του Σωτήρη Γλυκοφρύδη
Στις πρόσφατες ημέρες του εγκλεισμού μου εκ της πανδημίας, ασχολήθηκα με τον Covid. Σε μια κατάσταση υπερέντασης, προσπαθώντας να ¨καταλάβω¨, έπεσα πάνω στο ¨κλειδί¨. Είναι ο θύμος αδένας. Και μετά προέκυψε ένα μέσον που μπορεί να βοηθήσει τον οργανισμό για να καταπολεμήσει τον ιό αυτόν, τα παλμικά μαγνητικά πεδία.
Αλλά ας ξεκινήσουμε από την αρχή, λέγοντας ότι το κείμενο έχει γραφτεί με τρόπο που να αποτείνεται στο ευρύ κοινό αλλά και στον ειδικό. Προσπάθησα ως εκ τούτου να κρατήσω την ισορροπία.
Όλα ξεκίνησαν όταν φρεσκάροντας τις γνώσεις μου στην ανατομία προέκυψε η διαμόρφωση του βάρους του θύμου αδένα στις διάφορες ηλικιακές περιόδους της ζωής. Για να γίνω πιο σαφής, ο θύμος, που ευθύνεται για το ανοσοποιητικό, στη γέννηση είναι 15gr περίπου, αυξάνει ως την εφηβεία φθάνοντας στην ακμή της στα 35, και σύντομα αρχίζει να μικραίνει, γενόμενος 25gr στην ηλικία των 25 ετών, λιγότερο από 15 στα 60, καταλήγοντας κοντά 5gr στα 70 έτη. Οπότε, σύμφωνα με έναν ιδεατό μέσο όρο βάρους σώματος, προκύπτουν οι κάτωθι αναλογίες:
Γέννηση (Βάρος σώματος: 3,3kgr): 0,015/3,3 = 0,045 (4,5%)
17 ετών (Βάρος σώματος: 60kgr): 0,035/60 = 0,0006 (0,06%)
25 ετών (Βάρος σώματος: 70kgr): 0,025/70 = 0,00036 (0,035%)
60 ετών (Βάρος σώματος: 85kgr): 0,014/85 = 0,00016 (0,016%)
70 ετών (Βάρος σώματος: 85kgr): 0,005/85 = 0,00006 (0,006%)
Παρατηρούμε πόσο πιο μικρός γίνεται ο θύμος αδένας σε σχέση με ένα μέσο όρο βάρους σώματος κατά τη διάρκεια της ζωής. Και καθώς είναι ο κύριος υπεύθυνος για την ανοσολογική ικανότητα του οργανισμού, δεν πρέπει να μας κάνει εντύπωση πως όσο μεγαλύτερη γίνεται η ηλικία του ανθρώπου τόσο δυσκολότερα καταπολεμά νόσους και λοιμώξεις. Επόμενο είναι λοιπόν να υπάρχει αντίστοιχη συνάφεια με όσους προσβάλλει ο Covid στις διάφορες ηλικιακές περιόδους. Ο θύμος αδένας προκύπτει ¨σημαιοφόρος¨ της ζωής και σηματοδότης.
Ο θύμος είναι ο εκπαιδευτής και διαμορφωτής του ανοσοποιητικού. Μέσα του διαμορφώνονται τα Τ λεμφοκύτταρα που είναι η αιχμή του δόρατος της ανοσοαπόκρισης του ανθρώπου. Προκύπτει δυσανάλογα μικρός σε σχέση με την αποστολή του. Βρίσκεται πίσω από το στέρνο, λίγο πιο πάνω και καπό την καρδιά, εκεί που συνήθως βάζουμε το χέρι μας για να δείξουμε πού είναι η ¨ψυχή¨ μας. Είναι η πηγή του ¨Θυμικού¨ της φλόγας δηλαδή της ζωτικής ενέργειας, της βούλησης και του συναισθήματος που έχει ο άνθρωπος για να ζήσει. Δεν είναι τυχαίο ότι η λέξη ¨επιθυμώ¨ σχετίζεται με το θύμο. Τα κύτταρά του, συγγενεύοντας στενά με τα αρχέγονα αιμοποιητικά, βρίσκονται ψηλά στην ιεραρχική βλαστική βαθμίδα. Το όνομά του προέρχεται από τη λέξη ¨θυμός¨ αλλά και σχετίζεται με την ανάμνηση και μνήμη, με μια λέξη, τη ¨θύμηση¨. Μια θύμηση ίσως προδιαγραφών ζωής, και γιατί όχι και προοπτικών της.
Ο Covid-19 προκύπτει αρχέγονος ιός (ρετρο-ιός), μονόκλωνος δείκτης γονιδιώματος που καλείται RNA, ¨κάτι μη ζωντανό και ζωντανό¨, που μόνο μέσα σε ένα κύτταρο μπορεί ξενιστικά να ζήσει, να αναπαραχθεί και να επεκταθεί. Αυτό που δεν ξέρουν πολλοί, είναι πως ο θάνατος δεν επέρχεται από τον ιό, αλλά από το ότι ο οργανισμός δεν μπορεί να επικρατήσει. ¨Αυτοκαταστρέφεται¨, προσπαθώντας να τον καταβάλλει, δεν παραδίδεται. Με την εισβολή του ιού στο σώμα αρχίζει άμεσα η άμυνα του οργανισμού που μάχεται ως και λυσσωδώς εκεί που αυτός εγκαθίσταται, με μοναδικό σκοπό να τον εξοντώσει. Και αν δεν τα καταφέρει, αν από τον αγώνα αυτό δεν ¨γονατίσουν¨ πρώτα τα νεφρά και η καρδιά, το τετελεσμένο επέρχεται μέσα από μια καταιγίδα ενισχυτικών της άμυνας ουσιών που καλούνται κυτταροκίνες ή κυτοκίνες (ιντερφερόνη, κλπ). Αυτές, στην προσπάθειά τους να ενισχύσουν τα Τ (λεμφο)κύτταρα κ.τ.λ. που μάχονται, και αν είναι ¨γερασμένα¨, ανεπιτυχώς, μαζεύονται συνεχώς και περισσότερες, ενώ ο ιός προχωρά προς τα πνευμόνια. Και ο θάνατος επέρχεται σαν καμένος τόπος από πυρκαγιά που επεκτάθηκε στον πέραν της μάχης πρώτο χώρο. Χαρακτηρίζεται ως ¨Σοβαρό Οξύ Πνευμονικό Σύνδρομο (SARS – Cov2)¨. Ιστολογικά προκύπτει ¨Διάχυτη Κυψελιδική Βλάβη¨ (DAD).
Επομένως, σημαντική πράξη είναι να δυναμώσουμε το θύμο, που αρχίζει να καταπίπτει μετά την αυξητική ανάπτυξη του ανθρώπου, για να μην πω ότι κατά κύτταρο πολύ νωρίτερα. Κατά κύτταρο η ζωή προκύπτει ισχυρότερη όσο βρίσκεται πλησιέστερα στη γέννηση, ίσως και βαθύτερα, στη μήτρα.
Ας ξεκινήσουμε από τη διατήρηση της καλής φυσικής κατάστασης του θύμου. Αυτή προϋποθέτει αρχικά να τα ¨πηγαίνουμε καλά με τον εαυτό μας¨, και αν υπάρχει πρόβλημα, ο διαλογισμός και η φιλοσοφία μπορούν να βοηθήσουν. Στην καλή του κατάσταση επίσης συντελούν: η ισορροπημένη φυσική διατροφή, η ήπια άσκηση, σημαντικά η αποφυγή της παχυσαρκίας, καπνίσματος, (υπερ)κατανάλωσης αλκοόλ, και ειδικά η αποφυγή του stress – άγχους και ιδίως της κατάθλιψης. Από συμπληρώματα διατροφής μπορούν να βοηθήσουν: οι βιταμίνες A, B3, C, D, το μαγνήσιο, ο ψευδάργυρος, το σελήνιο, οι Β γλυκάνες (κριθάρι, βρόμη, σίκαλη, φασόλια…), το ωμό μέλι και σκόρδο, τα μανιτάρια και προβιοτικά (ωφέλιμα βακτήρια και μύκητες που βρίσκονται στο γιαούρτι, ξυνόγαλα, άσπρα μαλακά τυριά…), οι σουλφοραφάνες (στο κάρδαμο, λάχανο, μπρόκολο, κ.α), τα elderberry (σαμπούκος, βατόμουρα, μουροειδή), και φυσικά οι πρωτεΐνες. Στα δύσκολα είναι επιβεβλημένη η βοήθεια ενός ιατρού.
Υπάρχει άραγε τρόπος που μπορούμε να δυναμώσουμε, να ισχυροποιήσουμε ¨δομικά¨ το θύμο; Η γενετική επιστήμη θα μπορούσε να του κάνει ένα ¨refresh¨, αλλά βρισκόμαστε μακριά ακόμα. Υπάρχει όμως μια άλλη μέθοδος που μπορεί κατά ¨φυσικό¨ τρόπο να τον ενισχύσει, χωρίς δυσάρεστες παρενέργειες. Είναι τα παλμικά ηλεκτρομαγνητικά πεδία (Pulsed ElectroMagnetic Field) ή PEMF. Αλλά ας κάνουμε τα πράγματα πιο επεξηγηματικά.
Είμαστε όπως είμαστε επειδή ζούμε εδώ, κι ένα σημαντικό στοιχείο είναι η βαρύτητα. Βασικό στοιχείο της βαρύτητας είναι ο μαγνητισμός. Η γη, τα μέταλλα που υπάρχουν στο μανδύα της, κι εν γένει η κόλαση του Δάντη στον πυρήνα, αλλά και η κίνησή της στον κοσμικό χώρο, την κάνουν να συμπεριφέρεται σαν ένας ηλεκτρομαγνήτης, με ένταση πεδίου περί τα 4,5 gauss (0,25 – 0,65) και με πολύ χαμηλές συχνότητες (ULF). Αν αλλάζει ο μαγνητισμός, αλλάζει και ο μεταβολισμός μας. Κάποτε τα διαστημικά προγράμματα της Αμερικής και της Ρωσίας τέθηκαν σε κίνδυνο, καθώς είχε διαπιστωθεί ότι καθώς οι αστροναύτες έμεναν για πολύ καιρό στο διάστημα με έλλειψη βαρύτητας, υποχωρούσε η πυκνότητα των οστών αλλά και των λοιπών ιστών τους. Η κατάσταση αυτή της διαστημικής ¨εξαΰλωσης¨ καθιερώθηκε να λέγεται ¨οστεοπόρωση των αστροναυτών¨, από τον ιστό που προσβάλλεται εμφανέστερα και πρώτος. Η NASA τα χρησιμοποιεί και μετέχει ενεργά στην έρευνά τους.
Από την εποχή των Κινέζων που είχαν διαπιστώσει πως ορισμένες ¨πέτρες¨ έχουν ενέργεια ¨yin και yang¨ και οι Έλληνες τις ονόμασαν ¨μαγνήτη¨ (προς τιμή του Μάγνη, εποικιστού της Μαγνησίας, όπου πρωτοβρέθηκαν εκεί) και τον Θαλή να...
==========================
.webp)
