Από σχόλιο στο διαδίκτυο:
“Καταργούν τα ισόβια για τους καταχραστές δημοσίου χρήματος (η παρεούλα τους) και εισάγουν ισόβια κάθειρξη για προσβολή του πολιτεύματος! (εμείς οι υπόλοιποι)
Δηλαδή αν πεις αυτό δεν είναι δημοκρατία είναι μπουρδέλο πας ισόβια”

Του Θοδωρή Παναγιωτίδη 

Οι «επώνυμοι» που κατηγορούνται για κατάχρηση σε βάρος του δημοσίου, όπως ο Λαυρεντιάδης, ο Φιλιππίδης, ο Παπαγεωργόπουλος, οι υπεύθυνοι του ομίλου «ΑΚΤΩΡΑΣ», όπως και οι καταχραστές που έφαγαν χρήματα από την τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω δανείων και από ΜΚΟ σε λίγο δεν θα αντιμετωπίζουν καμία κατηγορία.

Η κυβέρνηση «κατεβάζει» νομοσχέδιο για την αντικατάσταση του Ποινικού Κώδικα με πλήθος καταργήσεων άρθρων και παραγράφων. Μέσα …στις μαζικές αλλαγές,  άκρως εντυπωσιακή και ύποπτη θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η σπουδή να καταργηθεί ο νόμος Ν. 1608/1950 «Περί αυξήσεως των ποινών των προβλεπομένων για τους καταχραστάς του Δημοσίου» και όλων των άρθρων που τον συνοδεύουν.

Μεγάλες ανατροπές  στην απονομή της ποινικής δικαιοσύνης φέρνει ο νέος Ποινικός Κώδικας, που έχει καταρτισθεί από επιστημονική επιτροπή του υπουργείου Δικαιοσύνης και πρόκειται να προωθηθεί πρός ψήφιση  στη Βουλή. Εισάγει νέους θεσμούς – όπως η έκτιση ποινής με  κοινωφελής εργασία ή κατ’ οίκον και η ηλεκτρονική επιτήρηση. Καταργείται η διάταξη που προβλέπει ισόβια κάθειρξη για καταχραστές δημοσίου χρήματος. Αυστηρές ποινές προβλέπονται για προσβολή του πολιτεύματος., ενώ για να διατυπωθεί κατηγορία σύστασης εγκληματικής οργάνωσης – την οποία αντιμετωπίζουν στελέχη της Χρυσής Αυγής – πρέπει να προκύπτει οικονομικό όφελος.

Δικαστικοί κύκλοι αναφέρουν στο Koutipandoras.gr ότι «ο νόμος όχι μόνο θα καταργηθεί, δημιουργώντας ατιμωρησία και αποφυλάκιση όσων είναι στη φυλακή, αλλά πρακτικά θα κλείσει και τα στόματα όσων είχαν την διάθεση να συνεργαστούν με τις Αρχές»…
«Αν δεν έχω υπόθεση τι να τον κάνω τον μάρτυρα;», τονίζει επίσης με νόημα άνθρωπος της δικαιοσύνης που σχολίασε τα τεκταινόμενα, τόσο για την πρότερη κατάργηση της ποινικής συνδιαλλαγής, δηλαδή της δυνατότητας του κατηγορούμενου να δώσει πληροφορίες για «μεγαλύτερα ψάρια» στους εισαγγελείς και να κερδίσει ελαφρυντικά, τουλάχιστον για υποθέσεις που αφορούν την διασπάθιση του δημοσίου χρήματος, όσο και για την αποδυνάμωση ή πλήρη κατάργηση του υφιστάμενου νόμου, πολύ απλά θα οδηγούσε σε ανυπαρξία υπόθεσης, άρα γιατί να συνεργαστεί κάποιος, εάν στην καλύτερη των περιπτώσεων θα διωκόταν με πλημμέλημα;
«Με αυτόν τον τρόπο περιορίζονται τα εργαλεία των Αρχών. Πρακτικά θα κλείνουν τα στόματα, αφού απλά δεν θα υπάρχει υπόθεση, άρα ούτε και όφελος!», συμπλήρωσε με νόημα ο ίδιος αξιωματούχος της Δικαιοσύνης.

Σε μία εποχή άλλωστε που υποτίθεται, πως το Δημόσιο κάνει «σαφάρι» για την συλλογή εσόδων στα κρατικά ταμεία και που συνεχώς αποκαλύπτονται λεπτομέρειες και πρόσωπα για το πάρτυ της «μίζας» της συναλλαγής και της διαφθοράς από  τα εξοπλιστικά, μέχρι και την διαχείριση των απορριμμάτων, ποιος είναι αυτός που θα είχε συμφέρον να πάψει να υπάρχει ένας νόμος που όχι μόνο διαχωρίζει τους καταχραστές σε βάρος ιδιωτών, αλλά και πολλαπλασιάζει το «βάρος» του «πέλεκυ» της δικαιοσύνης που προσγειώνεται στα κεφάλια τους όταν πρόκειται για δημόσιο χρήμα; Μα και βέβαια οι εν δυνάμει παραβάτες…

Εν ολίγοις, παρατηρείται μία διαρκώς αυξανόμενη προσπάθεια να αφαιρεθούν όλα και περισσότερα «όπλα» της Δικαιοσύνης σε βάρος των καταχραστών του Δημοσίου χρήματος, την ίδια ώρα, που η εφορία πραγματοποιεί 160 κατασχέσεις την ώρα από τραπεζικούς λογαριασμούς ακόμα και μικροοφειλετών…

Αυτή η «σπουδή» σε συνδυασμό με την πρότερη κατάργηση της ποινικής συνδιαλλαγής των κατηγορουμένων με την Δικαιοσύνη για υποθέσεις διασπάθισης του Δημοσίου χρήματος, αλλά και η εκ νέου «υπενθύμιση» σε προωθούμενη τροποποίηση που λειτουργεί ενισχυτικά στην κατάργηση της ποινικής συνδιαλλαγής για τέτοιες υποθέσεις, οδηγεί σε πλήρη αδυναμία τους δικαστές και άρα την Πολιτεία, να αμυνθεί απέναντι στα άπληστα χέρια των κακοποιών με τα «λευκά κολάρα». Οι κύριοι λόγοι που ισχυρίζονται οι πολέμιοι του νόμου αυτού την «ανάγκη» για κατάργησή του, είναι για να υπάρξει ισονομία προς όλους και πως τα ισόβια είναι εξαιρετικά μεγάλη ποινή, όμως πώς μπορεί να συγκριθεί π.χ. η βλάβη σε βάρος ενός ιδιώτη, σε σχέση με την βλάβη σε βάρος των πολιτών μίας ολόκληρης χώρας και ειδικά αυτή την περίοδο της κρίσης και της επιβολής της σκληρής λιτότητας;

Αυτό είναι το βασικό ερώτημα που καλείται να απαντήσει το Υπουργείο Δικαιοσύνης και ο υπουργός κ. Χαρ. Αθανασίου. Μάλιστα, είναι τέτοια η «σπουδή» στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο προς διαβούλευση για τον νέο Ποινικό Κώδικα, που προβλέπει ακόμα και την κατάργηση του δεύτερου άρθρου του Ν. 2656/1998 «Κύρωση της Σύμβασης για την καταπολέμηση της δωροδοκίας αλλοδαπών δημόσιων λειτουργών σε διεθνείς επιχειρηματικές συναλλαγές» και των άρθρων τρίτο–έκτο του Ν. 2802/2000 «Κύρωση της Σύμβασης περί καταπολεμήσεως της δωροδοκίας στην οποία ενέχονται υπάλληλοι των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων ή των κρατών – μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης».

Δηλαδή, όσοι έβαλαν το χέρι στο βάζο με το «μέλι», ακόμα και αν αυτό το «μέλι» έχει προκύψει από φρικτή φορολογία, πέφτουν στα μαλακά και μαζί τους πέφτουν στα μαλακά και όσοι ξένοι παράγοντες εντός της Ε.Ε. έχουν προχωρήσει σε καταστροφικές για το κοινό συμφέρον συμβάσεις με το ελληνικό Δημόσιο, έχουν «σπρώξει» χρήμα για τα συμφέροντά τους και έχουν προκαλέσει αλυσιδωτά σκάνδαλα με την διασπάθιση του δημόσιου χρήματος.

Και εδώ βέβαια τι να πρωτοθυμηθεί κανείς; Την Siemens, την Ferrostaal με τα υποβρύχια, το πλήθος των ευρωπαϊκών αμυντικών βιομηχανιών και τις συμβάσεις τους με τα «μπουμπούκια» υπουργούς, τα ναυπηγεία, τις συμβάσεις για τα διόδια; Τι να αφήσει κάποιος και τι να πρωτοαναφέρει; Για όλους αυτούς λοιπόν, «φαίνεται» σαν να προλειαίνεται το έδαφος ώστε να μπορούν με λιγότερο ρίσκο να συνεχίσουν το βρώμικο αλισβερίσι τους σε βάρος των Ελλήνων φορολογουμένων.

Για να μπορέσει κανείς να αντιληφθεί το μέγεθος του όλου πονήματος από πλευράς κυβέρνησης, αρκεί να σκεφτεί ότι όσοι βρίσκονται σήμερα πίσω από τα κάγκελα της φυλακής για υποθέσεις μιζών και διασπάθισης δημόσιου χρήματος, βρίσκονται ακριβώς λόγω της ύπαρξης αυτού του νόμου, που η κυβέρνηση θέλει τώρα να καταργήσει. Βεβαίως, ως αντίλογο θα μπορούσε κάποιος να επικαλεστεί ότι ο νόμος αυτός υφίσταται εδώ και 64 χρόνια στο «οπλοστάσιο» της Δικαιοσύνης και παρόλα αυτά το πάρτυ με τις «μίζες» όχι μόνο δεν κάμφθηκε ποτέ, αλλά στην πορεία των ετών θέριεψε κιόλας… Υπήρχε όμως στην «φαρέτρα» των εισαγγελέων και των δικαστών και όταν η Δικαιοσύνη θέλησε και μπόρεσε  να ασχοληθεί, δεν ήταν «αφοπλισμένη»…

Στο σημείο αυτό αρκεί να θυμηθεί κάποιος την επαίσχυντη ρύθμιση για τον νόμο περί ευθύνης υπουργών ακόμα και την πολύ πρόσφατη απόπειρα να περάσει τροπολογία με την οποία απαλλάσσονταν δήμαρχοι και περιφερειάρχες από τυχόν ποινικές ευθύνες αναφορικά με την παραλαβή έργων που θα κρίνονταν ασύμφωνα με την αρχική προκήρυξή τους… Άκρως φωτογραφική τροπολογία δηλαδή, ειδικά για κάτι «καρντάσια» της Β. Ελλάδος, που τελικά βρήκε την σφοδρότατη αντίδραση της αντιπολίτευσης και ο υπουργός Εσωτερικών κ. Γιάννης Μιχελάκης αναγκάστηκε να μαζέψει άρον-άρον.

Τι αλλάζει στην απονομή της ποινικής δικαιοσύνης:

- Καταργείται ο νόμος 1608/1950 περί καταχραστών. Τα ισόβια μετατρέπονται σε 20 χρόνια.
- Νέοι τρόποι έκτισης της ποινής: κατ’ οίκον περιορισμός, ηλεκτρονική επιτήρηση και κοινωφελή εργασία σε οργανισμός του Δημοσίου και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
- Νέος όρος για χαρακτηρισμό εγκληματικής οργάνωσης. Απαιτείται ο οικονομικός προσπορισμός.
- Ποινές κάθειρξης έως 20 χρόνια για πρωθυπουργό, υπουργούς, βουλευτές, περιφερειάρχες και δημάρχους σε περιπτώσεις δωροληψίας.
- Χρηματικές ποινές 50.000 έως 150.000 ευρώ για δωροληψία υπαλλήλων.
- Απαγορεύεται η μετατροπή των ποινών, διευρύνεται η επιβολή χρηματικών ποινών σε ελαφρά αδικήματα.
- (ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΡΟΒΛΕΨΗ:) Ποινές ισοβίων για προσβολή του πολιτεύματος και δέκα χρόνια για όποιον προκαλεί με εικόνες ή μέσω Διαδικτύου τη διάπραξη της πράξης.

Οι καινοτομίες του Ποινικού Κώδικα
Επανάσταση στον τρόπο επιμέτρησης και έκτισης των ποινών φέρνει ο νέος Κώδικας, ο οποίος εισάγει θεσμούς πρωτόγνωρους για τα ελληνικά δικαστικά δεδομένα.
- Κατ’ οίκον περιορισμός για υπερηλίκους άνω των 75, μητέρες ανηλίκων έως πέντε χρόνια, τετραπληγικούς, αναπήρους, ασθενείς με AIDS.
- Κοινωφελής εργασία για καταδικασμένους έως πέντε χρόνια, ορίζεται αριθμός ωρών εργασίας από 100 έως 240 ώρες για ποινή ανά χρόνο.
- Ηλεκτρονική επιτήρηση ανηλίκων καταδικασμένων για ελαφρά εγκλήματα.
- (ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΡΟΒΛΕΨΗ:) Φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους για πράξεις βίας κατά γραφείων πολιτικών κομμάτων και χρηματική ποινή.

Πηγή: http://www.sofokleousin.gr/archives/185913.html

…. 

Τι σημαίνει το τέλος τα ισόβια για καταχραστές του δημοσίου

Νομικό σάλο έχει ήδη προκαλέσει η κυοφορούμενη κατάργηση του νόμου περί καταχραστών δημοσίου χρήματος, του περίφημου νόμου 1608/50  που επιβάλλει ποινή έως και ισόβιας κάθειρξης σε όσους κρατικούς ή μη αξιωματούχους “βουτούν” το δάκτυλο στο μέλι του δημόσιου ταμείου, σε μια περίοδο δε που η δικαιοσύνη έχει αναλάβει να ξεδιαλύνει δεκάδες υποθέσεις διαφθοράς με πρωταγωνιστές υπουργούς, πρώην υπουργούς και γενικότερα πρόσωπα που διαχειρίστηκαν εξουσία και δημόσιο χρήμα.
Η κατάργηση της συγκεκριμένης διάταξης, περιλαμβάνεται στις τελικές προτάσεις της επιτροπής για την αναμόρφωση του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας οι οποίες βρίσκονται πλέον στα χέρια του υπουργού Δικαιοσύνης, ο οποίος έχει την τελική ευθύνη αν θα τις αποδεχτεί ή όχι στο σχετικό νομοσχέδιο που θα κατατεθεί το Φθινόπωρο στη Βουλή.

Αντιδράσεις 
Όπως είχε αποκαλύψει το Capital.gr (10 Απριλίου 2014) η κατάργηση του νόμου θα γίνει μονοκονδυλιά (με μια φράση) και ουσιαστικά πλέον η ανώτερη ποινή για τέτοιου τύπου αδικήματα –κατάχρηση δημοσίου χρήματος– δεν θα μπορεί να ξεπεράσει τα 20 χρόνια.
Παράλληλα, πέραν της οικονομικής συγκυρίας με την οικονομική κρίση και την ανάγκη επιτέλους πάταξης των φαινομένων διαφθοράς που οδήγησαν σε αυτή, ο προβληματισμός έχει να κάνει κυρίως με την παραγραφή των αδικημάτων αυτών αφού ελαττωμένη ποινή συνεπάγεται αυτομάτως και ελαττωμένο χρόνο παραγραφής. Αυτός δηλαδή θα πέσει από τα 20 χρόνια στα 15, τη στιγμή που ήδη παραμένουν ατιμώρητα εγκλήματα διαφθοράς με τις κρατικές προμήθειες, ενώ άλλα αναγκαστικά θα οδηγηθούν σε παραγραφή.
Ο αντίλογος σε αυτά τα επιχειρήματα που αρθρώνουν δικαστικοί κύκλοι, έρχεται από άλλους νομικούς που ισχυρίζονται ότι αφενός δεν γίνεται να τιμωρείται η περιουσιακή ζημία με την ίδια ή μεγαλύτερη ποινή από την αφαίρεση ανθρώπινης ζωής και αφετέρου πως τα 15 χρόνια είναι ικανός χρόνος για να μάθει η πολιτεία να εκκαθαρίζει τις υποθέσεις. Θεωρούν δε πως δεν γίνεται να νομοθετούμε με βάση τη χρονική συγκυρία (σ.σ. κρίση).
Θυμίζουν δε πως οι δημόσιοι λειτουργοί, υπουργοί κλπ με τις νέες διατάξεις θα τιμωρούνται για δωροδοκία με ποινές έως και 20 χρόνια.

Τι προβλέπει 

Ο υπό κατάργηση νόμος περί καταχραστών του δημοσίου, λειτουργεί ουσιαστικά ως επιβαρυντική περίσταση σε μια κατηγορία π.χ απάτης σε βάρος του δημοσίου, και επαξαύνει την ποινή στα ισόβια. Με αυτό τον τρόπο δε ουσιαστικά επιμηκύνεται και ο χρόνος παραγραφής τέτοιων αδικημάτων από τα 15 χρόνια που θα ίσχυε σε διαφορετική περίπτωση στα 20 χρόνια.
Η κατάργηση δηλαδή θα οδηγήσει δεκάδες υποθέσεις οικονομικών σκανδάλων και κρατικής διαφθοράς, που βρίσκονται σε εξέλιξη,  στο αρχείο και οι εμπλεκόμενοι σε διασπάθιση δημοσίου χρήματος εκατομμυρίων θα βρεθούν στο απυρόβλητο.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε, λένε οι ίδιες πηγές, πως βαριές υποθέσεις πολιτικού χρηματισμού (εξοπλιστικά κλπ) δε  θα μπορούσαν να ερευνηθούν, αν δεν ίσχυε ο νόμος περί καταχραστών. Θα είχαν παραγραφεί και δεν θα μπορούσε η Δικαιοσύνη να τις διερευνήσει. Γιατί απλώς αυτές οι υποθέσεις έχουν τις ρίζες τους στις αρχές τις δεκαετίας του 2000 και νωρίτερα και η κατάργηση του νόμου περί καταχραστών, θα μειώσει την παραγραφή  των εγκλημάτων διαφθοράς από τα 20 στα 15 χρόνια.

Του Παναγιώτη Στάθη 
==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"