το νόμο που ψήφισε η «κυρίαρχη» Βουλή των Ελλήνων και πάνω από τον τίτλο του Αρχηγού του Κράτους («Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας») που, κατά το Σύνταγμα, εκδίδει και δημοσιεύει τους νόμους της «κυρίαρχης» Νομοθετικής Εξουσίας.

Το κείμενο, μάλιστα είναι στα αγγλικά και στα ελληνικά για να μην υπάρξει και καμία ερμηνεία αντίθετη με την ξένη θεία βούληση...

Το νέο εύρημα μας άφησε άναυδους. Ρώτησα συναδέλφους μου, αν είδα καλά και αν εκείνοι έχουν ξαναδεί τέτοιο περιεχόμενο σε Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Μου απάντησαν ότι ναι, καλά είδα, και ότι δεν έχουν ξαναδεί.
Μπορεί να κάνομε όλοι λάθος και να έχει ξανασυμβεί, αλλά σίγουρα μόνο παράνομα και από παράνομο καθεστώς θα έχει γίνει.
Είναι γνωστό ότι στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης δημοσιεύονται οι νόμοι που ψηφίζει η Βουλή (στο Τεύχος Α΄) και άλλες πράξεις της Εκτελεστικής Εξουσίας, πάντοτε με την υπογραφή των αρμόδιων οργάνων της ή κρίσιμες για τη χώρα «αποφάσεις κυβερνήσεως» οι οποίες, με βάση την...

Κυριακή 5 Οκτωβρίου 2014

ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΔΑΝΕΙΑ Καταθέσεις: Εφυγαν από τις τράπεζες 73,3 δισ. ευρώ και δεν επέστρεψαν ποτέ

Η καλυμμένη δημοκρατία είναι η χειρότερη δικτατορία!
Το 2009 οι καταθέσεις αντιπροσώπευαν το 102,8% του ΑΕΠ, ενώ το 2012 το 83,53%.
Η κατάσταση δείχνει να αναστρέφεται από το 2013 με τις καταθέσεις να αντιπροσωπεύουν το 89,69% του ΑΕΠ, ενώ εφέτος σύμφωνα με τις εκτιμήσεις το 91,2%. Ωστόσο η ανάκαμψη αυτή οφείλεται κατά κύριο λόγο στη μείωση του παρονομαστή στο κλάσμα δηλαδή του ΑΕΠ και όχι από την αύξηση του αριθμητή, δηλαδή των καταθέσεων.
 
Του Θανάση Παπαδή
Η αλματώδης αύξηση των «κόκκινων» δανείων έχει ως αποτέλεσμα να διατηρούνται σε ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα τα επιτόκια των χορηγήσεων, σε αντίθεση με τα επιτόκια των καταθέσεων που έχουν υποχωρήσει σημαντικά. Από την μία οι τράπεζες πληρώνουν πολύ λιγότερα χρήματα προκειμένου να «αγοράσουν» καταθέσεις και από την άλλη χάνουν τεράστια ποσά από την μη εξυπηρέτηση των δανείων.  

 Η άσκηση που καλούνται να λύσουν είναι ιδιαίτερα δύσκολη και δεν διευκολύνεται από μία ενδεχόμενη επιστροφή καταθέσεων στις τράπεζες, είτε από το εξωτερικό είτε από τα «σεντούκια». Τους τελευταίους 20 μήνες έχουν επιστρέψει στις τράπεζες, ως καθαρό ποσό, μόλις 2,7 δισ., ενώ η συνολική απώλεια από την στιγμή που ξέσπασε η κρίση παραμένει στα 73,3 δισ., με βάση τα τελευταία στοιχεία, ποσό που αντιστοιχεί στο 41% του προβλεπόμενου για το 2014 ΑΕΠ, ενώ αυτό που επέστρεψε αντιστοιχεί μόλις στο 1,5%.

Την ίδια στιγμή τα επιτόκια στις προθεσμιακές καταθέσεις έχουν υποχωρήσει κάτω από το 2%, ενώ πριν από περίπου τρία χρόνια έφταναν ακόμη και το 5,5% ή και 6%. Την πτώση των επιτοκίων καταθέσεων δεν ακολουθούν με τον ίδιο ρυθμό τα επιτόκια των χορηγήσεων. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, τον Αύγουστο το επιτοκιακό περιθώριο άγγιξε τις 4 ποσοστιαίες μονάδες και συγκεκριμένα ήταν στις 3,97 μονάδες, ενώ τον Ιούλιο ήταν στις 3,92 μονάδες και τον Ιούνιο στις 3,67 μονάδες. Παρατηρείται μία μεγάλη άνοδος, η οποία ωστόσο δικαιολογείται με τις συνθήκες που επικρατούν στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, έλλειψη κεφαλαίων για χρηματοδότηση της οικονομίας με μεγάλο ποσοστό δανείων που δεν εξυπηρετούνται. ...

Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου 2014

Το κραχ του 2008… είναι εδώ

Πέντε νομπελίστες οικονομολόγοι κατέθεσαν στο περιοδικό του ΔΝΤ τις ανησυχίες τους για το μέλλον της παγκόσμιας οικονομίας. Το περιβάλλον θυμίζει όλο και πιο πολύ Μεσοπόλεμο. 
Η ζήτηση συρρικνώνεται, η ανεργία και η φτώχεια ταλανίζουν τις δυτικές κοινωνίες και οι ανισότητες μεγεθύνονται. 

Του Μπάμπη Μιχάλη

Περίπου έξι χρόνια από το κραχ του 2008 η παγκόσμια οικονομία τελματώνεται. Η ζήτηση συρρικνώνεται, μεγάλο μέρος του παραγωγικού δυναμικού παραμένει ανενεργό, η ανεργία και η φτώχεια ταλανίζουν πια και τις δυτικές κοινωνίες, ενώ από την άλλη πλευρά οι ανισότητες μεγεθύνονται. Το περιβάλλον θυμίζει όλο και πιο πολύ Μεσοπόλεμο. Πέντε νομπελίστες οικονομολόγοι κατέθεσαν πρόσφατα στο περιοδικό του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου «Finance & Development» τις ανησυχίες και τις εκτιμήσεις τους για τις μελλοντικές προκλήσεις της παγκόσμιας οικονομίας. ...

Τρίτη 19 Αυγούστου 2014

Shut up !! You don't want to know about this .. - David Icke

Αξίζει πραγματικά να αφιερώσετε 15 λεπτά και να δείτε αυτό το video.. μόνο 15 λεπτά!!

==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου 2013

ΤΟ ΕΞΑΦΑΝΙΣΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ 121 ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

Το 1974 εν μέσω διαβουλεύσεων για το νέο σύνταγμα εξαφανίστηκε μυστηριωδώς το άρθρο 121, που σύμφωνα με ειδικούς θα μπορούσε να αλλάξει την μοίρα της χώρας.

Τι έλεγε λοιπόν το άρθρο αυτό?

Άρθρο 121

1. Αναδρομικότητα νόμων και φόρων απαγορεύεται στον ελλαδικό χώρο.

2. Το μέγιστο ετήσιων φόρων στην περιουσία του πολίτη δεν μπορεί να υπερβαίνει το 1% της αντικειμενικής της τιμής και στο ετήσιο εισόδημα το 25% αυτού.

3. Για κάθε δίκη που δεν τελεσιδικεί εντός 3 ετών από την πρώτη κατάθεση δικογράφου, ο πολίτης αποζημιώνεται για κάθε εβδομάδα καθυστέρησης με τον μισθό ανειδίκευτου εργάτη.

4. Η μέγιστη ετήσια αποζημίωση δημοσίου υπαλλήλου θα ισούται με το οκταπλάσιο αυτής ανειδίκευτου εργάτη.

5. Ιδρύεται στην Ελλάδα συνταγματικό δικαστήριο. Ειδικότερος νόμος θα ορίσει τα σχετικά με την σύνθεση του δικαστηρίου.

6. Ο προυπολογισμός του κράτους καθώς και κάθε άλλου δημοσίου φορέα δημοσιεύεται κάθε χρόνο πριν την εκτέλεση του. Παρεκκλίσεις άνω του 10% από την εκτέλεση του προυπολογισμού ελέγχονται αυτεπάγγελτα δικαστικά.

7. Για κάθε νέο νόμο ο γενικός γραμματέας του αντίστοιχου υπουργείου υποχρεώνεται να προτείνει την αντίστοιχη κατάργηση των αντίστοιχων παλιών νόμων ή την ενσωμάτωσή τους στο κείμενο του νέου νόμου. ...

Δευτέρα 11 Μαρτίου 2013

Αυτοκτονούμε ως Λαός. Αυτοκτονούμε ως Πατρίδα. Αυτοκτονούμε ως αξιοπρεπείς και ελεύθεροι πολίτες - Υπάρχει κανείς; Ακούει κανείς;



Μεγάλα και ψεύτικα λόγια οι γιαλαντζί ακαδημαϊκοί, μεγαλύτερα οι γιαλαντζί "αντιμνημονιακοί", ακόμη μεγαλύτερα οι γιαλαντζί "πατριώτες", τα μεγαλύτερα όλων οι γιαλαντζί "αριστεροί".

Εξαφανισμένοι οι "άνθρωπο του πνεύματος", εξαφανισμένοι αυτοί "όπου τη ζωή τους όρισαν να φυλάγουν Θερμοπύλες". ...

Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2013

Ξαφνική παραίτηση Μπορίσοφ: Αλλού παραιτούνται ρε αναίσθητοι... εκεί υπάρχει η "ανακλητότητα" και κυριαρχεί η λαϊκή κυριαρχία Τελικά να γίνουμε ή να μην γίνουμε και εμείς Βουλγαρία;


Ο πρωθυπουργός της Βουλγαρίας Μπόικο Μπορίσοφ και η κυβέρνηση του παραιτήθηκαν μετά τις τελευταίες διαδηλώσεις στην Σόφια και άλλες πόλεις, όπου υπήρξαν και πολλοί τραυματισμοί. 
Δεν μπορούμε αυτή τη στιγμή να γνωρίζουμε αν πίσω από την παραίτηση υπάρχουν και άλλοι πολιτικοί λόγοι, άλλα η αιτιολόγηση της από τον Μπορίσοφ, είναι ένα καλό παράδειγμα για τους αναίσθητους και ανάλγητους πολιτικούς μας.


Πέρα απ' τις εξυπνάδες: 
Τελικά να γίνουμε ή να μην γίνουμε Βουλγαρία; 
γιατί η "Η καλυμμένη δημοκρατία είναι η χειρότερη δικτατορία"...

==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου 2013

Πριν Βορίδης λαλήσει τρις ... (Βίντεο)

Μόλις πριν ελάχιστες μέρες ο Μ. Βορίδης, από το βήμα της βουλής προανήγγειλε την ουσιαστική κατάργηση κάθε συνδικαλιστικής διεκδίκησης και μάλιστα με νόμο που κυριολεκτικά απαγορεύει κάθε απεργία.

 Παραθέτοντας τα λεγόμενα του «τσεκουράτου» νεοδημοκράτη βουλευτή –ορισμένοι εκτιμούν ότι το αστικό πολιτικό κατεστημένο τον προορίζει για επόμενο αρχηγό της Ν.Δ- είχαμε φτιάξει ένα βίντεο που το τιτλοφορούσαμε «Βορίδης: Ζήτω η Νέα Δικτατορία».

Τότε, λοιπόν ακούγαμε, ανάμεσα στα άλλα, το πρώην στέλεχος του Καρατζαφέρη να μας λέει: «Πρέπει να συζητήσουμε τον τρόπο πλέον λαμβάνονται αποφάσεις, από πανίσχυρα σωματεία, τα οποία μπορούν να παραλύσουν την εθνική οικονομία και τον τρόπο πλέον ασκείται το δικαίωμα της απεργίας. Να ανοίξουμε αυτή την συζήτηση. Για το πώς υπάρχουν συγκεκριμένες ομάδες που έχουν στα χέρια τους τόση δύναμη που μπορούν να συντρίβουν την εθνική οικονομία.
Και να δούμε εκεί να βάλουμε περιορισμούς στην άσκηση αυτού του δικαιώματος»:

Σάββατο 9 Φεβρουαρίου 2013

Δημοκρατία σημαίνει ψηφίζω νόμους και όχι ψηφίζω αντιπροσώπους

Πριν κάποιες ημέρες “μετέφρασα” έναν πίνακα από ένα πάρα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο, το The Politics of Switzerland : Continuity and Change in a Consensus Democracy των Hanspeter Kriesi και Alexander H. Trechsel. (για όποιον ενδιαφέρεται το ISBN του βιβλίου είναι 978-0521606318 και θα σας κοστίσει περίπου 25€). Στην συνέχεια έκανα ένα print screen του πίνακα και άφησα την εικόνα του να ταξιδέψει στο διαδίκτυο και κυρίως στο facebook. Η αίσθηση που έχω είναι ότι η εικόνα αυτή “αναμεταδόθηκε” και σχολιάσθηκε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Και είναι φυσικό. Ο θεσμός του δημοψηφίσματος είναι – δυστυχώς – άγνωστος στην ολιγαρχική μας κοινωνία. Είναι ένας ιδιαίτερα επικίνδυνος θεσμός για ολόκληρο τον πολιτικό κόσμο στην Ελλάδα και όχι μόνο (αλήθεια, θυμάστε την έκφραση της Μέρκελ αλλά κυρίως του Σαρκοζί όταν ο Παπανδρέου ψέλλισε την λέξη;). Καμιά από τις πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα δεν επιθυμεί την πολιτική χειραφέτηση του Έλληνα. Κανείς δεν θέλει τον Έλληνα πολίτη, ως υπήκοοι τους είμαστε απείρως χρησιμότεροι.
Τι λέει λοιπόν αυτός ο πίνακας; Με δύο λόγια : από το 1848 ως και το 2007, οι Ελβετοί πολίτες ψήφισαν σε 543 δημοψηφίσματα. Ο αριθμός αυτός δεν είναι οι ημέρες που χρειάσθηκε να προσέλθουν οι Ελβετοί στις κάλπες. Στην Ελβετία είναι σύνηθες να ψηφίζουν για περισσότερα από ένα θέματα την ίδια ημέρα. Σίγουρα όμως αποφάσισαν για 543 θέματα. Εδώ πρέπει να τονίσουμε ότι τα παραπάνω είναι μόνο τα ομοσπονδιακά δημοψηφίσματα. Εκτός αυτών, οι Ελβετοί ψηφίζουν για θέματα που αφορούν το καντόνι τους αλλά και τον δήμο τους. Εκτιμώ ότι ένας ενεργός πολίτης στην Ελβετία, συναποφασίζει (μαζί με τους συμπολίτες του) για περισσότερα από 15 θέματα τον χρόνο. Έτσι ένας Ελβετός στα πενήντα του έχει ψηφίσει για περίπου 500 θέματα! Από τα ίσως όχι και τόσο σημαντικά θέματα της πόλης του, ως το αν θα γίνει η Ελβετία μέλος της Ε.Ε.
Ας τα δούμε όμως ένα – ένα:

Σάββατο 28 Ιουλίου 2012

Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή, αιδώς Αργείοι! (ΒΙΝΤΕΟ: Η_Βούλα_Παπαχρήστου είναι «ρατσίστρια» όσο ο Γιώργος Ζαμπέτας…)

(κάντε κλικ πάνω στην εικόνα για μεγέθυνση)

Μια άποψη λέει ότι η αιδώς υπάρχει για να ελέγχει τη συνείδηση των ανθρώπων, ώστε αυτοί να πράττουν το ορθό και το δίκαιο. Δυστυχώς, όμως, τούτο το χάρισμα της αιδούς φαίνεται να απουσιάζει από τα άτομα εκείνα που απαρτίζουν τηνΕλληνική Ολυμπιακή Επιτροπή (ΕΟΕ), τα οποία συμφώνησαν ελαφρά τη καρδία για τον αποκλεισμό της αθλήτριας Βούλας Παπαχρήστου από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου.Με παιδαριώδες πρόσχημα το «ρατσισμό» που της διέγνωσαν διαβάζοντας ένα και μόνο σχόλιο που αντέγραψε η ίδια σε προσωπική (μη μαζική) κοινωνική διαδικτυακή υπηρεσία – στο twitter της.

Οι ιεροεξεταστές της ΕΟΕ, διυλίζοντας τον κώνωπα (του δυτικού Νείλου…), αποφάσισαν με συνοπτικές κι άκρως αντιδημοκρατικές διαδικασίες, χωρίς να καλέσουν σε απολογία την Ελληνίδα αθλήτρια, να την αποκλείσουν από το σημαντικότερο αθλητικό γεγονός του πλανήτη, με αφορμή ένα ανέκδοτο που κάποιοι τελείως υποκειμενικά ή εμπαθώς λογόκριναν ως «ρατσιστικό».  Μάλιστα, χωρίς καν να της αναγνωρίζουν το δικαίωμα της έφεσης.Δηλαδή, οι άνθρωποι της επιτροπής «υπερασπίστηκαν» τις «Ολυμπιακές Αξίες» εφαρμόζοντας άνευ προηγουμένου – απαράδεκτο δεσποτισμό μεσαιωνικού τύπου…

Παρασκευή 20 Ιουλίου 2012

Το Σύνταγμα της χώρας έχει de facto καταλυθεί

Θα πρέπει τελικά να έχουμε πάθει ομαδική παράκρουση όλοι μαζί. Ένδεκα εκατομμύρια Έλληνες καθόμαστε και ανεχόμαστε ένα πολιτικό σύστημα το οποίο πλέον λειτουργεί και ασκεί εξουσία σε βάρος μας παράνομα και αντισυνταγματικά. Φυσικά η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών δεν είναι νομικοί και κυρίως συνταγματολόγοι, αλλά και εκείνοι οι λίγοι που υπάρχουν σιωπούν, μέχρι να θιγούν τα προνόμιά τους.
Μήπως είναι άραγε ψέματα ότι κάθε μέρα η ίδια η κυβέρνηση προσπαθεί να μας πείσει πως οι...

Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2011

Η καλυμμένη δημοκρατία είναι η χειρότερη δικτατορία